My heart is pounding as I pull the car down in front of the mansion of my parents. My mother told me she went here yesterday to visit! I couldn't believe she went here without looking for our children! Ayaw ko unahin ang sama ng loob ko sa isipin na iyon. Ang importante ngayon ay narito na sya. I immediately unbuckle my seatbelt and about to get out from the car when someone grab ng shirt. Sa gulat ko ay muntik ko pa masuntok ang taong yon. Sumimangot agad ako ng makita si Saiu na naka tingin sa akin a nag papaawa. Fuck, I forgot about this bastard!

"Don't leave me here." Maktol nya. "Tangina, naburo ako ng apat na oras na walang kausap! Subukan mo ako iwan dito gago ka, pasasabugin ko sasakyan mo!"

"Who told you to come?" Takang tanong ko. His eyes widen and before I could hop out, his fist landed to my jaw. "Fuck! What was that for?" Hinimas ko ang panga, gago talaga!

"Tangina ka! Sumama ako sayo dahil akala ko mambababae tayo! Puta anong gagawin ko dito, kumasta ng kabayo nyo?" Gigil na sigaw nya saka lumabas ng sasakyan.

Bumuntong hininga ako. Yeah, nagka salubong ang sasakyan namin sa entrance ng subdivision na tinitirhan ko. At ang alam ko nalang kasama ko na ang tarantadong iyon. Hindi ako makapapayag na mapalapit ang gagong iyon sa mga anak ko, baka kung anu-anong salita pa ang matutunan nila.

Nang makapasok ako sa mansyon ay napa pikit ako. It brings back the times in my teenage days. I come here every summer with my friends to help my parents harvesting fruits and coffees. It was really a nice thing to remember. Kahit papaano ay kumalma naman ako. Nag lakad na ako patungong living room, I don't know where to find her but I will go in every single room in this mansion just to see her.

She wasn't in the living room, I haven't seen Saiu since I entered. I went to the library but she's nowhere. I checked three more rooms but still not there, lastly, I check my room. The fragrance of vanilla and lavender made my heartbeat stopped midway. Lumakas ang kabog ng dibdib ko as I saw a slipper under my bed. On the side mirror, there is a pair of earrings and a pouch. Nanginginig ang mga kamay na lumapit ako, para akong teenager na makikita ang prom date nya na lalabas sa kahit anong pintuan. For fucks sake! Bakit ba kasi may walk in closet ang kwarto ko! I should have only looking at the door of the comfort room.

Sinuyod ko ang buong kwarto, sa gilid ay naruon ang bag nya. Alam ko na gamit nya ang mga narito. Nang hindi ako maka tagal ay lumakad ako patungong banyo. Huminga ako ng malalim at winaksi ang kaba sa dibdib ko saka marahang binuksan ang pinto. I was disappointed when I saw no one inside. Imposible naman na nasa walk in closet sya kaya lumabas na ako.

"Goddamn it!" I cussed.

Medyo naiirita na ako habang nag lalakad papuntang kusina. Gusto kona makita ang asawa ko. Marami kaming dapat pag usapan. Tungkol sa mga anak namin.. At samin. I want us.. I hope na hayaan nya na mag work ang relasyon namin.

Pakiramdam ko ay natulos ako sa kinatatayuan ko as I hear a very soft voice. It was like a music to my ears hearing a very calm tone from her. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at saka dumeretso ng kusina. There. I saw her smiling demurely in front of-- Napa simangot agad akonng makitang naka tunghaw ang gago sa harapan ng asawa ko. Kahit pa ba sabihin na nasa mag kabilang dulo sila ng mesa.

"What do we have here?" I ask.

*Erin's

Nag hahanda ako ng pananghalian para sana kay Dad. Nakisuyo kasi sya na ipag luto ko para ibaon sa pag punta nya ng bukid. Makikisabay daw sya sa mga trabahador duon na kumain. Wala naman si Mom kahapon pa dahil may aasikasuhin daw na panibagong bukas na botika ng damit sa Taytay.

Bumuntong hininga ako. Nami-miss ko na ang mag-aama ko. Iyon ang dahilan kung bakit narito ako sa hacienda. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin. Gusto ko na makita ang pamilya ko, ayaw ko na mag tago pa. Alam ko na pag nag punta ako dito ay hahanapin ako ni Rihan. Tanga na kung tanga pero gusto ko na makabalik sa kanila. Mahirap na mawalay sa mga anak at asawa. Naranasan ko iyon ng mag punta ako sa France. I have to live for myself alone. Without my children.. Without him, and its killing me.

Nilingon ko agad ang kumaluskos sa gilid ko. His gray hooded eyes met mine. A very good looking man with delicate feature is standing in front of me. He's tall and lean, he has diamond earrings and an earphone hanging on his neck. He's wearing a navy blue long sleeve shirt and fit jeans. I blush when his eyes went down to my belly. I know that my baby bump is starting to show up.

"Hey." napatayo ako ng tuwid sa baritonong boses nya. Yumuko ako at saka nilalaro ang mga daliring sinilip sya. "Make me something to eat. Nagugutom na ako."

"Ah.. O-Oo. Ano ba ang gusto mo?" tanong ko. Pamilyar ang mukha nya sakin. Hindi ko lang alam kung saan ko sya nakita.

"Ikaw." nanlaki ang mga mata ko sa sagot nya. Nang tignan ko sya ay may mapag larong ngiti sa labi nya. "I mean, ikaw ang bahala. I could eat anything."

Matapos ko maibigay ang pagkain nya ay hindi na sya umalis. Nag simula na syang makipag kwentuhan sakin na para bang matagal na kaming magka kilala. Kahit papaano ay naaliw ako sa pakikipag kwe tuhan sa kanya, mayroon lamang syang pananalita na hindi maganda para sa mga bata.

Kasalukuyan ako nag pupunas ng mga pinggan ng may nag salita sa pinto ng kusina.

"What do we have here?"

My eyes immediately shut up from where he was standing. My chest pounded, I felt the butterflies in my stomach as I see him staring at me. Gusto ko tumakbo sa kanya, sabihin kung gaano ko sya na-miss at kamahal. Pero hindi ko magawa. Nakikita ko ang disgusto sa berde nyang mga mata. Walang emosyon ang mga iyon, alam ko na sa mga susunod na araw ay magkikita na kami pero hindi ko alam na ganito kaaga. Naka titig lamang sya sa mga mata ko at umiwas din iyon saka napunta sa lalaking  kausap ko. Sino nga ba sya?

"Kanina ka pa ba? You see this woman? She kinda looked like your wife, but she's more beautiful." Sabi ng lalaki saka bumaling sakin. Ngumiti ito at saka kumindat pa. "I enjoy your pancake." Mapang akit nitong sabi.

Napatili ako ng may lumipad na plastic container sa ulo ng lalaki. Madilim ang mukha ni Rihan na naka titig sa aming dalawa. Naka simangot na nilingon sya ng lalaki at saka binato pabalik ang container.

"You sure want to fuck a horse in the stable? I'll give you one." Delikadong banta ng asawa ko. Napalunok ako at akmang lalapit sa kanya ng tignan nya ako ng masama. "You're no different from the sluts out there."

"Man you're horrible. You think I'll fuck a pregnant woman? Here in your kitchen? I would love to but I'm not into it today." Natatawang sabi nito at saka nag lakad palayo.

I saw how Rihan froze to where he is standing. Agad ako humakbang palayo sa kanya at saka hinawakan ang aking sinapupunan. Natatakot sa pwede nyang gawin, naalala ko noon, kahit buntis ako sa kambal ay nagagawa nya ako pag buhatan ng kamay. Bumaba ang tingin nya mula sa mukha ko pababa sa tyan ko, he opened his mouth but immediately closed it. Kinuha kong oportunidad iyon na mag lakad palabas ng kusina. Nag mamadali ang bawat hakbang ako, mahal ko ang asawa ko pero mahal ko din ang batang nasa sinapupunan ko.

Nalaman ko na isang buwan na pala akong buntis, at mag dadalawa ng nasa France ako. Masaya ako na malaman na magkaka anak muli ako sa kanya pero nalulungkot dahil, paano kung mawala sakin ang anak ko pag dating ng araw. Kagaya ng ginawa nya na pag layo sakin sa mga anak ko? Hindi ko na kakayanin ang mawalan ng anak. Ayaw ko na.

I can feel my eyes heating, agad ako nag tago sa garden ng mansion at saka naupo sa bench nito. Sinubukan ko kalmahin ang sarili ko para hindi tumulo ang mga luha sa mata ko. Miss na miss ko na sya. Gustong gusto ko sya mahawakan, mayakap, mahalikan at alagaan.

Naaawa ako kay Riham, nakita ko na medyo maitim ang ilalim ng mata nya. Nabawasan din sya ng timbang at mukhang hindi na sya nakakapag ayos sa sarili. Hindi ba sya naaalagaan ng kinakasama nya? Paano nalang ang mga anak k--

"We need to talk." his cold voice made shiver down to my spine. Natatakot na nilingon ko sya. Salubong ang mga kilay nya at naka titig sa braso ko na naka libot sa tyan ko.

"I'm sorry.. I'm sorry, I went here.. I'm sorry." basag ang boses na pag susumamo ko. Baka saktan nya ako. Marahan akong umalis sa pag kakaupo at padausdos na lumuhod at dahan-dahang lumapit sa kanya. Nang maabot sa paanan nya ay hinawakan ko iyon. Sunod-sunod na nag tuluan ang luha ko. "Gustong-gusto ko na makasama ang mga anak ko.. H-Hindi ko na kaya.. Sorry Rihan.. H-Hindi ko pala kaya na wala kayo sakin.. Sorry.." hikbi ko.

Parang kutsilyo na sinaksak ang puso ko ng humakbang sya palayo, tinignan ko sya pero walang mababakas na emosyon sa mukha nya.

"Gusto ko makita ang m-mga bata.." at makasama ka.. "Rihan please?"

His next move made me froze. He grab my hand and pull me harshly, I grimace in in shock. Nanlalaki ang mga matang tinignan ko sya. If looks could kill, I'm probably lying on the ground by now. Marahas ang pag hatak nya sakin, halos tumakbo na ako kakasunod lang sa kanya. Pinag titinginan kami ng mga katulong, napapayuko lang ako.

Nadaanan namin yung lalaki kanina sa kusina. Natigilan ito habang naka earphone. Yumuko ako.

"What the hell?" tanong nya, pero dinaanan lang namin sya, dumeretso kami sa hagdan. Tinitigan ko sya, na nang hihingi ng tulong.

Nakita ko ang madali nyang pag kilos pero naka liko na kami sa hallway papasok ng kwarto. Rihan shove me in his bed, I heard him locked the door. No, hindi pwede!

"What a-are you going to do?" takot na tanong ko. Napa tingin ako sa pinto ng may kumatok duon pero sumigaw si Rihan at sinuntok ang pinto.

"Gago ka din! Buksan mo'to!" sigaw ng lalaki.

"Shut the fuck up, it has nothing to do with you Sai!" his voice boomed in the whole room.  Nilingon nya ako. I saw a glimpse of emotion in his eyes and it turned to blank.

Sinundan ko lamang ang bawat kilos nya. Nag lakad sya ng pabalik-balik habang ginugulo ang buhok. Ilang beses sya sumuntok sa pader bago ako titignan pababa sa tyan ko. Saka makikita ko na naman ang ibang emosyon at papalitan ulit ng galit na awra.

Mabilis ang pag atras ko papuntang headboard ng kama nya ng lumakad sya papalapit sakin. nakita kong natigilan sya, pero nag patuloy hanggang sa maamoy ko ang pabango nya.

"So you're pregnant." manghang sabi nya. No. It's insulting. "I've been fucking you nonstop before you cheated me with your man. Ngayon may nabuo sa inyo?" mariing sabi nya. Ramdam ko ang pang gigigil nya sakin.

"R-Rihan you don't understand! T-This is yours." pag papaliwanag ko. He laugh.. until his voice broke. N-No, not my man.

"Ano na naman to? Mag sisinungaling kaba? Tangina Erin, nabuhay na ata ako sa kasinungalingan simula ng mapangasawa kita!" He shouted, napapikit ako. "Ano pa ba ang kulang! Tinanong kita, bago ka umalis. Kung totoo ba na may anak ka na sa kanya, tangina, sabi ko tatanggapin ko yan, sabihin mo lang yung totoo! Bakit kailangan mo pa mag sinungaling sakin! Bakit kailangan layuan mo pa kami ng mga anak natin!" lumayo sya sakin at naupo sa dulo ng kama. He raked his fingers on his hair.

Wala akong mahanap na salita. But he's with his woman. Nag sasama na sila, bakit ganyan sya? Bakit sinasabi ng galaw nya na.. na mahal nya ako? Naguguluhan ako. Nasasaktan din ako. Pero mahal ko si Rihan and I want to be with him no matter what. Tanga ako, alam ko iyon. 

I heard a loud thug on the door. It was Sai..

"Tangina ka, bahala ka nga sa buhay mo! Masisira lang kamao ko, kakakatok dito! Mga bwisit!" sigaw nito. Natigil na ang pag katok, pero di naman iyon pinansin.

I never sleep with anyman aside from him. Wala ako ibang gustong makasama kung hindi sya lang.. kung kinakailangan sabihin ko sa kanya ang totoo, ipag pipilitan ko, gagawin ko. Lumapit ako sa kanya pero tinulak nya ako.

It feels like my heart melt seeing those crystal water in his eyes. He blink many time before turning his back at me, he's about to stand when I hug him tight.

"Lumayo ka sakin." malamig nyang utos, umiling ako.

"I love you.. Please believe me, a-anak natin to.. Baby, believe me." I cry. "I never sleep with any man. Hindi ako nag mahal ng kahit na sino, maniwala ka sakin, hindi kita niloko. Kahit kailan di ko gagawin iyon." iyak ko.

"You're lying."

"I am not.. I have always love you, Rihan. Mahal na mahal parin kita.." paliwanag ko. Hindi na sya Pumiksi pero di nya rin naman inalis ang mga braso ko.

"Then why did you left us? Alam mo ba kung gaano ka ka-miss ng mga bata? Hindi ka manlang ang dalawang isip na iwan sila. How could you do that to them?" galit na sabi nya. he's not rising his voice. Its calm yet painful to hear. "You call yourself a mother. You left them." Parang nanghina ang buong katawan ko, tumayo na sya at saka nag lakad papunta pinto. He did not even look at me when he open the door and leave.

*Rihan's

Mariin kong hinawakan ang tali ni River. Naka titig lang ako sa kulay itim nyang balat. Hindi ko namalayan na nag tuluan na pala ang luha ko. Agad ko pinunasan ang mata at sumakay sa kabayo ko ng may tumawag sakin. I saw Saiu riding a brown stallion, he stopped in front of me. Isa pa ang gagong ito! Hindi ko sya pinansin at tinapik si River, he started walking.

"Whoa, our dear Rihan is jealous!" pang asar pa nya. Ngali-ngali ko syang babain para sapakin pero tinitigan ko lang sya ng masama. "I didn't know it was Erin, okay? She's beautiful, and the last time I saw her, she was bone and skin." I felt a pang on my chest. gago talaga.

"Tangina mo ka." sagot ko sa kanya. Nilakasan ko ang tapik kay River, he run fast.

"Ang ganda-ganda ng asawa mo, pero wag ka mag alala. Hindi naman ako tatalo ng babae mo." Naka ngising sabi nya na naka sunod na pala sa akin. I roll my eyes, and made River run faster. No one can beat him when it comes to racing. Kaya nga ganon nalang ang takot ko ng makita si Eve na sakay nito, River is a wild horse. No one can control him except from me. "Sya nga pala, buntis si Erin, ang ganda nya! Masarap yun tol, todo bang-bang ka dun--"

"Fuck you, Emperial! I'm gonna kill you if you don't shut your mouth!" Ayaw ko na binabastos si Erin. At lalong lalo na sa harapan ko pa.

Its just that.. I.. Okay I admit, I love her.. kahit nagalit ako sa kanya, at lalo na sa nalaman ko, hindi ko magawang saktan pa ulit sya. Alam ko naman na anak namin yung nasa sinapupunan nya. ayaw ko lang na mahalata nya kung gaano ko sya ka-miss kaya dinaan ko sa galit. Pero pag naiisip ko na, paano kung di nga sakin yung bata? Nasasaktan ako, pero ayaw ko naman mawala sya sakin.

We enter the woods, Sai started laughing as he saw the biggest trunk we've ever seen.  of course he would laugh, that wood seen everything we did. All the stupidities we did all together. He was still laughing, but stopped nang madaanan namin ang isang puno duon. Ako naman ang napa ngisi ng sumimangot sya at binilisan ang takbo. Marahan kong pinasadahan ng tingina ng puno na naukitan ng pangalan nya at ng isang babae. Nailing ako at sumunod sa kanya.

"Sainan." tawag ko, natigilan sya habang nag lalakad kami pabalik sa mansion. It will took half an hour to reach there. Sinimangutan nya ako saka binaling ang tingin sa mga damong nadadaanan namin. Sainan kasi ang pangalan na naka ukit sa puno kanina.

"Why don't you tell your parents to plant some Marijuana  in this land? That's a big money! Ang lawak-lawak ng lupang ito, walang makakahalata." sabay hagalpak nya. Tinignan ko lang sya. "That's a good laugh, man!"

"Tigilan mo ako, wag mo kami igaya sayo," tumawa sya sa sagot at nag taas ng kilay. "Adik."

"Proud to be addict." sabay tawa nya na naman. Hindi ko sya pinansin at nag lakad nalang.

After more than half an hour of walking, halos malaglag na ang dila namin sa daan ay dumeretso kami ng kusina. Natigilan pa ako ng makitang kakwentuhan ni Erin si Dad. Pareho silang natigilan, Erin bowed her head, Dad smiled to me. I nod and took a glass of water. napairap ako kay Saiu na tinungga lang ang pitcher ng juice.

I sat beside her. Psh, Dad smile to us.

"Hello, Tito! Kamusta, tumatanda ka ata lalo?" Sai. Dad laugh.

"I'm doing great, hijo. Medyo tumatanda na kaya siguro nasabi mo iyan" he look at me. "Where have you been, leaving your pregnant wife here." Hindi ako nag salita.

"Dad.. Mag luluto po muna ako ng meryen--" Erin, she's about to stand.

"Let the maids do that." ako

She nod.

I watched her all the time. Kung paano nya kami asikasuhin lahat. Kung paano ngumiti si Erin sa tuwing makikipag usap sa kahit kanino dito sa bahay. Kulang na lang ay paalisin ko na si Saiu na laging ginugulo ang asawa ko. I want her attention to me. I want all her time for me. God knows how much I want to ravish her lips. How I want to wrap my arms around her. How I want those luscious lips around my shaf--. Damn it. I can feel my pants tightening.

Kahit subukan ko na kausapin sya ay diko magawa. She seems distant.

Agad ko sinagot ang cellphone ko ng mag ring ito. I look at Erin who stared at me. Kusang umikot ang mata ko kaya tumalikod nalang ako.

"Mom?" sagot ko. She's taking care of the twins. "What's wrong? Are the twins okay? I want to check the, give the phone to Eve."

She chuckle on the other line. "Don't be paranoid, I took care of you when you were this young. They are fine, anak. Safe and sound with their lola."

"I'm an only child Mom, I have twins. There's difference when taking care of one kid and more." katwiran ko.

"Gracious, mas mahal ko ang apo ko kesa sayo, Rihan Arlo. Tigil-tigilan mo ako sa pagiging maselan mo." Mom, bumuntong hininga ako. "Kamusta ang Daddy mo? Kayo ni Erin?"

Hindi ako naka sagot. Nanahimik lang ako sa tanong nya. Kamusta na ba kami?

Eto di nag papansinan.

"Mom, I want to talk to them. Give the phone to any of them." pag iiba ko.

"They are okay. Kumakain sila ng chocolate moose and chips."

"What?"

"Chocolate moose and chips." ulit nya.

"I don't let them eat junkfoods, Mom!" sigaw ko.

Ito na nga ab ang ayaw ko, may problema ako sa asawa ko. Ngayon anamn sa nanay ko na matigas ang ulo. Kaya talagang nag dadalawang isip ako kakina kung dapat ko ba iwan sa kanya ang mga bata o hindi nalang.

----

AN/: I don't know if I will continue the story or finish it in one click.