Isang linggo na kami nakauwi galing Pampanga. Isang linggo narin simula ng mas malamig ang trato ni Rihan sakin. He keeps on blaming me for the years he made our children suffer.

And now, dalawang araw na hindi umuuwi ang mag-aama ko. Mababaliw na ako dahil wala ang gamit ng mga bata. Umiiyak ako ngayon habang hinihintay sila sa pag uwi.

Natauhan ako ng marinig ko ang sasakyan. Tumayo agad ako. Napangiti ng makita ang mga bata na masayang bumaba sa kotse.

But my smile fades away na may lumabas sa sasakyan. A fine looking woman who walks like a model but her clothes does not emphasize it. Marami syang dala na shopping bags. Sumunod sa kanya si Rihan. He wrapped his arms around her waist as they walk towards me. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa nakikita.

"H-honey.." Tawag ko sa mga bata.

Natigilan ang mga ito at tumitig sa akin. Nakita ko ang pagka ilang ng mga mata nila at saka tumakbo papunta sa dalawa. Nanginginig na nilingon ko sila. Naka titig sila sakin.

"Uhm.. Kids, tara, buksan natin yung mga pinamili natin sa Hong Kong?" Aya ng babae.

Hindi ako makakilos sa kinatatayuan ko nang dalawa nalang kami.

"Anong ibig sabihin nito?" Naluluhang sabi ko. I remain my stiff voice. He look at with bore in his eyes.

"Don't be hypocrite, Erin. You know what it means." Sagot nya.

"Hayop ka! Anong ginawa mo sa mga anak ko!" Pinag hahampas ko sya sa dibdib but he shove me away. Napa subsob ako sa sahig.

"I want an annulment. Rion and I decided to live together with the twins."

"Ano? Asawa mo ako Rihan! Paanong magsasama kayo!?" Galit na sigaw ko.

"Matagal na kami ni Rion. Remember the days I haven't home? Nasa kanya ako noon, sa kanya ako umuuwi." Malamig na sagot nya. "Matagal na kami, Erin." He added.

Hindi ko na napigilan umiyak ng malakas. Ang kapal ng mga mukha nila! Pati mga anak ko, gusto nila kunin.

"Kahit kunin ka nya sakin, Rihan! Wag lang ang mga anak ko!"

"No. Akin ang mga anak ko."

"Hayup ka! Hayup ka Rihan! Bakit mo ginagawa sa akin ito! Hayup ka!" Iyak ko. Pero hindi nya ako tinignan. Nilampasan nya lang ako at pumasok sa loob.

Sumunod ako pero nakita ko ang takot sa mga anak ko. I tried to hug them i miss them so much. But they hide behind the bitch. Hindi na ako nakapag pigil. Sinugod ko sya at pinag sasampal. Sinipa at sinabunutan. Kinalmot ko rin sya kahit nag iiyak na sya.

"Hayup ka! Malandi ka! Kabit ka! Kabit!"

"Mommy tama na!" Eve.

"Mommy, ang bad mo!" Rei.

"Fuck! Stay away from her!" Naramdaman ko ang pag angat ko. Kasabay ng pag bagsak ko sa sahig. Naramdaman ko ang sakit sa balakang ko.

"Ito ba ang ipapakita mo sa mga anak ko? Hindi ka karapat dapat na maging ina nila!" Sigaw sakin ni Rihan.

"Ri-rihan sorry. Wag naman g-ganito.." Iyak ko. "Kailangan ko ang mga anak ko.." Lumuhod ako sa harapan nya pero hinablot nya ako saka nilabas ng gate.

Sinarado nya iyon. Umiiyak ako na papasukin pero walang lumabas sa kanila. Iyak ako ng iyak hanggang sa may yumakap sa likod ko. Hindi ko pinansin iyon.

"PAPASUKIN NIYO AKO! MGA HAYOP KAYO! IBALIK NYO SAKIN ANG MGA ANAK KO!" Iyak ko.

"Erin.."

"Gail yung mga anak ko.. Kinuha nila sakin ang mga anak ko.."

Yun lang ang nasabi ko hanggang sa mag dilim ang paligid. Naramdaman ko pa ang yakap sakin ni Gail at pag karga nya.

Bumalikwas ako ng higa. Nakita ko agad si Gail na naka titig sa akin. Napayakap ako sa kanya at nag simula muling umiyak.

"Tulungan mo ako.. Ang mga anak ko.." Iyak ko.

"What happened?" Tanong nya.

Sinabi ko sa kanya ang lahat-lahat. Simula sa umpisa ng magkakilala kami ni Rihan. Pati sa inakala nya na panloloko ko. Why he treated me that way. Gail didn't say anything. He didn't judge me. He's only listening to every word i am saying. Binibigyan nya ako ng tissue pag iiyak muli ako.

"Shh.. Don't cry. Makukuha mo rin sila." Pag aalo nya.

"He wants an annulment." Iyak ko.

"He don't deserve you, Erin." Malamig nyang tugon. Umiling ako.

"I love him."

"I love you too." Walang kakurap kurap na sabi nya.

Tinitigan ko sya. I can see it in his eyes that he's telling the truth. But i can't. I love Rihan so much.

"I'm married. You can find much better."

Hindi sya nag salita. Instead he stand up and look at me.

"I will help you." Yun lang at saka sya tumalikod sa akin.

Hindi ko kilala masyado si Gail. But i know that he is kind. Binata sya at marami ang panigurado na nag hahabol sa kanya. He can find someone better than me. A single woman without a child. Yung sya mismo ang makakauna. I know how much important it is to guys like them to marry a virgin.

--

Agad ako tumayo ng makita si Gail. Seryoso syang naka titig sa akin at hapo na naupo sa couch. He massage his temple and heave a sigh.

"A-ano? Nakausap mo ba sila?" Ako

"Yeah.." He roll his eyes out of frustration and look at me. "Your jerk husband told your children about what you did years ago."

Natutop ko ang bibig ko. Nang lulumo akong sumandal sa couch. I've been trying to talk to the twins but they've been neglecting me. Wala nang mas sasakit pa sa ayawan ka ng sarili mong anak.

I felt his hand. He hug me tight and again, i cry in his chest. For two weeks, sya ang kasama ko dito sa unit nya. Ilang beses ako umuwi sa pamamahay namin. Doon narin nakatira ang babae ng asawa ko. Nuong isang araw binigyan na ako ni Rihan ng annulment paper.

"Paano na ako?" I cry.

"You still have me, baby.." Bulong nya.

Lumayo ako sa kanya. I held both of his cheeks to make him look at me. I can see pain in his blue eyes. My tears keeps on pouring as I look at him.

"Gail.. I-i'm not the one for you.. Thank you for everything you did to me.. B-but i can only offer you a friendship.."

He look away as he nod his head. Masakit sa akin na sasaktan sya. I consider him as my very first friend.