He look at me from head to toe. Hindi naitago ng damit ko ang mga pasa, sugat at iniwang marka ni Rihan sa katawan ko. Agad tumakbo ang mga bata na umiiyak sa kanya. Nag tataka man ay nagulat na lang ako ng hatakin nya ako saka mabilisang pinasok sa kotse nya.

Hindi kami pwede umalis. Pag nagising si Rihan na wala ako sa bahay ay tiyak mag wawala iyon. Hindi ko na kakayanin ang bugbog na matatamo sa kanya. Baka ikamatay ko na iyon. Huminto kami sa isang building. Walang nag sasalita sa amin. Patuloy sa pag iyak ang mga bata. It was too fast. Sumakay kami sa elevator. I don't know what floor we stopped but I don't want to walk. Mas humahapdi ang pagitan ng mga hita ko.

"Get out." Malamig na utos nya. Hindi ako kumilos. My children are hugging him in the legs while crying and looking at me.

Nagulat nalang ako when his arm encircled at the back of my knees and around my back and lift me.

"Put me down..!" Protesta ko my voice is hoarse from shouting and crying last night. "P-please put m-me down." Napa ngiwi ako sa hapdi.

"Calm. You're hurting yourself more." Namumulang nag iwas ako ng tingin.

There is only one door in the floor. We enter in that. He told the kids to enter the white door. Duon daw si Clooney. So this is their house. Dahandahan nya ako binaba sa couch. Nag iwas ako ng tingin ng magka pantay kami. He stood up and go somewhere. Nakita ko nalang sya na may hawak na bimpo at medyo umuusok na planggana.

Ngayon ko naramdaman ang sobrang pagod sa katawan kaya ng simulan nya ako punasan ay hindi na ako umapila. Gusto ko sya tanuningin kung bakit sya naruon pero nahihiya ako. Hibdi pwede na nag kataon lang iyon dahil napaka aga naman.

"Tinawagan ako ni Eve." Natigilan ako at nilingon sya. "I gave him my phone number before. Sinabi nya sakin ang nangyari." Nag iwas ako ng tingin.

Dahan-dahan ko nilayo ang braso ko pero hinawakan nya iyon ng mahigpit. Sapat na para di ako makawala.

"Paano ka nakakatiis?" Tinitigan nya ako sa mga mata. Pilit hinuhuli ang mga tingin ko.

"M-mahal ko ang asawa ko.." I whisper.

"And that's enough for you to let the kids see how your husband do this things to you?" Iritadong tanong nya.

"Maraming salamat sa tulong mo.." Umiwas uli ako ng tingin. "Pero sana wag mo pakielaman ang personal na buhay ko."

He heave a sigh before he nod. I got relieve with that. Ginamot nya ang sugat ko without breaking the silence. I can't help myself but to look at him. He has this stern look in his face but still gorgeous looking. His eyes is captivating just like Rihan. His hooded eyes that paired with thick lashes and eyebrows. Those pink lips. He's indeed a gift from God.. How I wish ang asawa ko ang gumagawa ng mga ito.

Oh well, sya nga pala ang gumawa ng mga sugat ko.

"Should we go to the hospital?"

"N-no.. S-salamat sa lahat.."

Clooney and the twins played in his unit. Masaya ako na nakikitang carefree ang mga anak ko. Sa bahay, hindi sila nakakapag likot ng ganyan dahil ayaw ni Rihan ng malilikot. Ako naman nag pahinga lang. Mamaya kailangan na namin umuwi. Pumikit ako ng mariin, thinking what Rihan might do to us after this.

I'm looking at Gail na nakikipag laro sa dalawa. He's just smiling while playing cars with the boys. Rei is in his lap, sitting while watching them. Magagawa kaya ni Rihan ang ganyan sa mga anak ko? Napangiti ako ng mapait. Knowing that other man could give the satisfaction in my children's needs for attention of a father.

Our eyes met. Ngumiti lang ako sa kanya, he did the same. He's kind I know. If not, di naman sya mangingielam sa amin. He won't budge to in our house to take us.

"Rei." Tawag ko sa anak ko. Lumingon ito sakin, tinango ko ang ulo ko para lumapit sya. "Ayusin natin ang buhok mo."

I braid her hair. She give me a peck in the lips before looking intently at me. I can see sadness in her eyes as her face started to red.

"Thank you f-for being our mommy.." Her tears started to flow. It breaks my heart knowing there's hidden meaning in her words. "You're the best Mom in the whole universe Mommy. I love you very much.." She hug me. Hindi naiwasan maluha. My sweet baby girl.

Bumalik din sya kay Gail. We ate lunch together. Nakiusap ako sa kanya na ihatid kami pauwi. Ayaw pa sana nya pero sinabi ko nalang kailangan. Kasama si Clooney sa amin. We're on our way ng mag salita si Eve.

"Mommy.. Wag na tayo bumalik duon." He whisper.

Hindi ako nag salita. Pag uwi sa bahay ay wala na si Rihan. Work I guess. I help the kids to fix themselves. I change my clothes from tshirt to long sleeve shirt. Ihinatid ko sila sa school.

It is already 11 o'clock in the evening at wala parin si Rihan. Nag aalala na ako. Hindi pa sya umuuwi sa loob ng apat na araw. Hindi ko sya matawagan dahil wala naman akong cellphone.

My eyes are starting to close when I heard his car. Agad ako tumayo saka sya sinalubong. His face turn to cold stone as he look at me. Hibdi ko naiwasang mag tanong kahit na alam ko na ikakagalit nya.

"S-saan ka galing?" Lakas loob na tanong ko.

"What do you care?" Malamig na tanong nya.

Sinundan ko sya ng dumeretso sya pataas. I close the door as I look at his back. His broad shoulders. Kinuha ko ang coat nya na nilapag sa kama. Naupo sya duon. I tried to take off his leathered shoes when he kick me right on the face. I shout silently in pain. I wasn't ready for this.. But what do I expect.

"Don't touch me, bitch." Malamig na sabi nya saka hinubad ang polo at slacks. Remaining his boxers.

"K-kumain ka na ba?" Manage to ask kahit nabubulol ako sa pag putok ng bibig ko. "Ipag luluto kita.. O, gusto mo mag shower?" Tanong ko pa.

He look at me with seriousness in his eyes. Lumunok ako. Kinakabahan ako sa maari nyang gawin. Naramdaman ko ang pag tayo nya, sumunod duon ang pag tulak nya sakin ng malakas sa pader.

"How?" Naguguluhan na tinitigan sya, just to put down my stares from his sharp glare.

"I d-dont understand you.." Nangliliit ako sa harapan nya.

"How can you stay here with me? Why can't you just leave me alone, Erin?" Mariin nyang tanong. My eyes heated up as I look at him.

"Because I love you." Matatag kong sagot.

"STOP THAT CRAP! Stop lying in my face, bitch! I know how much of a bitch you are. Bakit ba hindi ka nalang mawala sa buhay ko?" Matalim nyang sigaw.

I feels like knives that strikes directly to my heart. I touch his face kahit na alam kong hahawiin nya rin iyon. Pain and tiredness is visible in his eyes. Alam ko na masakit para sa kanya ang nangyayari sa sarili nya. At dahil sa akin iyon.

"Mahal kita.. Kayo ng mga anak natin.. Kaya kahit na anong gawin mo sakin mamahalin parin kita.. Kahit pandirihan mo ako habang buhay.." Sabi ko sa pagitan ng mga hikbi. Nag iwas sya ng tingin sa akin at lumayo.

"They are not mine, Erin.. I know to myself they are not mine." Mahina nyang sabi at tumalikod na.

I took the opportunity to hug him. I cried. Nararamdaman ko ang pag aalis nya ng braso ko pero hindi ako bumitaw.

"H-hayaan mo ako mag paliwanag, Ri.. P-please.."

"I'm fucking tired from my flight, Erin. Leave me alone."

Nanghihinang tinignan ko sya hanggang pumasok sya sa loob ng banyo. Napaupo nalang ako sa sahig while trying to surpass my sobs.

My husband hates me so much and I can't do anything about it.