chapter five

Nagulat ako sa pag hagis ni Rihan sa platinum card nya. I have this big question in my face as I look at my husband. I'm here at the garden with the twins, planting new flowers.

"P-para saan naman ito?" I ask shock. The twins immediately hide at my back they bow their head from their father.

"Do the groceries. My friends will come over." Malamig na sagot nya. Napalunok ako. He rolled his eyes and look at me. "Buy something to cook for them. Mag linis din kayo ng bahay."

With that umalis sya.

"Mommy, bakit laging galit si Daddy samin?" Mahinang tanong ni Eve. "Is it because he's not our real daddy?" He ask with his confused face.

Naka tingin lang si Rei. Hinatak ko silang dalawa saka sila tinitigan.

"Always remember that he is your father. No matter what he do to us, it won't change the fact that if it isn't because of him, you won't be here." I said smiling.

Tumango silang dalawa. Nilinisan ko silang dalawa and we decided to do the grocery. I was currently looking for olive oil when someone pulled my shirt. Nang tignan ko ito ay si Clooney. He has this ocean blue round eyes that makes him more cute and feminine.

"Hello there, Clooney! Who's with you?" Nilingon ko ang paligid. The twin said they are just going to get some biscuits.

"I'm with my uncle po, but I couldn't find him anywhere." He answer matter of fact. He seems tensed pero ayaw nyang ipahalata.

"Ganon ba? Naku paano yan.." I can't just leave him here. Hinawakan ko sya sa kamay saka tinulak ang pushcart. "Sumama ka nalang muna sakin, baka makita natin dito ang uncle mo."

Agad naman syang tumango. Nang makita sya ng kambal ay nag simula na silang mag ingay. They even caught people's attention. I guess nawala ang pagka takot kay Clooney when he saw the two.

I'm looking anywhere to find Gail.. If i remember. Baka narito lang sya at hinahanap ang bata. The kids were so loud to the point that their laughter and giggles are spreading in the whole store.

I was watching them with a smile when someone stood beside me. I smelled the masculine cologne from that person. Nang tingalain ko ito, I was meet by pair of deep blue eyes.

"O-oh.." I said to recognize him. I saw a little relief in his eyes.

"Gracious, Clooney." He said in a flat tone. I grimace hearing his voice

This man still manage to talk calmly but his eyes are betraying him. You can see the fear in his eyes. Clooney look in our way. His eyes light up as he hug his uncle. The twins were looking at Clooney and Gail when he carried the boy in his arms. I felt a pang in me ng mag iwas ng tingin ang mga anak ko. They look at each other. I saw my son mouthed to Rei that its alright, but their eyes says the other side.

My arms automatically wrapped around them. I gave them a 'sorry' look. Nag iwas lang sila ng tingin at tumingin sa isang delata as if there is something in it.

"Don't ever leave my side again, Clooney." Gail said.

Tumango naman ang bata. I gave a fake cough. Lumingon sakin si Gail. I look away as I saw how intimidating he is. As if I'm being examined by a terrifying machine.

"We're goi--"

"Gosh, ang gwapo nya.. And look, mukhang may anak na sila." A girl said. I ignore it. Sino ba yon?

"Omg, girl! Triplets!! Gosh ang swerte naman nung girl!"

"Fuck, pre. Andyan pala yung asawa, wala tayong panama. Mga anak pa ata nila yung mga bata.." Bulong lalaki.

"Tangna, kala ko pamangkin lang." Isa pang lalaki.

"Bagay sila. Kyaa!!"

Umiwas ako ng tingin ng marealize ko ang bulungan. They thought Gail is my husband and we have children. I gave him an apologetic smile but he's just blankly staring down at me.

"Clooney, I think daddy talaga namin si Uncle Gail." Nang laki ang mata ko kay Rei.

"Huh? Ako lang baby ni uncle." Takang sagot ni Clooney.

"Really?" I can see the beam in Eve's eyes as he look at me and Gail. "Mommy is what Rei said true?" Eve ask. Ngayon ko lang sya nakita na ganito kasaya.

Tinitigan ko si Rei. Naka tingala sya kay Gail. Her eyes are also beaming just like his brother. Sumunod naman duon ang tawa ni Clooney. Inawat ko sila sa pag sasabi nang kung anu-ano pero masyado na silang nag overwhelmed sa mga bulong sa paligid.

"Daddy!!" Tawag pa ng dalawa kay Gail.

Natatarantang tinignan ko sya. I saw flash of emotions in his eyes. Ibinaba nya si Clooney as he both carry the twins. Napa singhap ako. Clooney seems okay with it.

"Ano ba kayo." May pag pipigil na sabi ko. They look at me with huge smile.

"Mommy, kaya pala love na love ko makasama si Uncle Gail. Kasi Daddy namin sya!" Rei.

"Mommy, umuwi na tayo kasama si Daddy." Eve.

It was as if I sank in where I am standing. Tumaas ang init sa mukha ko as Gail stared at me. I gave the two a warning look pero di nila iyon pinansin.

"Chandra Avis Rei. Everhart Lucca Arlo. Stop that and say sorry. Mali na bigla na lang kayo mag tatawag ng Daddy sa ibang tao." I said to them. Controlling my anger.

"Hey." Awat ni Gail. Tinignan ko naman sya ng masama. Bakit di sya nag sasalita?

"We're heading now. Tara na mga bata."

Binaba sila ni Gail. Agad ko silang inaya sa counter. As we pay our groceries ay umuwi agad kami. Hindi ko gusto ang ginawa ng kambal. What if may naka kilala samin at makarating kay Rihan? Ano nalang iisipin nya?

Nag linis kami ng bahay. Nag luto ako ng maaring makain ng mga kaibigan ni Rihan. Honestly speaking I've only met them once and that is in our wedding day six years ago. I remember hearing one of them asking Rihan to run for his freedom. I don't know who it was but I know hindi nila ako kikilalanin bilang asawa ni Rihan. I know it better than anything else.

It was exactly seven in the evening ng bumukas ang pinto. I heave a sigh bago ko sinalubong si Rihan. Inabot ko ang attache case nya at coat. Next to him was three gorgeous men that took my breath away for a moment.

"Fucking annoying brat." He has this bad boy look in his face. He has a diamond earring in his left ear. But still handsome. Sya din yung nag sulsol kay Rihan on our wedding.

"You better stop cussing, Sai. Have you forgotten, we're here to have fun. Why bring your mess here?" A guy with sweet smile in his face said. He has this chinky eyes. May dimples din ito sa mag kabilang pisngi that made him more cute.

"Want me to gouge your eyes out from its sockets?" Rihan whisper in me. Agad nanglamig ang katawan ko. Umiling ako sa kanya.

Saka lang nila ako napansin ng madaanan nila ako. They look me from head to toe and look at Rihan. A man with cold honey eyes caught me of guard. He's looking at me intently agad itong nag iwas ng tingin at nag tanggal ng coat.

"What a nice maid here, Ri!" The guy that was called Sai, said. Namula ang pisngi ko.

"Shut the fuck up and leave her alone." Inis na sita nya. Tumawa lang ito saka kumindat sakin bago naupo sa couch.

"Ri, kelan ka pa naging ganyan? Alam mo, hindi ka dapat madalas mag mura." Bawal ng cute na lalaki. He look at me and smile bago naupo sa tabi nung Sai. "By the way, where is your wife?" Tanong nito.

Umingos lang ang asawa ko at saka sila sinamaan ng tingin. I know my husband. Ayaw nya akong ipakilala bilang asawa nya. Naiintindihan ko iyon.

It took me awhile bago naka kilos. umalis na ako duon saka nag simulang mag hain.

"Mommy, who are they?" Bulong ni Rei. Ngayon lang sya nag salita simula kaning pag uwi namin.

"Mga kaibigan sila ng Daddy nyo." Sagot ko. "Sweety, put the glass on the right side." Sabi ko kay Eve na may dalang mga baso.

Tumango ito. We ready the food for them. Ayaw nila lumabas ng kusina dahil makikita daw sila ng Daddy nila. Ang sabi ko antayin nalang nila ako sa garden dahil duon din ang diretso ko. Lumabas na ako ng dinning area. I saw them laughing.

"Handa na yung hapunan.." Mahinang sabi ko.

"Finally! After so many years, makakakain din ako ng lutong pinoy!" Sai said.

"Kei, lets go." Aya ng cute na lalaki duon sa tahimik na isa.

Isa isa silang nag punta duon. Marami akong niluto na ulam. Menudo, ginataang barilyete at adobong manok na may pinya. Nag timpla narin ako ng juice at nilagyan bawat baso nila. Nang mag simula sila kumain ay lumabas ako sa garden.

Parang kinurot ako puso ko ng makita ang mga anak ko na panay ang pag taboy sa mga lamok. Nang lumapit ako ay niyakap ko sila.

"My, nagugutom na po ako." Rei

"Me too." Eve

"Pasensya na mga anak, ha? Para lang sa kanila yon. Mamaya kainin nyo yung biscuit na binili natin."

Tumango lamang sila. We stayed there for about half an hour. Nang masiguro na tapos na sila ay pumasok kami ng mga bata. They help me clean up the table and the dishes. Both of their head are starting to fall. I told them to go to their room and eat their biscuit since naubos ng mga bisita ang niluto ko. Pero umayaw sila. They don't want to walk in the living room. Alam nila pag may bisita si Rihan. Ayaw nitong nakikita sila. Or else masasaktan sila.

"Erin!" Narinig kong sigaw ng asawa ko.

"Mommy!" Takot na tawag ng dalawa. I can hear from Rihan's voice that he's irritated. Nag mamadaling pinalabas ko ang mga bata saka pumunta sa living room. I saw the four of them having their drinks. My husband is tipsy now. I know he's not fond with alcohol.

"M-may kailangan ba kayo?" Natatarantang tanong ko.

"What took you so long?" Masamang tingin ang binigay nya. "Go get me whiskey." Matigas na utos nya.

I saw how the three watch us. Agad akong umalis saka kumuha ng alak nila. Pag balik ko ay naka titig parin sila sakin. Nag iwas ako ng tingin as I put the bottle on the table.

"You look like his wife." The guy with earring said. Namutla ako sa sinabi nya as Rihan glared at me.

Ngumiti ako ng pilit saka akmang aalis ng hatakin ako ng cute na lalaki. Napaupo ako sa kanlungan nya. Sa gulat ko ay narinig ko ang pag bagsak ng baso sa table. Nanginginig na nilingon ko si Rihan na naka titig sa braso nung lalaki na nasa bewang ko.

"I'm sorry, you suppose to sit beside me." Mahinang sabi nito saka ako nilapag sa gilid nya.

Nararamdaman ko na ang malalamig na pawis sa noo ko.

"So, Erin right? How are you related to this monster? Mabuti nakaka tagal ka na kayong dalawa lang dito sa bahay?" He ask.

Hindi ako maka hanap ng sagot dahil ang braso nya ay nasa bewang ko parin. I know he don't intended to touch me there. He's actually gentle holding me there. I heard Sai chuckle and look at me. There is something in his eyes. A playful smirk plastered on his lips as he look me and Rihan.

God, please! I can see fire in my husband's eyes. His jaw clenched and his knuckle turn to ball of irritation.

"Oh! Probably got stunned? By the way, I'm Mira." He let out a soft chuckle and look at the man in front of him. I need to go. My children are outside! "That guy over there with sicko smirk is Saiu, then the grumpy one, Keira." He introduce. Tumango lang ako saka naiilang na lumayo.

"K-kung wala na kayong kailangan, aalis na ako." I said standing from where I sat.

Nag mamadali akong lumabas. I saw the two half asleep outside. Naluha ako ng makitang naka higa sila sa lupa with petal position. Agad ko sila dinaluhan at niyakap. My poor babies.

"Mommy, inaantok na ako." Eve.

"Sweety, what about your foo-"

"We lost appetite na po. Lets sleep na Mommy." Rei.

Tears escape from me. Hindi ito ang gusto ko mangyari para sa mga anak ko. I never experience this kind of treatment when I was a kid. But my children.. Oh God, help us please.

I hug them both and look in the dark sky. Nawala lang ang atensyon ko duon when the door opened. I saw how his honey eyes gets widen as he look at the kids I am hugging.

"The hell?" He has this deep voice. Ngayon ko lang sya narinig. "Its late already, bakit nasa labas kayo?" He ask as he walk near to us.

Nag iwas ako ng tingin. Rei is sleeping soundly as Eve took a glance at Keira. Eve give a small smile before yawning and close his eyes.

"What.. What are you doing here." Instead I ask him.

"Comfort room." He answer. His face darken as he look at us. "You're his wife." He said matter of fact.

Ngumiti lang ako ng mapait saka hinimas ang buhok ng mga anak ko.

"Get inside. There's a lot of insects here."

"Mamaya nalang. You better go." Taboy ko.

"His children?" Nagulat ako ng maupo sya sa gilid ko. Tumango ako bilang sagot. He took Eve from me and stood up. Tiningala ko sya. "Its safer inside."

Nang tumalikod sya ay di ko maiwasang maluha. He knew. That's why he didn't say anything. Because we both know they will ask why Rihan is treating me this way.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top