3

Wooseok: Atladın mı?

Hayır. :Royeon

Wooseok: Atla!

Wooseok: Atla!

Sen nesin, atlama tezahürat ekibi filan mı? :Royeon

Wooseok: Neyden korkuyorsun?

Serbest düşüş olacağından. :Royeon

Wooseok: Bence atlarsan kabloları sallamaya yardımcı olur.

Wooseok: Ya da başka bir şey.

Bana yardım etme. :Royeon

Birinci katta mahsur kalmak iyi olurdu. :Royeon

Ama kırk üç kat yukarıda olmak değil. :Royeon

Wooseok: Atla.

Biraz sallamaya çalıştım ama bir şey olmadı. :Royeon

Alarm ziline bastım. :Royeon

Umarım yakında birisi cevap verir. :Royeon

Bunu sevmedim. :Royeon

Küçük bir ipte sallanıyormuş gibi hissediyorum. :Royeon

Ve her an düşebilirim. :Royeon

Wooseok: Aniden düşmeye başlarsa ne olur, biliyor musun?

Eh, ölürüm? :Royeon

Wooseok: Yere çarptığı anda yukarı zıplarsan değil.

Wooseok: Sadece küçük bir sıçrama.

Wooseok: Bir basamaktan atlamak gibi.

Bu doğru mu? :Royeon

Wooseok: lol bilmiyorum, yeni uydurdum.

Kimse cevap vermiyor. :Royeon

Yukarıda çatırtı duyuyorum. :Royeon

Yüce İsa... :Royeon

Wooseok: Asansörde telefon yok mu?

Var ama aramaya gittiğimde telefon kapandı. :Royeon

Bir salak onu mahvetti ve kabloyu kesti. :Royeon

••.•'¯'•.•• 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top