3
Wooseok: Atladın mı?
Hayır. :Royeon
Wooseok: Atla!
Wooseok: Atla!
Sen nesin, atlama tezahürat ekibi filan mı? :Royeon
Wooseok: Neyden korkuyorsun?
Serbest düşüş olacağından. :Royeon
Wooseok: Bence atlarsan kabloları sallamaya yardımcı olur.
Wooseok: Ya da başka bir şey.
Bana yardım etme. :Royeon
Birinci katta mahsur kalmak iyi olurdu. :Royeon
Ama kırk üç kat yukarıda olmak değil. :Royeon
Wooseok: Atla.
Biraz sallamaya çalıştım ama bir şey olmadı. :Royeon
Alarm ziline bastım. :Royeon
Umarım yakında birisi cevap verir. :Royeon
Bunu sevmedim. :Royeon
Küçük bir ipte sallanıyormuş gibi hissediyorum. :Royeon
Ve her an düşebilirim. :Royeon
Wooseok: Aniden düşmeye başlarsa ne olur, biliyor musun?
Eh, ölürüm? :Royeon
Wooseok: Yere çarptığı anda yukarı zıplarsan değil.
Wooseok: Sadece küçük bir sıçrama.
Wooseok: Bir basamaktan atlamak gibi.
Bu doğru mu? :Royeon
Wooseok: lol bilmiyorum, yeni uydurdum.
Kimse cevap vermiyor. :Royeon
Yukarıda çatırtı duyuyorum. :Royeon
Yüce İsa... :Royeon
Wooseok: Asansörde telefon yok mu?
Var ama aramaya gittiğimde telefon kapandı. :Royeon
Bir salak onu mahvetti ve kabloyu kesti. :Royeon
••.•'¯'•.••
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top