We lopen het lokaal binnen en zien een grote klaslokaal. Iets wat je vanaf de gang niet kan zeggen. Het lijkt wel iets van magie!
'Waar zullen we gaan zitten?', vraag ik aan mijn vrienden.
'Achterin, aan de kant bij het raam?', stelt Sky voor.
'Uch, alsjeblieft... niet bij het raam,' zucht Nyrah.
'Weetje, laten wij in het midden zitten. Dan mogen de jongens gezellig bij het raam,' zeg ik, als voorstel om hun beide tevreden te houden.
'Prima,' zegt Joran en loopt samen met Sky al naar een tafel. Achter elke tafel staan er twee stoelen, dus we hebben voor twee mensen de keus.
Samen met Nyrah volg ik de jongens en kies een tafel naast de jongens, zodat we noch bij elkaars in de buurt zitten.
'Goede oplossing, Azara! Je mag wel vaker met goede voorstellen komen,' complimenteert Nyrah mij meteen, als ze om zich heen kijkt. 'We kunnen ook meteen goed alles zien vanaf hier. Al zitten we wel achterin.'
'Moeite met in de verte kijken?', vraag ik lacherig aan haar.
'Euhm, eigenlijk wel ja,' antwoordt ze en kijkt me heel serieus aan.
'Oh, dan gaan we dichterbij zitten,' zeg ik meteen en sta al op. De jongens kijken ons vreemd aan.
'Nyrah wilt dichterbij de docent zitten,' meld ik hun en meteen staan zij ook op.
'Dan gaan we met zijn allen naar voren,' zegt Sky glimlachend.
'Prima, het maakt mij niet perse uit,' zeg ik terug en glimlach naar ze.
Samen met Nyrah loop ik verder naar voren en neem plaats aan een lege tafel voor twee personen. Althans, zo ziet het eruit.
'Hey, daar zat ik!' roept plots een meisje naar ons.
'Pech! Opgestaan, plekje vergaan,' zeg ik rustig en kijk haar aan. Ze kijkt me ziedend aan en als blikken kon doden, dan had ik hier op de grond gelegen. 'Ik ben hier om een goede reden gaan zitten, voor mijn vriendin.'
'O, en wat mag die reden dan wel niet zijn?', vraagt ze zwaar geïrriteerd aan me.
'Mijn vriendin kan niet goed in verte zien en ik laat haar niet alleen voorin zitten. Want ik ben goed in geschiedenis en kan haar het beste helpen,' antwoord ik met een schijnheilig glimlachje.
'Zeg, kan ik jullie ergens mee helpen?', klinkt de stem van mevrouw Sterel, zeer zachtjes maar vriendelijk onverwachts.
'Zij is op mijn plek gaan zitten. Daar zat ik!' zegt ze kattig als antwoordt.
'En hebben jullie een goede reden dat jullie hier op haar plekje zijn gaan zitten?', vraagt mevrouw Sterel, op een -nu iets hardere stem dan net- zangerige, vriendelijk stem aan ons.
'Ja, mevrouw Sterel. Ik heb moeite in de verte te kijken en zat eerst achterin,' antwoordt Nyrah op een aardige toon.
'En ik ben zeer goed in geschiedenis en ben in staat haar te helpen, als ze iets niet snapt,' antwoord ik vriendelijk met een glimlach.
'Dan vraag ik u vriendelijk, om een ander plaatsje te zoeken wat u misschien ook aanstaat,' zegt de docent tegen het meisje.
Het meisje moppert even, maar draait zich dan maar om en neemt ergens anders plaats. Ze wou nog bij het raam zitten, maar daar zitten Sky en Joran inmiddels. Niet veel later neemt ze plaats aan de andere kant voorin, naast de muur. Aan onze rechterzijde.
'Zo, dat is opgelost,' zegt de docent, Sterel, weer met een zangerige stem.
Ze zet een paar stappen naar achteren en wacht totdat iedereen zit.
Ik kan haar nu beter bekijken dan gisteren. Ze is een prachtige jonge vrouw met lang golvend zwart haar en blauwe ogen, die alleen maar vriendelijkheid uitstralen. Haar haren die los hangen, geeft haar een rond gezicht waar weinig make-up op zit. Ze heeft alleen mascara op haar wimpers en een prachtige donkerblauwe lijn boven haar wimpers die mooi omhoog krult.
Haar kleren die ze vandaag draagt is bijna het zelfde als gisteren, alleen heeft ze nu een donkerblauwe jurk met als afwerking van wit en lichtblauw bij de randjes.

'Welkom allemaal, in mijn grote geschiedenis lokaal. Ik hoop dat jullie mijn lessen zullen waarderen en goed onthouden van wat ik jullie leer. Om de maand zal ik jullie aftoetsen om te kijken of jullie het ook goed hebben onthouden. Goed, laten we beginnen bij het begin,' vertelt ze. 'Probeer jullie boek maar te voorschijn te toveren, door te zeggen: Phaenomenon book.'
Ze houdt haar handen op, waarna er een boek in haar handen verschijnt.
'Mevrouw?', vraagt iemand onzeker aan haar.
Ze heft haar hoofd, als teken dat ze luistert.
'Kan er ook iets mis gegaan met het boek te voorschijn toveren?'
'Nee hoor, maar houdt wel je handen op. Anders valt die met een doffe dreun op mijn tafeltjes, want die zijn net nieuw,' antwoordt ze en glimlacht nog altijd vriendelijk. Ik vraag me af of ze überhaupt boos kan worden.
'Ga jullie gang,' zegt ze als teken dat we mogen toveren.
'Phaenomenon book,' hoor ik Nyrah naast me zeggen en ik kijk even haar kant op. In haar handen verschijnt er een boek en zie haar tevreden knikken.
Ik til mijn handen op en kijk ernaar. 'Phanomenon book,' zeg ik, maar er gebeurt helemaal niks.
'Phaenomenen book,' zeg ik nogmaals, maar nog altijd verschijnt er geen boek.
'Je zegt het fout,' zegt Nyrah tegen me. 'Het Phaenomenen.'
'Phaenomen, book,' zeg ik, maar ze schudt haar hoofd.
'Je moet nog "en" extra zeggen,' verduidelijkt ze me.
'Phaenomenen book,' zeg ik en dan verschijnt er een boek in mijn handen. Tevreden kijk ik even naar, daarna kijk ik Nyrah aan.
'Dankjewel, als we niet naast elkaar zaten had ik het niet voor elkaar gekregen,' bedank ik haar.
Ze lacht eventjes, maar al gauw klapt de docent in haar handen om onze aandacht te krijgen. 'Ik zie dat het iedereen is gelukt. Open jullie boek maar op pagina drie en vier,' zegt ze tegen ons.
Ik leg mijn boek op de tafel, om hem te kunnen openen en blader naar de juiste pagina. "Elementen geboorte" staat er als titel voor het hoofdstuk.
'Heu, maar de Elementen zijn toch nooit geboren?', vraag ik aan de docent, die opkijkt en me met haar blauwe ogen doordringend aankijkt.
'Hoe zou die dan volgens jou ontstaan zijn dan?', vraagt ze aan me.
'Door de goden, die Zutalia hebben gecreëerd. Omdat zij de goden zijn van elk element. Ze noemde Aque, Terra, Air en Firework. Alle vier de namen zijn Latijns en betekenen water, aarde, lucht en vuur. Zo heeft Terra samen met Air een planeet met zuurstof gecreëerd, later heeft Aque de wateren er aan toegevoegd. Alleen Firework diende niks met zijn vuur voor de planeet, pas later toen het eerste leven ontstond kon hij een warme plek creëren. Maar toen de mensen kwamen, ging het mis. Firework creëerde geen warme en veilige plekken meer, maar zorgde voor haternij en duisternis. Sinds dien is het element vuur zeer zeldzaam. Doordat Firework de cirkel van de elementen had verstoord, had niemand een eigen element. Pas, toen Firework zich had verontschuldigt en de cirkel van de elementen weer had geheeld door zich op te offeren samen met de andere goden. Toen pas kreeg ik ieder mens op Zutalia een eigen element. Nogmaals, was het zeer zeldzaam als een vrouw die de element water bezat en de man lucht of aarde een kind kreeg met het nog ontbrekende element vuur,' vertel ik aan de docent, maar kennelijk ook voor alle andere leerlingen die me allemaal met open mond aankijken.
'Dat heb je prachtig vertelt. Wist je ook al dat het kind die de cirkel in zijn of haar gezin rond maakt, die een nog speciale kracht heeft?', vraagt ze aan me.
Ik schud mijn hoofd als antwoord. 'Dan weet ik dat nu,' reageer ik.
'Precies, ga jij maar alvast dan naar het volgende hoofdstuk op pagina tien,' zegt ze tegen me en ik blader meteen naar de juiste pagina. 'De rest mag het eerste hoofdstuk gaan lezen. Ik ben zo terug.'
Terwijl ik met mijn hoofdstuk begin te lezen, hoor ik hoe de docent naar de deur toeloopt en de deur zachtjes dicht doet. Wat zal zij gaan doen? Naar de directeur om te melden dat ik zo slim ben, of een ander dringend onderwerp?