Jacob Javelle , highschool din at sobrang yabang. Matalino siya, oo , at gwapo rin, marami ang na iinlove sakanya pero wala siyang pakeelam.

Nagsisigawan ang mga babae sa cafeteria. May kasuntukan si Jacob. Dugo dugo na ang sahig pati na rin ang ibang lamesa. Sira na rin ang mukha ng kaaway niya.
Bago pa nawalan ng malay ang kaaway niya na duguan sa sahig. Namakyo pa.
Sa pagpakyo ng kaaway niya, sinuntok ulit siya ni Jacob at tuluyang nawalan ng malay.
Nang nawalan na ng malay ang kasuntukan niya simpleng inayos ni Jacob ang uniform niya. Inayos niya ang kwelyo, kurbata , at butones sa sleeves ng jacket niya.

Bumukas ang pintuan ng cafeteria ng sobrang lakas. Galit na pumasok ang adviser ni Jacob at ang principal ng school.

"Mr. Javelle!" Napatingin ang lahat sa pinto at nagulat. Nagsitakbo ang ibang studyante at nagpanggap ang iba na kumakain at naguusap usap.

"How many times do I have to tell you Mr. Javelle to stop bullying your schoolmates!? Do you want to be expelled? Ang dami mo ng record sa office! This is the 4th time this week na may binugbog ka ulit! Iba pa ang nangyari last week!? What's happening to you Jacob!? Your'e not th-"

"Ma'am let me handle this , you may go." Sisik na sinabi ng Principal.
Napangisi si Jacob. Isa ang adviser niya na gusto niyang bugbugin pero tinitigilan niya sarili niya kasi kahit masama ang ugali niya ay may respeto pa rin siya sa mga mas matanda sa kanya.

"Mr. Javelle we need to talk on your vacant time. Meet me at the office." Kalmadong sinabi ni Mr. Dolce, ang principal.

Tumalikod at naglakad nalang si Jacob ng parang walang ng yari.
Binuhat naman ang binububog niya at tinakbo sa clinic.

*2:00 PM*

Jacob's POV

Naglalakad ako ngayon papunta sa office. Ano!? Nagulat kayo kasi pupunta ako? Alangan , I still have respect for the elders.
Im not like this before but because of a reason I changed and I dont know why.

Binuksan ko ang pinto ng office ni Sir at nakita ko siyang may binabasa na papers.
Napansin niya ang pagbukas ko ng pinto kaya napatingin siya.

"May I come in?.... Sir." Malamig na tinanong ko.

"Yes. Come in." Sagot ni Sir na papainum sa coffee niya.

Umupo ako at tinitignan ko siya na sarap na sarap na umiinom. Well I can smell the coffee kaya sure ako na masarap talaga ... not joking.

So ang tagal na that he's just doing nothing except to read yang kanina pa niyang hinahawakan na paper.

"Sir!? What's the point of this. Yo-"

"Not even talking?"

Nacurious ako kung bakit ganun si Sir. Ngayon lang ito. Kasi pagnao-office ako puro disciplinary punishment ang binibigay sa akin. Pero ano to? Walang salita!!? Nakakainis
Kumunot uno ko kay Sir...hindi ko na matatago tong galit ko at baka may masira ako dito.

"Okay, either a water or fire holder huh." salita ni sir na nakangisi at nakataas ang isang kilay niya.
Nababaliw na ba si Sir?
Nakakainis!? Gusto ko nang sumuntok! Parang tanga si Sir ngayon! Alalahanin niya na siya lang ang taong ginagalang ko dito.
Kumuha si Sir ng baso at linagyan niya ito ng tubig na galit sa dispenser.

"So let us continue." kalmadong sinabi ni Sir. WHAT THE HECK!? ANO TO?

Bwisit! Masusuntok ko na si Sir!
Napapikit nalang ako galit at biglang...

*PLAASH!*

Nabasa si Sir! What the? Anong ginawa ni Sir?

"Haha! Magaling! Water holder ka! Kaya mong komontrol ng tubig!" masayang sinabi niya. What the heck is he saying!? Binasa niya ba sarili niya!? Baliw na ba to!?

"Punyeta Sir! Nababaliw ka na ba!?" Inis na sigaw ko.

"Mr. Javelle!" sigaw na galit ni sir. Kasi napatayo na ako sa kabaliwan niya.

"Sorry Sir." tawad ko.

"Hindi ako nababaliw! Ikaw ang nangbasa sa akin hindi ko binasa ang sarili ko." Sabi ni sir na nakangiti.

"How come!? I was just thinking about something here." Sagot ko

"Thinking to punch me? At the face? Am I right?" sabi niya na nakataas pa ang kilay. Paano niya nalaman!? What the heck?

"Yeah , but I didnt do that Sir." Turo ko sa basang mukha niya.

"Sinabi na ba ni mama mo na naging magclassmates kami noon?" Nagulat ako kasi di ko aakalain. Aakalain na naging magclassmate pa pala sina mama at si Sir.
Napasimangot ako , may na alala lang.

"Sorry Jacob at na mention ko nanaman ang mama mo. Pero utos niya rin ito sa akin. Sa totoo lang naaawa na ako sayo. Wala na ang mga mahal mo." Lalo akong sumimangot at napakinot ang noo.

"Ano po ba ang utos ng mama ko? Utos ba niya na basain mo ang mukha mo." Malamig kong sinabi.

"Wag ka nang sumimangot diyan Jacob. Simula sa araw na ngayon ituturing kitang anak." Napatingin ako kay Sir at napakacurious ko. Bakit!? Dahil lang ba hindi ko nakilala si papa?

"Nagtataka ka alam ko, linigawan ko ang mommy mo. Pero iba ang pinili niya. Kaya na friend zoned ako ng ilang taon. Hanggang sa tumanda kami. Nagkagusto siya sa iba at dumating ka sa mundo niya at iniwan ka ng ama mo. Pero kahit anong nangyari noon. Mahal ko pa rin ang mommy mo. Narealize niya na ako lang talaga ang nagmamahal sa kaniya. Pero bago noong... nawala siya.... last month... tinanong ko siya kung may nararamdaman na rin ba siya sa akin after all this years. At sabi niya oo at masaya kami noon. Bago siya umalis dito sa school, inutos niya na ako nalang magiging guide mo. Binigyan niya ako ng letter na ikaw lang ang bubukas nito. Ito o ... buksan mo." Nagulat ako sa mga sinabi niya. Hindi ako makapaniwala? At imposible. Inabot niya sa akin ang isang envelope. May nakasulat sa likod na "For My Little Jaco".
Oo nga..si mommy nga. Siya lang ang tumatawag sa akin ng Little Jaco... hindi ako maarte... hindi ako nahihiya na tinatawag niya ako ng ganon.

Binuksan ko at may message sa loob na nakasulat sa makapal na papel.

●
Anak, Little Jaco , Buhay , baby, tamad , warrior, prinsepe , wizard , Jacob Javelle ko.
Anak mommy mo ito alam ko na hindi na ako tatagal pa sa mundong ito kasi ramdam ko na ang mga papatay sa akin at wala akong magagawa kasi malakas sila. Anak, siya ang magiging ama ama mo , oo si Mr. Dolce. Anak siya ang pinagkakatiwalaan ko at tinuring ko na kaibagan pero huli na ang lahat para sagutin ko siya para maging asawa ko at tatay mo. Anak , maniwala ka sakanya , promise mo sa akin na maniwala ka sakanya at sumama ka sakanya. Alam niya na kung ano ang makakabuti sa iyo. Mamahalin ka niya bilang isang anak na parang turing ko sayo. This is your chance son, to feel the love of a father. So promise me to believe whatever he says at sumama sa kanya. He will be the father that you wished my son.
Anak, hindi ko man nasabi sa iyo ito, may kapangyarihan ka na tubig. Alam kong hindi kapakapaniwala pero maniwala ka man o hindi, mahal, may kapanyarihan tayo... nag aral ako sa Blue Academy at doon ka idadala ni Mr.Dolce at doon ka na rin mag-aaral.

Anak, mahal na mahal kita tandaan mo iyan. Ikaw ang bumuo sa puso ko anak. Bago pa lumabas ka sa sinapupunan ko. Minahal na kita.
Tuwang tuwa ako noong hinawakan mo ang isang daliri ko gamit ng boung kamay mo noong kakasilang mo anak.
Sana maniwala ka sa akin anak.

Anak pagkokontrolin mo ang kapangyarihan mo , kontrolin mo rin ang emosyon mo.

Ang water holder ay parang kapangyarihan niya din lang.

Ang tubig ay mahihin at hindi umiimik kapag hindi mo ginalaw. Pero kung ito'y ginalaw mo o ininis , walang makakapagpigil ng higanteng atake nito.

Anak, hanapin mo rin pala ang totoong magmamahal sayo na babae. Hindi ikaw lang dapat ang magmamahal, dapat nagmamahalan.

Mag-ingat ka.

I love you anak.

-Mommy
●

Pumatak ang luha ko.
Inabutan ako ni Sir ng tissue.
I can't believe.
Tumayo si Sir sa upuan niya at pumunta sa likod ko.
Linagay niya ang kamay niya sa balikat ko.
Naramdaman ko rin ang pagnginig ng kamay niya.
Batid ko na alam niya rin ang nakasulat baka sinabi rin ni mommy.
Alam ko na si mommy talaga ang nagsulat nito. Kasi sinabi niya na lahat ng tawag nita sa akin simula pagkabata ko.

Tumayo ako at humarap kay Sir.

"Sir, totoo po ba talagang mo kapangyarihan ako!?" Tanong ko na tumatangis. MAN TEARS YAN LETSE!

"Oo , mana ka sa mommy mo. Kasi sa pagkakaalam ko mas malakas ang water kaysa simpleng power lang." Sagot niya na nakayoko siya.

"Kailan tayo pupunta sa Blue Academy?" Malamig kong tanong.

"Umuwi ka na at kunin mo lahat ng gamit mong importante." Sagot ni Sir at tumango naman ako sa kanya at nagmadali akong aali, pero I realized parang tanga ako.

Nasa labas palang ako ng door at narealize ko...totoo ba talaga lahat ng ito?

"Sir! How can I believe you? Na may power ako? Because I didnt even know kung ano nangyari kanina." Curious ko na tinanong. May pagkadalwang isip ako dito sa ginagawa ko. Totoo ba talaga to?! Naguguluhan ako bigla? Kanina oo pero biglang nangingiba nasa isip ko.

"Diyan ka lang."

Tapos kumuha nanaman ng tubig si Sir. This time mga tatlong baso na.
Linagay ito lahat ni sir sa desk niya at nananatili ako sa door.

"THINK FAST!" sigaw niya na binasa ako. What the heck! Now I have to change my clothes!

"Why!?" Sinabi ko yan na sobrang confused ko na. Is he trying to show me how my powers work?

"AGAIN!" Sa pagkatapos niya saken nun. Sobrang inis ko.
Nagtataka ako kung bakit wala pang kahit isang patak ang nasa mukha ko.

Dinilat ko mga mata ko at nakita ko ang tubig na lumulutang.
Hinawakan ko ang tubig at biglang binalot ng tubig ang kamay ko.

Napangiti ako at bigla kong naramdaman ang paghawak ni mommy noong bata pa ako...

-----

Nagdrdrive ako ngayon papunta sa bahay. I know this is really unbelievable but Ive seen it with my two eyes!
I have to make my mom proud!

And again this is really unbelievable! What if this is just a dream?....... naaah

Kinuha ko lahat ng mga importanteng gamit ko.
Nakita ko ang pic namin ni mommy at napangiti ako.
Kinuha ko ito at linagay sa bag.

Deretsyo na ako na pumunta sa school.

Nakita ko si Sir sa gate palang.

"Sino magdrive?" Tanong niya sa window.

"Ako nalang Sir." Sabe ko

Sumakay na siya. Ako ang nagdrive at tiniro niya ang mga daanan.

Then lumuhod siya sa isang malaking puno at biglang may nagpakita na portal.

"Lets go." Sabi niya at pumunta sa loob.
Sumunod na rin ako.

Bleng Bleng Bleng

*chapter 2*

_______________________________

Jacob's look

Fierce eyes
Pointed nose
Dark Blue ang buhok since birth
Clear blue eyes since twelve years old

Eighteen years old