Hello, Engels! Ito na po ang huling chapter ng El Grande Series 1: Aziel-Rigg Fabre. And I just want to thank the almighty God for giving me a chance to share my wild and mischievous mind with everyone and anyone who reads (or is starting to read) this story, as well as for giving me these skills. I thank Him for giving me a chance to put my thoughts, imagination, and even dreams into words and sentences. To my Engels, thank you so much for supporting the first installment of the El Grande Series. I didn't expect the support and love that you gave to this story. Thank you for investing in this story. If it weren't for you, Engels, we wouldn't have reached this far. Marami pa po ang susunod na story ng El Grande Series sana lang bigyan pa ako ng lakas at kakayahan at gana para po masulat silang lahat. At sana masuportahan niyo po silang lahat. Till the next installment of EGS. Mahal ko kayo sagad!

------

⚠️MATURE CONTENT BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.

Chapter 38

Debie Pov

Akala ko tapos na kami ng asawa ko nang tanggalin niya ang pagkakagapos sa kamay ko. Akala ko tapos na siya sa kakaparusa kuno sa akin dahil tinanggal na niya ang tshirt na siyang nakatali sa kamay ko kaso nagkakamali ako. Mukhang may pinaplano pa si Aziel.

Basang-basa na ang tiyan ko sa gatas ng asawa ko na pinapasabog niya doon kanina. Sobrang nafu-frustrate na ako dahil hindi niya ako hinahayaang abutin ko ang ruruk ng kaligayahan.

He was covering the slit of my thing.

Saganang-sagana na ang pawis ko.

Bigla akong inupo ni Aziel at saka siya umikot sa likuran ko. Akala ko kung ano na ang gagawin niya.

"Look at the mirror, mal." bulong niya sa tainga ko.

Tumuon naman ang mata ko sa salamin na nasa paanan ng kama at kitang-kita ko sa full-body mirror ang mukha ko-ang hitsura at posisyon namin ngayon.

My eyes look so tired and weary, but I know, within myself, that I still want more. Behind those tired eyes was the burning desire, lust, and thirst for my husband's touch.

I am not or we're not yet done with this.

Pinakawalan ni Aziel ang kaselanan ko at niyakap niya ang katawan n'on saka tinaas-baba ang magaspang at mainit na kamay. Ilang taas-baba lang ni Aziel sa kanyang kamay ay bumulandit na ang katas ko sa ere. Kitang-kita ko sa salamin kung papaano iyon kumawala sa akin at lumipad sa ere bago bumagsak sa bedsheet ng kama.

"Ahh, ahm, ohh, mal! Dios ko!" ungol ko sa pagpapatuloy ng paglaro ng asawa ko sa aking pagkalalaki. Sapo naman ng isang kamay niya ang binti ko at itinaas iyon sa ere.

Saglit na iniwan ni Aziel ang kaselanan ko at hinawakan niya ang baba ko saka itinuon ang mata ko sa salamin. Nagtagpo ang mga mata namin salamin. Nag-aapoy sa pagnanasa at kasabikan ang aming mga mata.

Binitawan niya ang binti ko.

"Putàngìna, mal! Ang sikip mo pa rin." malutong na mura ng asawa ko nang ipasok niya ng sabay ang tatlong daliri sa butas ko na basang-basa sa aking katas at sa kanyang katas kanina na tinira niya doon. Bumabaha ang bahagi na iyon sa aming mga katas.

Hindi ko mapigilang di i-angat ang katawan ko nang dinahan-dahan ni Aziel ang paghugot at baon doon ng mga daliri niya sa butas ko.

"Aahhh, yes, ahh, mal!" Kumurba ang katawan ko nang may kung anong bagay na hinihimas ang daliri ni Aziel sa loob ko na nagpapawala sa tamang huwisto ng aking sarili.

"Do you like it, Mal? Do you like it when I touch this?" Ungol rin niya at dinilaan ang likod ng tainga ko.

"Ohh, ahm, ahh, ahh, oo mal." ungol kong tugon at di mapigilang di igalalw ang katawan kasabay ng pag-angkin ng mga daliri ni Aziel sa akin.

Hugot-baon. Hugot-baon. Sagad kung sagad. Hindi ko nga alam kung saan ko itutuon ang atensyon ko. Sa kamay ba ng asawa ko na tumataas-baba sa aking kaselanan, sa kamay niya ba na naka-salampak sa aking butas at patuloy akong winawarak. O sa kanya bang labi na pipugpog ng halik at kagat ang leeg ko, ang tainga at ang batok ko.

"Ahh, ahh, ahh, uhm. Ahh, ahh!"

"Dàmmìt! I can fùcking dò this all night and all day, mal. Shìt! Ang sarap mo mahal ko."

Nang malapit na sana akong datnan ulit ay biglang kinuha ni Aziel ang mga daliri sa loob ko at tinulak ako.

"Mal!" inis kong untag.

Nadapa ako sa kama.

"Tuwad, mal."

Napapantastikuhang nilingon ko ang asawa ko na nagsuklay sa kanyang buhok at ang isa naman ay nakayakap sa kanyang humihindig na pagkalalaki na nanunuro sa aking likuran. May kaunting tumutulo pa doon na katas.

Ngayon ko lang ulit natitigan iyon. Mangha akong nakatingin doon sa alaga ng asawa ko na namumula ang tuktok at naliligo sa kanyang katas. Humaba, lumaki.

Napalunok ako.

Inabot pa ni Aziel ang butas ko likod na basa at kumuha ng katas niya doon saka pinahid sa kanyang pagkalalaki at patuloy sa paglaro doon.

"M-mal."

"Tuwad."

"I... I'm a-afraid that it won't fit in my hole, mal." Totoong takot ako doon. Totoong para akong nahimas-masan doon sa haba at laki niya.

Ilang pulgada ba iyon? Ano ba ang lapad noon? Ang laki? Dios ko! Ngayon pa yata ako aatras nang nasa kalagitnaan na kami. Bigla tuloy akong nagsisi na inakit-akit ko pa siya. Dios ko! Tama pa ba ito.

"It will fit, mal."

"Mal."

"It fit before, so what's wrong now?"

"L-lumaki... h-humaba." ani ko sa maliit na boses.

"I'll be gentle, mal."

Wala akong nagawa kung hindi ang tumuwad para sa asawa. He even put a pillow on below my knees para mas umangat pa ang pwetan ko.

"More, mal." he asked me to bend more!

I gladly obliged, even if I felt my heart hammering against my chest.

"Ahh! Ahh!" ungol ko nang humapdi ang pisngi ng pwetan ko sa pagsampal ni Aziel doon.

Bumulandit ang katas ko doon sa kama.

"That's what you get when you disobey me, mal." sunod niya naman sinampal ang pagkalalaki niya doon sa entrance ko. "If you defy me again, I'll slap this booty of yours again, mal. You want that?"

Isang mahaba at impit kong ungol ang naisagot ko doon sa asawa ko nang simulan niyang ipasok ang pagkalalaki niya sa akin.

Naglalaway ako dito at naiiyak sa sobrang hapdi! Tinampal ko ang kamay ko sa kama upang patigilin muna ang asawa ko.

"W-wait, mal. Let me breath."

"Hindi pa ako nangangalahati mahal."

Tumingin ako muli sa salamin at nakita kong... totoo nga. Dios ko!

Hinimas-himas niya ang pisngi ng pwet ko at mas binuka iyon pagkatapos.

Nang tuluyan nang ipasok ni Aziel ang kanyang kahabaan sa akin ay halos mawala ako sa aking sarili. Halos lumipad ang kaluluwa ko at di ko alam ang mararamdaman, ang sakit ba o ang sarap n'on. Masarap na may kasamang sakit!

"Look at the mirror, mal." Utos niya muli at napatingin ako sa salamin.

Nakita kong awang ang bibig ng asawa ko habang inaararo ako. Sagad kung sagad. Nakita ko rin ang sarili na napuno ng pagnanasa ang mga mata.

"Ahh! Ahh, ahh, uh, ahh, mal... Aziel... ahh... ahh!"

"Shìt! Fùck! I miss this mal! Ahh, ohh! I miss being choked and eaten by this tight hole of yours!" he said, slapping my butt while continuing his deep and hungry thrust.

Humawak ang asawa ko sa baywang ko, ang isa niya namang kamay ay dumapo sa pagkalalaki ko at nilaruan din iyon.

"Ahhh, ahhh... A-azielhh... mal... ahh, ahh, ahh!" Pagkanta ko nang mas dumiin pa ang pagkakahugot at baon ng asawa ko sa kanyang kahabaan sa akin.

Sagad kung sagad. Ulos kung ulos! Hindi na nga ako nagkakata na pati ang kama ay gumagalaw na din kasabay ng paggalaw, pag-angkin sa akin ng asawa ko. Naririnig ko na ang pagtunog ng kama at ang pagyanig nito.

Lupaypay na ang katawan ko at parang wala nang lakas. I'm close to passing out, but my husband is still thrusting in and out of my hole. The wet sounds of our bodies crashing filled the whole room every time my butt came in contact with my husband's body. My body shuddered.

I came for the nth time. The hot liquid I spilled splashed on my husband's abdomen. One, two, three, four. I lost count of how many times my semen splattered.

I keep cumming but Aziel is still doing me, drilling me.

"Oh, fùck! I'm fucking closed, mal." he uttered while lapping my chest nonstop.

He thrust became desperate and rough. Parang may hinahabol na kung ano. Humigpit ang pagkakahawak niya sa pisngi ng pwetan ko at patuloy sa angkin sa akin. Ang katawan ko nama'y tumatalbog sa kanyang ibabaw.

"Ahh, ahhh... ohh, yes, mal." Namamaos na ang boses ko.

In one deep and thorough thrust, my husband ejaculated his semen inside me, filling my stomach with so much of his seeds. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na siyang pumunla sa loob ko.

Kusang bumagsak ang katawan ko sa asawa ko na kinau-uupuan ko ngayon. Bagsak ang ulo ko sa kanyang balikat at parang nakikipag-marathon dahil sa sobrang hingal. Pati si Aziel ay nararamdaman ko ang malalalim na hininga.

Hindi ko na alam kung anong oras kami nagsimula at natapos. Basta ang huli kong ala-ala ay ina-angkin pa rin ako ng asawa ko kahit na para na akong lantang gulay sa kama. Puno ng pawis at katas.

Aziel Pov

I looked like an idiot watching my husband, Deb, in deep slumber. I didn't know how many minutes or hours I stared at my husband's peaceful and lovely face. Ito yata ang bagay na pwede kong gawin habang-buhay, ang pagmasdan ang mukha ng asawa ko. Asawa ko, tsk! Hindi ko aakalain na ang noong bagay na kina-aayawan ko ay magiging ganito ang impak sa buhay ko. Hindi inaakala na ang taong bigla lang dumating, bigla lang sumulpot sa buhay ko ay ang magiging kanlungan ko.

I really hated Deb at first. I hate him for agreeing to our marriage. My foolish mind before thought that it was Deb's favor or that it was a favor on his side. Akala ko kasi isa siya sa mga taong gusto lang makabit ang pangalan ko sa kanila. Akala ko isa siya sa mga taong ang pera lang ng pamilya ko ang habol. But I was definitely wrong and mistaken. I was wrong when I thought Deb wanted this marriage. I was wrong when I thought Deb wanted our money. I was wrong when I thought Deb only wanted our fame. Yes, he was in need of money, but he never asked for it. He never asked for money from me. Kahit na kailangan niya ito noon ay di siya nanghingi sa akin.

Isang pagkakamali na inaakala ko ganoong tao ang asawa ko. He may liked me and have a huge crush on me, pero hindi niya ginamit ang sitwasyon namin para sa kanyang pansariling interes. My love, my husband, my Debie, was a selfless person. I never regretted loving a brave, strong, independent, and courageous man. He may have made a mistake in any way, but that didn't fade nor change the love I felt for him.

Nagalit ako, nadismaya ako, pinanghinaan ako ng loob sa nagawa niya sa akin-sa pag-iwan niya sa akin. Pero kasi sa pag-alis niya bitbit na niya ang puso ko, ang pagmamahal ko. Nagalit man ako, nadismaya man ako, pinaghinaan man ako ng loob sa tagal niyang nawalay sa akin pero ang pagmamahal ko sa kanya nanatili, hindi nagbago sa paglipas ng panahon. Kay Debie pa rin ako, kay Debie pa rin tumitibok ang puso ko.

Inabot ko ang naka-kunot na noo ng asawa ko at hinaplos ko iyon. Napangiti ako nang kumibot ang bibig niya. Bigla ko tuloy'ng naalala ang dati na ang lakas niyang makipagsagutan sa akin. Ang lakas niyang pilosopohin ako.

"I love you, mal." he murmured it with his eyes closed, I smiled.

"I love you more, mal."

Niyakap ko ang asawa ko at pumikit kahit na maaga na. Nawalan siya ng malay habang nagtatalik kami hanggang 4am. Pero nalinisan ko na naman siya, nabihisan, at napalitan ko na rin ang bedsheets namin.

Tàngìna! Ito na ang buhay ko!

Nakangiti akong pinikit ang mata ko nang bigla namang may kumalampag sa pintuan ng kwarto.

"Daddy!!! Daddy!!! Mimi!"

Nagmamadali akong bumaba sa kama at tinakbo ang pintuan kong saan nag-iingay ang anak namin.

Dàmn! Magluluto pa pala ako ng breakfast!

"Morning baby!" Kinarga ko ang anak na kakagising lang at yakap ang kanyang teddy bear.

Matamis naman akong hinalikan nito.

Lalabas na sana kami sa silid upang pumunta sa kusina nang sumigaw na naman siya.

Tingin ko magiging mang-aawit itong anak namin ni Deb. Araw-araw talaga ay may ganitong nangyayari. Parang ang sigaw na nang anak namin ang alarm clock namin sa umaga!

"Daddy, gusto ko tumabi kay mimi."

Tinuro nito ang mimi niyang tulog na tulog.

"No, baby. Pagod si mimi."

"No! Bibigyan ko lang ng kiss si mimi, daddy."

Kinarga ko siya patungo doon sa kama at saka nilapag.

Gumapang naman agad siya patungo kay Deb na walang malay sa nangyayari ngayon sa paligid niya.

Sorry, baby. Pinagod ko ang mimi mo kagabi at kaninang madaling araw!

"Mimi? Mimi?" paggising niya sa kanyang mimi pero wala. Di ito nagising kahit ilang halik pa ang ibigay niya sa kanyang mimi. Hindi magiging Sleeping Beauty ang mimi niya.

Dumapa si Denziel sa tabi ni Deb at kinikilabit niya ang mukha ni Deb.

"Mimi? Baby Denziel wants her morning kiss. Daddy already kissed me, mimi."

Napangiti ako doon. Madaldal at napaka-sweet ng anak namin na ito.

"Baby, mimi won't wake up. He's tired."

Salubong ang kilay ng anak kong bumaling sa akin.

"W-why daddy?"

"B-because... we... we practice, baby."

"Practice?"

"Yes."

"What kind of practice daddy?"

The perks of having a talkative and curious baby.

"Adult stuff."

"What stuff?"

"We're practicing making your baby sister and baby brother, baby."

Doon napatigil ang anak ko at lumiwanag ang mukha. Lumapit siya sa akin at yumakap sa leeg ko.

"Really daddy?"

"Ahuh!"

"So when will you and mimi make my baby sister and brother, daddy? I'm getting bored here. I want a baby sister and brother... like now!"

Halos mapahilamos ako sa palad ko.

"It's not that easy baby."

"Is Mimi tired because you kept on practicing, Daddy?" Nilingon niya ang mimi niya na walang kamalay-malay sa aming pinag-uusapan.

"Yes."

"Okay, just do your best, daddy. Make sure to make my baby sister and brother, mm?"

Natawa ako nang hawakan niya pa ang mukha ko.

"Do your best daddy, okay?"

Kaya ayon napa-payag ko siyang huwag ng disturbuhin ang mimi niya at pumunta nalang kami sa kusina para makapagluto.

Pagdating sa kusina ay ginawan ko siya ng milk niya at umupo na siya doon sa bar stool.

"Baby wag ka dito umupo baka mahulog ka." saad ko sa anak na gumigiling pa habang naka-upo sa mataas na bar stool.

"No, daddy! I'm big already."

"No, lipat ka ng ibang chair."

"No! Baby Denziel will sit here daddy." Ang tigas ng ulo.

"Baby."

"I will watch you cook for mimi, daddy."

Napahilamos nalang ako sa mukha ko. Ako kasi ang kinakabahan sa kanya habang nakaupo sa bar stool. Baka mahulog.

"Okay, huwag kang malikot, okay? If you need something just call daddy, okay?"

"Hmm, okay!" Itinaas niya pa ang kamay sa akin at nag-thumb's-up.

Matapos kong magluto ay pinaliguan ko na ang anak. Para naman wala ng gagawin ang asawa ko mamaya paggising niya.

Pinagmamalaki pa sa akin ng anak ko na marunong na daw siyang maligo at magbihis sa kanyang sarili. Kaya binatayan ko lang siya. Natawa lang ako nang matapos siyang magbihis dahil baliktad ang kanyang Snow White printed t-shirt.

I helped my daughter fix her t-shirt.

"Comb my hair, daddy." she handed me the hair brush.

I gladly take the hair brush in her hand and comb her hair.

Matapos doon ay dinala ko ulit siya sa kitchen para hainan na at makapag-breakfast. Na-aliw ako kasi ayaw niyang magpasubo sa akin. Lagi niyang pinagmamalaki na marunong na siya at big na raw siya.

Hinayaan ko naman siya doon at tinitingnan lang. Nilagyan ko naman siya ng bibs kaya hindi madudumihan ang damit niya.

"Good morning everyone!" sabay kaming napabaling ng anak sa bagong dating at bagong gising kong asawa.

He was still wearing my shirt na umaabot sa kanyang gitnang hita. Dàmn! My husband was really, really beautiful with my shirt on. Umagang-umaga at parang kanina lang na nag-make love kami kaso ngayon gusto ko na naman siyang itali sa kama.

Dàmmit!

"Mimi!"

"Good morning, mal." bati ko sa asawa, tumayo ako at lumapit sa kanya.

Agad ko namang hinapit ang maliit niyang baywang at ginawaran ito ng halik sa kanyang leeg at labi. Tàngìna! Ang bango ng asawa ko.

"Ano ba may bata!" tampal niya sa dibdib ko pero yumakap naman sa akin.

"Mimi! My good morning kiss?"

Doon ako natulak nang asawa at nilapitan agad ang anak namin.

Umupo si Deb sa tabi ng anak namin at ako naman ay naghain ng breakfast niya.

Nang mabigay ko kay Deb ang breakfast niya ay umupo na rin ako sa tapat nilang dalawa.

Hindi ko alam kung matalas lang ba talaga ang paningin ng anak namin ni Deb o sadyang mapagmatyag lang siya dahil napansin niya ang mga pulang marka sa leeg ng mimi niya at ang marka ng ngipin ko doon. Siguro ay di nanalamin si Deb bago lumabas ng kwarto.

"Mimi! What happened to your neck?!" sigaw ng anak namin at sinuri ang leeg ni Deb. "Huwaah! Did a monster bite your neck, mimi? It's soo red!"

Nayakap ni Deb ang kamay sa leeg niya. Tiningnan niya ako pero iniwas ko naman sa kanya ang titig ko. Man! Malalagot na naman ako nito!

"H-hindi naman baby--"

"I also saw Daddy's back, Mimi. It has a lot of scratches! Maybe the monster scratches Daddy, Mimi, and then the monster bites you! Uwaahh!" pag-eksaherada ng anak namin at yumakap kay Deb.

Napangiti ako nang tingnan ko ang pamilya ko. Hindi ko na pinansin pa ang mga nakakamatay na titig ni Deb sa akin. Parang kinakatay na niya ako sa isip niya.

The sight of my husband, Deb, and our daughter, Denziel, together makes my heart flutter. Ito 'yong pangarap ko. Ito 'yong hiniling ko. Ito 'yong pinagdadasal ko. At binigay sa akin.

My tears started to form on the corners of my eyes.

Dear God! Thank you for giving me this kind of family. Thank you for making my dreams come true. Thank you for giving Debie to me. Thank you for giving us a wonderful daughter. Thank you for giving me an amazing family. I will protect this. I will treasure this. I will fight for them till the last breath of my life.

Debie Pov

"Mal, you don't have to do this. If hindi mo pa kaya, h'wag na tayong tumuloy ngayon."

Bumuntong hininga ako at hinawakan ko ang kamay ng asawa ko. Papalabas kami ngayon dito sa kompanya nila Daddy Azrael. Dito namin iiwan saglit si Denziel. Iiwan muna namin ang anak namin sa kanyang lolo at lola dahil nakapagdesisyon ako na bisitahin si Tita Mikee.

I wanna face my fear. I want to face one of the people who gave me so much trauma and anxiety. I think through this I can secure myself. I can move on from my past and forget my ugly and scary past.

Gusto kong mabuhay kasama ang pamilya ko na walang takot. Na walang inaalala at wala na ring karamdaman at walang iniinda sa loob. Kaya gagawin ko ito.

Baka kasi ang gamot sa akin ay ang makitang nagdudusa at nagbabayad ang mga taong nagpasakit sa akin.

"Mal, susubukan ko. Susubukan ko at kasama ka naman. Kaya kampante ako. Kampante ako dahil nandidito ka naman sa tabi."

"Okay," aniya t hinalikan ako sa noo.

---
Nang makarating kami sa presinto ay agad na tinawag si Tita Mikee.

Magkatabi kami ni Aziel at hawak-hawak niya ang kamay ko sa ilalim ng mesa.

Nang makita kong paparating si Tita Mikee ay humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ng asawa ko. Halos di ko na makilala si Tita Mikee. Ang dating designer's brand at mamahalin kung magdamit na Mikee ay wala na, ngayon ay nakasuot na siya ng malaking damit at may butas pa. Tumanda siya, kumulubot ang balat at umitim. Nagkaka-wrinkles na rin siya at ang buhok ay wala na sa ayos.

"D-debie." saad niya at di na umupo.

"Ako nga... Tita."

Kumunot ang noo ko nang bumuhos ang mga luha niya. Kaso hindi ako nahabag doon kahit konti. Walang epekto sa akin ang luha niya.

Nagulat ako nang umikot siya at lumuhod sa harapan ko. Yuko ang ulo niya at tungkod ang kamay sa sahig.

"Deb, patawad. Alam kong di mo ako mapapatawad sa mga nagawa ko sayo. Alam kong hindi mo ako mapapatawad sa mga kasalanan ko sayo at sa mama mo--"

"May inosente ka pang bata na dinamay, Tita." untag ko.

Tumango siya doon. Aminado siya!

"Alam ko. Alam ko Deb. Kaya kahit na hindi mo ako mapapatawad ay hihingi pa rin ako ng tawad sayo Deb. Nadala lang ako sa emosyon ko nang sinugod kita doon sa bahay ninyo. Hindi na ako nakapag-isip ng maayos sa panahon na iyon dahil sa mga nangyari. Nagkasabay kasi ang pagbagsak ng negosyo ng papa mo at ang pagkakasakit niya. Walang-wala kami noon Deb at--"

"Kailangan bang idamay mo ako? Kailangan bang idamay mo ako kung wala na kayo? Sana nagtrabaho kayo! Sana humanap kayo ng paraan! Hindi iyong pati ako, p-pati pamilya ko dinamay ninyo!"

Umiyak siya at di ina-angat ang ulo sa amin. Patuloy lang siyang kakayuko at umiiyak.

"Patawad. Patawad, Deb, Aziel. D-dati pa man ay ayaw ko na sayo Deb. Ayaw ko na sayo kasi nakikita ko ang pagkakamali ng asawa ko sayo. Nakikita ko ang pagtataksil niya sa akin, sa amin ng mga anak niya--"

"Pero Tita ang anak ko. N-nawalan ako ng anak dahil sayo. Ang sakit nun sa akin Tita! Hindi mo alam ang pakiramdam noon Tita!"

Humawak si Aziel sa balikat ko.

Umiling si Tita Mikee.

Tumingala siya at nakita ko ang mukha niyang basang-basa sa sariling luha. Malimit siyang ngumiti pero hindi iyon abot sa kanyang mga mata.

"Alam ko... alam ko ang pakiramdam noon Deb. Alam ko ang nararamdaman mo Deb. Dahil ako... n-nakunan din ako. May anak na sana ako ngayon Deb na kasing gulang mo. Pero nakuha ito nang malaman kong... nagtaksil sa akin ang asawa ko. Nawalan din ako ng anak Deb. Kaya nga noong nakita kitang nagdudugo noon... parang bumalik sa akin ang nangyari sa akin noong nakunan ako. Tumakbo ako noon na hindi alam ang gagawin dahil nakita ko ang sarili ko sayo noon. At... dahil sa pangyayaring iyon Deb, saglit akong nawala sa katinuan ko. Alam kong walang saysay na itong pinagsasabi ko sayo ngayon Deb. Pero gusto ko lang humingi ng tawad sayo sa lahat ng mga nagawa ko. Handa akong halikan ang paa mo Deb sa lahat ng nagawa kong kasalan sayo. Ikaw lang ang hinihintay ko Deb." aniya at may dinukot siya sa kanyang bulsa.

May inabot siyang isang lihim sa akin.

"S-sa papa mo 'yan galing. Binigay iyan sa akin ng nurse na nagbantay sa kanya sa hospital."

Kinuha ko ang lihim na iyon at sa unang parirala palang ng lihim ay alam ko nang farewell message niya ito sa akin at ang paghingi niya ng tawad.

Nilukot ko iyon at tinapon sa harap ni Tita Mikee.

Tumayo ako sa harapan niya at pinalis ang luha ko.

Tumingala siya sa akin.

"Pasensya na Tita pero babaunin ko hanggang sa huling hininga ko ang galit ko sa inyo. Hindi ko man kayo mapapatawad sa ngayon pero masaya akong narinig sa inyo na may konting konsensya naman pala kayo."

Tumango siya sa akin.

"At sinabi niyo pong handa kayong halikan ang paa ko sa mga nagawa ninyong kasalanan sa akin? Pasensya na po ulit kasi kahit halikan niyo pa ang lupang tinatapakan ko... hindi ko na po makakalimutan ang nagawa ninyo sa akin. Maaaring mapatawad ko kayo sa mga kasalanan ninyo pero hindi po ako nakakalimut."

Nakakalimot ang utak pero ang puso hindi. Makakapatawad ako pero hindi nakakalimot ang puso ko sa mga nagawa nila sa akin, sa mama Sarah, at sa anak ko.

Nakahinga na ako nang maluwag doon. Sapat na sa akin na nakita kong binagbabayaran na nila ang mga kasalanan nila. Wala na rin kasi akong magagawa, e. Kahit na gawin ko ang ginawa nila sa akin ay di na rin naman maibabalik pa ang panahon. Hindi na maibabalik ang buhay na nawala. Kaya sapat na iyon sa akin.

Magiging masaya na ako sa pamilya ko ngayon. Magiging masaya na ako kasama ang mga mahal ko sa buhay.