CHAPTER 22
Dedicated to: Cloy_Alcuzar hi beh!
----------
Chapter 22
Debie Pov
Hindi ko nga alam kung anong oras ako nakatulog kagabi at heto na naman ang pamilyar kong nararamdaman. Naalimpungatan na naman ako sa kaparehong dahilan. Nakakakiliti sa totoo lang at di pa talaga ako sanay na gigising ako at bubungad sa akin si Aziel na nakapapak na sa ut*ng ko. Maagang-maaga pero ang pinagkakadiskitahan ng lalaki ay ang maliit kong dibdib na kanya pang dukot-dukot.
Talagang tinutoo naman ng lalaki ang sinabi niya sa akin na bibinyagan ang kama naming bagong bili. Binyag na katas at pawis namin ang nagsilbing bendisyon.
Malaki ang kama namin at di na talaga mahuhulog kahit ano pang likot naming dalawa sa ibabaw. Si Aziel ba naman na maraming alam na iba't ibang posisyon na di ko alam na nag-iexist pala. At isa lang ang masasabi ko dito sa asawa ko. Ang hayok at ang hilig niya itali ako. Talagang sinadya rin siguro niyang bilhin itong kama na may tubo sa may headrest dahil tinatali ako! Kung hindi paa ko ang tinatali, ang kamay ko naman.
Siguro... kay Aziel lang ako papatali na hindi natatakot at hindi nat-trauma. May tiwala kasi ako sa asawa ko na hindi niya ako hahayaang masaktan. Sarap na abot hanggang langit at kasiyahan ang binibigay niya sa akin. Kaya nga kapag tinatali niya ako ay di na ako natatakot doon. Bagkos ay kusa ko nang binibigay ang kamay ko sa kanya. Pananabik at pagnanasa ang nararamdaman ko kapag ganoon.
Inipit ko ang ibabang labi ko nang dakmain ng isang kamay ni Aziel ang kaselanan ko at haplusin ako doon sa pagitan ng suot kong shorts.
I bowed my head and looked at my husband, who was busy lapping my nipples. Nakatagilid ako at ganoon din siya habang sus* ang ut*ong kong naninigas. Hindi makukuntento si Aziel sa halik lang at talagang gusto niyang kasama pa talaga ang dibdib ko! Papasok na naman ako nito sa school na mahapdi ang dibdib.
Ilang saglit pa ay pinasok na si Aziel ang kamay sa loob ng shorts ko. Oo shorts lang wala akong underwear. Si Aziel ang nagbihis sa akin kaya expected na nawala talaga akong panloob.
Tumingala siya sa akin kaya naman nagtagpo ang mga mata namin. Hinagkan at dinilaan niya ang dibdib ko.
Saglit niyang iniwan ang hinaharap ko. "Good morning, mal."
Sinong mag-aakala na ang isang Aziel ay mahilig pala sa ganitong bagay? Sinong mag-aakala na ganito pala bumati ng magandang umaga si Aziel?
"Mmm, magandang u-umaga." Napaungol pa ako ng muli niyang ibalik ang bibig sa dibdib ko at sa pagkakataong iyon ay sa isa ko na naman siyang dibdib sumus*.
Napasuklay ang daliri ko sa kanyang buhok at bumaligtad ang ulo ko nang laruin ng hinlalaki niya ang tuktok noong pagkalalaki ko at batihin ako.
"Ahh, ahh, Aziel!" Patuloy kong ungol sa pangalan niya.
"Ang sarap mo, mal." untag niya at bumaba.
Pinatihaya niya ako at tinabig ang makapal na kumot. Hinubad niya ang shorts ko at sunod na binuka ang hita ko.
Tumingin siya sa akin at binasa niya ang kanyang sariling labi. Bumangon ako at tinungkod ko ang siko sa kama upang supurtahan ang katawan ko.
I saw how Aziel's eyes glittered like he saw some precious jewels and treasure on my inner thighs. Therefore, I felt the familiar sensations in my stomach awaken.
My thighs were now full of red marks, red marks from yesterdays escapade. Thanks god that Aziel knows were to put those marks na hindi ako mahihirapan magtago.
Aziel dived on my inner thigh and with that, my left hand flew into his hair and grabbed it as my head fell back. I like how my husband satisfies himself by using my body and also satisfying my needs at the same time.
---
Pumasok ako sa paaralan na parang naiwan ang utak ko sa bahay. Mabuti nalang nang araw na iyon ay di pumasok ang isa naming instructor kaya nakapagpahinga ako. Sa likod ng school namin ay ang malawak na school ground na may bermuda at mga puno ng mahogany at narra kaya naman doon kami tumambay nina Vicente at Caroll.
Si Caroll ay nanonood ng vlogs sa YouTube dahil iyon ang trip niya gawin. Samantalang si Vicente naman ay abala sa kanyang katext ba or ka-chat sa isang dating app. May naka-match daw siya. Ewan ko kung tama ba ako o hindi basta ganoon na 'yon. May ka-chat siya. Ako naman ay mapayapang nakahiga sa bermuda at unan ang bag ko. Kakatapos lang nang tawag ni Aziel at mabuti na naintindihan niyang matutulog ako. Sinabi pa nga niya na pauwiin nalang daw ako dahil sa bahay maayos akong makakahiga.
"Ay! Anyare sa youtuber na ito." untag ni Caroll.
"Hala! Idol ko pa naman ito. Tsk! Ang sama pala ng ugali." sunod niya pang wika at napapailing. Animoy nadidismaya.
Umahon ako sa kihihigahan ko at naki-usisa na kay Caroll sa pinapanood niya. Si Vicente ay mukhang seryoso na siya doon sa ka-chat niya.
"Patingin." anas ko.
Napatakip ako sa bibig ko nang makita ko ang pinapanood ni Caroll. It was me and the woman in the Mallorcas Furniture. It was just a seconds clip simula noong pinatid niya ako hanggang sa pagtulak niya sa akin. Naka-blurred naman ako doon sa video kaya di ako nakilala ni Caroll. Napatingin ako sa reactions at napuno iyon ng angry reactions.
"Tingnan mo ang comments, Debie. Hindi ko talaga aakalain na ganito pala siya."
Ang comment section ay napuno naman ng mga hinanaing ng mga tao. Hindi ko tuloy alam kung maaawa ba ako sa kanya o ano.
"Mabuti 'yan na may naglakas loob na nailabas ang tunay na baho ng babaeng 'yan."
"Naku dati palang ay di ko na talaga gusto ang babaeng 'yan."
"Ang ate ko ay isa sa inalipusta ng babaeng 'yan pero nanahimik lang kami kasi tinakot ang ate ko. Dapat lang na ma-expose ang pangit niyang ugali."
"Aanhin ang ganda kung ang ugali di naman masisikmura?"
"Sayang rising star pa naman."
May nagreply sa comment n'on.
"Naku! Di 'yan sayang. Kapit bahay namin yan at maldita na talaga yan. Nakita ko nga yan na sinabuyan ng juice ang maid nila."
Hindi ko na tinapos ang pagbabasa sa comments dahil halos hate comments ang nababasa ko. May nagtatanggol na mukhang fans noong babae kaso natatabunan iyon ng hate comments.
"Youtuber ito na sumikat at ngayon ay pa-extra-extra na sa mga teleserye. Bago pa lang bumango ang pangalan sa social media. At mukhang maagang mawawala sa landas ng media." dismayadong pahayag ni Caroll at nag-scroll down.
Ang totoo n'yan ay di ko naman kilala iyong babae. Hindi naman kasi mahilig manood sa mga ganoon. Pinapanood ko lang ay mga luto-luto. At minsan variety show. Kaya di ko alam na famous pala ang babaeng iyon.
---
Nang mag-uwian ay sabay kaming tatlo na lumabas sa school. Nagkanya-kanya kaming paalam at ako naman ay agad na tumungo sa sasakyan ni Aziel.
Kinagabihan matapos kong gawin ang presentation ko para bukas ay nauna na akong umakyat sa kama. Si Aziel naman ay may kausap pa sa telepono niya. Kakatapos niya lang maligo at basang-basa pa ang katawan niya at buhok pero inuna pa talaga ang katawagan.
Matapos ang pag-uusap nila kung sino man ang nasa ibang linya ay basta nalang niya tinapon sa kama at lumapit sa akin.
Kusa kong kinuha ang towel na nakasampay sa balikat niya at nang makaupo siya sa tabi ko ay pinunasan ko muna ang katawan niya bago ang kanyang buhok.
"Dito ka sa harap mal." wika niya at tinapik ang hita.
I scowled at him but still followed his command.
Kumandong ako sa kanya at pinunasan ang buhok niya na pumapatak pa ang butil ng tubig.
"Better." usal ng lalaki at niyakap ang kamay sa katawan ko saka inusog ako sa kanya.
Pansin kong madampi na ang waist band noong suot niyang kulay abo na pajama.
"Mag-tshirt ka kaya muna, mal." puna ko dahil di nagt-tshirt, e. Baka kabagin.
"Later." sagot niya sa akin at inamoy ang leeg ko.
"Di ako naligo kaya di mabango." suway ko sa kanya.
Tumawa siya at ilang saglit pa ay nakapasok na ang dalawang malilikot na kamay sa loob suot kong t-shirt at alam na talaga ng mga kamay niya kung saan iyon pupunta nang tumigil iyon sa dibdib ko at humaplos doon. He loves to play with them.
"Mabango pa rin. Amoy asawa ko." Natural niya lang na pahayag at hinahalikan ang leeg ko.
Di naman nagkamayaw ang puso ko sa kanyang sinabi. Minsan din talaga di ko nasasangga ang mga pasimpleng banat sa akin ni Aziel. Mga simpleng kataga na binibitawan niya kaso ang laki ng epekto sa akin.
Inipit ko ang labi ko upang pigilan ang paglaki ng ngisi ko. Kinikilig din talaga ako sa mga kakornehan nitong si Aziel.
Tumigil siya sa paghalik sa leeg ko at masama akong tiningnan. Tumigil ako sa kakapunas sa ulo niya at iniwan ko ang towel doon.
"Bakit?" tanong ko sa kanya.
Ang sama ng tingin niya!
"Napansin ko lang mal. Bakit ayaw mong sinusuot ang mga t-shirt ko?"
"Ano?" gulo kong tanong.
Ano ba itong pinagsasabi ng lalaking ito?
"Bakit kako ayaw mong sinusuot ang mga t-shirts ko."
"Ano bang klaseng tanong 'yan, mal?" Bumalik ako sa pagpupunas sa kanyang buhok.
"Ang iba kasi... napapansin kong gusto nilang sinusuot ang mga damit ng asawa nila. Ikaw hindi."
Napabagsak ako sa kamay ko sa kanyang balikat.
"Kakapanood mo 'yan ng romance, Aziel-Rigg." Natatawa kong wika sa kanya kaso mas sumingkit ang mata at halos mag-isang linya ang kilay.
"Tsk!"
Napahalakhak ako.
"Di naman sa di ko gustong sinusuot ang mga t-shirts mo. Saka nagsusuot ako ng mga t-shirts mo, mal." Anang ko. "Di lang ako nagsusuot n'on lagi kasi may mga damit na naman ako. Binilhan mo ako ng damit kaya anong silbi n'on kung makikisalo ako sayo?"
Parang nakuha niya ako doon kaya tumango-tango siya.
"Well," he muttered. "You're right."
Napaungot ako ng mariin niyang napisil ang ut*ng ko.
"Kita mo na. At saka ngayon ba pa ako nakikisalo ng damit sa iba, e. May marami na akong damit. Di ko pa nga nasusuot ang iba. Noon nga pabalik-balik lang ang damit ko."
Nagnakaw siya ng halik sa labi ko.
"Don't worry, mal. Ngayon na nandidito na ako di mo na kailangang ibalik-balik pa ang mga damit mo." sabi niya at niyakap ako.
Natawa nalang ako sa sinabi niya at aalis na sana ako sa kanyang kadungan nang may maalala ako kaya nanatili ako sa kandungan niya.
"Mal."
"Hmm?"
"Naalala mo ba ang babae doon sa Mallorcas Furniture?"
Ang ngiti sa labi ni Aziel ay unti-unting napalitan ng simangot hanggang sa mag-isang linya ang labi niya at parang nawalan ng gana.
"What about it?"
Naalala niya nga.
"M-may nangyari kaso doon. Ibig kong sa sabihin sa career n'on."
"At?" Walang gana niyang wika.
"May kinalaman ka ba doon?" Mataman ko lang na tanong sa lalaki.
Bumuntong hininga siya at napapikit.
"What happened to her right now was all because of her ugly behavior. She deserves it."
"Mal." May pagkadisgusto kong ungot sa kanya.
"What? Kakampihan mo 'yon?" Tumaas ang boses niya.
"Hindi naman sa ganoon. Ang akin lang di mo naman kailangang gawin 'yon para sa akin."
"Mal," huminga siya malalim. "Maliit na bagay nga lang ang ginawa ko sa kanya. Nilabas ko lang iyong video na kuha sa CCTV at iyong iba doon. Iyong mga hate comments hindi ko naman alam na marami pala siyang na piperwerso na mga tao."
"Pero..."
"Mal. Ayaw ko lang na nakikitang ginaganon ka ng kahit na sino. Banggain lang nila lahat h'wag lang taong mahalaga sa akin mas lalong h'wag ang mahal ko. Poprotektahan kita mal hangga't sa makakaya ko. Ipaghihigante kita hangga't sa maabot ko." Ako ang kinakabahan sa huling pangungusap na sinabi ni Aziel. Mukhang may pinanghuhugutan siya doon.
"Ganito ako magmahal, Deb. Sorry kung masasakal kita sa pagmamahal ko. Sorry kung ganito ang kaya kong paraan ng pagmamahal sayo. Sorry kung sa ganitong paraan mo makikita ang pagmamahal ko sayo."
Di ako nagsalita at niyakap ko siya. Pumatak ang luha ko nang mayakap ko siya. Gumanti siya ng yakap sa akin.
"Di naman ako nasasakal mal. Pero h'wag mo nang gagawin iyong ginawa mo sa babae, ha."
"H'wag ka lang nilang banggain. Dahil ako ang makakalaban nila."
Kumalas ako sa pagkakayakap ko sa kanya. Siya ang nagpunas sa luha ko.
"Salamat, Aziel. Salamat dahil lagi kang nandyan. Salamat kasi dahil sayo naramdaman ko kung ano ang pakiramdam ng ipaglaban sa iba. Naramdaman ko kung ano ang pakiramdam na may kakampi. Salamat kasi dahil sayo di na ako nag-iisa."
As much as I want to thank him one by one but it's too many to mention. There's a lot of things na gusto kong ipagpasalamat sa kanya. Saka ang dami kong naranasan na si Aziel ang una.
"I love you."
"I love you more, Deb."
---
Ngayong araw ay pagod ako sa di ko malaman na dahilan. Tinamad akong bumangon at kung di lang ako ginising na ni Aziel ay di yata ako magigising. Pakiramdam ko tinamaan na yata ako ng katamaran. For the first time simula nung pumasok ako sa school ay ngayon lang ako tinamad.
Napahikab ako at humalumbaba sa mesa ko at tiningnan sina Caroll at Vicente na nanonood ng mga vlogs. Wala akong gana talaga ngayon. Kaninang umaga ay di nga ako ngabreakfast. Gatas lang ang laman ng tiyan ko. Pinadalhan naman ako ni Aziel ng sandwich kaso wala pa rin. Di ko naman na kain.
"Okay ka lang Deb? Ang tamlay mo." Hangga't sa napansin ni Vicente ang katamlayan ko.
"Para kasing ang pagod ng katawan ko at gusto ko lang matulog." wika ko.
"Sus, pinagod ka ba ni Aziel-Rigg?" singit ni Caroll at ngumisi.
Hay! Wala namang naganap na sagupaan kagabi kasi tinulugan ko ang lalaki.
Dumating ang hapon at nag-uwian na pero ganoon pa rin ang nararamdaman ko. Kahit na si Aziel ay nag-alala nang sinundo niya ako at nakita ang katamlayan ko.
"Are you okay, mmm?" tanong niya matapos ako hagkan sa labi at pisngi.
Tamad ko siyang tinanguan at napapikit.
"Halika ka nga rito." untag ni Aziel at tinapik ang kandungan niya.
Di na ako nag-inarte at itinabi ko ang bag ko saka ako kumandong kay Aziel.
Niyakap niya ako at napayakap naman ako sa leeg niya at siniksik ko ang mukha ko sa noknok ng leeg niya.
"Tired?" Parang nanghihili niyang tanong sa akin ay hinalkan na naman ang pisngi ko.
Tahimik akong tumango. Nababaliw na ba ako nito? Bakit gusto ko yatang umiyak ngayon?
"Do you want something?"
"Let's just cuddle for a moment, please."
"Okay."
Hinayaan niya akong magpahinga sa kanyang balikat. He even hummed some unfamilair song while combing my hair.
"You want ice cream? Diba favorite mo iyon? Chocolates?"
Doon ako napaahon sa pagkakaunan ko sa balikat niya.
"Ice cream nalang." Parang ngayon lang sumigla ang boses ko simula kaninang umaga.
"Kumain ka ba ngayon mal?"
Nakagat ko ang labi ko.
Binagsak ko ang tingin ko sa tiyan ko na walang laman.
"Maliit lang. Wala akong gana. Ice cream nalang please, mal."
Bumuntong hininga siya. "Kain muna."
"Mal." Ungot ko.
"Kahit maliit lang magkalaman lang 'yang tiyan mo."
Lumabi ako bago tumango.
"Okay saan mo gusto kumain? Do you have any particular food that you want to eat?"
"G-gusto ko... m-manok."
"Manok?"
"Fried chicken s-sana ng J-jollibee."
---
Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin nang makakain ako ng fried chicken sa Jollibee ay bigla nalang ako sumigla. Parang may parte sa akin na na-fullfill sa pagkain ko n'on.
Binilhan din ako ni Aziel ng ice cream tulad ng pangako niya sa akin. Napangiti ako nang makita ko si Aziel na dala-dala ang dalawang bucket ng Jollibee. Nagtake-out din kasi kami. Ako naman ay kumakain lang ng ice cream sa likod niya.
"Mal ako lang kakain n'yan, ha." Ani ko ay sinasabayan ko siya ng lakad.
Natawa ang lalaki sa sinabi ko.
"Hmm."
Napadaan kami ni Aziel sa isang store ng mga appliances at narinig kong pinatugtog nila ang favorite song ko doon.
Tumigil ako at sumilip doon.
"Mal, pasok tayo saglit, please."
"Huh? Dyan?" turo niya sa store ng appliances.
"Oo, pwede ba?"
"Gusto mong bumili ng appliances?"
Mariin akong umiling. "Favorite song ko ang pinatugtog nila. Pasok tayo." kinuha ko ang libre niyang kamay. "Sige na, please. After nito, uwi na tayo."
Walang nagawa ang lalaki at sumunod sa akin.
Pagpasok ko doon at lumapit agad ako sa lalaki na may hawak na microphone.
Nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko ba ang plano ko.
"K-kuya."
"Po? Sir?"
"Kakantahin n'yo po iyan?" turo ko sa flatscreen TV na nagsisimula na ang lyrics ng song.
"Ay, hindi po. Di ko kasi ako marunong kumanta n'yan."
Ngumiti ako sa kanya. "Ako ang kakanta, pwede?"
"Sure po." anito at binigay sa akin ang microphone.
Nilingon ko si Aziel na bitbit ang buckets ng Jollibee at ang ice cream ko. Para siyang magulang sa gilid ko na inaabangan ang gagawin ng anak.
Binalik ng lalaki ang kanta mula sa simula.
I can't stand to fly
I'm not that naive
I'm just out to find
The better part of me
Tiningnan ko si Aziel habang patuloy akong kumakanta. Nakita kung nakababa na iyong facemask niya at nakangiti siyang nakatitig sa akin. He was looking at me like he was so proud of me.
I wish that I could cry
Fall upon my knees
Find a way to lie
'Bout a home I'll never see
Nang matapos ang kanta ay nagpasalamat sa lalaki na nagbigay sa akin noong microphone.
"Ang galing n'yo po sir."
"Thank you po ulit."
Nakangiti akong lumapit kay Aziel. Nakita kong sinilid niya sa paper bag ang ice cream ko and meet me half way.
Niyakap niya agad ako.
"Okay ba ang kanta ko?" tanong ko sa kanya.
"More than, okay. It's very nice." aniya at hinalikan ang noo ko bago kami lumabas sa store na iyon.
***
Thank you for reading!!!
Song Title: Superman by Five for Fighting
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top