six-Flashback

July 8,2016 -The weeding day

Alas tres ng madaling araw ako nagising. Sa totoo lang di ako makatulog ng maayos dahil bumabagabag talaga sa akin ang salitang huwag ng tumuloy.pero kailangan...nandito na at ayaw ko ring ipahiya si papa.

May apat na tauhang tumulong sa akin mag ayos.dapat kasi ay 6:00 a.m. nandon na kami sa simbahan,medyo nahirapan din akong isuot yung napaka bongga kong weeding gown dahil hindi pwedeng isukat yun dahil baka daw hindi matuloy ang kasal.

‘sana pala sinukat ko na...'

Mahaba at napakaganda ng weeding gown ko ngayon, turtleneck na may mahabang manggas ngunit butas sa shoulder napakahaba din ng veil na nasa buhok ko, sumasayad sa floor at mas mahaba pa sa gown ko.

While I'm in the Car with papa patungo sa church ay nanlalamig ang kamay ko at the same time it's shaking.unlike a normal bride, Hindi ako nakakaramdam ng saya sa halip binabalot ako ng takot at kaba.

"Hija,hija...relax" napatingin ako kay papa nang sabihin niya yun. Nahalata niya siguro ang kaba ko.

Hinawakan ni papa ng mahigpit ang kamay ko at hinimas ang pisngi ko.

"Hija... your husband will be good to you, I swear"

Napangiti ako ng sabihin yun ni papa.i believe hindi niya ako pababayaan at hindi niya ako ipakakasal sa mapanakit na lalaki.

Nang makarating kami sa Church, inalalayan ako ni papa at ng dalawang guard sa pagbaba.nahihirapan pa din kasi ako dahil sa paa ko at sa haba ng gown ko.

Nakasarado ang malaking pinto at nasa loob na ang mga tao.may lumapit sa aking bata at inabot sa akin ang bouquet of white roses.napasimangot pa ako ng hindi ko yun magustuhan.i prefer a bouquet of lily than roses.

Nakahawak na ang nanginginig kong kamay sa braso ni papa, nang bumukas ang malaking pinto ay halos himatayin ako at gusto ko na talagang umatras.para kasing may nagsasabi sa akin na hindi talaga magandang idea ang maikasal ako.

"Fie..hija, let's go"natinag ako ng magsalita si papa,doon ko nalaman na nakatulala nalang pala ako sa harap at hindi humahakbang.

"Pap--"

"Let's go hija.."

Napabuntong hininga ako at napayuko,pinipigilan ko ang luha kong tumulo dulot ng katotohanang ikakasal na talaga ako.

Nang ihakbang ko ang paa ko ay nagsimulang tumugtog ang paborito kong tugtugin sa piano na Canon in D.

Now playing Canon In D by pachelbel

"I'm going to give my daughter to you now, take a good care of her young man" rinig kong sabi ni papa ng nasa harap na kami.Napaangat ako ng tingin at naihakbang ko din paatras ang isa kong paa ng makita at makilala ko kung sino yung lalaki.

‘hes the man that I saw in the airport a month ago...at siya din yung sinasabi kong heartrub sa school namin sa pilipinas'

‘how could...he?'

Gulat na gulat parin ako at hindi makapaniwala, pero iba ang nakikita ko sa lalaking nasa harap ko ngayon.kita ko ang galit sa mga mata niya at ang pagkatutol sa kasal.

Napayuko nalang ako at napaiwas ng tingin.aminado naman kasi akong alam kong may girlfriend siya at may Mahal na siyang iba...ganon din naman ako.hindi nga lang ako krinashback.

Nang iangat ko ang tingin ko ay nakita kong nakatingin parin siya sakin at walang planong abutin ang kamay ko,nakakahiya. Nang maramdaman kong wala talaga siyang plano ay nauna na akong lumakad sa altar at Hindi na nagpaalalay sa kaniya.

"Inclinemos nuestros rostros en oración. Señor, te agradecemos por reunir a todos aquí hoy. Te pedimos que ayudes a Fie y Ethan a recordar el fuerte amor que comparten. Trabajar ese amor en cosas prácticas para que nada pueda dividirlos. Que su amor siempre los inspire a ser amables en sus palabras, considerados con los sentimientos del otro y preocupados por las necesidades y deseos del otro. Incrementa su fe y confianza en ti. Bendice su matrimonio con paz y felicidad y haz que su Amor sea fecundo para Tu gloria y su gozo, tanto aquí como en la eternidad. Amén" panimula ng pari.gusto kong maiyak dahil pati sa dasal ay di talaga tugma, lahat ng sinabi ng pari ay kabaliktaran para sa aming dalawa. Hindi naman kasi namin Mahal ang isa't isa.

(Translation:Let us bow our heads in prayer. Lord, we thank you for gathering everyone here today. We ask that you help Fie and Ethan to remember the strong love that they share. To work that love into practical things so that nothing can divide them. May their love always inspire them to be kind in their words, considerate of the other’s feelings, and concerned for the other’s needs and wishes. Increase their faith and trust in You. Bless their marriage with peace and happiness and make their Love fruitful for Your glory and their joy, both here and in eternity. Amen)

Nagsimula ang kasal na parang nakasakay ako sa ulap sa sobrang lutang. Gusto kong mag sorry pero di ko alam kung para saan? Nakikita ko sa mata niya na di niya to gusto at galit siya sa akin kaya habang mas tumatagal ang kasal ay mas na tetense at kinakabahan ako.

no..papa, your wrong! This man in front of me will not gonna love me...'

Habang magkaharap kami ay di kami nakatingin sa mata ng isa't isa,marami akong naiisip na kung ano ano at ramdam kong wala talaga ako sa sarili ko.nakayuko lang ako dahil habang tumatagal ay para akong nahihilo na inaantok habang halata naman sa lalaking kaharap ko na nababagot siya.

"Fie, ¿tomas a Ethan como tu esposo? ¿Prometes serle fiel en las buenas y en las malas, en la enfermedad y en la salud, amarla y honrarla todos los días de tu vida?"

(Translation: Fie, do you take Ethan to be your Husband? Do you promise to be faithful to her in good times and in bad, in sickness and in health, to love her and to honor her all the days of your life?)

Nakapikit ang mga mata ko habang nakayuko sa tagal ng orasyong pinagsasabi ng pari.pero napatayo ako ng maayos at muntik ng mawalan ng balance dahil may biglang sumipa sa paa ko sa ilalim ng weeding gown!

Napangat ang ulo ako at nagising ako sa pagkakaantok ng makitang nakatingin sa akin ang lahat.including papa.napatingin din ako sa pari at sa oras na yun ay alam kong he's asking something.

"H-hago.." naisagot ko nalang at yumuko ulit. Sumakit ang paa kong nasipa,yun kasi yung paang napuruhan.

Haayyy,Wala na talaga...

(Translation: i-i do)

Nagtanong ulit yung father. Hindi nga ako nagkamali at tumama nga ang hinala kong tanong niya sakin, kung Hindi ko nahulaan ang tanong siguradong bokya ang sagot ko.

‘buti nalang tumama...'

"Hago.." napatingin ako sa kaharap ko ngayon ng isagot niya yun sa tanong ng pari. Bakas sa mukha niyang naiiyak siya, Hindi nga lang dahil sa tuwa kundi dahil sa panghihinayang.

‘ito na yata ang pinaka pangit na kasal na naatendan ko. Ang masama pa don kasal ko pa mismo...'

"Y ahora, por el poder que se me ha conferido, es un honor y un placer para mí declararlos marido y mujer. Puede sellar esta declaración con un beso" the father said, and by that time we both look at each others eyes while the tears of regret is flowing in our both eyes.

(Translation:And so now by the power vested in me, it is my honor and delight to declare you husband and wife. You may seal this declaration with a kiss)

Nagpalakpakan ang lahat at halos mapunit ang mukha sa ka ngingiti habang kaming dalawa ay parehong tulala at nakayuko.nagulat ako ng lumapit siya sa akin at hawakan ang veil ko. At nabigla din ako ng di niya ituloy kaya ang ending ay ako nalang ang nagbukas nung veil at humarap sa maraming tao habang nagpepeke ng ngiti.

‘nagulat din ata ang pari'

"I-i am pleased to present the newlyweds, Mr. and Mrs.Herrera!"

Ala una na ng hapon ng makarating kami sa reception,pagpasok ko ay bahagya akong napanganga at napangiti ng todo ng makita ko kung gaano kaganda ang reception.yellow ang motif at napakaganda ng decoration. may napakalaking Chandelier din sa gitna at ang ganda sa mata ng dim na ilaw.

‘mas maganda sana yun kung color Violet'

Naka angkla ang braso ko kay Ethan na halatang naiirita na,gusto ko sanang kunin ang kamay ko kaso binulungan kami ni papa na dapat sweet kami tingnan.

Matapos kong suyurin ng tingin ang buong lugar ay napatingin ako kay Ethan at nagulat ako ng makitang nakatingin din siya sa akin.hindi naman namin yun pinansin at naglakad nalang papunta sa harap.

May naganap na subuan at sayawan sa reception pero halatang napipilitan lang si Ethan na gawin lahat yun dahil ayaw niyang ipahiya ang pamilya niya. Ngayon naman ay bigayan na ng mga regalo, nung nakaraang araw ay nahirapan akong mamili ng ereregalo ko kay Ethan dahil hindi ko naman alam kung anong gusto niya pero napangiti at natuwa din ako ng makahanap ako ng ereregalo sa kaniya.

"This is hornbills, this bird is the most Sweetest love birds of all kind.take this as one of my weeding gift" papa said after we open his first gift.tuwang tuwa naman ako dahil alam niyang mahilig ako sa hayop at kahit ano pang hayop Yan ay aalagaan ko.

"Hello my daughter in law hahaha!" Bati nung daddy ni Ethan na si tito EL kasama niya si tita Joan. ngumiti naman ako pabalik at bumati din sa kanila.

"Hahaha! You and my son look good together,I hope you will have a big family soon" panimula niya at gusto kong matawa dahil mukhang impossible yung gusto niya.

ayaw po sa akin nung anak niyo'

Pilit nalang akong ngumiti at tumango kay tito El.

"This is my gift for the both of you" abot niya samin nung flat na regalo niya na feeling ko ay picture frame.

Ako ang nagbukas ng regalo habang nakatingin lang sa akin si Ethan na para bang plastic na lumulutang sa kawalan.

Nung mabuksan ko ang regalo ay nanlaki ang mata ko ng makita kung ano yun. Isa nga siyang picture frame pero hindi picture ang nakalagay, kundi isang titulo ng bahay at lupa sa pinakamahal na village sa Tagaytay sa pilipinas.

"Dad?" Gulat ding reaction ni Ethan and he taken the frame from me and read it closely.

"Seriously dad?" Hindi makapaniwalang bulong niya na kami lang ang nakaririnig. Maraming tao ang nakatingin sa amin ngayon.

"Of course! You need that son, where were you live when you were at the Philippines? Hahaha" then tito laugh. I can't speak in shock.

how could we leave in together?'

I look at papa and I'm planning to ask him for help but he suddenly smile at me.

what the heck?! He really want me to live with a stranger?'

'Ay tanga! Nagpakasal nga ako sa stranger malamang sa malamang titira ako kasama ang stranger'

"Putrages!" Mahina kong sigaw ng may sumipa sa paa ko sa ilalim ng gown. As I look at Ethan ay tumaas ang kilay niya.

Hindi ko pala namalayang nakanganga pala ako habang nakatabingi ang ulo with matching turo pa sa sarili.

nakakahiya!'

"E-ehem! So, it's better if the both of you will give your prepared gift for each other?" Tanong ni papa kaya tumango nalang kami.

Naunang nagbigay si Ethan.halos walang kabuhay buhay niyang inabot ang isang katamtaman sa laki na mukhang box pero nakapatong sa de ligid na lamesa.

Lumapit ako don sa de ligid na lamesa at hinawakan ang regalo niyang feeling ko ay babasagin.

Nang simulan ko iyong buksan ay nakita kong isa yung transparent glass. Hindi lang basta glass dahil isa yung Aquarium!

Napatalon ako sa tuwa ng tuluyan ko ng mabuksan ang regalo. Napatingin ako kay Ethan na tahimik lang at walang pakialam pero kahit ganon ay tuwang tuwa ako lalo na ng makita kong isa palang Arapaima fish ang regalo niya.

Pagkabalik ko sa kinatatayuan ni Ethan ay dala dala ko na ang regalo ko naman sa kaniya.

‘sana magustuhan din niya'

Nakangiti akong inabot ang regalo ko kay Ethan. Ang regalo ko ay galing pa sa pilipinas sa Hacienda namin,at ipinabiyahe ko talaga ng sadya. Kanina lang ito dumating at ako pa mismo ang nagbalot.

"Tch!" Angil niya at kinuha yung regalo ko. Nakangiti naman ako at hinihiling kong magustuhan niya.

"HOLY SHIT!!" nabigla ako ng sumigaw siya pagkatapos buksan ang regalo ko. Naitapon niya sa gulat ang regalo at nagkagulo ang lahat ng gumapang papalabas ng kahon ang regalo ko kay Ethan na non venom phyton.

"Tweet! Tweet!" Sigaw ko at agad na hinabol yung ahas na regalo ko.

"Fie! What have you've done!" Rinig kong sigaw ni papa pero di ko siya pinansin at hinabol ko pa din si tweet tweet.

Nang mahabol ko si Tweet tweet ay agad ko siyang pinakalma at isinabit sa leeg ko habang naglalakad ako pabalik.

Iaabot ko na sana kay Ethan si tweet tweet pero agad siyang lumayo at lumakad paalis.

In that day...Hindi niya tinanggap ang regalo ko bukod pa don ay nagsimula ang kalbaryo ko sa piling niya.

TO BE CONTINUED...

*****

#Eight

this is a work of fiction. Names,characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

PLAGIARISM IS A CRIME!!!!PUNISHABLE BY LAW!!!!

P.s. DONT FORGET TO VOTE,FOLLOW AND COMMENT THANKYOUUU!!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top