Dahil sa pagkalunod ko ay naubusan ako ng hangin at nawalan ako ng malay.

Nang nagkamalay na ako ay nakita ko ang humila sa aking babae. Ganon pa din, sexy at maganda.

Pero nagulat nalang ako na hinalikan niya ulit ako pero parang hindi.

Dahil, inihipan niya pala ang aking bibig para lumabas ang pumasok na tubig sa akin.

Nang nahipan na niya ako ng malakas ay napwersa kong inilabas ang mga tubig-dagat na pumasok sa akin.

Nang mailabas ko na lahat ay nanghina agad ako at nagkaroon ng kaunting malay.

Unti-unti akong nagkamalay hanggang sa nakabangon ako.

Matapos iyon ay gumawa ng apoy ang babae gamit ang mga kahoy.

Pero nagulat nalang ako na may buntot siya na parang isda!

Dito ay nagpanic ako kaya nawalan nanaman ako ng malay.

Pagmulat ko ulit sa aking mga mata ay hindi na ako nahihilo. Nakikita ko rin na maliwanag pa ang araw at matagal pang gumabi.

Pero nakita ko ang babae na isa talaga siyang sirena!

Lumapit sa akin ang napakagandang babaeng sirena at sinabi sa akin na huwag akong matakot sa kanya dahil mabait siya.

Hindi pa siya nagpakilala sa akin.

Ngunit nagpakilala na ako sa kanya.

"Uh? Isa ka palang sirena?"

"Oo. Ano pala ang pangalan mo?"

"Ako si Eichiro, isa akong tao. Tsaka..."

Dito ay naisip ko na kung tatanungin ko kung sino siya ay matatapos na agad ang aking challenge at direkta nang makakapunta ako sa Real World.

"Tsaka ano?"

"Ah wala..."

"Ah, oo nga pala. Magpapakilala dapat ako sa iyo. Okey."

"Hindi. Wait!"

"Bakit?"

"Mahabang paliwanag pero, sasabihin ko sa iyo kung bakit pinipigilan kitang magpakilala sa akin."

"Uh? Sige. Makikinig ako."

Ipinaliwanag ko sa kanya na kung magpapakilala na siya sa akin ay hindi ay ko na siya lubos na makakasama ng matagal at hindi ko na matanong kung bakit siya napalitaw kanina dahil sa aking challenge.

Sinabi ko sa kanya na siya ang kahuli-hulian kong challenge, na kung magpapakilala siya ay wala na.

"Iyon, iyon."

"Ah, ganon pala. Ako rin, ay ayaw pa kitang mawala ngayon dahil gusto pa kitang makasama at makilala."

"Ako din pero, may tanong sana ako."

"Ano iyon? Ay, iyong kaninang lumitaw ako. Sige, ikekwento ko kung bakit nangyari ang lahat ng ito."

Sinabi sa akin ng magandang ssirenang iyon na may isang lalaking biglang nagbigay sa kanya ng kanyang regalo pero nahihiya siyang magpakilala.

Ito ay isang lalaking dwende, siguro ngayon nga ay five years ago na dahil ayon sa kanyang mahiwagang relo ay year 2016 pa noong nangyari iyon at ngayon na ay 2021.

"Pumunta siya rito sa tahanan mo noon?"

"Oo."

Ipinagpatuloy niya ang pagkukwento hanggang sa sinabi nito na binuksan niya ang box na may lamang dark orb kaya nagandahan siya rito.

Noong isinuot na raw niya ay biglang umitim ang kapaligiran at dito ay parang kinontrol siya nito.

Bigla nalang daw siyang nagising na kumikinang at nang tinignan niya ang kanyang relo kanina ay 2021 na. Hindi ko napansin na nagulat pala siya kanina habang kumikinang siya.

"Kaya pala, ibig sabihin, kasalanan ito ng nagbigay sa iyo ng necklace?"

"Oo, kung sino man iyon, lagot siya sa akin. Paano, sayang iyong limang taon kahit pa 300 years kaming nabubuhay dito sa Another World."

"Oo nga no. Uhm, ibig sabihin ay may iba pang mga mermaids?"

"Oo. tsaka tulad nila, pwede din silang mag-anyong tao. Anytime, anywhere."

"Pwede ka bang maging, anyong tao ngayon?"

"Kung iyan ang gusto mo, sige Echiro."

Kuminang nanaman siya hanggang sa nag-anyong tao ito.

Ang problema nga lang ay wala siyang suot sa ibaba niya ngunit may brassiere dahil sa anyong sirena niya ay nakabrassiere siya.

Dahil dito ay nakita ko ang malinis at makinis niyang alkansya.

"Huwag kang tumingin!"

"Ow, sorry."

"May nakita ka ba?"

"Meron pero, kunti lang."

Agad na isinuot ng sirena ang kanyang panty at palda matapos nitong kunin sa kanyang bahay.

Dito ay nakalimutan ng sirena na ipakita ang kanyang bahay. Ang kanyang bahay ay simple na parang bahay-kubo tulad ng bahay ng fairy na kasintahan ko. Pero, mayroon pa ring pagkakaiba.

Dito ay sinabi ko sa kanya na may katulad siyang bahay na napuntahan ko na.

Tinanong niya sa akin kung nagandahan ako sa kanyang bahay. Dito ay sumang-ayon ako dahil napakapresko at simple na may decoration pang mga shells at corals.

Habang tinitignan ko ang loob ng kanyang bahay ay biglang may namuong tanong sa aking isipan.

"Kaibigang sirena, paano mo pala nalaman agad na iniligtas kita dahil sa dark orb necklace."

"Simple lang, nalaman ko kaagad ng makita ko ang aking relo kanina na 5 years ago na pala ngayon. Kaya ibig sabihin ay may nagligtas na sa akin ngayon at saka ligtas na ako dahil wala na rin ang aking kwintas kanina na itim. Sabihin mo nga sa akin kung ano ang mga nangyari sa akin kanina, Eichiro?"

"Kaibigang sirena, alam mo ba na na dahil sa pagsuot mo ng dark orb necklace na iyan ay naging Demon Queen ka!"

"Ano! Malilintikan sa akin talaga iyong duwendeng iyon!"

"Tsaka iyong mukha mo kanina ay talagang naging kontrabida. Winasak ko ang necklace kanina para iligtas ka kaya marami akong sugat ngayon oh."

Dito ay nasorpresa ako na wala na pala akong sugat.

"Oh, iyon pala ang nangyari. Pero Eichiro, maraming salamat talaga dahil iniligtas mo ako sa epekto ng Dark Orb Necklace. Tsaka, ako na rin mismo ang gumamot sa mga sugat mo nang wala ka pang malay."

"Kaya pala. Maraming salamat din."

"Wala iyan kumpara sa ginawa mo sa akin, Eichiro. Alam mo Eichiro, dahil sa pagligtas mo ay..."

"Ano, magandang sirena?"

"Dahil sa pagligtas mo sa aking buhay ay paano ba?"

"Sabihin mo lang, magandang sirena. Huwag kang matatarantang sabihin sa akin."

Dito ay nakita kong nagbablush ang sirena sa akin.

"Eichiro, I Love You," sabi nga niya agad sa akin.

Dito ay napablush na rin ako.

"Alam mo kung pwede sanang sabihin ang pangalan mo ay sasabihin ko rin sana ang pangalan mo kasabay ng I Love You."

"Di bale, Eichiro, sabihin mo nalang sa akin iyan kapag oras na para pumunta ka na sa reality."

"Sige."

"Ano pala ang rason kung bakit napamahal ka sa akin?"

"Minahal kita dahil sa pagligtas ng buhay ko. Bilang kabayaran ay iyong-iyo na ako kasama ang katawan ko, mahal kong Eichiro. Sana tanggapin mo ako."

"Oo, tinatanggap kita dahil mahal din kita. Kasama na ang katawan mo. Sarap!"

Dito ay naging pang-12 siyang kasintahan ko kahit hindi ko alam ang kanyang pangalan.

Unti-unti naming idinikit ang aming mga mukha at pagkatapos ang aming mga labi.

Hanggang sa dumating ang punto na dumikit ang aming labi at natikman nanaman namin ang tamis ng aming halikan.

Ipinagpatuloy namin ang aming halikan.

Hanggang sa napatanong na rin ang sirena.

"Ikaw ba Eichiro, ba't napamahal ka rin sa akin?"

"Dahil ginamot mo ang aking mga sugat. Dito ay napamahal na ako sa iyo kahit na linunod mo ako kanina."

"Luh, sorry. Tao ka pala, akala ko sirena ka kasi eh." Tapos ngumiti siya sa akin.

Sa ngiti ng sirena ay nahulog nga ako sa kanyang ganda.

"Ang ganda mo pala kapag ngumingiti ka sirena."

"Eichiro, salamat... Pero alam mo Eichiro, kahit hindi mo ako iniligtas at nakilala kita, siguro tayo pa din ang magkakatuluyan."

"Sa tingin ko nga rin..."

Dito na ay nagsimula na ang aming romantic feelings sa isa't-isa.

"Uhm, Eichiro sana hindi ka na pupunta sa reality para magsama na tayo habang buhay dito."

"Oo sana pero kailangan eh kasi may unfinished business pa ako sa real world."

"Oh sige, basta bilisan mo ah. Sana balikan mo ulit ako?"

"Oo, naman. Balikan kita ulit kagaya ng iba."

"Ibig sabihin, may kasintahan ka pang iba bukod sa akin?"

"Oo, kaya babalikan ko ulit kayo dito pangako."

"Sige, Eichiro. Sana ipakilala mo rin sila sa akin. Para makilala ko rin sila."

"Oo ba." Akala ko kanina, magagalit siya sa akin dahil marami pala akong kasintahan.

Tulad din pala siya ng ibang babae na taga-dito.

"Eichiro, pwede mo na ba akong pasayahin at kainin? Alam mo, masarap akong isda."

"Oo, pwedeng-pwede na kitang ulamin ngayon kahit hilaw ka pa. Uhm."

Naghalikan mo na kami ng sirena kasama ang aming mga dila at dahil nga last day ko na dito sa ibang mundo ay ibinuhos ko na lahat ng aking lakas para pasayahin siya.

"Ang lakas mo pala, Eichiro. Hindi ako nagkamaling mahalin ang tulad mo. Uhm."

"Oo, kaya maswerte ka sa akin. Kaya sa muli kong pagbabalik sa reality o sa huli kong araw na ito ay ibubuhos ko na dito ang lahat ng aking lakas para pasayahin ka."

"Yeah! Come with me fafa! Masaya akong ibubuhos mo lahat sa akin. Sana sa pagbalik mo, gagawin ulit natin ito ng mas masahol kaysa ngayon."

"Oo naman kasama silang eleven at ika-12 ka. Diba mas marami, mas masaya?"

"Oo, mahal! Mas marami, mas masaya! Ugh!"

Dito ay ako na ang nagtanggal ng mga takip ng sirena at sobrang fresh ang kanyang katawan na parang isdang masarap kainin kahit hilaw!

Ang magandang sirena rin ang nagtanggal ng aking lahat na takip.

Nagtanggalan nga kami ng takip at nakita namin ang lahat ng aming pwedeng makita.

"Baby, you're so sexy. Tsaka, ang laki pa ng katawan mo. Hindi lang katawan kundi iyan."

"Ikaw din, napakakinis ng iyong katawan kahit na nagising ka after 5 years. Uhm, iyang dibdib mo, natatansya kong G-cup size."

"Oo, Eichiro. Nakikita kong expert ka! Tsaka ngayon, maswerte ako dahil sa paggising kong ito ay papunta na pala ako sa paraiso."

"Mahal, tikman nga kita kong masarap ka?"

"Ako din ah. Para fair. Ikaw nalang ang uulamin ko ngayong isda para sa tanghalian!"

Ginawa nga namin ang numero sixty-nine. Nagtikiman kaming dalawa. Siya ay tinikman ang aking malaking hotdog at dinila-dilaan.

Ako naman ay tinikman ang kanyang pie na nagsisimula nang kumatas.

Dito ay hindi lang dila kundi may kasama pang laway, dito ay napapaungol siya ng sobra.

Hindi lang iyan ang ginawa ko, ipinasok ko pa ang ang aking magkadikit na middle finger at ring finger. Dito ay ipinasok ko ito ng dahan-dahan hanggang sa nasagad ito at nakiusap siya sa akin na huwag nang lalimin dahil mababaliw siya ng sobra.

Kahit nakiusap siya ay alam kong nasasarapan siya dito kaya ipinasok-labas ko.

"Mahal! Ugh! Tama na. Kyaa!!!"

"Hindi ko mapigilan ang kating-kati kong mga daliri, lalo na't mamasa-masa na."

"Sige, kong iyan ang gusto mo, ituloy mo lang! Ugh!"

Matapos iyon ay may lumabas na matamis na katas sa kanyang pie at mas lalo itong dumulas.

Pagkatapos non ay dinilaan ko ulit at dito ko natikman na sobrang tamis ang kanyang love juice! OwO

Habang siya naman ay isinusubo ang aking hotdog.

Dinidilaan pa niya ang tip ng aking hotdog kaya talagang naeexcite ako at nakikiliti ng sobra.

Hindi talaga siya nagpatalo at kung gaano ako ka-aggressive ay ganon din siya.

Hanggang sa mas lalo akong nakaramdam ng pleasure nang naramdaman kong palalim pa ang kanyang pagsubo hanggang sa pinakakayang ilalim ng kanyang lalamunan.

Hanggang sa hindi niya kaya at naglaway ito ng sobra at nabilaukan.

Hindi naman ito naubo dahil napigilan niya. Laway na laway nga ang aming mga ulam kaya madulas na.

"Ugh, oras na siguro para papunta na tayo sa kasukdulan."

"Eichiro, ugh! Oo, gusto kong maramdaman ang pagpasok mo sa akin! Ugh! 5 years ago, kabisadong-kabisado ko na ang mga ganito dahil palagi ako nagbabasa ng mga nakakaexcite na babasahin."

"Kaya pala ikaw ang pinakamaagressive sa kanilang lahat kahit first time mo palang, hinahangaan talaga kita."

"Salamat, Eichiro. Ikaw din, talagang sobra nang nagising ang aking katawan dahil sa iyong pangigising. Ugh. Alam kong papunta na tayo sa kasukdulan nito."

Tumayo kami at pumunta ako sa likod niya habang siya ay nakatalikod sa akin.

"Huwag kang gagalaw at bubuhatin ko na ang dalawang hita mo papataas habang ikaw ay nakatalikod."

"Anong posisyon ito! Huwag mong sabihing..."

Binuhat ko nga siya sa kanyang dalawang hita kaya bukas na bukas na ang kanyang malagkit na pie.

"Eichiro, bukas na bukas na ang aking guard. Pero okay lang para makapasok ka na sa akin."

"Huwag magalaw ah. Ipapasok ko na ang aking matigas at nakatayong hotdog papunta sa iyon pie."

"Kya! Ipasok mo na Eichiro. Ibaba mo ako ng dahan-dahan ah!"

Unti-unti kong ibinaba hanggang sa dahan-dahan kong ishinoot ang bola pataas hanggang sa pumasok ito sa ring ng dahan-dahan pababa.

"Ugh!!! Pumasok ka na nga. Ang init at ang tigas ng hotdog mo Eichiro!"

"Ang sarap din sa feel na pumasok ako sa iyo. Madulas at malambot, tsaka mainit sa loob mo!"

Dito ay hindi pa ako nasatisfied sa lalim ng aking pinasukan kaya idiniin ko pa.

"Ughhhhh!!!!! Eichiro nasa dulo ka ng aking kweba!!! Pero ang sarap sa pakiramdam. Tanggap na tanggap ka nito."

"Ugh! Oo nga. Tsaka ang dulas sa loob at nararamdaman ko na ang dulo ng kweba!"

Dito ay itinaas baba ko siya ng paulit-ulit at umungol kaming dalawa ng paulit-ulit.

"Ugh, ugh! Eichiro, nasasarapan ka na ba sa akin?"

"Oo, ang sarap mo at saka hindi ko mapigilan ang aking sarili sa pagbaba-pataas sa iyo."

"Ituloy mo lang Eichiro! Tinatanggap ka talaga ng aking katawan na gawin ito. Dahil pumapayag ako."

"Ugh, ugh, ugh. Ganito pala ang feel ng nakikipagsaya sa sirena. Ang sarap mong maging ulam."

"Ituloy mo lang ugh! Kainin mo lang ako kung gusto mo, ibibigay ko lahat ng aking sarap sa iyo, dahil iyo na ako! Ugh!"

Dito ay ipinagpatuloy namin ang aming kasiyahan. Habang binubuhat ko siya pataas-pababa ay naabot ko pang lamasin ang kanyang malaking dibdib habang binubuhat ko ang kanyang dalawang hita.

"Eichiro, huwag banda diyan, ugh! pls."

"Ayaw mo ba, ugh! Parang ipuputok ko na ang aking gatas sa iyo."

"Eichiro wait, ibaba mo ako."

Malapit na nga akong pumutok pero sinabi sa akin nito na ibaba ko siya kaya tinimpi ko muna sa aking hotdog ang aking naipong cheese.

Dito ay bigla siyang tumakbo papunta sa tabing-dagat.

"Habulin mo ako Eichiro. Gusto mo bang makagawa tayo ng isda? Habulin mo ako."

"Madaya ka. Hays, napakawalan ko pa ang malaking isda. Pero sige, kung iyan ang gusto mo, hahabulin kita at mahuhuli. Ipuputok ko talaga ang baril ko sa loob mo."

Hinabol ko siya pero mahirap kong siyang mahabol dahil nanghihina ako.

Buti nalang ay mahina na rin siya hanggang sa natapilok nalang siya at bumagsak sa buhangin ng nakaharap.

Dito ay nakita niya ako at ngumiti.

"Oh, Eichiro. Maswerte ka dahil natapilok ako." Sabay akit nito habang iniipit ang kanyang dibdib gamit ang kanyang dalawang braso.

"Hindi yun swerte dahil nakatadhana talagang mahuhuli ko ang isda. Ngayon ipapaputok ko na sa iyo ang dinamita dahil makulit ka."

"Sige, iputok mo lang Eichiro. Sa iyo naman ako. Kahit hindi mo ako mahuli kanina, babalikan kita."

"Sige, huwag kang gagalaw, humarap ka lang sa akin dahil harap-harapan na ito."

Dito ay itinaas ko ang isang hita nito at bumukas ang pinto.

Dito ay pumasok ako sa kanya at pumunta pailalim. At, dahil nga malapit na akong pumutok ay binalaan ko na siya na kunting lindol lang ay puputok na ako.

"Puputok na ako ng baril sa loob mo!"

"Eichiro, iputok mo lang para makabuo na tayo ng anak na isda!"

"Ugh! Ugh! Eto na. Ugh!!!"

"Kyaaaaaaaaaaa!!!"

Dahil sa pagputok ko ng baril sa kanyang loob ay naramdaman nito ang sarap at init ng aking malapot na gatas.

Matapos kong iputok ay idiniin ko muna para walang masayang. Pagkatapos, inilabas ko rin ng dahan-dahan pero hindi pa rin maiwasan na tumagas ang ilang patak ng aking malapot na gatas.

"Nag-enjoy ka ba sa ating kasiyahan?"

"Oo, Eichiro. Sobrang nakakaenjoy. Ugh! Dumadaloy na ngayon paloob ang iyong mga tanim."

Nagpahinga muna saglit ito at bigla itong tumapik sa akin at sinabing "isa pang round."

Pinagbigyan ko nga siya hanggang sa isinubo ko ang kanyang dalawang masasarap na melon at tinikman-tikman din niya ang aking tinapay.

Dito ay ibang posisyon nanaman ang aming paglindol hanggang sa pumutok na naman ako na parang putok ng kanyon.

Dito ay sinabi sa akin nito na hindi na malabong makagawa kami ng bagong buhay sa aming ikalawang round.

Nginitian ko siya at yinakap. Sinabi ko ulit sa kanya na mahal ko siya at ganon din siya sa akin.

Matapos nito ay isinuot na namin ang aming mga damit.

Pagkatapos ay nag-usap kami nito sa loob ng kanyang bahay.

"Magandang sirena, may sasabihin sana ako ngayon sa iyo."

"Ano iyon?"

"Alam mo ba na ang nagbigay sa iyo ng orb na iyon ay kasama ko kanina sa paglalakbay. Siya ay si Sensei."

"Uh? Siya ba? Bakit may mahaba siyang bigote?"

"Siguro, 5 years na ang nakalilipas kaya nagkaroon siya."

Sa hindi inaasahan ay biglang may kumatok sa pinto at nakita namin na iyon ay si Sensei.

"So, ito siya diba, Eichiro?"

"Oo, siya nga."

"Pumanda ka sa akin!"

"Wait lang mahal. May gusto siyang sabihin."

"Sirena my loves, sorry. Mali ang naibigay kong kwintas. Napagpalit ko sa aking koleksiyong kwintas ang naibigay ko. Koleksyon ko na hindi isinusuot at display lang ngunit naipagpalit ko. Yung pearl sana pero mali naibigay ko."

Dito ay nainis siya at parang hindi na niya ito patawarin.

"Mahal, patawarin mo na siya. Lumaban din siya kanina kasama ko. Hindi lang siguro ang tulungan ako, kundi humingi na rin ng tawad sa iyo."

"Pero may isang kundisyon."

"Sige lang tatanggapin ko." Bigla nalang sinampal nito si Sensei.

"Ayan, kapalit ng nasayang na 5 years sa life span ko! Sensei pala ang pangalan mo. Sige pinapatawad na kita."

"Aray! Ikalima ko na itong sampal. Pero salamat."

"Sensei, nasaan pa la ang apat na iyon?"

"Nandoon sila Echiro na naghihintay. Hindi raw nila alam lumangoy. Ang ilan, pwede namang lumipad kaso may phobia yata sila pag nakikita nila ang malawak na katubigan."

"Sige Sensei, pakisabi nalang sa kanila na pupunta na ako sa real world."

"Ano?! Pupunta ka na. Ah... siya iyong ika-labingdalawang babae!?"

"Oo tama ka Sensei, sabihin mo na rin na babalikan ko sila, kasama ka na rin mahal."

"Sige mahal. Tatandaan ko iyan."

"Sige Eichiro. Maaasahan mo ako."

Dito ay tinanong ko kung sino siya.

"Eichiro, ako nga pala si Cexandra. Ako ay isang sirena at ako ay nakatira dito sa Serine Island. At saka isa pa Eichiro, ikaw lang ang Boyfriend ko. Mahal kita Eichiro."

"Eto na. Mahal din kita, Cexandra."

Dito ay biglang umilaw ng berde ang puwitan ni Sensei at may lumabas na ilaw dito at may nakasulat na "Challenge Completed."

Dito ay agad akong lumiwanag gaya sa nangyari kay Cexandra kanina.

Dito ay naisip kong nagtagumpay ako sa aking challenge dahil natapos ko.

"Bye, Eichiro. I love you."

"Bye too Cexandra. I love you too."

Lumiwanag pa ako ng lumiwanag hanggang sa hinalikan ako ni Cexandra ng goodbye kiss ng may kasamang luha.

"Huwag kang malungkot Cexandra, babalikan ko kayong lahat."

"Naniniwala ako sa iyo Eichiro."

"Eichiro! Mag-ingat ka sa Real World at huwag mong sayangin ang pagkakataong makakabalik ka na ulit."

"Opo, Sensei. Magreresign na ako bilang leader sa aming gang at magpapakabait na po ako tsaka uuwi na ako sa bahay. Ewan ko lang kung ano ang sitwasyon ko pagbalik ng Earth."

Matapos ng aking sinabi ay ngiting lumuluha si Cexandra habang kumakaway. Si Sensei naman ay ngumingiti habang kumakaway.

Ako naman ay ngumiti ding kumakaway sa kanila hanggang sa maglaho ako papuntang real world. Nasabi ko pa ang salitang "I shall return," bago nito.

Noong naglaho na ako ay sa Another World ay nagpaalam naman si Sensei, kay Cexandra at nagpasalamat siya na napatawad niya ito.

Kinuha niya na rin ang kanyang mapa na ginamit ko at iyong armor pa sana pero sinabi ni Cexandra na maiiwan ang aking armor at ng aking 2 diamond coin dito para raw lagi niya akong maalala.

Pagkaahon ni Sensei sa tubig ay sinabi nito sa kanilang apat na bumalik na ako sa Real World at sinabi nito na nangangako akong tutuparin ko ang aking mga pangako sa kanila na sila ay babalikan ko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Salamat, Sensei. Kahit ganyan ka ay tinupad mo ang aking pakiusap.

Ano kaya ang mangyayari pagbalik ko sa Earth?

Abangan ang susunod na kabanata ng magaang nobelang ito. Salamat.