Oturup ağlar bu gönül
Güneş doğar yine gece gitmez
Katip yazar çekilecek çile bitmez
Gariplerin bu güzü neden gülmez
Bilene sora sora ağlar bu gönül
Faninin bu çemberi döner durmaz
Can göçebe bedende ebedi kalmaz
Gidenler acep hiç mi geri dönmez
Yola baka baka ağlar bu gönül
Ecel alır yaşına başına bakmaz
Can kuşu kafeste çırpınır durmaz
Mezarın taş kapısı niye kapanmaz Yernini kaza kaza ağlar bu gönül
Sevda sarayı her güzele açılmaz
Her gelene inci mercan saçılmaz
Sevenler neden hiç murad almaz
Ciyerini yaka yaka ağlar bu gönül
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top