Al zingend lopen we door het bos heen.

We hebben het ontzettend gezellig met elkaar.

Soms vraag ik me wel af waarom Bordeaux nog niet moe is.

Hij loopt nu al urenlang te rennen en te springen.

Ach ja, hij is niet alleen.

Dapper doet vrolijk met hem mee.

Aqua en ik lopen rustig achter ze aan.

"Oh oh." Horen we vanuit de verte.

"Bordeaux Bordeaux," roept Aqua.

Hij kijkt mij bezorgd aan.

We beginnen te rennen en zien de twee al snel staan.

"Geen, weg weg," zegt Bordeaux.

Verbaasd kijk ik naar het groenbruine moeras voor ons.

Meteen pak ik de kaart erbij.

Maar zoals ik al dacht, staat het er niet op.

Met de zaklamp schijn ik nog eens over alle punten heen.

"Wat gek," mompel ik. "Deze plek staat helemaal niet op de kaart."

Ik kijk op naar de monsters.

Bordeaux staat allemaal rondjes te draaien.

"Pas op, Bordeaux, een moeras is gevaarlijk."

Bordeaux knikt kort, maar blijft wel doorgaan.

Ik schud even kort mijn hoofd.

"Waar, langs langs?" vraagt Aqua

We leggen de kaart op de grond neer.

"We kunnen misschien iets naar rechts," opper ik.

Ik ga met mijn vinger over de kaart.

"Daar ligt een klein beekje, die kunnen we vast oversteken."

Aqua knikt kort.

"Dat lijkt mij wel het beste."

"Oeps oeps," schreeuwt Bordeaux.

Dapper begint meteen luid te blaffen.

Gelijk kijken Aqua en ik op van de kaart.

"Bordeaux," roep ik. "Ik had je toch gewaarschuwd."

Het monster is in het moeras gevallen en zakt nu langzaam naar beneden.

"Niet te veel bewegen," zeg ik. "Wij zullen je eruit halen."

Aqua tikt mijn arm aan en geeft mij een tak.

Ik steek mijn arm uit en laat Bordeaux de tak pakken.

Zo hard als ik kan, trek ik eraan.

Er komt alleen geen beweging in Bordeaux.

Allemaal paarse bubbeltjes komen boven.

Bordeaux slaakt een gil.

"Oké, blijf rustig, het komt goed."

Een tak werkt dus niets.

"Boomstam boomstam."

Aqua komt met een grote boomstam aangerold.

Dat kan misschien wel werken.

"Oké, laten we dit met zijn allen doen."

Ik duw de boomstam een stukje het moeras in.

"Wij houden hem allemaal vast," begin ik.

Aqua en Dapper doen gelijk wat ik zeg.

"Dan kan Bordeaux erop klimmen en eruit komen."

Met alle kracht houden we met zijn drieën de boomstam vast.

Bordeaux zet zijn grote nagels in de boomstam.

Dit keer vindt hij wel grip en komt zijn lichaam en stukje uit het moeras.

Even glijdt hij terug, maar al snel komt hij heelhuids boven.

"Ja, het is gelukt," roep ik uit.

We laten de boomstam los, die meteen het moeras in glijdt.

"Laten we meteen naar het beekje gaan en die oversteken."

Met zijn drieën rennen we langs het moeras richting de beek.

De beek is gelukkig niet breed en makkelijk te overbruggen.

We springen één voor één eroverheen.

Bordeaux maakt zich ook even snel schoon.

"We moeten nu gewoon een heel lang stuk rechtdoor."

"Ja ja," roept Bordeaux vrolijk uit.