tłumaczenie:  Zofia Kierszys 

Lato było w pełni, 
Noc w pełni. Plejadą 
Gwiazdy przez poświatę
Migotały blado,
Gdy księżyc lśniąc zimno
Wśród planet - wasali
Smugę blasku z niebios
Kładł na morskiej fali.

W uśmiech na licach
Zimnych księżyca
- Zbyt zimnych! - patrzyłem chwilę.
Skrył go pomału
Obłok jak całun.
Ku tobie oczy zwróciłem,
Gwiazdo wieczorna
W chwale dalekiej
Mojemu sercu tak miłej!
Z radością zawsze 
Na ciebie patrzę,
Gdy w górze dumną masz wartę.
Wolę twe błyski
W dali niż bliskie
To światło - zimne i martwe.

Hejo!
Oto kolejny wiersz. Doszłam do wniosku, że będę dodawać rozdziały codziennie. Pory dnia mogą się różnić ponieważ, jak pewnie większość z was też chodzę do szkoły. Gwiazdkujcie, komentujcie. Do zobaczenia!
Bajo!
          
                                                  25.12.17