I immediately locked the door of our house. When I heard the approaching sound of the motor. Agad akong nag-abang ng tricycle ngunit huminto na sa harap ko si Drake sakay ng kaniyang motor.

Mabilis siyang bumaba kaya mabilis din akong naglakad palayo. Ayoko siya makita o makausap! Ayoko muna!

"Babe..." mariin akong napapikit ng marinig ang tawag niya. Ngunit mas binilisan ko pa ang paglalakad palayo sa kaniya.

My knees trembled when he caught up with me, and immediately hugged me from behind.

"I'm sorry." bulong niya.

"Lagi na lang bang sorry, Drake?"

"Please, give me more chance--"

"Maraming beses na Drake. Pero lagi mong inuulit. Lagi mo akong sinasaktan!" sigaw ko and I quickly removed his arms from my waist. But he still chasing me.

"Babe please... I will not do it again. I promise. I'll make it up to you. Everything..." pagsusumamo niya. Kaya napahagulhol na ako.

"Drake pauli-ulit mo nang ginagawa eh. Paulit-ulit mo siyang pinipili kaysa sa'kin..." hindi ko mapigilan ang maging emosyonal.

"No babe. I never choose her. Please believe me..." muling pagmamakawa niya at mahigpit na hinapit ang baywang ko.

"Anong hindi? Drake saksi ako sa paulit-ulit mong pag-iwan sa akin sa ere. Para lang sa kaniya. 'Yong totoo? Mahal mo pa ba siya?" nanginginig ang labing tanong ko.

Umiling siya. "No babe. Ikaw lang ang mahal ko."

"Pero bakit gano'n? Ako 'yong girlfriend mo, pero ako pa ang nakikihati sa oras mo?"

I was forced to remove his arms from embracing me. I quickly wiped away my tears and boldly face him.

"Babe--"

"Ako ang girlfriend mo Drake! Ako at hindi siya. Pero bakit... bakit ako pa 'yong namamalimos ng oras mo?!" sigaw ko sa kaniya.

I could see how his eyes were red. And the passing pain in his eye. He tried to hold my hands but I quickly distanced away from him.

Nakita ko ang pagbalatay ng sakit sa mukha niya. "Mali ka-"

"Oo na Drake. Ako na ang mali at kayo ang tama!" I sobbed. "Mali ako dahil nakikihati ako sa oras ng boyfriend ko!" napahagulhol pa ako lalo habang nakahawak sa masakit na parte ng dibdib.

"Drake... pagod na ako." nanghihinang saad ko.

He quickly shook his head, and in an instant, he was close to me. While holding my hands tightly.

"N-No babe, please. Y-You promise right?" napapikit ako nang makita ang tumulong butil ng luha mula sa mata niya.

"N-Nangako ka rin, Drake. Nangakong kang hindi mo ako sasaktan, pero paulit-ulit mong ginagawa."

"I will tell you everything. J-Just don't leave me, babe. Hindi ko kaya..."

Muli akong dumilat habang patuloy na namamalabis ang luha sa mata. "Nakakaya mo akong iwanan para sa kaniya Drake. Kaya, makakaya mo ring mawala ako."

"No! You're wrong babe. I have--"

I cut his words at malakas siyang tinulak palayo sa akin.

"Nasasaktan na natin ang isa't-isa Drake. Hindi na maganda..." untag ko, habang unti-unting ngumiti. "Let's end this, Drake--"

Nanlaki ang mata ko nang bigla siyang lumuhod sa harap ko, habang namumungay ang mga mata.

"You promise. You promise so many times, that you will not leave me. Please don't end us. I can't leave without you..." nagmamakaawang aniya, habang nakaluhod at mahigpit na nakahawak sa mga kamay ko.

Dahan-dahang akong pumantay sa kaniya at itinayo siya. Ininda ko ang mabigat niyang timbang.

"You won't leave me right?" parang batang tanong niya. Kaya muling namalabis ang luha mula sa mata ko.

"D-Drake. Let's just rest for awhile... Hindi ko kasi kayang isipin na... Ako 'yong girlfriend mo. Pero parang ako pa ang second option." Kalmadong sabi ko.

Tumingkayad pa ako ng kaonti upang punasan ang luha niya. Bago siya pinatakan ng halik sa labi.

"Mahal kita, Drake. Mahal na mahal..." bahagya siyang ngumiti habang nakatitig sa akin. "Pero I need time, Drake. Gusto ko munang mag-isip..." bulong ko.

"B-But you won't breaking up, with me right?" umaasang tanong niya. Ngunit mabilis akong nag-iwas ng tingin.

Narinig ko siyang malalim na bumuntong hininga, bago pinaharap ang mukha ko sa kaniya. "I understand. Maraming beses na nga kitang nasaktan..." he said, "Mag-iingat ka palagi, 'kay? 'wag ka magpapalipas ng gutom. Go home right after your school... " he reminded me, so I nodded sparingly.

"I'll miss you. My Esther..." he uttered, while wiping my tears using his thumb finger, "I love you..." he gently whispered, before he sealed me with a kiss.

I love you too, Drake. Pero ang relasyon natin ay masakit na. Mabilis niya ring pinakawalan ang labi ko, bago bumalik sa motor niya paalis.

I smiled bitterly. Maybe this is not the right time for us. Or maybe we're not really destined for each other.

I just went back home because I felt my eyes swollen from crying so much.

Ngunit pagkapasok ko pa lamang ay muli ring bumukas ang pintuan at tumambad sa akin ang taong hindi ko inaasahan.

"Mama..."

Tinaasan niya ako ng kilay habang pinagmamasdan ako mula ulo hanggang paa. Nakasuot ako ng uniform namin na asul.

"Oh bakit ka nakatunganga diyan? Wala kang pasok?" mataray na tanong ni mama.

"Mamaya pa ma," pagsisinungaling ko.

"Tsk." she tsked, bago naglakad patungo sa kaniyang kwarto.

Bigla akong kinabahan ng maalala ang kinuha kong Photo Album sa kwarto niya. Kaya hindi ko malaman anong gagawin.

Ayokong magalit si mama, lalo na't kakauwi niya lang ulit. Nangangatog ang mga tuhod ko ng muli siyang bumaba mula sa kaniyng kwarto.

"Aalis na ako." paalam niya. Kasabay ng panlalaki ng mata ko. Gulat sa ginawa niyang pagpapaalam at sa mahinahong boses.

"Kakarating niyo lang po." bakas sa boses ko ang lungkot.

Kahit ilang minuto pa ma, gusto pa kitang masilayan, makasama. Kahit yun na lang ang magawa ko.

"May trabaho ako. Hindi ko pwedeng iwanan iyon para sa'yo!" muling dinurog ang puso ko sa narinig. "May kinuha lang ako." dagdag niya, bago naglakad palabas ng bahay.

"Ma..." pagsusumamo ko.

I can't see her reaction dahil nakatalikod siya. Kaya napagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa.

Namamayat ang mama ko.

"Nga pala..."

Bumaling si mama sa akin at may inabot na sobre. "Dagdag mo iyan para sa'yo. Para wala na akong isiping obligasyon."

Hindi na ako nakapagsalita ng pwersahan niyang inabot sa akin ang sobre at tuluyan na siyang naglakad palayo.

Naluluha kong tinitigan ang sobre na naglalaman ng makapal na papel na pera kagaya noon.

I knelt down on the floor as I rubbed the painful part of my chest. I don't need this! I just need my mom.