Ipinalibot ni Garrie ang tingin sa dalampasigan ng beach kung saan sila dinala ng mga tauhan ni Tristan. Hindi ito nakasama dahil pinatawag sa Olympus, pero kasama naman nila si Josiah at ilang tauhang nakapalibot sa buong lugar. Naupo siya sa buhanginan at pinagmasdan si Meredith na masayang tumatakbo sa mababaw na parte ng beach.

The whole area was serene and quiet. Walang alon at sobrang peaceful ng buong lugar. Sakto lang din ang hangin kaya hindi masyadong malamig at ramdam niya ang init na nagmumula sa sinag ng araw na tumatama sa balat niya.

Garrie could still remember the last time she was at the beach. College, with Derek, and it was their anniversary. Saktong katatapos lang ng academic year at walang competition kaya nakaalis sila ni Derek. Wala rin ang daddy niya noong mga panahong iyon. Hindi niya maalala kung bakit, pero kakuntsaba niya ang mommy niya—binigyan pa siya ng swimsuit at allowances para gastusin.

"Random question." It was Josiah standing beside her. Pareho silang nakaharap sa dalampasigan at pinanonood kung paano humalakhak si Meredith. "Gusto mo pa bang bumalik ang daddy ni Meredith?"

Mahinang natawa si Garrie sa tanong ni Josiah. "That's kinda personal."

"Oo nga." Nag-peace sign si Josiah. "Sorry. Huwag mo na sagutin."

"Okay lang, hoy. Joke lang naman," ngumiti siya at muling hinarap si Meredith. "Hindi na. Sana huwag na siyang bumalik. Ang alam naman ni Mer, patay na ang daddy niya. Hindi ko rin naman alam kung buhay pa 'yon, pero hindi na ako umaasa. Kung sakali mang buhay pa siya, I hope he's okay and that he's happy."

Nakita niya sa peripheral niya na patagilig na tumingin si Josiah sa kanya. Sinalubong niya ang tingin nito at alam niyang napapaisip ito sa sinabi niya.

"Bakit?" Garrie asked curiously. "Seryoso ako. Inintindi ko na lang siya. Naintindihan ko naman na hindi mahirap ang magkaanak sa ganito kagulong mundo. Isa pa... alam kong nahirapan siyang makisama sa daddy ko. Ikaw pa naman na halos oras-oras iparamdama o iparinig sa 'yong wala kang kwentang tao. Paano ka makakatagal, 'di ba?"

Ibinalik ni Josiah ang tingin kay Meredith. "Pero sana, hindi ka niya iniwang mag-isa."

"Ayon nga, eh," mapait na ngumiti si Garrie. "Alam mo, sasama naman kami sa kaniya, eh. Susubukan namin. Kung sakali man, baka nagpunta ako kay Ice o kay Ares. Kami... kaso ayon. Hindi ko naman hawak ang desisyon niya, pero sana nagsabi siya. Pero okay na 'yon. Ilang taon naman na at saka okay naman kami ni Mer ngayon. Malaki rin talaga ng pasasalamat ko kay Tristan sa ginawa niya. Ang mahalaga, okay na kami ngayon ni Mer."

Nagpaalam si Garrie kay Josiah. Sumali siya kina Mikay at Meredith na gumagawa ng sandcastles. Gusto rin niyang ma-enjoy ang bawat oras dahil hindi naman sila magtatagal sa lugar na ito. Tristan was firm that before sunset, dapat nakauwi na sila. Hindi sa paghihigpit kung hindi para makauwi silang ligtas.

"Akala ko sasama si Tristan," ani Mikay nang makalapit siya. "Okay lang ba kayong dalawa? Hindi ka ba nagsisisi sa desisyon mo, Garrie? Hindi kaya kinulong mo ang sarili mo sa situwasyong 'to... na kasal ka sa hindi mo naman mahal?"

"Parang wala naman na tayong karapatang magreklamo sa panahong 'to, Ate." Kinuha niya ang timba na mayroong lamang buhangin. "Ang mahalaga naman, ligtas na tayong tatlo. Hindi na tayo nagigising na iisipin kung ano na naman ang mood ni daddy. Na hindi na ako matatakot para kay Meredith kasi alam kong ligtas tayo kasama si Tristan."

Alam niyang maraming tanong si Mikay. Hindi naman kasi sila nag-uusap ni Tristan sa harapan nito o ni Meredith. Sa totoo lang din, hindi naman talaga sila nag-uusap. Huling usap nila ay noong relief operation at nang magtanong ito tungkol sa daddy niya. Madalas silang magkita sa gabi para sa sex. Iyon lang ang tanging koneksyon nilang dalawa.

Simula noong operation, napansin ni Garrie na nawalan sila ng gana ni Tristan na makipag-usap sa isa't isa. After sex, they would leave. That was it. No emotional connection and that was okay. They were clear about companionship, protection, and security... nothing more.

She didn't have to tell Mikay this part of the story. She wouldn't understand. Ang mahalaga, maayos ang lagay nila.

Tumayo siya at hinawakan ang kamay ni Meredith. Binuhat niya ang anak at inayang mag-swimming kahit sa mababaw na lugar lang. Maligamgam ang tubig mula sa ilalim at ipinagpapasalamat niyang walang alon.

"Mommy, baliw tayo here?" ngumiti si Meredith na iniabot sa kaniya ang seashells. "I like this. Can get more?"

Garrie nodded and kissed the side of her daughter's hair. "You like it here? When I was younger, my Mom used to bring me to the beach, too! Lagi kaming nagsu-swimming 'tapos we'll build sandcastles."

Hinaplos ni Meredith ang pisngi niya. "Mommy, do you miss your mom?"

"Oo naman! I miss her everyday! I really hope she's still here. You know na she makes a good pancake and waffles? I miss that every morning," aniya habang nakatingin sa anak. "I really miss her."

Tumango si Meredith at hinalikan ang pisngi niya. "Mommy, don't die, ha? I will miss you too and mag-cry ako 'pag wala ikaw. Please? Don't leave, okay?"

Malakas na natawa si Garrie ngunit namuo rin ang luha s mga mata niya. It was the last thing she wanted, too. She would survive. She would try... all for Meredith. Hindi na para sa anak niya. Lahat ay para na kay Meredith.

—

Medyo nagtagal pa sila sa beach kaya halos padilim na sila nakarating sa Kampo. Wala pa rin si Tristan pagdating nila at hindi raw alam ng mga tauhan kung makakauwi ba ito. Maaga na rin silang kumain ng dinner dahil iba na ang antok ni Meredith.

Hindi rin namalayan ni Garrie na nakatulog na siya sa kwarto ni Meredith. Nagising siyang madilim na ang buong kwarto at mahimbing na ring natutulog si Mikay.

Garrie carefully stood up and ensured Mer slept soundly before leaving the room. Dumeretso kaagad siya sa kwarto para kumuha ng damit bago lumabas papunta sa bathroom malapit sa kusina para maligo. Saktong palabas siya ng kwarto nang makasalubong niya si Tristan na papunta naman sa basement. Halatang kauuwi lang nito dahil suot pa ang vest at mayroong mga putik sa pantalon.

"Kararating n'yo lang ba?" tanong niya.

Isang tango ang naging sagot ni Tristan. Bumaba ang tingin nito sa damit na hawak niya, pero hindi nagsalita. Nilagpasan pa nga siya ngunit bago tuluyang buksan ang pinto papuntang basement, kinuha nito ang atensyon niya.

"Puwede ba akong pumasok sa kwarto mamaya?" seryosong sambit ni Tristan. "I'll just take a bath and..."

"Sige lang," sagot niya. "Maliligo lang din ako. Kung sakali man, nasa kwarto lang ako."

Both nodded and understood. Besides, she wanted it, too. Kahit hindi naman nagsabi si Tristan, siya mismo ang bababa. Like their usual routine. Kung sino ang maunang magbigay ng motibo.

Nang matapos, bumalik siya sa kwarto at tinuyo ang buhok. Ilang beses na niyang pinag-isipan kung magpapagupit ba siya o hindi. Parang gusto niyang magbago ng style dahil sanay lang siyang nakabagsak iyon. Bumaba naman ang tingin niya sa puting sando at pajama na suot niya.

Bumaling ang atensyon niya sa pinto nang makarinig ng tatlong katok. Wala siyang sinabing kahit na ano. Again, it was understood. Bumukas ang pinto, pumasok si Tristan, at ni-lock nito ang doorknob.

"How's the beach?" Tristan walked towards her. "Sabi ni Josiah, medyo late na kayong umuwi."

"Oo. Iniyakan ni Meredith sila Josiah kaya nag-extend. Pasensya na," sagot niya. "Kayo, kumu—"

Garrie couldn't continue when Tristan gripped her waist and kissed her nape. Her eyes automatically shut, and she felt how gentle the kisses were. But contrary to the feathery kisses, Tristan gripped her waist tightly. Mas idinikit nito ang likuran niya sa katawan dahilan para mapasandal siya sa likuran nito.

"Next time, mas maaga kayong umuwi," Tristan kissed her neck and shoulders. "We don't wanna risk everyone, Margarette."

She automatically nodded and tilted her head to give Tristan more access. Kisses on the lips were forbidden, but her entire body wasn't. And she noticed that Tristan liked giving neck kisses. Not aggressive, too.

Tristan touched her waist to her breast and lightly tightened his grip. After a few encounters, she got used to how Tristan would touch her intimately. How his rough hands wandered around her body, and how he would roughly take her, too.

In all fours, Garrie accepted every thrust. Mahigpit siyang nakahawak sa bedsheet para doon kumuha ng suporta. She buried her face into the pillow to muffle her moans. With a few more thrusts, she knew she would reach her second orgasm, and Tristan wasn't done yet. He roughly took her from behind while gripping both her waist. Ramdam niya ang diin sa paghawak ganoon din sa pagbaon.

Her lower stomach was in slight pain due to pressure, but it was more on pleasure. Masakit na masarap. That was how Garrie would describe fucking with Tristan.

Garrie inhaled and let herself moan after reaching another peak. Mas humigpit ang pagkakahawak niya sa bedsheet at bago pa man siya makahinga nang maayos, iniikot siya ni Tristan. Nakaluhod ito sa kama habang nasa pagitan niya, at tinitigan siya habang malalim na humihinga.

Her chin vibrated, and she was dead tired, but she still had the time to admire Tristan's physique. Wala siyang masabi. The man in between her legs was unearthly.

Bigla siyang nailang nang pasadahan ni Tristan ang katawan niya dahilan para takpan niya sandali ang dibdib niya. But Tristan was quick to take her hands off, got down, and sucked her right nipple making her moan. She also felt the tip of his cock thrusting inbetween the lips of her femininity repeatedly until he thrust inside her making her whimper.

All while Tristan was focusing on her right nipple, and again, she didn't know where to hold onto it because of the pleasure. Paulit-ulit na gumalaw si Tristan habang hinahalikan ang dibdib niya bago isinubsob ang mukha sa leeg niya. Hawak nito ang kanang kamay niyang nasa ibabaw ng ulo habang nakadagan sa kaniya.

Tristan's weight was on her while thrusting deep inside her. She would be sore, that was for sure. She would be in pain, but she wouldn't mind. She would sleep after this. She would need that.

She could hear Tristan's moans against her neck, and she could feel his grip on her hands tightened. He was about to be released, finally. But with his body weight against her and rough thrusting, Garrie had her third release, making her body jolt. Naramdaman iyon ni Tristna kaya bumangon ito at tumingin sa kaniya. Sumilay ang ngiti sa labi nito bago bumangon. Hinawakan nito ang magkabilang balakang niya bago mabilis na gumalaw hanggang sa unti-unting tumigil habang nakatingala.

Garrie could see sweat from his forehead to his jaw and neck. His mouth was slightly open, eyes shut, and he was heaving, all while looking up. She could feel him inside her. They were wearing protection and had nothing to worry, too.

Unti-unting binitawan ni Tristsn ang balakang niya at saka maingat na lumayo sa kaniya. Pareho silang pinagpapawisan at malalim na humihinga.

Deretsong tumayo si Tristan habang nakatitig si Garrie sa kisame. Ipinatong niya ang braso sa noo niya. Gusto na niyang matulog ulit. Kagigising lang niya, pero literal na napagod siya sa nangyari sa kanila. Palagi na lang, pero gusto rin naman niya.

Again, after each fuck, she would feel a gap in between her. It felt like something was missing.

Nilingon niya si Tristan na pinulot ang sando, pajama, at underwear niya at akmang bibihisan siya nang pigilan niya ito. Maingat siyang bumangon para kunin ang mga damit kay Tristan na nakatayo sa gilid ng kama.

"Ako na," aniya habang nakayuko at pilit na nilalabanan ang antok. "Ako na ang bahala sa sarili ko. Sige na. Magpahinga ka na rin."

Imbes na tumayo para magbihis, inilagay niya ang mga damit sa gilid ng kama, at kinuha ang kumot para takpan ang sarili niya habang nakahiga. She was in a fetal position, staring at Tristan, who was also staring at her.

"Uy, sige na. Okay lang ako." Niyakap niya ang unan sa tabi niya. "Hihinga lang ako sandali."

Isang tango ang naging sagot ni Tristan na nakapamulsang naglakad papunta sa pinto. Saglit itong tumingin sa kaniya bago tuluyang binuksan ang pinto. Pumikit na siya kaya hindi niya alam kung nasa pinto pa si Tristan, pero matagal bago niya narinig ang pagsara.

She was shivering. Her body could feel the aftermath of the deed. No regrets, but everything felt empty.

Maingat siyang bumangon at humarap sa salamin. Nakita niya ang ilang kiss marks sa may dibdib niya, pero wala sa leeg. Walang ibang marka kung hindi sa tagong parte ng katawan niya. Namumula ang balakang at baywang niya mula sa pagkakahawak ni Tristan. Nararamdaman din niya ang pangangatog ng legs niya lalo sa tuhod. Medyo masakit ang pagitan ng hita niya, ganoon din ang bandang puson niya.

But she was physically and sexually sated... but she felt empty.

—
T H E X W H Y S
www.thexwhys.com