22. Bölüm 🌊
Keyifli okumalaaaaarr 🤍🤍
Öğle arasına girince Özge'yle beraber yemekhaneye indik. Tepsimi aldım ve boş masalardan herhangi birine oturdum ve Özge'yi beklemeye başladım.
O sırada masaya düşen gölgeyle beraber kafamı gölgenin sahibime çevirdim.
Gözlerimi devirdim.
"Ne istiyorsun?"
Elindeki kolayı göstererek gülümsedi.
"Sadece küçük bir intikam."
Arkama yaslandım kollarımı göğsümde kavuşturarak yapacağı şeyi merakla izlemeye başladım.
Bu hareketimle beraber kaşları çatıldı ancak hemen kendini toparladı. Ah Ayça, beni bu kadar hafife almaman gerekirdi.
Sinsice gülerek elindeki kolanın yarısını salatamın içine döktü.
Boş gözlerle Ayça'ya bakıyordum. Ona istediğini asla vermeyecektim. Hiç bir zaman o istediği şeyi benden alamayacak.
Bakışlarını yüzüme çevirince bocaladı. Böyle bir tepkiyi elbette beklemiyordu.
Benden beklediği şey kesinlikle, ona karşı bağırıp çağırmam kavga çıkarmam ve böylelikle kendisi de masum rolü oynayarak beni haksız düşürmeye çalışmaktı.
Elindeki kola şişesini sert bir şekilde masanın üstüne koydu.
"Bana bak kızım-"
"Eeee?"
Şaşkınca benim yerime cevap veren Demir'e baktım. Merakla Ayça'ya bakıyordu. Yanıma oturdu.
"Evet Ayça?"
Ayça'dan cevap gelmeyince, Demir başını 'anladım' anlamında salladı ve masanın üzerinde duran kola şişesini aldı ve kendi salatasına döktü.
Şaşkınca olduğum yerden doğruldum.
Elindeki boş kola şişesini oturduğu yerden az ilerimde bulunan çöp kovasına attı. Tam isabet kola şişesi çöpün içine girdi.
Demir, kola döktüğü salatasını yemeye başladı. Şu an bunu yaptığına inanamıyorum.
Ayça, sinirle ayağını yere vurdu ve yanımızdan uzaklaştı.
"Ne yaptın sen?"
Çatalında ki salatayı ağzına attı ve anlamaz gözlerle bana baktı.
"Ne yaptım ben?"
Gözümle kolalı salatasını işaret ettim.
"Neden yaptın böyle bir şeyi?"
Umursamaz bir tavırla salatadan bir lokma daha aldı. Önünde ki salata tabağını önünden çektim.
"Yeme bunu. Ben sana yenisi getireyim."
Ayaklandığım sırada kolumdan tuttu ve beni yerime oturttu.
"Otur şuraya Deniz."
"Olmaz öyle şey."
Beni dinlemeden önünden çektiğim salataya uzandı ve önüne koydu.
"İyi."
Deyip, kendi kolalı salatama çatalı batırıp yemeye başladım. Aslında o kadar da kötü değildi.
Demir, önümdeki salata tabağını benden uzaklaştırdı.
"Ne yapıyorsun sen?"
Omuz silkerek benden uzaklaştırdığı tabağı aldım.
"Senin yaptığın şeyi."
Tekrardan çatalımı salataya batırıp bir lokma daha attım ağzıma. O inatsa ben ondan inadım. Hadi bakalım.
Oflayarak oturduğu yerden kalktı ve salata tabaklarını alarak masadan uzaklaştı.
Yüzüme zafer gülümsemesi yerleştirerek arkama yaslandım. O sırada karşımda ki sandalyeye Özge oturdu. Gözleriyle Demir'i işaret ederek;
"Ne oldu?"
"Sonra anlatırım ben sana."
"Peki."
Kısa sürenin sonunda Demir elinde iki tabakla geri döndü. Birini benim önüme bıraktı ve yanıma oturdu.
"Sağol."
"Afiyet olsun."
Özge anlamaz gözlerle bir bana bir Demir'e bakıyordu.
Demir görmeden sırıtarak Özge'ye göz kırptım.
📩📩📩📩📩
Yeni bir bölümle daha karşınızdayıııımmm!!
Evet bölüm yine kısa oldu farkındayım:D
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top