Ako si Shairene, taga-Cebu ug usa ka 3rd year high school sa usa ka public school. Dili mi datu ug kagikan. Akong mama usa ka mananahi samtang ang akong papa mananagat lang.

Taga probinsya gyud mi ug kagikan pero tungod sa paningkamot sa akong mga ginikanan inubanan sa suporta sa usa nako ka uyoan nakaeskwela ko sa syudad sa dihang mag third year high school nako. Bisan pa man ug sa usa ka public high school ra ko nag-eskwela nagpasalamat lang gihapon ko kay sigurado nako nga makahuman sa akong pagtuon.

Sa unang adlaw sa eskwela, medyo mataha pa ko sa akong bag-ong eskwelahan ilabi na kay usa lang ko ka transferee dinhi. Dili malikayan ang mga mata sa mga estudyante nga ma-focus nako. Medyo nauwaw ko kay sagad sa akong mga kauban mga puti samtang ako morena kumpara sa ilaha.

"Hi! Ikaw tong transferee no?" pangutana kanako sa babayeng bag-o lang gyud misulod sa room ug milingkod sa akong tupad.

"Ha? Ah. . .oh, ako tong transferee. Sorry kung diri ko milingkod ha." pagpangayo nako ug pasensiya samtang nahunahunaan nga basin adunay nanag-iya sa lingkuranan nga akong gilingkuran.

Gikulbaan ko samtang iya kong gitutukan apan dali ra sad nga nawagtang sa dihang iya kong gipakitaan sa iyang tam-is nga pahiyom.

"Ayaw kabalaka, walay naglingkod tupad nako. Ako ra isa diri. Dili sila ganahan mutupad ug lingkod nako." istorya niya nga gikakurat nako.

"Ha? Nganung nakasulti man ka ana? Basin ug nasayop lang ka sa imong pagtoo."

"Believe me. Dili ako ang tipo sa estudyante nga ganahan tuparan ug lingkod. Maong ikaw, think twice una ka mudesisyon nga mutupad nako ug lingkod ha. Dili ko gusto nga mahayan unta ko nimo."

Nganu kaha nga nakasulti man siya ani tanan? Unsa man kahay rason nga di man ganahan mutupad niya ang mga klasmeyt namo?

"Di man kaha ka mamaak?" ako siyang gipangutana nga nakakuha sa iyang atensiyon.

Mikatawa siya ug kalit nga nagpakurat nako.

"Dili ko mamaak uy! Unsay tan-aw nimo nako ungo? Gwapa sad ko gamay sa ungo day uy!" reklamo niya.

"Aw basta di lang ka mamaak, walay problema nako. Tupad na ta ha." pananghid nako niya para dili nako mubalhin ug lingkod pa.

Ganahan ko sa awra niya bisag wala pa nako siya makaila ug maayo.

"Ako si Robina. Unsay pangan nimo?"

"Ako si Shairene. Miga na ta ha." sukna nako niya.

"Sige miga na ta." tubag niya inubanan sa iyang tam-is nasad nga pahiyom.

Naputol ang among istorya sa dihang miabot na ang among adviser. Nagpaila kini nga siya si Ms. Barrientos ug giagni mi niya nga magpaila tagsa-tagsa sa among mga pangalan.

Abanid ang sequence sa pagpaila-ila sa matag usa ka namo gikan sa atubangan ug kami ni Robina ang pinaka-uwahing magpaila sa among kaugalingon.

Nakita nako ang pagyam-id sa uban namong classmates sa dihang turno na ni Robina nga mubarog sa atubangan para ipaila ang iyang kaugalingon.

Nakadungog ko sa pag-agik-ik sa uban ug pagsulti nila ug "boooo!" kaniya. Pero bilib ko sa awra nga gipakita ni Robina. Imbes nga masagmuyo siya ug mauwaw, mapasigarbohon siyang mibarog sa atubangan ug mipaila sa iyang kaugalingon.

Pagkahuman sa iyang turno, mibalik siya sa iyang lingkuranan.

"Ikaw na, Shai. Ayaw paapekto sa ilang mga yam-id." pahinumdum niya sa akoa before ko mibarog sa akong gilingkuran ug milakaw padung sa atubangan.

Kakulba ang una nakong nabati apan sa dihang mitan-aw ko kang Robina ug mipahiyom siya kanako uban sa pag-thumbs up sa iyang toong kamot, inanay nga nawala ang akong gibati nga kakulba.

Mibalos ko ug pahiyom niya una ko misugod sa akong angay nga isulti.

"Good morning, Miss Barrientos! Good morning classmates! Ako si Shairene Sarmiento. 15 years old ug usa ka transferee. Gikan ko sa probinsya ug kasamtangang nagpuyo sa Tabunok, Talisay uban sa pamilya sa akong uyoan nga maoy nagpaskwela nako." pagsaysay nako samtang naminaw ang akong mga bag-ong classmates.

"Probinsyana diay!"

"Taga-bukid kaau ug nawong!"

"Wierdo kaau siya uy! Walay class! Sure ko bogo na siya!"

Makasagmuyo sa dihang nadungog nako ang mga comment sa akong mga bag-ong classmates parte nako. Medyo sakit paminawon kay wala pa gani sila makaila nako pero gi-judge dayon ko nila ub ingon ana kasayon.

Kahilakon ko pero sa dihang miabot kang Robina ang akong panan-aw ug mipahiyom siya nako uban sa usa ka hagawhaw nga nagkanayon "Smile lang! ayaw paapekto kay mga bati sila ug nawong!"

Imbes mu-smile lang ko, nakatawa ko sa iyang gisulti. Nagpasalamat ko nga si Robina ang Una nakong naamiga diri ug nakaingon ko sa akong kaugalingon nga siya na ang akong mahimong bestfriend dinhi.

"Okay, take your seat Ms. Sarmiento." mando sa among adviser nga si Ms. Barrientos nga dali sad nakong gisunod.

Mipaso ko padung sa akong lingkuranan ug naka-smile nga nakig-high five kang Robina.

Mas migaan ang akong pamati sa dihang nag-abot ang among mga palad ni Robina. Bilib ko sa kaisog niya bisan Pa man sa pagkabati sa pagdawat kanamo sa among mga classmates.

"Ayaw sila ug tagda! Sa academic ta na sila pildihon." matod pa ni Robina sa akoa.

Dihang higayona nakaingon ko sa akong kaugalingon nga sakto ko ug gipili nga mamahimong amiga.

Though dili ko ingon ana ka bright pero makaingon ko nga kugihan ko mutuon. Mi-excel ko sa halos tanang subject pwera nalang sa Math tungod sa akong kakugihan mutoon.

Miabot ang snack time ug dungan mi ni Robina nga miadto sa canteen. Wala gihapon ko makaikyas sa mga tutok ug yam-id sa akong mga bag-ong classmates sa dihang nakita mi nga nagkuyog ni Robina.

Unsa man gyud diay taras aning Robina nga murag bug-at man ug dugo ang iyang mga daang kauban sa iyaha?

Okay man siya para nako. Wala koy problema sa iyang personality ug batasan.

Na-busy na ming duha ni Robina sa tagsa-tagsa namo ka pagkaon sa dihang may miduol sa among lamesa.

"Bing, pwede makishare ug table?" pangutana sa usa ka lalaki kang Robina.

Taas siya nga lalaki, medyo moreno, gwapo ug sakto ug barog.

Bisan pa man ug nagmug-ot iyang nawong makita gihapon ang iyang kagwapo.

"Di man kaha ka pasabak. Lingkod diha!" tubag ni Robina sa lalaki.

"Ahaka jud nimo mutubag uy! Pitkan ko nang ilong nimo ron." balos sa lalaki una mitupad ug lingkod ni Robina nga igo ra miyam-id isip baws sa gisulti niini kaniya.

"Shai, ako cousin diay, si Darwin. Gaw, si Shairene,  bag-o nakong amiga." paila-ila ni Robina sa among duha.

"Hi Shai. Maayo kay naamiga nimo ning akong ig-agaw nga yabag man ni. Tagsa ra kaayo ang makasabot ani."

Mipahiyom lang ko dungan sa pag-yam-id ni Robina sa gisulti sa iyang ig-agaw parte niya.

"Ataya jud nimo gaw uy! Ilaglag man sad ta nimo ug maayo. Mao nalang gani na akong nailad mga mahimong amiga, barawon pa gyud nimo. Layas bi! Samoka nimo uy!" reklamo ni Robina apan kahibaw ko nga dili siya seryoso sa iyang gipangbuhian nga storya.

"Maayo man nang warningan daan, Gaw. Para walay pagbasul sa uwahi ba. Bantay-bantay ka ani niya Shai. Mini ni panagsa. Katok baya ni ug utok."

"Sige pa gyud! Gub-a jud akong reputasyon nga guba nang daan, Gaw. Grabe! Lahi sad ka mumahal ug ig-agaw uy! Brutal kaau!"

Mikatawa ug kusog si Darwin tungod sa gisulti ni Robina.

"Ikaw baya ako paboritong cousin, Gaw. Wa pa ba ka maanad?" pangutana ni Darwin kang Robina samtang nagpadayon ug kaon.

"Saba diha uy! Wa lang gyud kay laing masayon-sayon ug tamay maong ako ra imong kalingawan. Mao na nga wa kay uyab kay abnormal ka liwat nako."

"Uy, ayaw ana Gaw. Basin mutoo si Shairene anang imong gisulti."

"Tinuod man sad nang akong gisulti."

"Wala koy uyab kay wala koy nagustuhan nila." confident kaayong sulti ni Darwin nga nagdala sa akong panan-aw ngadto niya.

Sa unang tan-aw, dili si Darwin ang tipo sa lalaki nga strikingly handsome pero gwapo gyud siya kung sumahon.

"Hambog kaayo uy! Maayo lang ka musayaw ug Mathinik ka maong daghan ang nagka-crush nimo, Gaw." pagbuking nasad ni Robina kang Darwin.

"Grabe! Brutal kaayo ka nako, Gaw uy! Wala man gyud bisan gamay pakonswelo diha. Lain na kaayo ug tinan-awan si Shairene nako oh."

"Maanad ra ka sa kahangin ana niya Shai. Agwantaha na lang kay ako imong unang naamiga diri. Kining ig-agawa nako ang akong krus."

"Aray! Banat nasad. Paita sad aning kahimtanga uy." reklamo ni Darwin nga gipadayon ang pagkaon.

Wala koy laing matubag kundi ang ako ra gyud pahiyom. Makalingaw paminawon ang ilang labayay ug storya. Makalipay sad hunahunaon nga dili lang usa ang akong mamahimong suod nga higala kundi duha na.

Balik mi sa classroom human sa snacks ug focus na sa klase.

Pagpaniudtohay, gikuyog ko ni Robina sa karenderya nga iyang kan-an. Lami man gud kuno ang pagkaon did to ug barato pa.

Tuod man lami gyud ang mga linutong sud-an sa karenderya ni Nang Monang. Daghang mga pareha namo nga studyante ang nangaon sad didto.

Pagpanguli namo pagka hapon, gaan ang akong dughan nga nagbuwag mi ug dan ni Robina. Malakaw ra ni Robina ang ilang balay samtang ako magsakay pa ug tricycle unya musakay pa gyud ug padyak padung sa balay sa ako uyoan sa Tabunok.

Puno ang mga tricycle nga nangagi maong naghuwat ko ug lain pa nga dunay bakante nga pwede nakong masakyan.

Nakuratan nalang ko sa dihang dunay mikablit sa akong abaga.

Si Darwin ang akong nalingian nga nagngisi.  Medyo miluag ang akong pamati sa dihang nakita nako siya kay abi ko ug kinsa na.

"Dili ka kasakay diri dapita, Shai. Puno na ang mga tricycle inig abot diri. Adto ka sa ilawm sa flyover musakay kay toa didto ang pila sa tricycle."

"Ah mao ba. Layo ba na diri Darwin?" pangutana nako niya kay sa tinuod lang wala Pa ko masuhito dinhi sa syudad.

"Dili man. Malakaw ra gikan dinhi. Tana ubanan teka. On the way man sad padung sa ako ulian." offer niya sa akoa.

"Sigurado ka? Basin duna pa kay lakaw unya malangan ra teka. Pwede ra ko nimo tudloan asa dapit muagi."

"Ok ra lagi. Wala sad koy lakwon ron. Dritso nako uli sa amoa. Tana na. Para makasakay ka dayon."

"Sige tana." uyon nako sa iyaha.

Nagtabi-tabi mi samtang naglakaw padung sa iyang giingon nga flyover diin nagpila ang mg tricycle.

Nangutana siya parte nako samtang nishare sad siya ug gamay parte sa iyang kaugalingon.

Dali kong nakampante sa iyaha tungod sa iyang katabian labi na kay sagulan sad niya ug mga pasiaw ang iyang storya.

Classmate gyud diay mi kaso late siya ug abot ganina maong wala siya kaapil sa pagpaila-ila namo sa among kaugalingon ganina.

"Nia na ta. Diha ka nga pila musakay ug tricycle Shai kay muagi na sa BIR." tudlo niya sa ikatulong linyada sa mga tricycle.

"Salamat kaayo Darwin ha. Kung wala ko nimo maagian ganina siguro mugabie nalang di pa ko kasakay. Salamat kaayo." pasalamat nako niya uban sa usa ka pahiyom.

"Walay kaso, Shai. Sige sakay na kay usa nalang kuwang mularga na nang tricycle."

"Ay sige. Salamat pag-usab." pasalamat nako ug usab niya una ko misakay sa tricycle.

Wala mulakaw si Darwin hangtod milarga ang tricycle. Nagba-bye siya nako paglarga sa akong gisakyan ug gibawsan nako ug ba-bye sa akong kamot.

Mga 5:15 ko miabot sa balay sa ako uyoan ug si Auntie Brenda ang akong naabtan nga nagluto ug panihapon. Dali-dali ko ug ilis sa akong uniform ug gitabangan si Auntie sa kusina.

Wala pa muabot ang akong uyoan gikan sa iyang trabahoan kay sagad alas says na sa gabie siya muabot sa balay. Duna siyay kaugalingon nga sakyanan maong sayon ra ang pagngadto niya sa opisina ug pagpauli.

Duna silay usa ka anak nga lalaki nga nagskwela sa elementarya. Buotan ug maabi-abihon si Auntie Brenda maong bisag medyo ulawan ko, mas dali ko naka adjust sa ilaha.

Mga alas-says medya niabot ang akong uyoan sakto sad nga nahuman mi ug luto sa panihapon.

Dunggan ming tanan nga nanihapon ug samtang nangaon mi, gikumusta sa akong uyoan ang akong unang adlaw sa skwelahan.

Ako siya gisultian nga okay ra kaayo ang dagan sa akong adlaw. Gipahimangnuan ko niya nga magtarong sa akong pag-skwela kay isip kinamaguwangan, ako ang giasahan sa ako mga manghud nga makatabang nila pohon.

Ug bisan pa sa kamingaw nga akong gibati sa ako pamilya nga naa sa probinsya, nakatog ko ug tarong anang gabhiona.

Ang unang gabie sa akong pagpuyo dinhi sa syudad sa Sugbo.