Einde van de wereld

Bijna alle mensen waren al dood door iets en in nederland waren nog 2 groepen mensen. De laatste mensen van de wereld, waaronder ik.
Een paar van die mensen die wilde de mensheid uitroeien en voor eens en altijd een einde maken aan de wereld. Dus die hadden een mega bom achtig iets in de ruimte geplaatst die op de aarde zou vallen als ze een knop in drukten.
En die groep mensen was dus in een auto aan het reizen richting die plek zodat ze gewoon in 1x dood zouden zijn.

Ik was eerst nog met andere menswn enzo en het was heel raar want de hele wereld was verder verlaten en leeg en we reden langs een boerderij enzo en die dieren waren daar gewoon aan het grazen in de wei maar verder was er niemand.

En de groep met wie ik aan her reizen was die was ook onderweg naar die plek maar naar een tijdje hadden ze zo iets van nee we gaan niet meer. En toen zijn ze in een schuurtje gaan zitten wanr ze hadden zoiets van, in de laatste tijd die we hebben gaan we het gewoon leuk hebben.

En ik was scared enzo en had zo iets van nope ik wil door naar die plek wanr als ik dood ga moet eht gwn in 1x gebeuren.
Dus ik liep alleen verder en toen kwam ik de andere groep tegen en mocht ik bij hun in de auto. Die auto had allemaal kamers en pooltafel achtige dingen er in maar het was wel heel donker en koud dus dat was weird.
Ik mocht daar ook gwn alles doen en rondlopen enzo.
Na een tijd reden we de straat in waar de bom zou vallen enzo en sommigen gingen helemaal bidden en anderen die zaten daar stil te zijn.
Toen stapten we uit want waren we bij de precieze coördinaten enzo. We keken naar de lucht want het was avond geworden. En in de ruimte was al vanalles aan het ontploffen enzo en allema vonken.
Toen kwam nog iemand van mijn paardrijden aan en die ging me omhelzen enzo en toen moest ik huilen en was het zo van "i quess dat het eindelijk gaat gebeuren, het einde van de wereld"

Uiteindelijk lieten we elkaar los en gingen we met de mensen in een cirkel staan. Mijn moeder had daar een aantal matjes neergelegd met plaatjes er op. Het plaatje met de ster was van mij.

We gingen met z'n allen aftellen van 10 naar 0 en toen drukte de persoon van de bom op de knop.
Zodra ze op de knop drukte doken we allemaal in 1 zodat we met ons hoofd naar beneden keken en niks hoefden te zien.

En toen werd ik wakker en durfde ik mijn ogen niet open te doen want ik dacht oprecht even dat er een wereldvernietigende bom aankwam

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top