H 200!
Hoi, allemaal.
Dit is een beetje vreemd. Uhh.
Dit is Uhh deel 200.
200 droge verhaaltjes.
Dat zijn er nogal wat.
Toen ik dit boek maakte, was ik best onzeker of het wel gelezen zou worden, en of er wel mensen zouden zijn die het leuk zouden vinden.
Maar hey! Blijkbaar dus wel!
Want ja... 3.000 lezers...
Op mijn eigen bedachte boek!
Het is niet een feitjes boek of een moppen boek ofzo...
Ik heb het hele concept zeg bedacht.
Best raar eigenlijk.
Ik vind het heel cool dat jullie-
Ho, stop. Ik had dit hele verhaal getypt, meer dan duizend woorden in totaal.
Toen ik later weer teug kwam bij dit deel, was alles weg. Alleen dit stond er nog.
Ik kon me niet alles wat ik had getypt heel goed herinneren, dus heb ik het opnieuw geschreven.
Hier komt het:
Hoi allemaal, en welkom bij deel 200!
Dit is het laatste deel van dit boek dus bereid je voor voor wen heel verhaal!
Ten eerste wil ik jullie natuurlijk allemaal bedanken voor het lezen van dit boek! Het doet me echt heel veel om elke keer weer jullie reacties te zien en al jullie stemmen.
Ik word er echt heel vrolijk van.
En dat heft een bepaalde reden.
Weet je, vroeger hé, toen was ik een "raar", eenzaam kind. Ik had dus niet echt vrienden. Ik had wel een paar mensen die aardig tegen me deden enzo.. Maar we waren niet echt vrienden.
Het was echt heel, heel verveld. Want ik heb me een hele lange tijd heel alleen gevoeld. Ik deed soms een beetje rare dingen om op te vallen. Dan kreeg ik aandacht en dan had ik het gevoel dat ik vrienden had. Ik weet het, het klinkt heel dom.
Maar als je niks of niemand anders hebt, is dat lang niet zo vreemd.
Ik ben toen ook een hele lange tijd gepest. Omdat ik "raar" deed.
Toen ik in groep 8 zat, wilde ik eigenlijk heeeel graag naar "groep 9". Want ik was heel bang om weer gepest te worden. Omdat ik "raar" was ofzo.
Toen ik naar de middelbare school ging, stopte ik met de kleren dragen die ik liefst de hele dag aan had.
Roze kleren.
Ik was altijd roze.
Altijd.
Simpelweg omdat ik dat een mooie kleur vond.
Dat vonden de meeste kinderen ook een mooie reden om me "raar" te noemen.
Gewoon omdat ik de kleren droeg die mij gelukkig maakte.
Wat een onzin.
Het was niet zo'n leuke tijd.
Daarom wilde ik dat niet meer.
En stopte met de dingen die mij uniek, bijzonder en gelukkig maakte.
Maar.
Ik maakte nieuw french.
Hele goeie french.
Mijn frech maken mij blij en gelukkig.
Ik ben er bijna elke dag vrolijk door.
Bij mijn french mag ik zijn wie ik ben.
Ongeacht of ik raar ben of niet.
Nu voel ik me alsof ik er toe doe, in deze wereld. Want dat had ik dus eerst niet..
En dat gevoel versterken jullie.
Ik wordt zo blij, zo gelukkig als ik zie dat jullie mijn verhaal lezen, reageren en stemmen.
Dat is de reden dat ik zo blij wordt van jullie.
Omdat ik eerste het gevoel had dat ik niet boeide. Dat ik niks was.
Simpel weg omdat ik anders was.
Waar ik zelf niet eens wat aan kon doen.
Ik heb in deel 100 al verteld hoe de droge verhaaltjes zijn ontstaan. Ja.. Tijdens de wiskunde les...
Ik weet dus voor de rest niet echt wat ik hier, in deel 200, moet zeggen.
Maar ik wil het wel speciaal maken.
(Wat het deels al is omdat ik mijn verhaal heb verteld. Mijn verhaal, wat ik nog nooit aan iemand heb verteld.)
Want dit boek is natuurlijk niet niks!
3 Duizend lezers, 200 hoofdstukken, bijna duizend reacties en 450 stemmen.
Ik ben echt heel trots op dit boek.
Het was gewoon een plek waar ik elke dag mijn Rip verhaaltjes plaatste, niet verwacht dat het dan ook echt daadwerkelijk gelezen zou worden!
Met speciale dank aan Suus, mijn goot french. Ze heeft veel, echt heel veel Rip verhaaltjes bedacht.
Dus volg haar en lees haar boeken, want dat verdient ze wel! puddingbroodje700
Dit boek is door mijn hele Wattpad-tijdlijn blijven staan.
Dit was mijn eerste boek.
Nog steeds, eigenlijk.
Het zal heel gek zijn dat ik Dalijk opeens heen rip verhaaltjes meer hoef te bedenken.
Ook met de covers zijn we vooruit gegaan. Even kijken of ik ze nog Wa allemaal heb...
Ik kan ze niet meer terug vinden.
We hebben er wel een aantal gehad..
Wisten jullie trouwens dat we op internet staan?
Ik weet ook niet wat dit is 😂🤷🏻♀️
Ik heb wat weetjes bedacht zodat jullie dat kunnen lezen en kunnen weten en blije kinders kunnen zijn.
Weetje 1.
Wist je dat... Ik al 3 maanden lid was van Wattpad voordat ik een eigen boek begon?
- Nee, wist je vast niet. Zelfs Suus wist het niet! Sow hey, echt prestaties heb je dan.
Weetje 2.
Ik had eerst een ander account. Dat heette Pipjelezerrrr. Daar raakte ik het account van kwijt en nu heb ik dit nieuwe account.
Weetje 3.
Ik heet eigenlijk Lise Pip.
Maar dat vind ik eigenlijk niet zo'n mooie naam, dus wordt ik liever gewoon Pip genoemd.
Weetje 4.
Mijn lievenlings kleur is roze.
Roze is mooi.
Ja. Heel mooi.
Weetje 5.
Mijn lievenlings dier is een hond.
Weetje 6.
Ik denk dat ik later geen kinderen wil.
We 2 of 3 honden.
Weetje 7.
Mijn telefoonhoesje is roze.
Weetje 8.
Ik gebruik Wattpad voor heel veel dingen. Ook voor school.
Dan typ ik het op mijn telefoon,
Log ik in op Wattpad op de computer,
zet ik het in word en print ik het uit.
Best handig,
Al zeg ik het zelf.
Weetje 9.
Ik haat mijn Nederlands leraar.
Weetje 10.
Ik kn niet meer dan 10 weetjes over mezelf verzinnen.
Wauw 914 woorden al!
Nu 917.
919.
120.
Oké dit is niet nuttig voor jullie om te lezen.
931.
Weet je wat mooi is?
Ik kom er dus net achter
Dat ik 12 gepubliceerde verhalen heb
En 13 klad verhalen.
13!!
Ik heb echt geen leven.
Maar wel 3.000 lezers!
Toen ik net de 2.000 lezers had gehaald, kwam ik daar achter in een restaurant.
Toen viel ik van mijn stoel af.
Iedereen keek me aan.
Het as wel gênant.
Maar dat maakt niet uit.
Want ik was blij.
Oh ja, en Jip moest overgeven omdat ze iets verkeerds had gegeten.
Maar dat even ter zijde.
Ik heb een bananen slaapzak.
Die gebruik ik nog steeds.
Hij staat in Hoofdstuk 2 van "Mijn Reisdagboek"
Hé, nu je hier toch bent, neem even een kijkje in dat boekje! Het is zeker leuk!
(Er staat net een nieuw hoofdstukje met een vervolg op!)
#schaamtelozezelfpromotie4life
Hey! Precies 1.111 woorden!
Dat os mooi man.
Maar we zijn nog niet klaar, hoor!
Of wel?
Hm...
moeilijk..
Nee, toch niet!
We gaan gewoon nog even door.
Ik hou van flamingo's.
Ze zijn roze.
En ik hou van roze.
Zie hier mijn prachtige poëzie:
(Poëzie is Vgm een rijmpie waar je niks van snapt of hoeft te snappen.)
Hallo allemaal dit was dan deel 200!
Bij het rijmwoordenboek stond neergedonderd.
Ik vind neer wel een heel mooi woord enzo.
Ik weet niet wat ik moet rijmen dus ik zeg hallo.
Ik weet niet meer waar ik moet kijken.
Dus ik zou dit deel maar heel snel lijken!
Daarmee bedoel ik dus stemmen.
Ik hou niet van zwemmen.
Dit deel is bijna tot zijn eind,
Dus kijk hoe dit verdwijnt!
Bedankt voor het lezen van mijn boek,
Ik zeg gewoon koek koek!
Mijn naam is dus Pip,
En dit is het einde, dus ja, Rip!
~1300 woorden!~
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top