Dzisiejszy dzień wydaje się być już od rana ciekawy i pełen wrażeń. Zaczęło się od dostania przepysznej sałatki na śniadanie w hotelu, gdzie aktualnie przebywam z innymi modelkami. No cóż... Sama jestem modelką, jak zresztą mój kot Rubin. Trzeba o siebie dbać!

Ale czasami to bywa trudne, jak kot ci podkrada dla przykładu kiwi z sałatki...

Wracając. Tak właśnie wyglądał mój poranek. Potem spotkałam się z innymi modelkami i pojechałyśmy na pierwsze sesje. Były one z Olive Young. To firma, która zajmuje się sprzedażą kosmetyków. Ponieważ ostatnio szef tego uzyskał jakąś dużą nagrodę roku, postanowił zaprosić modelki z innych krajów, aby wiadomość o sukcesie i ich produkty docisku się nawet poza kontynent. Będzie Japonia, Rosja, Francja i ja - Polska. I podobno dwie z Ameryki mają się pojawić.

Oby wszystkie mówiły albo po francusku, albo po angielsku...

Było całkiem zabawnie. Dużo malowania, układania fryzur i pozowania. No i fotografowie nie było zboczeni. To dosyć ważne.

Później pojechałyśmy na obiad i po tym pojechałyśmy na kolejne robienie reklam. I jeżeli chodzi o nie, byłam najbardziej podekscytowana, ponieważ ma być to organizowane z pewnym zespołem muzycznym, właśnie z Seulu. Koleżanka z Japonii co nie co o nich mówiła. Że są mega przystojni i weseli. Cieszyłam się, że ich poznam, chociaż to nie ja miałam być modelką...

... A mój kot.

Rubin to piękny kot syjamski długowłosy o mocno błękitnych tęczówkach i ciekawym błysku w oczach. Zachwyca każdego. Zaczęło się od konkursów dla kotów rasowych i zrobienia mu konta na Instagramie, a ponieważ sama już trzy lata jestem w branży modelingowej to wzajemnie robiliśmy sobie większe zasięgi w internecie. I tak wyszło, że najpierw ja miałam sesje, a teraz mój Rubin.

Weszliśmy po schodach. Wszyscy nas przywitali ładną angielszczyzną, ale niektórym musiałam pomagać z tłumaczeniem. Dziwne. Światowe modelki, a nie ogarniają takiego języka.

Trochę niepoważne, nie uważacie tak samo?

- Za chwilę, miłe panie, będą pozostali. A w tym czasie zapraszamy już do pań, które was przygotują.

To słysząc, wszystkie poszły we wskazanym kierunku. Jedynie ja poszłam do kierownika z pewnym pytaniem.

No domyślcie się, czego może dotyczyć moje pytanie?

- Przepraszam, ale gdzie jest kot, co ma być w tej reklamie? - spojrzał na mnie, zdziwiony pytaniem. - Jestem jego właścicielką i chciałabym go zobaczyć dla spokoju przed szykowaniem się na sesje.

- Ach, pani jest właścicielką Rubina! Pani Rose! - złapał się jedną ręką za głowę.

- Tak, we własnej osobie. - uśmiechnęłam się szeroko.

- Bardzo miło mi cię poznać. - uścisnęliśmy sobie dłonie w geście przywitania. - Rubin jest w cichym pokoju, gdzie przejdziecie tuż po makijażach. Proszę mi zaufać, wszystko z nim w porządku.

Czułam konsternację. Chciałabym zobaczyć mojego kociaka, ale... Skoro tak sobie kierownik i inni wyżsi ode mnie, to się dostosuję.

- Wierzę panu na słowo. W takim razie idę do reszty. - posłałam mu ostatni uśmiech i odeszłam do reszty.

~*~

- O mój Boże, jaki on jest słodki!

- Jaką ma sierść miękką!

- Chyba sobie takiego kupię!

- Czy ty spadłeś z nieba, mój aniołku?

To właśnie słyszałam w kółko, gdy komplementowali mojego chłopaka, czyli Rubina. Patrzyłam na to jedynie z boku, mając wymalowaną na twarzy dumę.

- Skąd ty go wzięłaś? - odwróciła się do mnie znajoma z Ameryki.

- Europa, kochanie. To się nazywa kot z Europy! - odpowiedziałam rozbawiona.

-Dzień dobry! Już jeste... Oho? - usłyszeliśmy za sobą jakiegoś chłopaka.

Ale jak się okazało... Nie jeden stał w drzwiach naszej garderoby, a ośmiu. A ten z przodu był chyba z lekka zawstydzony i rozbawiony całą sytuacją, że węzeł do pokoju, gdzie jest tylko jeden facet...

Czyli mój wykastrowany kot.

- Spokojnie, jak coś to nie pomyłka - wzięłam sprawy w swoje ręce. - Gracie w reklamie razem z koleżankami i moim chłopakiem, który... - spojrzałam za siebie i wróciłam wzrokiem do rozmówcy. - Jest rozchwytywany obecnie.

Nowi goście spojrzeli za mnie. Na początku nie wiedzieli o co chodzi, więc poszłam do tłumu modelek i wzięłam Rubina na ręce i podeszłam do chłopaków. Na to usłyszałam słowa pełne rozczulenia. A jeden z nich to aż wyszedł na przody i nawet bez pytania zaczął mojego kota miziać pod bródką i mówić coś... W innym języku.

- Tak w ogóle się nie przedstawiliśmy. - odezwał się ten, co wcześniej się próbował przywitać. - Jesteśmy Stray Kids. Słyszałaś o nas?

- Ja słyszałam! - pisnęła koleżanka z Japonii, która w niewiarygodnie szybkim tempie znalazła się obok mnie.

Ała... A oni pewnie to mają co każde spotkanie z fanami.

- O, jak miło. Jesteś Stay?

- Tak! Uwielbiam wasze utwory, są świetne!

Nagle kolega, który nadal głaskał mojego kota, powiedział mi coś ani nie po angielsku, ani po francusku, ani po polsku, przez co nie zrozumiałam kompletnie.

- Przepraszam, ale... Nie rozumiem.

- Chciałby kota potrzymać. - odezwał się jeden blondyn z delikatnymi piegami.

- Ach, okej. Potrzymaj. - podałam mu mojego Rubina.

Byłam zaskoczona, jaki był ostrożny i jak patrzył na tego kota... Było w tym coś totalnie z innej bajki. Szczerze się uśmiechał, dużo szeptał, głaskał bardzo delikatnie, a jego oczy były pełne miłości.

Czy on mi go ukradnie?

- On uwielbia koty, więc się nie dziw. I jestem Felix. - odezwał się znowu chłopak, który mi pomógł zrozumieć słowa tego dziwaka.

- A ja Rose. I dzięki za pomoc, waszego języka nie rozumiem.

- Yah, znam ten ból.

- Naprawdę? - spytałam z lekka zdziwiona.

- Razem z Bang Chanem - pokazał na kolegę, którego głos usłyszałam jako pierwszego. - Jesteśmy z Australii. Tyle, że mnie nie uczyli koreańskiego, więc dopiero tutaj, tuż przed zostaniem sławnym użyłem się słowa po słowie poprzez same rozmowy. A Minho - wskazał trudem głowy na tego, co trzymał mojego kota. - Nie czai czasami nawet po żadnemu.

- To... Mogłabym cię od razu poprosić, żeby oddał mi zaraz naszego futrzastego modela? Ja zawsze pomagam w przygotowaniach go do różnych takich sesji, więc...

- Nie ma sprawy. - odparł blondyn z uśmiechem.

- Hej, jestem Jisung. - nagle odezwał się inny chłopak, który ni stąd ni z owąd pojawił się obok mnie.

- Cześć, a ja Rose.

- Mój kolega, który obecnie porywa ci kota, bo on ma obsesję, chcę spytać... Czy ten kot ma konto na Instagramie.

No to się zaczyna...

Podać temu psychopacie nazwę konta?