P.o.v Daniël
Ik word wakker van mijn wekker. Ik sta met een goed gevoel uit bed. Ik ga vanmiddag met Eva lunchen. Ik kan niet geloven dat ze ja zei. Ik loop zingend naar beneden. 'Zo wat ben jij vrolijk'. Zegt mijn moeder lachend. 'Laat me raden. Meisje, Eva'. Zegt ze en port me in mijn zij. Ik begin te blozen. Mijn moeder ziet het en lacht. 'Ik ga vanmiddag met Eva lunchen'. Haar lach word breder. Dan kijk ik op de klok. Ik pak een boterham en geef mam een kus op haar wang. 'Tot vanmiddag mam'. Ze kinkt. 'Tot vanmiddag'. Ik fiets naar school. De laatste week voor de kerst vakantie. Dus we hebben geen echte lessen, maar we doen met elke les wat leuks. Tijdens het tweede uur komt er een vrouw binnen met een meisje. 'Ik wil dit meisje in deze klas zetten. Ze is niet tevreden met haar klas'. Als ik zie wie het is word ik heel blij. Eva gaat naast Sarah zitten. Dat is haar vriendin. Dat weet ik omdat ze de heletijd over haar aan het praten was en ze dat vertelde. Dan kijkt ze naar mij. Ze fluisterd wat tegen Sarah. Ze lachen. Sarah kijkt naar mij en krijgt een big smile op haar gezicht. Lachen ze me nu uit? Dan zie ik de ogen van Eva naar me kijken. Ze lacht ook. Maar niet zoals Sarah. Ze lachen me niet uit. Denk ik blij. Dan gaat de bel. Eva word mee getrokken door Sarah. Ik loop naar de kantine. Ik zie ze bij de kluisjes staan. Sarah kijkt om zich heen en wijst dan naar mij. Ze vraagt wat aan Eva en ze knikt. 'DAT MEEN JE NIET?' Zegt Sarah. Eva gebaard dat ze zachter moet doen. Dan zie ik Eva naar haar zwaaien en mijn kant op lopen. 'Hey'. Zegt Eva en gaat naast me zitten. Ze pakt haar brood en begint het te bekijken. Ze zucht en legt haar brood terug. 'Niet lekker?' Ze schud haar hoofd. 'Nee mijn moeder heeft weer eens oude kaas op mijn brood gedaan'. Ik lach. 'Oude kaas? Dat is lekker joh'. Ze lacht. 'Wil je het hebben?' Ik knik. 'Wil jij mijn brood dan?' Ze schud haar hoofd. 'Nee ik heb toch geen honger'. Ik kijk haar aan. Dan valt mijn oog op haar arm. Ik schrik. Ze merkt niet dat ik ernaar kijk. Ze trekt haar mouw naar beneden. Heb ik dat goed gezien? Nou ja maakt ook niet uit. De bel gaat. Ze geeft me een knuffel. Ik sla een arm om haar heen en we lopen naar de klas. De jongens van haar oude klas beginnen te fluiten. Eva maakt zich los en loopt naar een jongen toe. 'Als je nog één keer fluit zal ik zorgen dat je dat heel lang niet meer kan'. De jongens lachen. 'Denk je nou echt dat we bang zijn voor een meisje die alleen maar suffe liedjes kan zingen?' Ze kijkt heel boos. 'Als ik jou was zou ik niet zo stoer doen'. Zegt ze en geeft hem een klap. Ik grinnik. Maar als Eva zich omdraait wil doe jongen haar slaan. Ik spring er tussen en hou zijn arm tegen. 'Durf je wel he. Meisjes willen slaan'. Ik draai me vluch om. Ik draai zijn arm naar zijn rug. Ik duw hem iets omhoog. 'Als je haar nog één keer probeerd te slaan doe ik je wat'. Ik laat hem los en trek Eva mee de klas in. Het is goed dat Eva van d'r af beet. Ik had gehoord van Sarah dat ze vaak het pispaaltje is. Vandaag naar Marco en ik zal hem wel vertellen wat ik gezien heb. Na school loopt Eva gelijk de klas uit. Als ik naar buiten loop zie ik dat Eva wordt tegen gehouden. 'Waar is je vriendje nu om je te beschermen?' De jongens lachen. Ze slaan Eva. Ik ren er naar toe. 'Wat had ik nou gezegt?' De jongens lachen weer. 'Wij zijn met meer'. Ik knik. En voor ze het weten liggen ze allemaal op op de grond. 'Hmm blijkbaar hadden jullie die niet zien aankomen'. Ik trek Eva mee. 'Zal ik je thuis brengen?' Ze knikt. Ze pak my haar fiets. Ik zie dat ze amper kan lopen door de schrik. 'Laat je fiets maar hier. Je kan wel bij mij achterop. Dan breng ik je ook naar Marco en morgen ook ok naar school'. Ze knikt. Ze gaat achterop zitten en slaat haar armen om mijn middel. Ik hou haar arm even vast. Dan fiets ik weg. Gelukkig heeft ze met op school nog vertelt waar ze woont. Haar hoofd rust op mijn rug. Ik hoor haar langzaam ademen. Ze is in slaap gevallen tijdens het fietsen. Als we bij haar thuis zijn is ze niet helemaal wakker. Ik help haar afstappen. Als ze staat zakt ze door haar benen. Ik bel aan en til haar dan op. 'Eva!'. Roept de moeder als als ze deur opend. Eva hangt tegen me aan. Ze slaapt weer. Ik loop naar binnen. 'Leg haar maar boven en leg dan uit wie jij bent en wat er gebeurde'. Ik knik. Ik loop naar boven en leg haar in bed en loop weer naar beneden. 'Ik ben Daniël. Een jongen uit haar nieuwe klas. Ze is vandaag op het plein geslagen door haar oude klasgenoten en voordat ze haar meer pijn hebben kunnen doen heb ik die jongens gevloerd en heb Eva thuis gebracht'. Ze krijgt tranen in haar ogen. 'Toch niet alweer. We hadden gehoopt dat als ze naar een andere klas zou gaan ze haar met rust lieten'. Helaas niet. 'Ik heb heel wat zelfverdedigings les gehad. Ik zal zoveel mogelijk bij haar blijven'. Ze knikt. 'Is goed'. Als ik op de klok kijk zie kk dat het bijna drie uur is. 'Ik moet met Eva naar Marco'. Ze knikt weer. Ik loop naar boven. Ze slaapt nog. 'Eva wakker worden, we moeten naar Marco'. Ze word langzaam wakker. Ik app Marco dat we wat later zijn. Vindt hij vast niet erg. Eva gaat rechtop zitten. Maar inplaats van op te staan gaat ze tegen mij aan liggen. 'Dank je wel'. Zegt ze. Ik bloos en sla een arm om haar heen. 'Geen dank. Hey uhmm er is me iets opgevallen in de pauze'. Ze kijkt me aan. 'Schuif je mouw eens op'. Ze kijkt me met grote ogen aan, maar doet het wel. Ik zie de littekens zitten. 'Niet meer doen alsjebliefd'. Ze begint te snikken. Ik trek haar tegen me aan. Ik veeg haar tranen weg. 'Kom we moeten gaan'. Ze knikt. En we lopen naar beneden.

Ik schrijf in de vakantie echt veel meer. 2 hele weken veel hoofdstukken :D en das nog maar 2 dagen :D