2 dagen voor de finale (in de tussen tijd is er niet veel gebeurd. Eva is met rust gelaten omdat Daniël steeds bij haar was en het liedje dat ze samen zingen is wake me up)

P.o.v Daniël
Eva en ik lopen mijn huis binnen. Ik was gevallen op school en had een wond aan mijn knie. 'Ga jij maar zitten ik pak we een pleister en ontsmettings middel'. Eva verdwijnd de keuken in. Dan komt ze langzaam terug. 'D..Daniël?' Stottert ze. Ik kijk haar aan. Zonder iets te zeggen loop ik de keuken in. Als ik zie wat er ligt zak ik in elkaar. 'Mam?' Eva pakt haar mobiel en belt een ambulance. Het is al te laat dat weet ik zeker. Eva trekt me weg bij mijn moeder. Ik stribbel tegen. 'Daan kom op'. Ik schud mijn hoofd. Als de deur bel gaat doet Eva open. Een jongen komt binnen samen met een meisje. Ze lopen naar mijn moeder toe en leggen haar op een brancard. We mogen niet mee. Omdat ze heel snel moeten rijden en met kinderen is dat veel te gevaarlijk. Ik sta bij de deur te huilen. Eva slaat een arm om me heen. 'Kom laten we naar binnen gaan'. Ik knik. Ik ga op de bank zitten. Ik staar voor me uit. Eva komt binnen met een pot thee. 'Hier drink maar wat'. Ik pak het aan, maar drink niks. Eva loopt de keuken weer in. Het duurt niet lang voordat het naar schoonmaakmiddel ruikt. Ik sta op en loop naar de keuken en zie dat Eva de vloer schoon maakt. 'Dat hoef je echt niet te doen hoor'. Ze staat op. En trekt me mee naar de woonkamer. 'Ga nou maar even zitten of liggen'. Ik knik. Ik ga liggen. Eva gaat naast me zitten. Ze pakt mijn hand en ik knijpen zacht in. Het duurt niet lang voordat ik in slaap val.

P.o.v Eva
Als Daniël slaapt sta ik weer op. En ga verder met de keuken schoon maken. Als ik klaar ben heb ik zin om iets te gaan maken. Ik maak een briefje met dat ik naar de winkel ben. Voor als hij wakker word. Ik trek mijn jas aan. Ik loop naar buiten. Iedereen is vrolijk bezig met ieders bezigheden. Als ik in de winkel sta zoek ik iets om te bakken. Ik zie koekjesmix staan. Ik kijk wat ik daarvoor nodig heb en koop alles wat ik nodig heb en wat spekjes. Die geel/roze die vindt Daniël heel lekker. Ik reken af en loop terug. Als ik weer bij Daniël ben belt mijn moeder. 'Mam ik ben bij Daniël en ik ga hier niet weg. Mam. Ja snap ik. Ja maar... MAM LUISTER EVEN! Daniëls moeder ligt in het ziekenhuis en ik ga niet bij hem weg. Doei mam'. En ik hang op. Ik zucht en ga naar binnen. Daniël ligt nog te slapen. Ik loop de keuken in en begin het deeg te maken. Als ik de koekjes in de oven heb gedaan begint Daniël te schreeuwen. Ik ren naar hem toe. Hij schiet bezweet omhoog. Ik ga naast hem zitten. Tranen staan in zijn ogen. Ik geef hem een knuffel en dan laat hij alles gaan. 'Rustig maar het was maar een droom'. Dan trekt hij zich terug. 'Wat ruik ik?' Ik lach. Dan gaat het kook wekkertje. Wauw ik zat al een kwartier Daniël te troosten. Niet dat ik dat erg vind. Ik loop weg en kom terug met de koekjes. Hij kijkt me aan. Ik lach. 'Ik had zin om iets te gaan maken'. Hij lacht. 'Ze moeten alleen even afkoelen'. Hij kijkt nu beteuterd. Ik loop lachend de keuken in. Ik gooi de zak spekjes naar hem toe. 'Daarom had ik die mee genomen voor als je wakker was voordat de koekjes klaar waren'. Ik lach. Hij kijkt me blij aan. Ik geef hem een kusje op zijn wang. 'Geen dank hoor'. Hij bloost. Ik die alsof ik het niet zie en loop naar de keuken. Eenmaal in de keuken voel ik mezelf rood worden. Daniël is echt leuk. Ik schud de gedachtes weg. Daniël wil echt niet met zo iemand als mij.

P.o.v Daniël
Eva geeft me een kusje op mijn wang. Ik voel me rood worden. Gelukkig heeft ze het niet door of wel? 'Geen dank hoor'. Zegt ze en loopt naar de keuken. Eva is echt heel lief en ook heel knap. Ze ziet toch niks in mij dus ik schud de gedachtes weg. Ze komt weer binnen. 'Morgen is de finale. Denk je dat je kan zingen?' Ik moet wel. Ik kan ze niet ik de steek laten. Ik knik. Ik ga alleen een nummer veranderen. Ik ben moe. 'Ik zal de koekjes wel in een doosje doen'. Ik lach. Ze weet dat ik nie ben. Ik wil opstaan, maar dat gaat moeilijker dan ik dacht. Eva ziet het en rent al naar me toe. 'Blijf maar beneden liggen'. 'Wat ga jij doen?' Zeg ik als ik weet zit. 'Ik blijf hier bij jou. Ik laat je nu niet alleen'. Dat is lief. Ik voel dat ik weer rood word. Ze duwd me naar beneden zodat ik lig. Voordat ik weer kan gaan zitten plaats ze haar handen op mijn borst en duwt. 'Liggen blijven'. 'Waar ga jij da slapen'. Ik zie haar denken. 'Uhm ik laat je niet hier alleen dus ik denk gewoon naast je als je het niet erg vindt'. Of ik dat erg vind? Natuurlijk vind ik dat niet erg. Ik hoopte juist dat ze het zou vragen. Ik lach en knik. Ze gaat naast me liggen. 'Ga maar wat slapen. Ik blijf hier'. Zegt ze terwijl ze me lief aan kijkt. Kom op Daniël kop erbij houden ze ziet toch niks in jou. Ik voel mijn ogen zwaar worden. 'Slaap lekker Daan'. Zegt ze terwijl ze me een kusje op mijn wang geeft. Dan val ik in slaap. En ik droom over Eva.

Omg zijn moeder is dood. Dat is heel erg. En ze vinden elkaar leuk, maar denken dat de ander niet het zelfde voelt xD.