P.o.v Daniël
Eva ligt nu al een paar dagen in het ziekenhuis en ze gaat steeds verder achteruit. De dokters hebben gezegt dat er een blokkade bij een ader van haar hart zit en dat ze, als ze sterft, het niet door de val kwam. Ze heeft wonderbaarlijk die val overleefd zonder blijvende schade. Eva slaapt nu en wij moesten even buiten de kamer staan. "Eva heeft een nieuw hart nodig. De ader die geblokkeerd is zal opdrogen en uitscheuren en dan zal haar hart leeglopen en zal Eva sterven. We moeten alleen wel iemand hebben met de zelfde bloedgroep. Ze heeft O negatief en dat is bijna nergens te krijgen." Zegt de dokter. Na nog wat gepraat te hebben gaan de jongens terug de kamer in. De dokter wil weglopen, maar ik hou hem tegen. "Zeg het eens Daniël." Zegt hij vriendelijk. "Mijn bloedgroep is O negatief." Zeg ik. De dokter kijkt me aan. "Zou je dat wel doen?" Vraagt hij en ik knik. "Zolang zij kan leven. Ze heeft al zo vaak op het randje gelegen en ze moet gewoon gelukkig zijn." Zeg ik. "Ik wil ook dat u niemand wat zegt." Vervolg ik en de dokter knikt. Ik loop de kamer van Eva weer in en zie dat ze wakker is. "Hey Eefje." Zeg ik en probeer niet verdrietig te klinken. De dokter komt binnen en vertelt Eva dat ze iemand gevonden hebben om haar hart te verwisselen. Eva is daar erg blij om en het doet me goed om haar blij te zien. Eva wordt de kamer uit gerolt en de dokter kijkt naar mij. "Ik kom er aan." Zeg ik en de jongens kijken mij aan. "NEE!" Roept Niall ineens. "Wat is er Nia-" Begint Louis, maar dan snapt hij het. "Ben je gek!?" Zegt hij en ik knik. "Ja, het spijt me, maar ik verdien Eva niet. Ze is veel te lief en ze verdiend het om te leven. Om blij te zijn en gelukkig. Het is okay." Zeg ik en verlaat de kamer.

P.o.v Harry
Het is nu al twee uur na de operatie en Eva doet haar ogen open. "Ik leef nog." Zeg ze blij en wij knikken. "Waar is Daniël? Ik wil hem knuffelen." Zegt ze dan. Ik heb een envelop vast en geef die aan Eva. "Lieve Eva, je zult wel blij zijn dat je een nieuw hart hebt. Zou ik ook zijn, maar je zult vast ook gemerkt hebben dat ik er niet bij ben terwijl je wakker werd. Ze hadden iemand nodig met het bloedgroep O negatief en ik had dat. Ik heb mijn hart aan je afgestaan. Het spijt me dat ik geen vaarwel gezegt heb en het spijt me dat ik je zo achterlaat, maar je had zo veel keren op het randje van de dood gelegen dat je gewoon nog een kans verdiende op een gelukkig leven. Ik hou van je. Daniël. Ps. Treur niet en zoek geluk." Leest Eva hardop voor en begint te huilen. "Waarom? Waarom? WAAROM!?" Huilt ze. Ze leest de brief nog een keer en nog eens en glimlacht. "Je bent een schat Daantje." Zegt ze zacht.

Twee maanden later

P.o.v Liam
"Dus als ik het goed begrijp willen jullie stoppen met One Direction?" Zegt Simon. We knikken. "In iedergeval een jaartje wat voor ons zelf doen en zo." Zegt Eva en ze speelt met haar kettinkje. Het is een as ketting in de vorm van een hartje.

Vijf jaar later

P.o.v Eva
"Mama? Mama?" Roept Elise. "Zeg het eens schatje." Zeg ik terug. "Waar is papa? En waar blijven Ome Liam, Tante Sophia, Ome Harry, Tante Sarah, Ome Louis en Tante Jacqueline?" Vraagt ze. "Ze komen zo. Ze zullen echt niet telaat komen op je verjaardag" Zegt Niall als hij binnen komt met de taart. "PAPAAAA!" Gilt Elise. Niall komt naar me toe en geeft me een zoen. Ik speel met mijn asketting en denk aan hoe Daniël mijn leven gered heeft door het zijne te geven. Drie maanden nadat de band officieel uit elkaar gegaan was had Niall zijn liefde voor mij verklaard en twee jaar later zijn we getrouwd en hebben we een kind gekregen. "Eva? Gaat het?" Vraagt Niall bezorgd en ik knik. "Daniël?" Vraagt hij dan en weer knik ik. Ik barst in tranen uit als ik weer aan die brief denk. Ik heb hem zo vaak gelezen dat ik hem kan dromen. Niall slaat zijn armen om me heen en troost me. Als de deurbel gaat doet Elise open en de jongens en hun aanhang komen binnen. Als ze me zien huilen komen ze meteen op me af en Niall antwoord alleenmaar met de naar Daniël en iedereen snapt genoeg. Ik ben hem zo dankbaar en ik hou nog steeds zielsveel van hem. Ik had alleen gehoopt dat hij er nog was. "Het gaat wel weer. Laten iemand haar verjaardag vieren." Zeg ik terwijl ik de tranen weg veeg.