Μόλις τέλειωσε η απονομή όλοι πετούσαν τα καπέλα τους, τς εργασίες τους και ούρλιαζαν ότι τους βασάνιζε όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε αυτούς και εγώ.
Επιτέλους φτάσαμε στο τέλος αυτού του καθημερινού μαρτυρίου που ονομάζουν σχολείο, δεν λέω ότι τα πάντα σε αυτό το μονοπάτι ήταν άσχημα εννοώ μου χάρισε ένα ανεκτίμητο δώρο τα κορίτσια, τις D.R.P που αυτές και μόνο ήταν ικανές να διορθώσουν κάθε κατάσταση.

Mom: Vana μου εγω πρέπει να φύγω γιατί είπα στον Mark ότι θα γυρίσω το συντομότερο δυνατόν και η επόμενη πτήση φεύγει σε μια ωρα. Πάρε αυτό

*μου λέει και μου δίνει ένα φάκελο*

Έχει το εισιτήριο σού για το Σεούλ, την διεύθυνση του διαμερίσματος σου, τα κλειδιά και κάποια χρήματα.
Όταν προσγειωθεί το αεροπλάνο σου θέλω να με πάρεις κατευθείαν τηλέφωνο. Εντάξει μωρό μου;

V: Ναι εντάξει δεν χρειάζεται να ανησυχείς για εμένα. Δώσε χαιρετίσματα στον Mark και φίλα τα μικρά για εμένα.

Mom: Φυσικά και θα το κάνω. Σ'αγαπώ γλυκιά μου θα τα πούμε σύντομα.
Μου λέει και χάνεται στο πλήθος.

E:Ειι!Vana! Θα έρθεις μαζί με τούς δικούς μου για φαγητό;
Λέει βγάζοντας με απο την αμήχανη θέση μου.
V:Εμμ ναι έρχομαι
Με τραβάει από το χέρι προς την οικογένεια της και μου ψιθυρίζει στο αυτί
Ε:Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε θα δεις.
V:Το ελπίζω
Απαντάω διστακτικά

*Την επόμενη μέρα*

E:Είσαι έτοιμη; Πρέπει να φύγουμε σε λίγο.
V:Ναι. Evdo να σε ρωτήσω κάτι;
Ε:Πρακτικά το έκανες ήδη.
V: Σοβαρά τώρα;
Ε: Και ναι το ξανακανες.
V: Καλά άστο.
Ε: Έλα απλα σε πειράζω. Πες μου.
V: Εε να απλά τώρα δεν θα είμαστε κάθε μέρα μαζί και δεν ξέρω τι θα κάνω. Εσύ Evdo πιστεύεις ότι θα σπάσουμε σαν παρέα;

Τότε η παλάμη της προσγειώνεται με δύναμη στο κεφάλι μου.

V: Αουτς!!
E: Γιατί κάθε φορά πρέπει να πλημμυριζεις το ωραίο σου κεφαλάκι με βλακείες;
Μετά από τόσα χρόνια πιστεύεις ότι θα σπάσουμε; Έχουν μπει πολλά άτομα ανάμεσα μας και το έχουν προσπαθήσει, έχουμε περάσει μέρες ακόμη και βδομάδες ολόκληρες χωρίς να ανταλλάξουμε την παραμικρή κουβέντα αλλά να εδώ είμαστε μαζί πάντα καταλήγουμε μαζί και πάντα θα το κάνουμε .
Οπότε μην σκωτιζεσαι για τέτοια πράγματα. Επικεντρωσου τώρα στο όνειρο για το οποίο ετοιμαζόμαστε από οκτώ χρόνων έχουμε ρίξει αίμα δάκρυα και ιδρώτα η κάθε μια ξεχωριστά στο δικό της τομέα για να γίνουμε αυτό που είμαστε και τώρα είναι καιρός να δουν κι άλλοι αυτό που δημιουργήσαμε.
V:Ευχαριστώ για όλα Evdo
Αυτό ήταν το μόνο που μπορούσα να πω
E: Ναι ασε τα δάκρυα τώρα και πάμε κάτω γιατί έχουμε και ένα ταξί να περιμένει την μεγαλειοτητα σου.

*Στο αεροδρομιο*

M: Γυρίζουμε πίσω η κάθε μια στο σπίτι της μετα απο τόσο πολύ καιρό
H: Μην ξεχνάς τον βασικό στόχο μας Mara
M: Μην ανησυχείς Hars ξέρεις ότι ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.
H: Λοιπόν κορίτσια όπως ξερετε η Mara και η Evelyn θα πάρουν διαφορετικό αεροπλάνο. Γι αυτό θα σας το θυμίσω άλλη μια φορά στις 28 του μηνός έχει οντισιόν η SM , μετά στις 30 έχει η JYP και τέλος στις 3 έχει η YG. Θα πάρουμε μέρος και στις τρείς και ανάλογα οποια μας δεχτεί και έχει το καλύτερο συμβόλαιο εκεί θα καταλήξουμε.
S: Δεν είσαι λίγο πολύ αισιόδοξη; Πως είσαι τόσο σίγουρη ότι θα μας δεχτούν κάπου
H: Είμαι σίγουρη γιατί πιστεύω σε εμας. Και όλες σας θα έπρεπε να κάνετε το ίδιο.

Η πτήση για Σεούλ είναι έτοιμη για αναχώρηση

Αγκαλιαζομαστε ακόμη μια φορά και αποχαιρετούμε τα κορίτσια που αφήσαμε πίσω.

S: Θα τα πούμε στην Κορέα!!
Ουρλιάζει η Sia και ανταποδίδει η Evelyn που είναι έτοιμη να βάλει τα κλάματα.

Οι ώρες στο αεροπλάνο πέρνουσαν γρήγορα αφού μιλούσαμε μεταξύ μας και χαζογελουσαμε.
S: Εε κορίτσια οι Bts κερδίσανε κι άλλο βραβείο.Αυτός είναι πραγματικά ο καλύτερος χρόνος τους έχουν γίνει αναρπαστοι
E: Καποια μέρα θα είμαστε και εμείς έτσι.
Λέει η Evdo κλείνοντας το θέμα αφού κανείς δεν έδωσε επιπλέον σημασία.

*Στην Κορέα*
H: Ξύπνα Vana φτάσαμε
Μου λέει η Hara ταρακουνοντας με απαλά.
V: Φτάσαμε;; Αα ναι φτάσαμε.
Λέω και πετάγομαι από την θέση μου

Μόλις κατεβήκαμε από το αεροπλάνο είδα ότι όλες τις περίμεναν οι οικογένειες τούς για να γυρίσουν μαζί σπίτι και τότε θυμήθηκα την μαμά μου.
Πληκτρολογώ για ακόμη μια φορά τον αριθμό της και περιμένω να απαντήσει.
Mom: Παρακαλώ;
V: Ναι μαμά εγω ειμαι απλά ήθελα να ξέρεις ότι έφτασα. Θες να σε περιμένω να πάμε μαζί στο διαμέρισμα;
Mom: Οο Vana ξέρεις πόσο το θέλω αλλά δεν μπορώ να ο Mark κάλεσε κάτι φιλους και πρέπει να κάτσω σπίτι.
Πάρε ένα ταξί πάνε στο διαμέρισμα και θα σε βρώ εκεί εντάξει;
V:Ναι μαμά φυσικά..
Λέω και πρίν προλάβω να πω κάτι αλλο μου το κλείνει.

S:Είσαι καλά Vana;
V:Ναι φυσικά δεν έχω τίποτα
S:Ξέρω ότι κάτι έχεις και ξέρω τι απλά προσπάθησε να την δικαιολογησεις ότι κάνεις από πάντα άλλωστε. Θες να σε πάμε κάπου μήπως;
V:Όχι δεν χρειάζεται είμαι καλά. Άσε που χρειάζομαι λίγο χρόνο να σκεφτώ κάποια πράγματα.

E:Θα τα πούμε πολύ σύντομα κοριτσιαα.
Φωνάζει η Evdo μπαίνοντας στο αυτοκίνητο.
Ε: Ααα και Vana;
V: Ναι;
Ε: Δεν είσαι μόνη σου.
Λέει και κλείνει την πόρτα του αμαξιού.

Χωρίς περιτερο καθυστερήσεις φορτωσα τα πράγματα μου ένα ταξί και έδωσα στον οδηγό την διεύθυνση.

"Φτάσαμε"
Μου λέει και κοιτάω έξω από το παράθυρο.
Στα περισσότερα κτήρια τα γκραφίτι κυριαρχούν και τα σκουπίδια είναι μοιρασμενα σε όλες τις γωνίες του δρόμου.
Όσο για τον θόρυβο οι σειρήνες τν περιπολικών και τν ασθενοφόρων έχουν πλημμυρίσει τα αυτιά μου.

V:Είστε σίγουρος ότι είναι αυτή η διεύθυνση;

:Ναι είναι μια από τις ποιό.. θορυβώδες περιοχές της Σεούλ αλλά τουλάχιστον είναι πολύ κοντά στο κέντρο.

V:Εμμ ευχαριστώ.

Αφού πήρα τα πράγματα μου μπήκα μέσα στο κτήριο του οποίο ο αριθμός ήταν γραμμένος στο χαρτάκι που μου έδωσε η μητέρα.

Κατευθύνθηκα στην ρεσεψιόν όπου ένας ηλικιωμένος κοιμισμενος κύριος βρισκόταν

V:Συγνωμη;

Λέω και χτυπάω το καμπανάκι που βρισκόταν μπροστά μου.
Ξαφνικά πετάγεται από την θέση του τρομαγμένος

V:Με συγχωρείτε. Καλησπέρα. Εμμ..

: Αα εσύ πρέπει να είσαι η Vana η μαμά σού μου είχε πει ότι θα ερχόσουν. Έχεις τα κλειδιά σου έτσι;

V: Ναι εδώ είναι.

: Ωραία, ωραία ακολούθησε με.

Αφού ανεβαίνουμε πολλές σκάλες τελικά καταλήγουμε σε μια πόρτα ο κύριος αρπάζει το κλειδί από το χέρι μου και ξεκλειδώνει.
Τα πάντα μέσα είχαν ένα παχύ στρώμα σκόνης στην επιφάνεια τους.
Οι τοίχοι ήταν ξεφλουδισμενοι και τα σεντόνια τα οποία κάλυπταν τα έπιπλα απο άσπρα είχαν γίνει γκρι.

:Εδώ είμαστε.
Εγώ φεύγω για να σε αφήσω να ξεκουραστείς. Αν χρειαστείς κάτι έλα να μου το πεις.
Εγνεψα καταφατικά και έφυγε.

Αφού έφυγε πήγα στο μπάνιο και άνοιξα την βρύση.
V: Τουλάχιστον κάτι δουλεύει σωστά.
Λέω και μπαίνω μέσα για ένα ζεστό μπάνιο.

Αφού τελείωσα εστρωσα ένα δικό μου σεντόνι στον καναπέ και αποκοιμηθηκα.

Αυτό ήταν και το τρίτο κεφάλαιο.💕

Μπορεί να σας την έχει δώσει λίγο που δεν έχουν μπει οι BTS ακόμη αλλά μ'αρέσει να γράφω λεπτομέρειες γι'αυτό αργούν.
Μέσα στα δύο το πολύ επόμενα κεφάλαια τα κορίτσια μας θα τους γνωρίσουν.

ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΝ ΆΡΕΣΕ💘
Εσείς σε ποιά εταιρία λέτε να καταλήξουν τα κορίτσια μας;;
Μην διστάσετε να σχολιάσετε😛
-ΒΆΓΙΑ