De volle maan scheen ongeduldig aan de hemel terwijl er zich een groep mensen door het dichtbegroeide bos verplaatste. Ze droegen allemaal een mantel en hadden allemaal de kap ervan over hun hoofd getrokken zodat ze niet herkend zouden kunnen worden. Een iemand had duidelijk de leiding en gaf gebaren door aan de anderen. Ze verspreidden zich, kwamen weer bij elkaar en verspreidden zich weer. Er leek een patroon te bestaan, maar de momenten dat de groep uit elkaar viel, waren willekeurig.
De leidinggevende stopte en wachtte tot de rest dat ook deed. Daarna sprintte ze naar voren en sprong behendig over een muur bestaande uit magie. Ze legde daarna haar hand op de muur en wenkte even later de rest. Ze waren binnen. De leider haalde haar hand weg en de muur was weer terug in zijn beschermende stand.

'Gewn,' zei een klein figuur naast de leider. Gewn knikte en volgde de groep in de verspreiding op het donkere terrein. Ze gaf links en rechts signalen door en de andere gemantelden verscholen zich in de schaduwen. Een klein groepje verzamelde zich bij de ingang van het grote gebouw dat ze binnen wilden dringen. Gewn bevond zich tussen vier mensen die ze vertrouwde en ze voelde dat haar plan zo waar ging lukken. Ze haalde diep adem en legde haar hand op de deur. Degene naast haar tikte de code in waardoor de deur open ging en het viertal naar binnen liet. Gewns hand liet de deur los en ze glipte naar binnen voordat die dicht schoof.

'Oké,' zei ze en keek iedereen onder haar mantelkap aan. 'Fase één is geslaagd. We gaan door naar twee.'

'Weet je nog zeker dat het hier ligt?' vroeg een man en keek Gewn aan. Gewn knikte vastberaden.

'Laten we gaan,' zei ze en begon te lopen.

Langzaam verplaatsten ze zich door het gebouw heen. Het was groot en goed beveiligd waardoor ze bij elke afslag eerst moesten wachten tot ze verder konden. De man die eerder gesproken had liep voorop. Hij kon als hij dat wilde uit mensen hun geheugen verdwijnen zodat hij niet zou kunnen worden gezien. Nu was hij om de hoek gelopen, maar kwam snel weer terug gebarend dat ze zich moesten verbergen. Hier kwam de kleinere vrouw in actie. Ze zorgde dat iedereen haar vast had zodat ze allemaal met haar onzichtbaar werden. Gewn hield haar adem in toen ze de wachters voorbij zag lopen. Een geluid en ze zouden betrapt kunnen worden, zeker als tussen die bewakers een edele zou zitten... In haar hoofd telde ze de stappen.

Vijf, zes, zeven, acht. De stappen werden zachter en de groep werd weer zichtbaar. De kleine vrouw ademde diep uit en kwam even op adem.

'Je doet het goed, Tanta,' fluisterde de andere vrouw in de groep en Tanta knikte.

'We gaan verder,' zei Gewn zacht en ze konden nu zonder problemen de hoek om.

Ze waren er bijna wist Gewn, Aiko hoefde haar daar niet aan te helpen herinneren met zijn gave om elke plattegrond precies te kunnen onthouden.

'Na deze afslag zijn we er,' zei hij en binnen de groep werd er geknikt. 'Darno, is het veilig?' de andere man in de groep bevestigde het en ze liepen door naar een grote deur.

'Hij is groter dan verwacht...' fluisterde Tanta.

'Daar moeten we ons nu geen zorgen over maken,' zei Gewn en wenkte de vrouw die nog niet in actie was gekomen deze nacht. 'Hay, het is jouw beurt.' Hay knikte en legde haar handen tegen de grote deur aan.

'Je kan,' zei ze en Gewn legde haar hand nu ook op de deur. Alle magie die de deur dicht zou moeten houden begaf het en met een klein duwtje liet de houten barricade Gewn door. Hay knikte en Gewn stapte naar binnen. De deur sloot.

Verwonderd haalde Gewn adem, het was hier inderdaad groter dan verwacht en ook een stuk mooier. Gelukkig wist ze ongeveer de locatie van het boek waar ze naar zocht. Want naast dat haar gave magie uit kon schakelen, kon het ook magiebronnen aanvoelen. Ze haalde haar capuchon van haar hoofd en haar gezicht werd zichtbaar. Haar gekrulde zwarte haar was opgestoken en haar donkere huid hielp haar met onzichtbaar blijven in deze slecht verlichtte ruimte. Ze keek omhoog naar de boekenkast die ver boven haar uittorende en was dankbaar dat de edelen zo dom waren de trap te laten staan. Ze klom op het lange ding en volgde haar gevoel tot de aanwezigheid van het boek binnen handbereik was. Ze pakte het kleine blauwe boekje vast dat omgeven was door meerdere spreuken die een normaal mens dood neer zou laten vallen. Maar Gewn was geen normaal mens. Ze was een krimin en ze wilde antwoorden.

'Gewn!' Hays stem echode door de ruimte heen.

'Hay!' riep Gewn terug. 'Wat is er mis?'

'Ze hebben ons gevonden! Ze-' Haar stem viel weg en dat betekende dat het contact tussen Hay en de deur was verbroken.

In Harehe's naam, dacht Gewn. En net wanneer alles goed leek te gaan! Ze pakte de zijkanten van de ladder vast en liet zichzelf naar beneden glijden. De kap van haar mantel ging weer over haar hoofd heen en het boek stopte ze ergens in haar kleren weg. Ze legde haar hand tegen de deur aan, hopend zo de geluidsisolatie ervan weg te nemen, maar dat werkte niet. Het enige wat het deed, was de deur in beweging brengen. Snel haalde Gewn haar hand van de deur en de magie stroomde terug. Ze hadden niks aan haar als ze met het boekje gepakt zou worden. Ze begon met tellen. Drie minuten lang en opende daarna de deur. Niemand. Alle vier waren ze weg en Gewn hoopte dat Tanta iedereen in veiligheid had gebracht, maar het bloed op de grond zei anders. Het waren patronen bloed, patronen die het gebruik van magie aantoonden... De edelen hadden ze beet. Gewn slikte en wist dat ze nu voort moest maken om de anderen te waarschuwen. Ook al betekende dat haar vier kameraden in de steek laten. Ze begon te rennen en liep tegen Darno op. Zijn ogen waren groot en het leek alsof hij elk moment in huilen uit kon barsten.

'Hay, ze- ze-' Gewn keek langs hem en zag dat Hay in de armen van Tanta lag die haar zachtjes heen en weer wiegde. Gewn snelde naar Tanta toe.

'We moeten hier weg,' zei ze, 'nu.' Tanta schudde haar hoofd en drukte Hays bebloede lijf dichter tegen zich aan.

'Ik kan haar niet alleen laten...' zei ze met tranen in haar ogen. Gewn knikte verdrietig en richtte zich tot Danro.

'Waar is Aiko?'

'Meegenomen, Hay wilde ze tegen houden en is in het proces vermoord...' Gewn sloeg haar ogen neer en onderdrukte haar tranen.

'We moeten de anderen waarschuwen,' zei ze en Darno knikte.
'Tanta?' Tanta schudde haar hoofd.

'We hadden elkaar beloofd bij elkaar te blijven tot de dood ons zou scheiden. En elkaar daarna weer terug te zien in het dodenrijk.' Gewn wist wat Tanta van plan was en wist dat zij haar niet tegen zou kunnen houden, hoe graag ze ook wilde. De band van de twee was veel te sterk en Gewn wilde niemand dwingen, zo'n leider was ze niet.

'Kom,' zei Darno. 'We moeten nu echt weg.' Ze begonnen te rennen en Gewn bleef achter Darno als bescherming.
Ze sprintten door en kwamen weer waar ze naar binnen waren gekomen. Gewn opende de deur en ze kwamen in een slachtveld terecht. Overal was er geschreeuw te horen en links en rechts probeerden krimin aan de woedende edelen te ontsnappen. Degene die zich niet door de edelen hadden laten vinden snelde naar Gewn toe.

'Cheosomedo,' zei Gewn tegen de eerste die zich bij haar had gevoegd. 'Wat is de schade?'

'Ik voel nog tien aanwezige krimin, de andere vijftien zijn of weg, of zwak.' Gewn knikte en slikte. Ze moest de muur nu uitschakelen, anders hadden die tien nooit een uitweg.

'Dan ontsnappen we nu,' zei ze.

'Heb je het boek?' vroeg Cheosomedo. Gewn knikte en hij haalde opgelucht adem. 'Dan was dit in ieder geval niet voor niks.' Gewn knikte weer en sprintte naar de muur toe. Ze waren nu met zijn achten en Gewn haalde opgelucht adem toen ze de tien waar over Cheosomedo het over had, over de muur zag springen toen ze die magieloos maakte.

Als laatste sprong zij en op de muur bleef ze staan. Ze keek naar de ravage die er gemaakt was en zag iemand bemoedigend naar haar glimlachen voordat die zijn laatste adem uitblies.

'Jullie zullen niet vergeten worden...' zei ze zacht met een steek in haar hart en sprong van de muur af om met de anderen weg te kunnen rennen.

*Harehe: de god van de tegenspoed.

Het proloog! Woopwoop.
Ik houd nu al van dit verhaal tho
Waarschijnlijk omdat ik er nu al zo veel meer werk in heb gestopt dan al mijn andere verhalen 🤔😊

Ik hoop dat jullie het net zo leuk vinden te lezen als ik het vind te schrijven 😃

Redfirestar out! *sprint weg met de krimin :P*

P.s. don't worry, de uitleg van edelen en krimin komt nog :)