Na een aardig lange inspectie werd het drakenei aan Ailith terug gegeven.

'Je ziet er verbaast uit,' zei meneer Verurs droog. 'Wat is er?'

'Jij-u,' zei Ailith en schudde haar hoofd. 'Bent u, hebt u-' Ze kwam niet uit haar woorden en wilde zichzelf slaan. Verurs trok een wenkbrauw op.

'Ja?' vroeg hij, Ailith herstelde zich.

'Twaalf jaar geleden,' zei ze.
Jeetje, dat is lang, dacht ze, maar ging verder. 'Klopt het dat u toen goud heeft gezien?' Gewn ving het gesprek op en kwam naar hen toelopen.

'Goud?' vroeg ze lachend. 'Ailith toch. Val je leraar daar nou niet mee lastig. Je familie heeft het er al moeilijk genoeg mee.' Ailith rolde met haar ogen, Gewn was wel de laatste die in goud zou willen geloven dat was weer eens duidelijk. Verurs bleef stil en fronste.

'Nee,' zei hij, maar zijn ogen vertelde Ailith iets anders. Een glimp van herkenning en van plezier dat zij het nu eindelijk ook door had.

'Oké,' zei ze en keek naar het ei in haar handen. 'Hoe lang totdat het uitkomt?' Gewn dacht na en keek Verurs even aan.

'Snel, niet meer dan twee weken,' antwoordde ze en Verurs knikte instemmend.

'Je bent een van de eerste, dus je zit ook bij de groep van de wat oudere eieren,' zei hij en keek nu ook naar het ei. 'Het klink daarnaast meer dan gezond. Zorg er goed voor en een gezonde draak zal eruit komen.' Gewn knikte.

'Klopt,' zei ze. 'Maar dat moeten we ook nog afstemmen. Kom je mee Ailith?' Ailith knikte en Gewn begon met lopen.

'Dag meneer,' zei Ailith tegen Verurs.

'Dag, tot de volgende les.' Ailith knikte en had zin in de nieuwe stof die ze zou kunnen leren.

---

Het ei werd veilig opgeborgen en Ailith kreeg instructies voor de verzorging van het ei. Daarnaast kreeg ze de code mee die haar toegang gaf tot de ei-opslag. Na het ei veilig achter zich te hebben gelaten vertrok Ailith naar huis, naar haar vaders. Het was geen weekend, maar ze wilde ze wel vertellen over het ei en de ontdekking die ze gedaan had. Te voet was ze naar huis gegaan en ze hoorde toen ze de voortuin doorliep het bekende geluid van het gesleuteld aan een auto in de garage. Ailith lachte er leek nooit iets veranderd te zijn wanneer ze even weg was geweest.

'Pap?' vroeg Ailith toen ze besloten had eerst naar de garage te lopen in plaats van naar de voordeur.

'Ailith?' vroeg een stem. Daarna was er een geluid alsof er iets mis ging. 'Auw,' kreunde Armis en wreef over zijn hoofd toen hij de garage uit liep. Maar zijn gezicht vol met pijn maakte snel plaats voor een glimlach bij het zien van zijn dochter.

'Hey, pap,' zei Ailith lachend en liep snel naar hen toe om zijn hoofd te kijken. 'Gaat het?' vroeg ze daarna bezorgd en Armis knikte.

'Alles goed, maak je maar geen zorgen,' zei hij en ze liepen samen naar het huis toe. Ailith vertelde hem over het drakenei en over hoe ze erachter kwam wie Verurs was.

'Dus je leraar is dat vervelende joch?' vroeg hij en Ailith schoot in de lach.

'Ja, zo kun je het wel zeggen,' zei Ailith en groette haar andere vader die diep in gedachten verzonken was. Verbaast keek hij op.

'Huh? Is het nu al vrijdag?' vroeg hij en Armis lachte.

'Nee lief, maar haar lessen beginnen volgende week pas weer,' antwoordde hij zijn man. Tero glimlachte vermoeid.

'Misschien moet ik dan ook even vakantie nemen...' zei hij bedenkelijk en Ailith knikte instemmend.

'Lijkt me een goed idee pap, je ziet er vermoeid uit,' zei ze deels plagend. Tero lachte.

'Als jij het zegt moet het wel waar zijn,' zei hij en haalde zijn hand door zijn zwarte haar. Hij ademde diep uit en liep naar Ailith om haar een welkome omhelzing te geven.

'Maar ik hoorde iets over een drakenei?' zei hij daarna. 'Vergeet je oma niet te bellen dan.' Ailith knikte.

'Natuurlijk niet! Maar daarnaast ben ik weer een stap dichterbij het raadsel van het goud,' zei ze enthousiast.

'Het zou toch leuk zijn als we dat raadsel eens een keer kunnen ontrafelen,' zei Tero daarna. 'Dat zou toch eens fijn zijn...'

———

De rest van de dagen was Ailith op twee plekken veel te vinden. De eerste was thuis bij haar vaders waar ze in en rond het huis meewerkte met het huishouden. Ze vond het ook weer eens fijn om samen met ze apparaten in elkaar te zetten en na te denken over nieuwe ontwerpen voor de meest nutteloze dingen. De tweede plek waar ze vaak was, was de ei-opslag. Elke dag bezocht ze het ei en probeerde ze op een naam voor de draak te komen. Het enige probleem was dat ze niet wist of het een mannetje of een vrouwtje zou zijn, dus probeerde ze geslachtsneutrale namen uit die allemaal niet bij het ei leken te passen. Ailith zuchtte, twee weken waren al bijna voorbij en veel eieren uit het nest van haar ei waren al uitgekomen. Het kleine witte ei had nog steeds dezelfde zwarte vlekjes en dezelfde regelmatige hartslag als de eerste keer dat ze het ei aanraakte. Ailith zuchtte terwijl de deur van de ei-opslag ging open en ze keek op.

'Hey, Ai-lith!' zei Brynna vrolijk en stak haar hand op als begroeting. Ailith lachte.

'Hey, Bry-nna,' groette ze terug.

'Hoe zit het met jouw ei?' vroeg Brynna nieuwsgierig en keek over Ailiths schouder mee naar het kleine ei.

'Nog diep in slaap lijkt het...' zei Ailith en beet op haar onderlip.

'Oh,' zei Brynna en bleef even stil terwijl ze naar het ei keek. 'Wil je die van mij zien?' zei ze daarna enthousiast.

'Ja, is goed,' lachte Ailith en volgde Brynna mee naar haar ei.

Brynna's ei lag een heel stuk van die van Ailith vandaan. Ailith realiseerde zich dat dat kwam door de grootte van het ei.

'Jeetje, hoe groot is dat ding wel niet?' vroeg Ailith verbaast toen Brynna haar ei aan wees met een enorme glimlach.

'Super groot! Gezegend bij Norarè!' zei Brynna als een trotste moeder. 'En kijk!' Ze wees naar een plek op het rode met schubben bedekte ei. 'Er zit een klein scheurtje hier.' Ailith deed een stap naar voren en moest zowat haar neus tegen het ei aanleggen om de minuscule barst te kunnen zien.

'Bij Kaydarum,' zei ze zacht. 'Hoe lang heb je dit ei al?'

'Pas drie dagen, zat een beetje onderaan bij de tentamenscores...' zei Brynna en haalde haar schouders op alsof het niks was. 'Ik ben tenminste door de eerste selectie heen gekomen.' Ailith lachte.

'Gelukkig wel ja! Wat zou ik zonder je moeten?' Brynna lachte nu ook.

'Helemaal niks, je bent hopeloos zonder mij,' zei ze en legde dramatisch een vuist op haar hart. Ailith rolde glimlachend met haar ogen, maar kon het rare gevoel in haar buik niet negeren. Want haar ei leek maar niet wakker te willen worden... En wat als de draak die binnen de schil zou zou sterven?

De volgende dagen kwam Ailith nog vaker in de ei-opslag. Brynna kwam ze niet meer tegen, omdat haar ei al uitgekomen was. Ze noemde zich nu moeder van de rood glimmende draak die ze Nafish noemde. Ailith zuchtte en legde bezorgd haar hand op het kleine ei dat haar toebehoorde. Raïza's ei was ook nog niet uitgekomen, maar van haar ei was bekend dat het een lange broedtijd had. Ze had een paars ei dat blauw en groen glimde met kleine bruine stipjes aan de onderkant.

'Waarom doe je er zo lang over?' vroeg Ailith het ei zacht en nam het in haar armen. 'Wat is er mis? Doe ik iets fout?'

Maar wat als ik iets fout doe? dacht Ailith en keek fronsend naar het ei in haar armen.

'Wat is er mis,' fluisterde ze.

'Zei je iets?' zei er een stem plots. Ailith draaide zich in een keer om, het ei nog stevig in haar armen.

'Nee,' zei ze en keek twee vurige ogen aan. 'Wacht...' De jonge man voor haar keek haar vragend aan.

'Ben jij, sorry, u niet de zoon van...?'

'Senford Hemmin...' zei hij knikkend. 'Noem me maar Akkay.' Ailith knikte, maar fronste daarna wel.

'Wat doet u eigenlijk hier?' vroeg ze.

'Voor mijn vader bijhouden hoeveel eieren er zijn. Dan weet hij of hij extra moet investeren in de Gesjem,' antwoordde Akkay haar.

'Gesjem?' vroeg Ailith verward.

'Deze ei-opslag,' zei Akkay en keek haar eens goed aan. 'Gaat het?' Ailith knipperde een paar keer.

'Ja, hoezo?'

'Je bent bezorgd om het ei, niet?' vroeg hij en deed een stap haar richtig in. Ailith deed een stap naar achteren. Akkay zuchtte en haalde zijn hand door zijn zwarte haar met oranje punten.

'Ik ben een Egrima, eentje die gespecialiseerd is in vuur...' zei hij rustig. 'Had je niet verwacht hè, met dit haar?' grapte hij, maar Ailith voelde zich te bedreigd om te kunnen lachen.

'Maar ik doe niks,' zei hij daarna. 'Ik wil alleen maar even naar je ei kijken... Is dat goed?' Ailith keek naar het ei in haar armen en daarna naar Akkay.

'Kan je me dan vertellen wat er mis mee is?' Akkay's ogen hadden even een flikkering van verbazing, maar knikte toen. Voorzichtig stak hij zijn hand naar het ei uit en sloot zijn ogen. Akkays hand gloeide op, maar het geklop in het ei veranderde niet toen hij dat deed. Dat was de reden dat Ailith hem zijn gang liet gaan, anders had ze het ei bij hem weggehaald.

'Ik snap het al...' zei Akkay na een paar seconden en gaf haar een scheve glimlach. 'Je draak is bang in het donker.'

Ja, de draak van Ailith is bang in het donker. Zielig... Hoe zal hij/zij dan ooit nog uit het ei komen?
Dat lees je allemaal volgende week! xD

Dat moment tho dat je een personage nodig hebt, maar geen idee hebt wie. Had bijna Caldre laten komen, alleen heeft hij nooit een drakenstudie gedaan...
En toen werd het Akkay, ook een leuke gozer xD

Groetjes uit het Lake District btw ;)