Lars en Ik kijken elkaar aan. 'Naar wie of wat hebben ze denk je geschoten?'

We weten het allebei niet dus we besluiten naar de politie te gaan.

Eenmaal als we daar zijn leggen we uit waarom we daar waren maar we zeiden ook niet alles tegen de politie. De politie ging met ons mee naar dat huis, ze gingen eerst naar binnen of er niet toevallig nog iemand was er kwam een man naar buiten om te zeggen dat we naar binnen mogen.

We lieten zien in welke kamer we waren en toen zagen we dat er een kast weg was en er nu een deur was. 

De politie deed de deur open en ja daarbinnen lag een lijk.

Maar niet zomaar een lijk een lijk van een draak.

Nee niet zo'n grote maar daar integendeel een kleintje een baby dachten we. Ik liep er naar toe en draaide het draakje om en zag dat er geen schotwond in zat en dat hij/zij nog ademde. Ik tilde het op en liep terug naar de groep en zag dat de rest aan het kijken was achter en in de meubels die er nog stonden. Verder was er niks of niemand meer in het huis gevonden. Ondertussen is het draakje ook een beetje bijgekomen ik heb hem ingewikkeld met mijn vest die ik aan had.

Het draakje vond het wel lekker warm dus had hij zijn oogjes maar even dicht gedaan. Ik stond naast Lars die een arm om mij heen gelegd had, en ik merkte dat hij Lars de hele tijd in de gaten hield sinds dat hij zijn arm om mij heen had gelegd. De politie had voor de rest alleen maar een paar draken vellen gevonden in de kamer die achter een kast was verscholen.

'Ik weet niet of dit wel een goed idee is dat we deze draak in de mensen wereld brengen...' zegt commissaris. Ik kijk naar de draak. 'Dus ik denk dat het het beste is als we hem afmaken' zegt de man.

'Dat is zonde' zeg ik met een fluistertoon.

'Ik snap het maar het is geen goed idee als je die mee naar huis neemt' zegt de man en hoogstwaarschijnlijk heeft hij ook gelijk.

'Als het van mijn ouders zou mogen... zou ik hem dan mogen houden, opvoeden en trainen?' Vraag ik hopend dat hij het goedkeurt.