de tunnel
Als ena laatste Dragonite, nog een paar hoofdstukjes. En de voorpagina dat is Redhat.
Sara,
Ik wordt achtervolgt door een raar monster, hij heeft een vorm van een jongen heel knap maar met bloed overal, ik ren, ren en ren.... ik schrik op en ben helemaal bezweet. Alweer een nachtmerrie. 'Heey gaat het?' hoor ik Lars vragen. 'Ja het gaat wel hoor, ik ga even douchen'
'Is goed babe' Ik pak de kleding die ik nodig heb en ga douchen.
'Draken klaar vraag ik als we klaar zijn. Spullen gepakt?' Ga ik de check lijst langs. 'Ja' antwoord iedereen. 'Mooi dan gaan we' Iedereen stapt op zijn draak en de overige draken vliegen achter ons aan. Iedereen staat bij de tunnel te wachten en om uit te zwaaien. We vliegen langzaam en laag zodat we nog even kunnen zwaaien. En dan vliegen we snel de tunnel in we hebben gelukkig een nachtbril op en zien alles op ons afkomen en kunnen het met gemak ontwijken. De draken hebben vuur in hun mond aanstaan zodat zij dan ook wat kunnen zien. En voor het geval er iets aankomt wat een bedreiging kan worden.
'We vliegen nu al uren' zeurt Samantha, 'ja Sorry schat ik weet het ik vind het ook erg lang' We gaan een hoek om en dan zie ik mijn nachtmerrie, de knappe jongen, rode ogen, bloed overal en vlijmscherpe tanden. Falkor remt en staat op het punt te schieten maar ik hou hem tegen en vraag aan die jongen 'wie of wat ben jij?' En als antwoord komt hij naar mij toe gelopen tot de schouder van Falkor en reikt mij zijn hand, waarom zou ik je hand schudden? 'Nou als je wil weten zou ik het maar doen' antwoord hij alsof er niks aan de hand is. 'Laat maar ik had al over jou gedroomd dus ik doe dat maar beter niet kom jongens we gaan verder'
'Nou veel succes daar ik denk niet dat jullie het daar lang vol houden aan de andere kant' zegt hij terwijl hij naast Falkor rent. 'Tot zo' zegt hij als laatst voor hij verdwijnt.
Na nog 5 uur te hebben gevlogen zien we eindelijk de uitgang. De draken beginnen nog sneller te vliegen dan ze al deden. Als we eindelijk daar zijn zien we iets wat we niet hadden verwacht...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top