hoofdstuk 7
Rieder
Ik denk nog even na. 'Moeder aarde, ik heb nog drie vragen.'
'Stel ze maar een voor een.'
'Waarom lag er een ei van Resterniel bij mijn ouders in het nest?'
'Bij draken is het normaal dat een nest zes eieren telt. Jouw ouders hadden maar vijf eieren. Nou is de reden dat Resterniel momenteel geen eieren kan maken dat ze al eieren aan het dragen is. En een draak kan, mocht het nodig zijn, een ei eerder leggen. Dus om ervoor te zorgen jij en je broertjes en zusjes normaal uit konden komen had ik een van de eieren van Resterniel bij je ouders in het nest gelegd. Helaas was het jong wel krankzinnig.'
'Hoe snel groeit een drakenjong op?'
'Door de lange draagtijd zijn drakenjongen al redelijk ontwikkeld wanneer ze uitkomen. Een drakenjong wordt in zijn of haar derde levensjaar als volwassene beschouwd. Uiteraard zak een draak nooit stoppen met groeien. Als een draak vijfentwintig drakenjaren, dus vijfenzeventig mensenjaren, heeft bereikt dan wordt er verwacht dat de draak een broedmaat vindt. En als laatste, als een draak twee honderd jaar heeft bereikt, dan wordt de draak een oudere.'
'Dan mijn laatste vraag: wie is de koningin?'
'De hoogste koningin, dat ben ik. Maar ik denk niet dat jij dat bedoelde.'
'Nee.'
Moeder aarde zucht diep. 'De koningin die heerste toen ik jou in het ei stopte is dood. Ze stierf de nacht voordat jij uit het ei kwam. De raadsleden hebben ondertussen al een nieuwe koningin gekozen. Ze moet alleen nog gekroond worden.'
Ik begrijp niet wat ze bedoelt. Moeder aarde ziet dat. 'De volgende koningin is jouw moeder. Alestaria. Daarom heeft Resterniel het goed gemaakt met Riester. Jouw moeder is de meest wijze van de raadsleden. De raad wil haar als koningin. Daardoor komen ze een raadslid te kort. Resterniel hoopt in de raad te komen.'
'Maar wordt de kroon dan niet geërfd?'
'Eigenlijk wel. De oude koningin had geen erfgenamen. En dat maakt het een beetje abnormaal. Want daardoor moest de raad een nieuwe koningin kiezen. En jouw moeder is ook een abnormale keuze, want jij bent daardoor de erfgenaam van de troon. Jij wordt de eerste mannelijke heerser in de geschiedenis van de draken. De eerste drakenprins.'
'Maar wordt Resterniel dan niet de volgende koningin, gezien het feit dat ze ouder is en zichzelf familie heeft gemaakt?'
'Nee. Jij bent de erfgenaam. Jij zal hoe dan ook de troon erven. Het lag vast vanaf het moment dat je vader jou de erfgenaam maakte.'
Ik? Een prins? Moeder aarde fluistert nog wat in mijn oor. 'Vertel niemand dat je dit weet. Je ouders horen het je te vertellen. En als je het toch niet binnen weet te houden, verzwijg dan alsjeblieft dat je het van mij hebt.'
'Ik heb ook niemand verteld dat ik al een half leven achter de rug heb, dus dat komt ook wel goed.' Fluister ik terug.
Moeder aarde kijkt wazig voor haar uit. Dan spreekt ze hard op. 'We moeten terug. Binnenkort zal ik weer wat meer uitleggen. Resterniel is bijna klaar met Aral uitfoeteren.'
Moeder aarde zet me af bij Resterniel. Voordat ze weggaat fluistert ze nog wat in mijn oor. 'Ik laat de bijenkoningin achter bij je. Om een oogje op je te houden. Zorg goed voor haar.' Dan is ze weg.
Resterniel rond haar gesprek met Aral af. Dan richt ze zich naar mij. 'Rieder, heb jij je vuur al ontvangen?'
'Ja, mevrouw. Vanmorgen na het ontbijt.'
'Dat dacht ik al. Zo grondig zijn ze wel. Hoeveel hebben hun vuur gekregen?'
'Alleen Restaria niet. Mijn heetgebakerde zusje.'
'Je hebt bij je eerste keer je vuur gekregen. Niet slecht. Zoals moeder aarde al zei: je bent een echte draak. Oh, en noem me geen mevrouw. Dan klink ik zo oud. Noem me maar gewoon moeder.'
Met die woorden kijkt Aral alsof hij op een citroen heeft gebeten. 'Mam, moet dit nou? Ik weet dat ik niet bepaald een goede zoon ben geweest de afgelopen tijd, maar moet je mij nou zo straffen? Door de zoon van iemand anders erbij te nemen?'
'Dat heeft andere redenen.'
Verveeld luister ik hoe het gesprek escaleert tot een ruzie. Uiteindelijk ben ik het zat. 'Kan dit niet op een ander moment doorgaan?'
Resterniel kijkt mijn kant op. 'Ga maar dutten in de zon. Ik ben nog wel even bezig met Aral.'
Ik doe wat ze zegt. Resterniel kan je beter niet boos maken. Ik zoek een plek uit die comfortabel ligt en laat de warmte van de zon mijn schubben verwarmen. Dan denk ik na over mijn gesprek met moeder aarde. Ik begrijp nu hoe een aantal dingen zitten. Maar ik heb nog steeds vragen, waar ik eerder niet aan dacht. Die moeten wachten tot de volgende keer. Dat is wanneer ik me de bijenkoningin herinner. Waar is ze? Dan zie ik haar. Ze zit op een fel gekleurde bloem in de buurt, omringt door andere bijen. Een voor een vliegen ze weg, en komen even later weer terug. Zij kan het prima vinden hier. Maar zij is ook de rechterhand van moeder aarde. Zij kent de wereld. Ik ben nog niet lang genoeg hier om een oordeel te vellen. Ik vindt de draken allemaal wel aardig, maar heb mijn twijfels over sommige. Niet iedereen lijkt open en eerlijk. En ik moet ze allemaal leren kennen als ik de volgende heerser wordt.
Die nacht slaap ik bij Resterniel. De volgende ochtend, na het ontbijt, brengt Resterniel me terug naar mijn ouders. Moeder wacht me al op. 'Rieder! Ik ben blij dat je terug bent. Je bent net op tijd! Ik heb groots nieuws! Ik wordt de nieuwe koningin!'
'Wat, mijn moeder wordt de koningin?'
'De raad heeft mij uitgekozen als koningin, nadat de oude koningin stierf. Vandaag gaan ze mij kronen!'
'Maar heeft dat geen gevolgen voor ons als een gezin? Dat je veel tijd door brengt met heersen en wij je niet meer zien?'
'Wij zullen inderdaad de rest minder zien. Maar niet veel minder.'
'Hoe bedoel je?'
'Weet je nog, wat we zeiden toen we jou introduceerden aan de rest van de draken?'
'Ja, maar wat heeft dat ermee te maken?'
'Niet echt lekker wakker, Rieder? Wij zeiden dat jij onze erfgenaam zou worden. Bij draken is het traditie dat de erfgenaam van een koningin de troon erft. Pas als de koningin geen erfgenaam heeft wordt de volgende koningin gekozen. Omdat jij mijn erfgenaam bent wordt jij de troonopvolger.'
'Ben ik niet het verkeerde geslacht voor een koningin?'
'Iemand heeft opgelet. Dat is inderdaad waar. Normaal worden meiden gekozen als erfgenaam. Wij besloten het anders te doen. Wij kozen onze eerst geborene. Jij wordt de eerste drakenkoning. En om ervoor te zorgen dat jij de ambt niet hoeft te ontdekken, zullen we veel tijd samen doorbrengen.'
'Dus ik zal de rest minder zien?'
'Ja, maar in ruil daarvoor wordt je wel de meest belangrijke draak op aarde.'
Mam en ik wachten in onze grot. De draken verzamelen zich voor de kroning. Zelf ben ik nerveus. Wat zal het volk denken van mij? Gelukkig is mam erbij. 'Rustig, schat. Als er iemand is over wie het volk verontwaardigd zal zijn, dan zal ik dat zijn. Jij zal geaccepteerd worden.'
Ik wil eigenlijk reageren met een "maar", vanwege alle verhalen over verontwaardigheid na traditiebreuk, als ik me iets herinner. Dat was mijn vorige leven. Volgens mam kan ik dat nooit weten. Ze zijn me immers nooit vertelt. In plaats daarvan stel ik een vraag. 'Hoe kan je dat weten? Je kan nooit iets perfect voorspellen.'
'Schat, we hebben het gevraagd. Het volk is bereid je een kans te geven. Maar een enkeling is zo gefocust op traditie dat ze geen mannelijke heerser willen. En die zijn niet uitgenodigd.'
Een groene draak komt de grot binnen. 'Mevrouw, meneer, het is tijd.'
Het is tijd. De woorden waar ik bang voor was. Mam zegt nog kort wat tegen mij. 'Onthoud, houd je hoofd opgeheven en wees trots. En vooral: laat mij het woord doen, zodat ik kan inspelen op de situatie.'
'Ok, mam. Ik zal me stil houden.'
'Nee. Niet stil houden. Maar laat het praten aan mij over.'
Buiten wacht een gigantische groep draken. Een groot deel begint te juichen als ze ons zien. Het is een hele ervaring. In mijn vorige leven herkende de meeste mensen me niet eens. Het is prettig eens geliefd te zijn. Ik doe mijn ogen dicht en luister naar de individuele stemmen. Als het gejuich wegsterft open ik mijn ogen weer. Moeder aarde loopt door de menigte onze kant op. Langzaam en statig. Achter haar loopt vader, met Rasiel naast hem. mijn broertjes lopen achter hun, met Restaria tussen hun in. Moeder aarde loopt naar de richel waar we op staan. Moeder aarde gaat naast ons staan, en richt zich naar de draken. 'Welkom, op deze historische dag! Twaalf dagen terug werden jullie wakker zonder koningin. Na lang overlegt te hebben, heeft de raad een nieuwe koningin gekozen. Alestaria, stap alsjeblieft naar voren.'
Moeder doet wat er gevraagd wordt. Moeder aarde richt zich naar moeder. 'Alestaria, zweer jij dat je de draken zal leiden en begeleiden, beschermen tegen gevaar en, als het moet, je leven ervoor neerleggen?'
'Dat zweer ik, op mijn eer en dat van u.'
'Zweer je, dat mocht er een tijd komen waarin je ongeschikt bent om te heersen, je de scepter door geeft en aftreedt?'
'Dat zweer ik.'
'Dan kroon ik je hierbij tot koningin. Laat jouw heerschappij lang en vruchtbaar zijn.'
Moeder aarde richt zich naar het publiek. 'Dan nu de reden van de historische dag. Want in tegenstelling tot de traditie hebben Alestaria en Riester hun eerstgeboren kind als erfgenaam uitgekozen, en niet hun eerstgeboren dochter. Daardoor is hun erfgenaam, en troonopvolger een mannetje. Rieder, stap alsjeblieft naar voren.'
Ik ga staan waar moeder eerst stond. Moeder aarde gaat door. 'Hij is geboren op de dag nadat de koningin stierf. Desondanks heeft hij al leren praten, zijn vuur ontvangen en, zoals Aral zoon van Resterniel kan beamen, hij kan goed vechten. Rieder, accepteer jij de positie van prins en troonopvolger, met alle restricties en privileges?'
De menigte lijkt gezamenlijk de adem in te houden. 'Ik accepteer de positie.'
De menigte juicht. 'Leve koningin Alestaria! Leve prins Rieder!'
a
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top