DRAGON KNIGHT GANG

♚•♘•ⓓⓚⓖ•♘•♚

Life is full of surprises...

✂✂✂ ♞ⓓⓚⓖ♞ ✂✂✂

Chloe POV

* FRIDAY, 4PM *

"Kyaaaahh! Catch me Junho!" I shouted. I didn't expect him to be there. I want to run but unfortunately, I'm diving in the middle of air and the gravitation pulled me towards him.

Napalaki na lang ang mata ko sa naganap. Ito lang ang masasabi ko.

WELLCOME TO HELL

'Yun ang una kong naisip nang hindi na pala si Junho ang handang sumalo sa akin, bigla na lang nag slow motion ang mundo, this is not true. Why is it that the gravity of the earth wants me to fall in his hands again?!

Mas mabuti pang halikan ako ng lupa kay sa ito ako parang nahuhulog na anghel habang may nakangising demonyo sa harapan ko at handa akong hulihin sa kanyang mga bisig.

Sa isang iglap naglanding ako kay brown eyes.

Bakas parin sakin ang pagkagulat. Di ko alam kung ano ba dapat ang ire-react ko. This is the worst nightmare ever!

Nakahawak ako ngayon sa braso n'ya at nakahawak din s'ya sa waist ko. Di ako makatingin sa mukha n'ya. Ano ba dapat ang ire-react ko? mahimaty? manakal? sisigaw? waaahhh!!! what the hell is happening!

Di nagtagal ay nakarecover na 'ko. I looked at his perfect face. He is very tall. Nakatingala ako ngayon sa kanya at nakayuko siyang tinitigan ako. It's like the first time we see each other.

This is not good. Bakit may spark nung time na naglanding ako sa kanya? Di pwede 'to. Baliw lang ang naniniwala sa spark. This is not good. I need to escape, kailangan makalayo kami ni Junho dito, sinubukan kong itulak s'ya pero hinigpitan n'ya ang pagkakahawak sa waist ko. Sh*t!

"Bitawan mo ako" cold kong sabi pero di ko parin kayang titigan ang mukha n'ya. I really hate him.

"What if I don't?" he said. Natakot ako bigla dahil sa boses n'ya, it's deep and cold. boses pa lang yun pero nakaramdam ako ng goosebumps. Parang galing ito sa hukay.

"I hate you" I whispered while facing to his chest. Yakap-yakap n'ya ako. I kept struggling but no avail.

"Chloe!" Junho shouted. Napatingin ako sa kinaroroonan n'ya. Hawak s'ya ngayon ng mga lalaking naka leather jacket.

Napapikit na lang ako, pinipilit ang sarili na hindi maiyak. Junho always there to help me and now it's my turn to return the favor.

"What do you want?" I asked to the man who embracing me right now. I always knew that he need something from me, hindi s'ya mag-aaksaya ng panahon para habulin ako ng walang rason.

Nakatitig ako sa gloomy na mukha ni brown eyes, di dapat ako panghinaan ng loob. Ayokong isipin n'yang takot ako sa kanya.

He just smirked at me at unti-unti ng lumuwag ang pagkakayakap n'ya sakin.

"I'll do whatever you want, just don't dare to touch Junho"

"Tsk. Acting Knight and shining armor for him? How twisted." Nagdilim bigla ang tingin ng lalaki sa harap ko. I can't tell what he's thinking.

"Let him go, be sure that he'll never interfere." Brown eyes commanded his men. Pinakawalan n'ya naman ako mula sa pagkakayakap n'ya. Di parin mawala ang kaba ko. Nakayuko lang ako at di ko na pinapakinggan ang sigaw ni Junho sa'kin. I'm sorry Junho but I think this is the last time na makikita mo 'ko. Di ko alam kung saan nila ako ililibing ng buhay. Ayokong madamay ka pa ulit. Paniguradong di tayo magkasya sa libingan.

Tumutulo na naman ang mga luha ko. This past days naging iyakin na'ko, at kasalanan ng lalaking nasa harapan ko.

"Ano ba talaga ang kailangan mo?" I asked with anger. "Kung tungkol man 'yan sa pagkakahiwalay ng girlfriend mo, wag kang mag-alala, gagawa ako ng paraan para magka-ayos kayo."

Sa tingin ko ay isa ito sa mga dahilan kung bakit n'ya ko pinepeste. Remember, yung may sumampal sa kanya sa parking lot ng Restaurant kung saan hinalikan ko siya ng walang permiso.

"She's not my girl" he said without interest in his voice. Cool na cool pa n'yang pagkasabi. I stared at him in disbelief. I clicked my tongue. Deny pa more, may pasampal-sampal pa silang nalalaman no'n.

"Really? Then 'yon naman pala eh. Wala ka naman palang rason para pestehin ako." Wika ko na may pagkainis. Crap, all this hide and seek was just for nothing? Tinakot niya pa ako last week which is naisipan ko pang kitilin ang sarili kong buhay. Ghad. I want to choke him for making fun of me.

"You're really something. I thought that you're just ruthless ngunit di ko akalain na may saltik ka rin pala utak."

"You don't have the right to talk back bitch." he said with irritation. He's staring at me like he wants me to beat me up! Nakakatakot ang tingin niya at ang dilim ng aura n'ya. Pero hindi ako matitinag, I'm afraid ngunit mas masakit tawagin ng bitch! Kahit si Dad hindi ako pinagsalitaan ng gano'n! Ang kapal ng apog n'ya!

"Damn! I'm not a bitch jerk, asshole, bastard! Your face is like a crap!" I shouted. Langya s'ya! Takot ako sa kanya pero mas nangibabaw ang galit ko. 'Yan tuloy di ko mapigilan i-enumerate sa kanya ang gusto kong i-mura sa pagmumukha n'ya. Tatagos sana. Tch.

Masama ang tingin n'ya sakin pero di ako papatalo sa titigan. Lalaban ka jerk?

But in the end, ako yung talo. Napapikit ako. Bakit ang gloomy ng mata n'ya? Parang may abyss sa loob ng orb ng mata niya at unti-unti akong hinihigop. Argghh. Nakakatakot talaga s'ya!

Hinawakan niya ako bigla sa braso. Napapalunok ako habang papalapit ang mukha n'ya sakin. Anong binabalak niya? Maghihiganti ba siya sa paghalik ko sa kanya? Don't tell me, first kiss niya?

"You ruined my plan, you must pay for it." he said with his serious gaze.

"Huh?! I don't understand! Teka, pwede bang sabihin mo muna kung anong nagawa kong kasalanan sa'yo. Big deal ba ang paghalik ko sa'yo? It's just a bump of two lips. Di naman siguro magka-world war III sa ginawa ko or magkaroon ng AIDS. Don't worry di ka papatulan ng kahit anong virus dahil nakakatakot kang kapitan." Napakamot na lang ako ng ulo dahil sa inis.

What plan he's talking about? about their date ba 'yong tinutukoy n'ya? Akala ko ba di n'ya babae 'yon?

"Boss, may mga parak!" Sigaw ng mga kasamahan ni Brown eyes.

"Damn. Fine, retreat." He commanded his men.

"You're lucky, Ms. Rosencranz. We'll meet again. Remember, You have no escape from me." He whispered behind my ears which gives me a chill feeling. I could feel his hands touching mine. What he's up to?

♚♞ⓓⓚⓖ♞♚

* Saturday Morning *

Nandito ako ngayon sa Mall, shopping for my new stuff. Lilipat na kasi ako ng school this coming Monday kaya kailangang paghandaan. Di na rin ako makakalabas ng School dahil lahat ng estudyante ay obliged magstay ng dormitory. Nakakalungkot isipin dahil mawawalay ako kay Daddy, tuwing vacation lang kasi pwedeng makalabas. Ayoko ding magreklamo kasi kasalanan ko naman kung bakit ako lilipat ng School.

I sigh. Malalampasan ko din 'to. Buti na lang sa isang boarding school ako lilipat. Malabo nang magtagpo ang landas namin ng lalaking 'yon. Buburahin ko na s'ya sa buhay ko, period.

I couldn't help but to remember that time when he put a disgusting mark on me.

[FLASH BACK]

"You're lucky, Ms. Rosencranz. We'll meet again. Remember, you have no escape from me." He whispered behind my ears. I could feel his hands touching mine. What did he mean by that? So, di pa s'ya tapos sa akin?

"H-hey!" I screamed when he suddenly grabbed my two hands and pull my head towards him and kissed my neck!

"PERVERT!!" I shouted.

He walk away immediately without turning back but I still got a glimpse to his stone face.

I don't think if it is just an hallucination or I'm just crazy but I saw him laughing.

Don't tell me, pinaglalaruan lang n'ya ako?!

[END OF FLASHBACK]

Iniisip ko pa lang ang nangyari ay nagco-cause na sa akin ng mental disorder.

✂✂✂ ♞ⓓⓚⓖ♞ ✂✂✂

* Sunday Afternoon *

"Dad, malayo pa ba?" Inip kong tanong habang nababagot na nakatingin sa labas ng bintana ng kotse. Nagmamaneho ngayon si Dad at nakaupo naman ako sa backseat. Ngayon na ang lipat ko. I thought bukas pa pero sabi ni Dad dapat ngayon na para may oras pa s'yang tulungan ako sa pag-aayos ng gamit ko. May urgent meeting pa kasi s'ya mamaya kaya baka di na n'ya ako masasamahan bukas. Ang sweet talaga ni Dad.

"Malapit na tayo Princess" He smiled at me. Mukhang isolated na dito, puro malalaking puno na lang ang nakikita ko.

"Dad, I think nagkamali kayo ng address. Mukhang walang naninirahan dito, eh." Kahit saan ako lumingon, puro puno ang nakikita ko. Walang bahay kahit ni isa man lang. Halos five hours na din ang byahe.

"Don't worry anak, you'll be fine. Oh, nandito na pala tayo."

Sa wakas nakarating na rin kami, all I could see is a huge gate, bumusina si Daddy. In just a seconds ay bigla na lang bumukas yung gate. Unti-unti ko ng nakikita ang nasa likod ng malaking gate. Nagkaroon ng kulay ang mata ko.

"Dad, it's beautiful." I said with full of amusement. School ba 'to o Palasyo? Ang lawak ng school. Di makakailang pang mayaman ang paaralan dahil sa laki at ganda ng paligid. May mga statue na makikita sa paligid. Ang tagal namin nakarating ni Daddy sa Main Building dahil pagkapasok mo pa lang ng gate ay madadatnan mo ang malawak na hardin ng mga bulaklak. Kung lalakarin mo siguro ay aabot ng 25 mins. di ko alam na may nage-exist na ganitong kagandang paaralan dito sa gitna ng kagubatan.

"Welcome Mr. Rosencranz," Someone greeted my father. Mukha s'yang butler sa get-up n'ya. "This way please."

Pumasok si Dad with the Butler and they discussed something privately. I clicked my tongue out of irritation. May oras pang mag chismis si Daddy. Ayoko pa naman sa lahat 'yong pinaghihintay ako.

After 30 minutes of waiting. Di maalis ang simangot sa mukha ko.

"Dad, ang bilis n'yo namang mag-usap. Siguro tatlong baso ng kape 'yong naubus mo." sarcastic kong pagkasabi.

Natawa lamang si Daddy sa wika ko. Aish. Nakakainis.

"Haha, sorry anak, marami kasi akong ibinilin sa kanila para mabawasan ang pag-aalala ko" He said and hugged me tightly. Medyo naiiyak na naman ako.

"Dad, I'll miss you." Malambing kong wika kay Daddy. Hinigpitan ko ang yakap sa kanya. Gusto ko palagi lang nasa tabi ko si Daddy, but I need to stand alone. Kailangan kong maging matatag para sa sarili ko. "Don't worry dad, I'll be fine." I smiled.

Tinulungan ako ni Daddy sa paglilipat ng mga gamit. Nakakapagod din itong ginagawa namin. Third floor pa naman ang magiging room ko. In fairness ang ganda ng dormitory. 'Yong main Building na napuntahan namin kanina ay ang Admin ng school at sa west side naman ang dormitories. Namangha ako sa lawak ng school. 'Yong mga dormitories ay parang subdivision, 20 students ata yung kada building. Ang yaman talaga ng School Director.

"Princess, I need to go. Magpakabait ka dito, ha? Call me if something happened and don't forget to eat three times a day." Ito na naman si Dad, nagpakananay.

"Dad, stop treating me like a kid." I pouted.

"Oo na po, sige, I have to go. Don't forget to call me, okay?"

"Okay dad, I will." I smiled with sadness in my eyes. Dadating talaga ang panahon kung saan kailangan mong mawalay sa pamilya mo para matutunan mo ring makipagsapalaran ng mag-isa. Not all the time na nasa tabi natin sila. They will support us from afar but being apart from them is painful.

Pumasok na si Dad sa kotse n'ya at pinaandar ito. Na-mi-miss ko na kaagad si Daddy kahit na di pa siya nakaalis. I just waved at him habang papalayo na s'ya. This is it, new school, new life. Just be strong always!

I looked at my wrist watch. It's already 4:30pm. Maglilibot muna ako habang maliwanag pa. Gusto kong malibang dahil ayaw kong malugmok sa silid ko sa lungkot.

Napansin kong walang tao sa loob ng dormitory. Nakapagtataka naman, dapat nandito 'yong mga students dahil walang pasok.

Lumabas ako ng building at naglakad-lakad. Di nagtagal ay natanaw ko sa di kalayuan mula dito sa dormitory ang isang napakalaking building. Di ako mapakali sa building na 'yon. Iba yung pakiramdam ko, parang mapanganib. Kulay itim pa naman ito, which is creepy. Opposite sa kulay ng Admin and Dormitories which is color white.

[Picture of Black Building Above]

Dahil sa namumuong curiousity sa loob ko ay nahanap ko na lang ang sarili kong nakatayo in front of the facade of black creepy building.

Papasok ba ako o hindi? sayang naman ang nilakad ko kung di ako papasok, di ba?

"Geez, papasok ka ba o hindi?" Someone approached me behind which makes me startled a bit. Agad akong tumabi sa daraanan.

"Ah, pasensya na." I apologized. I saw a guy, the one who approached me with rude attitude and beside him is a girl with pretty face.

"No, it's okay," The pretty girl said politely and gently smiled at me. "Amm, I think you're new here." she said with a hint of surprise in her voice.

"Actually yes" I said. Napakamot na lang ako sa hiya. "Gusto ko sanang maglibot kaya lang nahihiya akong pumasok." I added.

"This isn't good. Mas makakabuti sa'yo na bumalik ka muna sa dormitory." She said and her smile faded.

Pero bakit? I am not welcome here?

"Bakit naman?" I asked sadly.

"You'll know later but not now."

I saw in her face that she's worried.

"You don't have to worry Chiyo. All transferees must do that thing, we don't have any choice. It's her fault for understimating this school." The boy said with a stone face. The way he looked at me is quiet disturbing. He looks at me with pity.

Nagtataka na talaga ako. I don't know what are they talking about.

"I don't know what you're talking about. Pwede paki-explain?" I asked with a hint of irritation in my voice. Confused na talaga ako sa nangyayari, I felt nervous at the same time.

"You'll know later." Malamig na wika ng lalaki. Nauna na s'yang pumasok at iniwan kami.

"I'm sorry, I know you're very puzzled about what we said earlier, but you'll find out soon." She said while smiling hesitantly. Hinila n'ya na ako papasok pero di matatago sa ngiti n'yang 'yon ang di mapakali.

Daming tanong ang bumabagabag sa'kin, isa na dito yung kinikilos ng dalawa at yung sinabi nila earlier about sa transferees. I think they are hiding something.

Papaliko na sana kami ng hallway nang makita namin ang isang lalaking pasimpleng nakatayo sa gitna. Pagkakita sa pamilyar na mukha ng lalaki ay bigla na lamang huminto ang oras sa pagitan naming dalawa.

Bakit siya nandito?

My past.

Haunts me again...

I wish that I never come in this school..

To be continued....

♘♞♘ ⓓⓚⓖ ♘♞♘

~💣 ~💣 ~ ⓓⓚⓖ ~ 💣 ~ 💣 ~

A/N: Enjoy Reading!
ⓓ Flood Votes = Dedication (my thank you gift)
ⓚ Don't forget to comment!
Your comments is the best medicine for writers! 😉
ⓖ Thanks for adding this story to your reading list.

✘✘ laarnikuroko18 ✘✘

~💣 ~💣 ~ ⓓⓚⓖ ~ 💣 ~ 💣 ~

Vote🔫
Comment🔫