Chapter 33: Bus to Busan ♚

UNEDITED

DRAGON KNIGHT GANG

♚•♘•ⓓⓚⓖ•♘•♚

Chloe POV

I looked everywhere but I didn't find any shadow of Silver. Nasaan na kaya yung lalaking 'yun? Dapat magkakasama kami ngayon dahil we're in the same section. Di man lang nagtext sakin. Mukhang wala talagang pakealam sakin 'yun.

"Nasa kabilang bus ang mga katropa mo. Don't worry they seems enjoying the trip" nakangiting wika ni Art. I looked at him suspiciously. Esper ba 'tong lalaking 'to?

I frowned in the idea na nage-enjoy ang mga gago samantalang ang leader nila ay di komportable na naiwan sa kamay ng ibang Gang. They sure take their precious time hah? I should punish them later!

"What do you mean kompleto sila doon sa kabilang bus?" I asked Art. napansin ko kasi yung sinabi niya bago lang na 'mga katropa ko raw' so it means di lang nag-iisa si Silver doon.

"Sa pagkakaalam ko ay oo, mukhang kompleto sila maliban sayo" He said. Napangiti naman ako. It's beyond my expectation. They did their best to make sure our plan become more possible. They are really awesome.

Nakalipas ang ilang oras ay di parin kami nakarating sa destinasyon kung saan magaganap ang training camp. Masaya ako kasi nakalabas na rin kami sa Pandemonium Roial Academy. I didn't expect na mas mapapaaga pa pala kesa inaasahan ko ang paglabas namin sa paaralan.

It's our goal na makatakas sa Pandemonium Roial Academy pero batid din namin na di kami hahayaang makatakas ng buhay. I hope those guys already know that. We must not do some reckless actions or else they will show their fangs. We can't trust anyone here, especially the teachers.

Sa tagal ng byahe ay di ko namalayan na nakatulog ako. I was about to open my eyes when I feel the touch of cloth that covers my upper body. Nagtaka ako. I didn't cover my body before I sleep. Di ko nga napansin na nakatulog ako pero bigla na lang uminit ang pisngi ko when I finally notice na nakasandal ang ulo ko sa balikat ni Art. Di ko magawang dumilat. Nahihiya ako kaya wala na akong magawa kundi ang magtulog-tulogan. This is very nostalgic.

[Another Fragment]

Serenity POV

"Kuya, upo ka jan dahil gagawin kitang unan" I asked rudely while pointing his bed. He just looked at me with amused. He didn't bother to ask why I am doing inside his bedroom. How could I get in or what will I do to him but instead he just sweetly smile and said...

"Fine, come here. Kakantahan kita para makatulog ka"

He just 12 years old at that time but he's already mature. I envy him for being dependable all the time. He is my second brother. He's so caring which made him always worry about us. Siya ang laging nagpapayo samin na di kami padalos-dalos sa laban. He is our brain in the gang. The best strategist I ever known, I supposed.

"That's boring. Di ka man lang magpapanik at sisigaw man lang na may pumasok na walang paalam sa loob ng kwarto mo?" I asked with bored look.

"Why should I? Do I look normal to you?" he said while smiling. Ugh! I hate the way he smile, always hiding something which irritates me more. Di ko alam kung ako pa ba ang may hawak sa sitwasyong 'to o ako na pala ang pinapaikot niya sa kanyang palad. That is the reason why, I want him for my gang. He's a well-known genius. He'll become useful.

"You already calculated this situation right? So I won't waste my time for further explanations. I want you to join in my gang" deretsahan kong sabi sa kanya.

"What if I refuse?" nakangisi niya paring wika.

"Then you already know what will happened" I said while touching the picture frame of his family.

He just smirked at me "You can't do that. Alam kong di mo kayang gawin yan Baskerville" Napangisi naman ako ng banggitin niya ang apelyedo ko. He already knew who I am.

"Oh. Alam mo naman pala. I just want to check your family if they are fine." Nakangisi kong wika. Pero actually ay gusto kong masigurado na wala talaga sila dito coz' sila yung taong di ko gugustuhing makaharap.

"They're fine. You can go now before they'll found out that you sneak in. My family isn't easy to deal with. You know they are Spies of some organization." he said nicely "and they are overprotective."

"That's why you're became a shut-in." I said to him while frowning. "You know what. You're boring. This place is boring. Your life is boring. Why not change it for the better. Come with us and let me show you how life works. The world is beautiful, don't waste it"

He just smiles at me "Don't worry about me. I already knew about the world. I read plenty of books"

Napasapo naman ako sa noo. This guy is weird. "You can't feel the beauty of the world by just reading it dumbass!" irita kong sigaw sa kanya.

Napakamot naman siya sa kanyang noo "It's just troublesome, you know. I'll better read books than wasting my time just sightseeing"

"Jeez. What are you? An old Geezer? You're impossible!" wika ko habang nakapameywang sa kanyang harapan. Pasimple lang siyang nakaupo sa kanyang higaan at pinagtatawanan ako.

Itinaas ko naman ang isang kilay ko "Wag ka ngang tumawa at tsaka di lang sightseeing ang mararanasan mo sa labas" wika ko at bigla namang sumeryoso ang mukha niya.

"I know. I've been watching you all the time" he whispered and I clearly heard him. As far as I know, he's a hacker. So I expected na magawa niyang subaybayan ang lahat ng kilos ko. He could control all the CCTV's everywhere, but I didn't expect that he's desperate to watch my moves every time. Don't tell me he has a thing for m--

"Don't get me wrong. I am wasting my time watching you because someone requested me to do it" deretso niyang wika. Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya but someone requested him?

"Who?" tipid kong tanong. But I am very very curious!

"Information isn't for free." nakangisi niyang wika habang nakacross arms. The situation suddenly changes. Ako na naman ang ginigipit niya ngayon. I grind my teeth. Ugh! I'm damn curious about what he said. Who's that person who requested him to watch my every move? I have someone in my mind but I can't just conclude.

"Si Zeke Flame ba?" tanong ko sa kanya habang nakatitig sa kanyang mata. Don't lie to me or else I'll throw you out the window.

"Who's that?" he said while frowning but suddenly his lips form in a teasing smile "Boyfriend mo?"

Binatukan ko kaagad siya sa sinabi niya kaya napasigaw siya sa sakit "Ay sorry. My langaw sa ulo mo." Painosente kong wika habang tinitigan ang kamay ko.

"You're lying"

"Alam mo naman pala eh! Kaya wag mo akong maloko loko dyan!" mataray kong sigaw sa kanya habang nakapameywang. I lean closer to his face kaya napaatras naman siya sa higaan niya.

"I don't believe na di mo siya kilala. You're watching my every move so you must know him. Tell me the truth. Siya ba?"

"H-hindi nga sabi!"

"You're lying"

"Yeah. Siya na lang. sabi mo eh" wika niya at biglang tumayo kaya napaatras ako ng kaunti. Nag-inat siya ng katawan at hinarap ako.

"Bakit mukhang napilitan ka lang?!" sigaw ko. Nakakafrustrate kausap ang lalaking 'to.

"Di ka naman din maniniwala so sabihin na lang natin na siya talaga yung taong nag-utos sakin. You must be happy now" bored niyang wika.

"It is just me or are you trying to make me believe in an opposite way?" I narrowed my eyes on him.

"It's just tiresome to argue with you. Go home. Don't worry ihahatid kita hanggang makalabas ka dito sa mansion." He said while wearing his slipper. Ngayon ko lang napansin na nakamedyas lang pala ang lalaki.

"Jeez. Whatever but don't expect na lulubayan kita pagkatapos nito" I rolled my eyes then tumalikod sa kanya. Bubuksan ko na sana ang pintuan ng biglaan itong bumukas mula sa labas at bumulaga sakin ang parents ni Art.

Bigla akong napaatras ng makita ko sila at napalunok ng ilang beses. I'm having a hard time to sneak in because of them. They are fucking dangerous. I don't expect na nandito sila sa ganitong oras. They must be spying somewhere right now!

"What are you doing in his room young lady?" seryosong tanong ng papa ni Art. Biglang lumakas ang tibok ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay lalabasan na ako ng kaluluwa sa takot.

I didn't say anything. I just looked at them intimidated by their looks. They are both gorgeous but they are incredibly scary!

"Dad, I invited her" bigla namang sabi ni Art pero di parin ako nagsalita. Mukhang napansin niya na takot talaga ako sa parents niya.

"Don't lie Arturo" seryoso namang wika ng papa niya. Even he doesn't sound angry yet he still scary.

"Don't call me him that stupid. Art Klien is our son's name. How dare you forget about that?" bigla namang sabat ng mama ni Art na ikinagulat ko.

"Ha? Ano bang sinabi ko? Art Klien naman ah?" nakakunot na tanong ng papa ni Art.

"Itanong mo sa lolo mo. Arturo yung sinabi mo loko ka" singhal naman ng mama ni Art. I just looked at them like watching a quarrel of some teenage couple.

I didn't expect that it turns out like this. I thought they are some scary monsters according to my investigations but I didn't thought that they are just like kids who loves having fun with each other.

Pagkatapos ng asaran ng mag asawa ay bigla nila akong inimbitahan sa hapagkainan at sabi pa nila na expected na daw nila na may bisita sila na darating kaya naghanda sila ng maraming pagkain. I just looked at them with amazement. Di man lang sila nagalit sa pagpasok ko sa kwarto ng paborito nilang anak na walang paalam.

Ang bait bait nila sakin at masayang tinanggap ang alok ko na isasali ko ang anak nila sa Gang ko. Pero di parin maalis sa isip ko ang magduda. They are very protective of their child but they easily accept my request even though they already know how dangerous if you are involve in the world of Gangsters and Mafia.

Ano kaya ang tinatago nila? They are really suspicious but they are the parents of Art. Hinayaan ko na lang na magbulag bulagan dahil ayokong masira ang relasyon ko sa pamilya niya. They stood as my second parents to me. I can't afford losing them...

Napadilat ako. Di ko namalayan na nakatulog ulit ako sa balikat ni Art. I used him as a pillow when I am still 9 years old. I didn't know but I feel at ease when I sleep beside him. mukhang nakakakilala parin ang katawan ko sa kanya.

May naaalala na ako tungkol sa kanya pero kaunti pa lang. Di ko pa natatandaan ang iba but I already knew na parte ng nakaraan ko ang lahat ng members ng DKG. Pero di ko matandaan kung anong klase at pangalan ng Gang ang nabuo ko at ilang myembro ang meron.

"You already awake?" tanong ng katabi ko. Mukhang napansin niya kaagad ang paggising ko dahil bigla niya na lang hinalughog ang bag niya at agad na inilahad sakin ang isang lunch box.

Binawi ko naman kaagad ang ulo ko na nakasandal sa balikat ni Art at agad na humingi ng paumanhin pero bigla na lang siyang natawa sa ginawa ko.

"I didn't think that this day would come" sabi niya habang di parin tumitigil sa pagtawa. Pilit niyang pinipigilan ang pagtawa gamit ang kamay niya pero mukhang mas lumala pa.

Tinaasan ko naman siya ng kilay "What do you mean?" mataray kong tanong. Mukhang ako talaga ang pinagtatawanan nito.

"Serenity the bully finally learned how to apologize" wika niya na parang di makapaniwala at bigla na namang tumawa ng malakas. Pakiramdam ko ay pinagtitinginan na kami sa loob ng bus. Di na ako magtaka kung bigla-bigla na lang may tumilapon na espada samin. Halos kasi ay tulog at mukhang nagising sa ingay ni Art.

I frowned. mukhang iniinis talaga ako ng lalaking 'to. Kahit nahahati ang ala-ala ko ay di parin magbabago ang personality ko. Loko talaga.

I was about to start to argue with Art but someone suddenly interrupted

"Leader!"

Agad ko namang hinanap ang may ari ng boses. Nagtaka din si Art at agad na lumingon sa bintana at binuksan ito kaya biglang bumuga ang malakas na hangin patungo sa mukha ko kaya napapikit ako at dali-daling inalis ang ilang hibla ng buhok ko nanakaharang sa mukha ko.

Agad ko naman nakita sa labas ang mga loko kumakaway sa akin habang nakalabas ang mga ulo sa bintana ng bus maliban kay Silver at Junho na parang nahihiya sa mga ginagawa ng kasama. Nag overtake ang bus nila at sumabay samin sa parehong lane.

I just frown at them. Mas lumala ang ingay kaya mas maraming nakatingin samin ng masama sa loob ng bus.

"Leader! Lipat ka dito sa bus namin!" sigaw naman ni Maze na ikinagulat ko. What?! Kapagod ng bumaba sa bus. Sasabihin ko na sanang wag na lang dahil makakaabala lang sa iba pero huli na ng sumigaw si Maze sa driver.

"Manong! Pakiliitan ang distansya sa kabilang bus, may lilipat kasi!"

Natawa lang si Art habang nanunuod sa amin na naguusap sa magkabilang bus. Ano ba kasing iniisip ni Maze? Kahit kailan talaga ay loko loko ang taong to'

Napansin ko naman ang pagliit ng distansya sa pagitan ng dalawang bus. Are they serious about this?! Mukhang nababasa ko na ang sitwasyon and I really don't like it!

"Leader talon papunta dito!" nakangising utos ni Nice. I just gasped. What the hell are they thinking?!

"No way!" sigaw ko sa kanila "Wag niyo akong idamay mga suicidal freak!"

Di ko namalayan na nasa labas na ang ulo ko at ngayon ko lang napagtanto na lumipat si Art ng upuan at ako na ngayon ang nakaupo sa inuupuan niya na malapit sa bintana.

"Sige na Leader! Namimiss ka na namin!" sigaw pa ni Maze. Mas pinapainit nila ang ulo ko.

"Miss mo mukha niyo! Kayo pa nga ang nang iwan sakin!"

"Ugh! What the hell?!" biglang may sumigaw sa likuran namin. Bigla naman tumahimik ang lahat pati na rin ang mga nasa kabilang bus.

"Patay ka Chloe... nagising mo ang hari" nakangising wika ni Art. Halatang pinaparinggan ni Art si Flame na mukhang galit na galit dahil sa ikalawang pagkakataon ay nagising ng dahil sakin.

"You want me to kill you Art?" malamig na tanong ni Flame mula sa likuran at agad na sinipa ang inuupuan ko na akala parin niya na si Art ang nakaupo. Napamura naman ako sa ginawa niya dahil sa gulat. The wicked Art currently sitting in my chair. Kitang-kita ko naman na pinipigilan niyang matawa. Don't tell me that he already calculated this one? Kaya nakipagpalitan siya sakin ng upuan dahil alam niyang mangyayari 'to? Damn this genius!

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at nilingon si Flame. Gulat naman siyang napatingin sakin at agad na hinanap si Art. Kumaway naman si Art sa gilid ko na mukhang nababasa niya ang nasa isip ni Flame.

Napamura si Flame at agad akong nilingon at mukhang may sasabihin sana pero inunahan ko na "lilipat na 'ko" wika ko then kinuha ang gamit at itinapon sa kabilang bus. Bigla namang lumiwanag ang mukha ng mga mokong sa kabilang bus.

"If mahuhulog ako dito at mamatay. Tandaan niyo di pa tapos ang November. I swear I'll haunt all of you" irita kong sabi sa kanila.

"What the fuck are you trying to do?" galit na tanong ni Flame sakin ng makita akong pumatong sa bintana ng bus.

"Can't you see? This is what I am trying to do" mataray kong wika sabay tapak sa kabilang bintana ng bus at inabot ang kamay nina Maze. Nagsihiyawan naman ang mga gangsters na kasama nina Maze sa loob ng bus.

"Great Dude! Sa wakas may kasama na tayong chikababe dito!"

"Yahoo!"

"Iwan mo na yang mga kasama mo jan miss. Mas mag e-enjoy ka dito!"

Ngayon ko lang napag-alaman na puro lalaki pala ang nasa loob ng bus kung saan sina Maze nakasakay. Bigla naman ako nagsisi sa desisyon ko. Pero huli na ang lahat. Buti na lang at walang may nagreklamo sa ginagawa namin. Ang mga teachers ay walang pakealam sa amin. As expected of them.

Hihilain na sana ako nina Maze papasok ng bus ng may naramdaman akong may humawak sa kaliwa kong paa at hinila. Napamura ako sa gulat. Muntikan na akong mahulog sa ginawa ng taong yun.

"Babalik ka dito o ako mismo ang kakaladkad sayo pabalik?" seryosong wika ni Flame sakin habang hawak ang kaliwa kong paa. Nangunot naman ang noo ko sa ginawa niya.

"Are you insane? Why would I obey you?" masungit kong sabi at hinila pabalik ang paa ko pero di niya parin binitawan.

"I'm serious" He said.

Napansin ko naman ang paglawak ng distansya ng dalawang bus. Nagsimula na akong magpanik dahil mukhang mahahati na talaga ang hita ko dahil wala paring balak si Flame na bitiwan ako.

Sinigawan naman nina Maze si Flame na bitiwan ako pero di talaga siya nakinig. Nafru-frustrate na ako sa ginagawa namin. Nagiging sequel na ng Train to Busan ang storyang 'to. It is entitled Bus to Busan at kilala niyo na kung sino ang Zombie sa storyang 'to. Si Flame yung zombing wala magawa sa buhay kaya ako napagtripan.

"I'm warning you Flame!" galit kong sigaw sa kanya pero di parin siya nakinig kaya inipun ko ang lakas ko "Hold me tighter" utos ko kina Maze at sinunod naman nila. Hinawakan nila ng mabuti ang braso ko at hinanda ko naman ang kanan kong paa.

Pagsisihan mo 'to Flame

Agad kong binawi ang kanan kong paa na nakapatong sa bintana ng bus at itinaas ko kaagad sa ere tsaka malakas na sinipa sa ulo si Flame. Nabitawan niya ang kaliwang paa ko dahil sa pag-atake. Napamura naman siya ng akala niya na mahuhulog ako pero di hinayaan nina Maze na mangyari yun. Dali-dali nila akong hinila papasok.

Pagkapasok ko ng bus ay agad akong napaluhod. Napahawak ako sa dibdib ko. Muntikan na yun. Hingal na hingal akong napayuko. This is not really funny. Mas lumala ang inis ko kay Flame. Magbabayad talaga ang lalaking yun sa pinaparanas niya sakin. I swear.

Habang di pa ako nakarecover sa pangyayari ay bigla namang napamura ang ibang kalalakihan na nasa loob ng bus. Natuon ang atensyon ko sa bag na lumipad bigla sa mukha ni Nice. What the!

"Shit! Are you blind?!" sigaw ni Nice.

Bigla naman akong napatingin sa kaliwang bintana ng bus at may bigla-biglang pumasok na mga lalaki. Napanganga naman ako. What are they doing here? The other four members of Dragon Knight Gang ay lumipat dito sa bus nina Maze. They are from the 3rd bus.

Nag-overtake di ang pangatlong bus at trip ding nakipagsabayan sa dalawang bus. Seriously? Di ba nila alam na madidisgrasya kami sa ginawa nila? Pero ano pa ba ang magagawa ko, paniguradong di kaagad mamamatay ang mga studyanteng 'to kasi alam mo na, masamang damo.

"Nakakainggit naman na ang dalawang bus lang ang may karapatang mag enjoy. Let us join" Chase said while smiling at agad na pinulot ang bag na lumipad kani-kanina lang sa mukha ni Nice.

"Mukhang may balak ring lumipat si King" malamig namang wika ni Zen habang nakatingin sa kabilang bus kaya bigla akong napatayo at nagwish na sana lumipad bigla ang bus na sinasakyan namin para di makasunod samin si Flame.

This is trouble. He's a zombie. You must not allow him enter this bus...

He brings the virus of trouble!

DKG and THUG in one bus means?

[A/N: Hope you like this chapter guys :D. Na revise ko na pala ang Chapter 1. you can check it if you like the changes of the plot :D Don't forget to vote and comment! Sorry if di ko kayo lahat mabigyan ng thank you message. Grabe ang pasasalamat ko sa suporta nyo. Di 'to aabot ng chapter 33 kung wala kayo. Arigatou gozaimasu minnachii~ Kamsa!]

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top