Chapter 30: Tell me, Are you Serenity? ♚
⚠ UNEDITED ⚠
DRAGON KNIGHT GANG
♚•♘•ⓓⓚⓖ•♘•♚
Chloe POV
Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga. Ang lakas ng tibok ng puso ko, parang sasabog na sa lakas. I can't believe it. naalala ko na... That bastard who fucking change my life is no other than Flame!
Naaalala ko na si Flame. Napahawak ako sa dibdib ko. di ko inakala na ganoon pala ang turing namin sa isa't-isa. kaaway, pero obvious na one-sided lang dahil iba ang turing ni Flame sakin, hindi kaaway kundi...
Biglang uminit ang pisngi ko. Sinampal ko naman ang ang mukha ko. no Chloe! Past is past. paniguradong nagbago na siya. he's not the same Zeke Flame anymore. that Zeke in the past is the wicked gangster na belong sa Black List. Still... di ko parin naaalala kung anong Gang siya belong at...
di ko pa naaalala ang lahat ng tungkol sa kanya pero siya ba talaga yun? ayokong maniwala. di ko pa alam kung bakit humantong sa ganoong sitwasyon. naguguluhan na ako.
Isa lang ang naiisip ko sa ngayon. hindi ko muna ilalahad sa lahat na unti-unti ko ng naaalala ang nakaraan ko. ayos na yung nalaman ni Pain. ayokong magbago ang turing nila sakin. ayokong bumalik sa nakaraan.
~*~*~*~*~
Ipinatawag kaming tatlo ni sir Akabane para pag-usapan ang first mission namin sa labas. I'm excited to the upcoming mission. but the thought of being a maid is kinda make me sick.
"Miss Rozencranz, you have the most difficult mission" wika naman ni Sir Akabane sakin.
"I think it's just only a piece of cake for me" mataray na wika naman ni Geek Sniper or Eunice Princes Himeragi.
"E di ikaw na magaling" I murmured and she just rolled her eyes at me. ang taray!
Di umabot ng isang oras ang pag-uusap namin. He only said that na may magaganap na Training Camp bukas at kasama kami doon. Lahat ng kasali sa traning camp ay ang mga estudyanteng napili sa mission. Iisa lang daw ang goal namin. kaya isasanay kami ng limang araw para paghandaan ang nakatakdang araw na iyun. Di pa nasasabi samin ang ibang detalye pero sa tingin ko ay di basta-bastang misyon ang tatahakin namin.
Hinanda ko na ang mga gamit ko. katatapos ko lang maligo at nakatapis lang. katamad pa kasi magbihis.
Pinagkasya ko lang sa isang bag ang lahat ng gamit ko. Ang maliit na dagger at Head phone naman ay inilagay ko sa maliit na pocket ng bag para madali ko lang mahanap. consider it as my favorite things.
"Don't forget your undergarments"
Napalaki ang mata ko at hinanap ang lalaking nagsalita
"W-what are you doing here?" I asked without looking at him directly. nakatingin lang ako sa kanyang balikat. I can't stand to look at him in the eye.
That memory is still bothering me! he lick my neck in the past and he's grinning at me while he said those words...
"It's not a dream but a goal that I must achieve no matter what happens. You'll be mine by hook or by crook"
My breath is getting harder. kailangan ko ng distraction.
"K-kung wala k-ka namang sasabihin. then you're free to go" I said coldly then focused myself in packing things. thanks to him. I reminded beforehand na nakalimutan ko talaga ang undergarments ko. I can't think straight right now. Mix of awkwardness and embarrassment are slowly killing me. I'm really stupid.
Bakit ba kasi na tiklop ako lagi pag kausap ko si Flame? katulad ng dati...
"Pain told me... You regained your memories" he said then hinay-hinay siyang lumapit sakin kaya nagpanic ako bigla.
"Stop right there!" napasigaw ako kaya napahinto siya at nagtatakang tiningnan ako.
"I-I regained some memories but not fully, I only remembered Pain. that's all. I still don't remember you" I said to him then he take aback. I saw sadness in his eyes.
I immediately shifted my eyes to the floor. I can't stand looking at him with that sad expression of his. baka magbago pa ang isip ko at magawa kong aminin sa kanya na unti-unti ko na siyang naaalala. It's embarrassing. di ko parin matanggap na ganoon ang trato namin sa isa't-isa nung Grade schooler pa lang kami. ayokong ipagpilitan ni Flame ang sarili niya sakin. ayokong ituring niya ako katulad noon. ayos na ganito na lang kami. nag-uusap na parang di kilala ang isa't-isa. tsaka, I remembered something unforgivable. I just let it pass like a nightmare. forget about revenge. It's the only choice I've got.
Biglang namuo ang katahimikan sa pagitan samin. di ko alam ang gagawin. I'm just playing with my own hands.
"Di ka lang ba magbibihis?" biglang tanong naman ni Flame kaya napatingin kaagad ako sa kanya. nakakunot noo siyang napakamot sa sarili niyang buhok.
I look at myself. nakatapis pa pala ako.
"It's unusual" my eyes shifted to him and look at him with "Why?" look
"You didn't bother to shout. talaga bang di mo pa talaga naaalala ang lahat? Kung si Chloe ka ngayon, for sure I'll become deaf in no time. yet, you are now like Serenity"
"G-ganito naman talaga ako" I stuttered. oh please bakit ang talas niya? please naman sana... lubayan mo muna ako Zeke!
"Are you sure? you're acting like Serenity awhile ago. Serenity is someone who acts like a boy which very opposite to Chloe" Flame said with suspicion. Ako naman ang napaatras ngayon. I am really acting weird?
Pakiramdam ko ay pinagpapawisan na ako kahit na bagong ligo pa lang ako. I didn't respond to him. I can't talk back. I am a pro when it comes in lying but Zeke Flame has the ability to transform me into an honest person.
"The answer is drawn to your face Chloe. tell me, are you Serenity?" he said in a serious tone at agad na hinablot ang braso ko.
"Ano ba! sinabi ko na ngang di ko pa kayo naaalala maliban kay Pain! bakit niyo ba pinagpipilitan?" I shouted to him.
"You're trembling. ganun ka ba talaga katakot sakin? sa pagkaka-alam ko ay si Serenity lang ang takot sakin"
Napalaki ang mata ko in a realization na... he's right. If I'm still Chloe... for sure. pinapagalitan ko na siya at tinataboy palabas dahil di pa ako nakapagbihis... but no... I'm not Chloe anymore... lumalabas na ang totoong ako. I can't hide it anymore.
"Stop lying and answer me honestly" he said while gripping my arm harder. He did it in purpose dahil alam niyang tatakbuhan ko na naman siya.
Di ko na kaya... gusto kong umiyak pero di ko kaya. ayokong umiyak sa harap niya. I'm this stubborn!
"Please Flame. lubayan mo muna ako pwede?" I said while trying to get away from his grip.
"I don't want to" matigas niyang wika
Di ko na kaya. sumusobra na siya. he's acting like he owns the world. di niya man lang iniisip ang kapakanan ko! Pinilit kong isinirado ang isip ko para di ko maaalala ang nakaraan at iwasang kamuhian siya sa mga kasalanang ginawa niya sakin pero pilit niya paring pinapaalala ang lahat. he's selfish!
"Shit ka! di ka parin nagbabago! you are still that jerk!" I shouted to his face.
Naging blanko naman ang expression niya sa sinabi ko. bigla kong pinagsisihan ang mga sinabi ko dahil biglang may sumilay na malademonyong ngiti sa mapulang labi nito.
"Finally" he whispered then bigla niya akong tinulak sa higaan.
"What are going to do with me?" kinakabahan kong tanong sa kanya. nararamdaman ko ang pagluwag ng towel na nakapulupot sa hubad kong katawan.
Sumunod naman siya sa higaan at kinulong ako sa pagitan ng kanyang magkabilang braso.
"You remember what I did to you 7 years ago?" He said while his aura becoming dark. he changed. this guy is the one I really hate in the past.
"I tried not to hate you" I said in monotone "I tried to forget about what you did because I thought you've changed"
He looked at me in disbelief but I look at him with hatred "In the end. I regret trusting someone like you!"
Akala ko ay madidisappoint siya sa sinabi ko pero akala ko lang pala yun dahil bigla siyang napangisi.
"Finally, bumalik ka na Serenity. Sa mga ganitong sitwasyon. you are not like Chloe who just cry and beg but you're now back. I really miss this fearless eyes of yours" he said while caressing my cheek "You stared at me like you are planning for a bloody war"
I slap him
"That's for my parents, you murderer!"
"That's cool" nakangisi niyang wika at agad na hinuli ang magkabila kong braso. I tried to resist but he's really strong for me.
"It's not entirely my fault. You tried to run away from our deal"
"I'm not! My step sister wants you! I don't want to hurt her!"
"I don't care about her! I want you! only you! Did you understand?!"
"I don't!" I resisted but then he stared at me in rage
"You will!" he shouted in an authorative voice then he caught me off guard and immediately lean towards my face
"Sto-" He suddenly savor my lips with hunger. I resisted but my body suddenly frozen when I heard him whisper
"Sorry, I just can't stop...loving you"
[A/N: How about this chapter? You like it? sorry for errors! I just love writing without editing. hehe Don't forget to comment and Vote. Argatou!]
You like the New Book Cover?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top