DRAGON KNIGHT GANG

♚•♘•ⓓⓚⓖ•♘•♚

"I'm sorry" nanghihinang sabi ng isang lalaking blurred ang mukha.

"I don't want to hurt you" he said while he was crying. Duguan ang kanyang katawan. Maraming nakapalibot na mga armado at lahat sila ay may dalang baril. Nakasuit sila na kulay itim. They are all emotionless. They didn't care pointing their gun to the children.

"I'm sorry," he's apologizing many times.

"Until the very end I failed to protect you" he added while panting. Puno ng sugat ang katawan ng batang lalaki. Dumudugo naman ang noo ng batang babae.

"No, you're wrong! It's all my fault!" Umiiyak na sigaw ng batang babae. "I should be the one to die!" She added.

Someone pulled the trigger and it was aiming to the girl. But unexpectedly, the boy was very fast to embrace the girl and make himself a shield to protect her. Natamaan mismo ang lalaki sa likod. unti-unti nang nababawian ng buhay ang lalaki. Di tumitigil sa pag-iyak ang babae.

"live for me" sabi ng lalaki sa babae habang hinahawakan nito ang pisngi ng babae at niyakap naman siya nito. Hanggang sa nabawian na ng buhay ang lalaki.

"NOOOOO!!!!"

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Napabangon ako bigla, "Bakit ganito?" sabay hawak sa dibdib ko, "Ang sakit-sakit." sabay pagtulo ng luha ko. Di ko maintindihan ang nararamdaman ko na para bang may nakalimutan ako na dapat di ko kalimutan, yung mga nasa panaginip ko, they are...

"Chloe! Buti naman gising ka na. Are you alright?" Napatingin naman ako kay daddy na medyo hingal na pumasok sa loob ng silid.

"Dad, I'm okay now. Sorry for making you worry," sabay na napa-upo sa hospital bed. "By the way Dad, sino ang nagdala sa'kin dito?"

"It's your guy classmate Princess, he just left earlier." I just nod. I already expecting him to bring me here. Si Junho, di ko alam kong ano ang nagyari kanina pero sana maayos ang kalagayan niya.

"It's alright Princess, he's okay." I smiled. Alam talaga ni Daddy ang iniisip ko.

"Dad you're weird" natawa na lang si Daddy sa sinabi ko.

"Mana ka sa'kin eh." natawa na lamang ako kay daddy kahit ang corny nya. I hug him tight.

"By the way Princess you're transferring into another school next week"

✘✘ⓓⓚⓖ✘✘

Naglalakad ako sa hallway. This is my last day in this school at lahat ng mata ay nakatutok sa'kin, alam na ata ng buong school ang nangyaring eskandalo sa restaurant at kaguluhan last week sa entrance ng school. Dahilan din nito ang pagtransfer ko sa ibang school dahil concern si Daddy sakin dahil marami daw ditong bumubully sa'kin.

"Chloe!" sigaw ng isang pamilyar na boses. Heto na naman siya, pangmegaphone ang boses.

"Sofee, I clearly hear you, you don't have to shout." I hissed.

"Iiwan mo na ba talaga ako?" sabi n'ya with teary eyes but it's actually fake.

"Oo, because I will save my eardrums from you before it explode." Wala sa mood kong sagot. Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad papuntang rooftop.

"Ewan ko sayong babaita ka." She grab me at agad na niyakap.

"Dalawin mo ako ah? by the way, ako na bahala sa mga bruhang 'yun. I can't believe they are bullying you behind my back!" she said with irritation in her voice. But then she suddenly show her evil grin.

"Your wish is granted, you can do whatever you want to do with them." I smirked.

"REALLY?! Yes! This is really great!" Kaya dali-dali siyang umalis, excited ata sa evil plans niya. By the way, It's Sofee Daschle a daughter of the business partner of my father. Beware. she's really a Devil. matagal niya na sanang pagti-tripan ang matapobreng sina Mariz kung di ko lang siya laging pinipigilan. But now? People's change. I don't have any F*cking care about them. Lalong-lalo na sa Lim na 'yun.

You can call me bitter if you want because I can't do anything about what I have felt towards the person who hurt me the most. No one else in this world can't avoid the feeling of bitterness.

Let's see whose the real losers, and end up like a crap.

*sigh*

I slap my face to forget this dark side of mine. I need to forget what happened in the past. For now, I must enjoy the scenery of my favorite place.

I'll miss this place. Rooftop is my paradise. I really love to breath fresh air, walang pollution na mga manloloko, sulutera, manlalait at isang- gangster?! Oh Shoot! bakit sila nandito?!

Nakikita ko ngayon ang grupo ng kalalakihan sa Entrance ng school namin na naka black suit, di ako nagkakamali sila 'yung mga lalaking kasama ni Brown eyes. Di parin pala nila ako tinantanan, pero ano ba talaga gusto n'yang mangyari? Sana pinaligpit niya na lang ako nung time na nawalan ako ng malay, sa tingin ko dumarami pa sila at mukhang may hinahanap which is obvious na ako.

Nakaleather jacket yung iba na katulad kay brown eyes na sa tingin ko ay mga ka edad ko lang.

Nakatayo pa rin ako sa rooftop habang hinihintay ko ang mga gangster na umalis. Nagtataka ba kayo kung bakit alam ko na gangster sila? Simple. It's just one click to manong google, eventually babaha ng impormasyon tungkol sa kanila.

They are the Dragon Knight Gang. Sikat sila sa mga underground society pero 'yun lang ang alam ko. Bumabaha nga ng information pero puro naman kasinungalingan. The main information about its members was unknown at nabasa ko pa na sa school website mo lang mababasa ang mga personal information nila. Eh di ko din nga alam ang school nila. Tsk. Oo na, ako na ang stalker.

But the problem is kailan pa aalis ang mga hinayupak na yan?! Di ko din pwede tawagan si Daddy. Ayokong may madamay sa problema ko.

Habang hinihintay ko silang umalis. Ang ginagawa ko na lamang ay binibilang sila.

one..two..three..ten..fifte--

napahinto ako sa pagbibilang ng may isang nakaleather jacket na kumakaway sa direksyon ko.

I'm just hallucinating right?

Kinusot ko ang mga mata ko. Naduduling lamang ata ako. Pero di eh. He still waving towards in this direction. I look at my back. Wala namang tao, tumingin sa ibaba. Wala din naman pero ang napansin ko lang ay ako na lang ata ang tao sa campus.

Crap! I'm really an Idiot!

I just stared at them at ganun din sila. The point is, after this titigan portion. Anong plano ko?!

Bahala na!

I ran cowardly. Bumaba ako ngunit di ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko. Sana, sana lang, di ko sila makabungguan sa ibaba.

Second floor na ako ng school at doon ako sa back entrance dadaan. Sa tingin ko naman sa front sila dadaan.

Please Lord help me. I didn't expect na magsisisi ako sa pinakaasam-asam ko noon na maka-experience ng ACTION! Still I want to, pero di ganito, buhay ang nakataya sa isang pagkakamaling hakbang.

Nakarating na 'ko ng 1st floor at nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko pa sila nasasagupa. Nagpapasalamat ako kahit ilang minuto hinayaan pa ako ni God na makaabot ng 1st floor na humihinga pa.

But the main problem is-

What if..

Maraming "what if" ang tumatakbo sa utak ko. Kulang na lang mababaliw ako dahil sa mga lumilipad na "what if" sa magulo kong utak.

Mabilis akong napatakbo papuntang backdoor.

Napalaki bigla ang mga mata ko nang madatnan ko sa labas ang isa sa mga nakaleather jacket at nakatalikod ito sa akin.

What should I do now?! Katapusan ko na ba talaga to?!

Nagpapanik na ako. Anong gagawin ko? Babalik? But they are already checking the top floors. Napakagat labi ako at nanginginig.

Napaatras ako pero may naramdaman na lang ako na may tumapik sa mga balikat ko at mabilis na tinakpan ang bibig ko.

"Hmmm..mm.."

Tulong!!

"Shh! Shut up." Someone whispered behind my right ear.

"ujfyfyugkukfukyf!!!!" I insisted. Ang higpit ng pakakatakip niya sa bunganga ko. I might suffocate here!

"Tatahimik ka o hahalikan kita?" He whispered again but this time I feel his breath at the back of my neck which I felt goose bumps all over my body.

Lalabasan ata ako ng kaluluwa nito ng wala sa oras. 😵

✘ To Be Continued ✘

~💣 ~💣 ~ ⓓⓚⓖ ~ 💣 ~ 💣 ~

A/N: Enjoy Reading!
ⓓ Flood Votes = Dedication (my thank you gift)
ⓚ Don't forget to comment!
Your comments is the best medicine for writers! 😉
ⓖ Thanks for adding this story to your reading list.

✘✘ laarnikuroko18 ✘✘

~💣 ~💣 ~ ⓓⓚⓖ ~ 💣 ~ 💣 ~

Vote🔫
Comment🔫