Telkens weer vertrouw ik de blauwe hemel,
De wolken zijn immers wollig en zacht,
Maar van zodra ik, de slang, mijn ware gezicht toon,
Vallen vanuit de hemel messen in mijn rug,

Vertrouw je echter de grijze hemel,
Die elk moment op ontploffen staat,
Dan doet hij voor jou exact wat je vraagt.