De grond verhard door de schedels,
De botten van hen begraven,
Daar waar niet één, maar twee
gedood heeft om te "leven", zegt men.

Zo heb ik gezocht naar haar,
De verloren, verdwenen dame,
Zij, wie meegenomen was,
En nooit teruggekomen is,

Bedolven onder grond was zij,
Haar naam al vergeten door de daders,
Enkel een streepje was het nog,
Niets meer dan een cijfer,

Zijzelf was niets meer dan botten,
Onherkenbaar, vervreemd van ons,
Slechts een skelet met hetzelfde DNA,
Meer was het niet, meer niet,

En mensen bleven herhalen,
Dat we nu eindelijk konden afsluiten,
Wat sluit je af als het sleutelbeen weg is,
De deur naar de herinnering blijft open,

Met of zonder botten.

Hoe kan je loskoppelen als je geen antwoorden hebt?