Ze noemen me wijzer, slimmer,
Maar ze liegen, net zoals ik,
Want ik ben enkel een leugenaar,
verborgen in een jas van waarheid.

Dichter noem ik mezelf, schrijf ik
Niet enkel woorden naast elkaar,
Leugens van mijn hoofd kruipen
Van het papier naar jouw hoofd

Ik duw mijn pen in inkt, zet hem neer,
Een krul ontstaat, een woord ontstaat,
Verdwenen, ik ben de stem van morgen,
Maar een leugenaar spreekt ook.