Kominek. Kocyk. Gorąca kawa. Cicha muzyka w tle.

To jedyne, co było potrzebne Hinami w zimne, styczniowe wieczory.

Ayato siedział niedaleko niej w skórzanym fotelu, udając, że czyta książkę. Tak na prawdę zaglądał znad stron, by poprzyglądać się ukochanej.

Jej oczy, kolorem przypominające gorzką czekoladę, iskrzyły w blasku płomieni kominka. Dmuchała w kubek z napojem, by przypadkiem nie oparzyć sobie języka. Jej twarz przedstawiała skupienie, jakby nad czymś dogłębnie myślała. Opatulona czerwonym kocykiem, aby zimny podmuch wiatru nie dosięgnął jej delikatnej skóry.

Była taka piękna. Kirishima mógłby wpatrywać się w nią godzinami, dla samej przyjemności.

To jakby zatrzymał się czas.