Mistrz przestrzegał go przed rzucaniem zaklęć bez przygotowania. Tłumaczył, że może się to skończyć mutacją, a nawet śmiercią. Dotąd poważnie traktował nauki starca, jednak tym razem...

          Przez jego ciało przeszedł silny dreszcz, gdy wrócił myślami do minionej nocy, do słów, które wypowiedział, by stać się niewidzialnym. Jego inkantację przerwał błysk i towarzyszący mu huk. Nie miał pojęcia, co się z nim działo. Świadomość odzyskał dopiero w swojej chacie, choć znajdowała się ona kilkaset kroków od magicznego kręgu, gdzie eksperymentował. Potrząsnął głową, by odpędzić nieprzyjemne wspomnienia i wcisnął stopę w but, ukrywając tym samym dwa dodatkowe palce.

          „Mogło być gorzej" – pomyślał.