// motyw - kawa //

Wypijam kawę - ostatni raz.
Kawę czarną jak moja dusza, gorzką jak ludzkie łzy.

Spoglądam w lustro - ostatni raz.
Opuszkami palców dotykam pęknięcia, jednego z wielu. Nie mam serca wyrzucać lustra, tylko ono mówi prawdę. Pokazuje kim w rzeczywistości jestem - karykaturą człowieka.

Zamykam dom - ostatni raz.
Woń śmierci i smutku unosi się w powietrzu. Dom musi się wywietrzyć z mojego zapachu.

Pozwalam płynąć łzom - ostatni raz.
Łzom gorzkim jak moja kawa. Może jednak jest we mnie coś z człowieka...?

Przepraszam świat - ostatni raz.
"Przepraszam, że tak długo zwlekałem."

Ostatni raz świat będzie zmuszony na mnie patrzeć, jednak to już ostatni raz...