– Tony i Ty po prostu do siebie nie pasują – skwitowała Maria Stark gestykulując z włoską pasją.

– Mhm – bąknął Steve.

Czuł się jak piąte koło u wozu. Cieszył się, że mógł pomóc żonie Howarda, ale niekoniecznie był gotów rozmawiać o problemach sercowych ich syna, którego nawet nie miał okazji poznać.

– To ostatni pokój.

– Mh-och.

– Tony schował tu swoją kolekcję.

Steve zamarł. Własna twarz patrzyła na niego z plakatów, kart, zasłon, pościeli i figurek. Maria Stark uśmiechała się jak pajęczyca na widok tłustej muchy. Zimny pot pociekł Rogersowi po plecach. Nie musiał być mistrzem strategii, by zorientować się, że chciała go zeswatać.