Chapter 47

Patuloy siya sa paghalik sa akin nang biglang may kumatok sa pinto. Agad at hingal kaming naghiwalay.

"It's the bar's owner!" Hinigpitan niya ang yakap sa akin. "Go to the other restrooms! We just had to fix something in here."

Inalis ko ang bisig niyang nakapulupot sa akin. Ilang sandali pa ay hinigit niya ako palabas. Laking pasasalamat ko nang wala akong nakitang tao dito.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko habang hila niya ako.

Ilang liko ang aming ginawa bago kami makarating sa isang opisina. It must be his office.

Kinuha niya ang isang shirt na nasa sofa at walang sabi-sabing isinuot ito sa akin. Pati ang suot niya kanina ay nandoon. Mabilis niyang binihisan ang sarili bago ako muling hawakan at hinigit palabas.

"Altamirano..." Nanghihina pa rin ang aking mga tuhod kaya't hindi ko siya masabayan.

Napagtanto kong pabalik kami sa hotel nang ang daan patungo roon ang tinatahak namin.

Walang sinuman ang umimik sa amin hanggang sa marating namin ang Fortress. Humigpit ang hawak niya sa akin nang sumakay kami ng elevator.

Bumalik ang kaba ko nang tumigil kami sa floor ng kanyang suite. Gamit ang key card ay mabilis niya itong nabuksan. Muli niya akong hinila papasok at pagkasara ng pinto ay itinulak niya ako dito.

Lumunok ako nang makitang muli ang mga mata niyang puno ng halu-halong emosyon.

Ang isa niyang kamay ay nasa gilid ng aking ulo. Ang isa ay nasa aking baywang.

Nakagat ko ang ibabang labi nang idikit niya ang katawan sa akin at maamoy ko ang hininga niyang nahaluan na ng amoy ng alak.

"Altamirano-"

Muli niya akong hinalikan. The softness of his lips brought back the sensation I felt earlier. Umungol ako nang maramdaman ang kamay niya na naglakbay paloob sa aking tiyan. Napakapit ako sa kanyang buhok nang tumaas ito sa aking dibdib.

"F uck, clothes!" Hinigit niya ako at walang tigil na hinalikan habang dinadala niya ako sa kung saan.

Umupo siya sa kama at sinalo ako ng kanyang kandungan. Mabilis niyang nahubad ang aking damit at sinunod ang kanya.

His lips trailed down on my neck. I could feel him underneath making me aswoon. Naglakbay ang mga kamay niya sa batok ko at kasabay niyon ang paglaglag ng aking bikini top.

He went back on my lips, making me crave for more as his left hand ran down to my sensitive part.

I moaned as he started stroking me, and my body moved in rhythm with him.

It's my first time to let someone touch me there.

"Tamiya... " Pinagpatuloy niya ang paghaplos doon kasabay nang paglisan ng mga labi niya sa labi ko.

It felt good hearing him say my name for the first time.

"Shit!" Hindi ko napigilang ilabi nang matagpuan niya ang dibdib ko.

Mas lalong tumindi ang pagbilis ng aking paghinga. My head fell back as his mouth sucked me.

"Fire..."

He suddenly stopped. Inangat niya ang ulo at nakita ko sa mga mata niya ang saya. Ako na mismo ang humigit sa kanyang ulo at hinalikan siya sa labi.

Next thing I knew we were both naked. Marahan niya akong inihiga sa kama habang walang sawang inaangkin ang aking mga labi.

His hand wandered again bestowing the sensations I'd never imagined a guy could give me. Hanggang ngayon ay napapaisip pa rin ako sa pakiramdam na hindi ko kailanman naramdaman sa iba. There's the mixing of feelings and sensations, which made me realize how I would trade everything just to feel this meld over and over again.

Niyakap ko siya at hinaplos ang kanyang buhok. Nag-iinit ang sulok ng aking mga mata pero pinigilan ko ang pagbuhos ng aking emosyon.

"Please..." I beseeched against his lips, wanting him to end this sweet torture.

Conforming to my wish, I felt his length against the junction of my thighs. Nagmulat ako nang tumigil siya sa paghalik sa akin. Idinikit niya ang noo sa noo ko at unti-unting pumasok sa aking kaselanan.

He intertwined his fingers with my free hand. Umawang ang bibig ko dahil sa sakit sa pagitan ng aking mga hita. Tumindi ang pagkakasabunot ko sa kanya at mariing napapikit.

"I'm gonna give you everything." He gently kissed my lips. "If I say everything, I mean every piece of me."

Nagmulat ako sa kabila ng hapdi.

"Do you hear me?"

Marahan akong tumango. Pinunasan niya ang aking pisngi at doon ko napagtanto na lumuluha na ako. Gumala ang mga labi niya sa aking mukha. Kinagat ko ang ibabang labi upang masupil ang pagkawala ng hikbi.

He lovingly kissed my eyelids. "I promise to be your man always."

Slowly, he eased out. Maingat ang bawat kilos niya ngunit hindi ko mapigilang mabaliw sa sensasyong siya lang ang may kakayahang magbigay sa akin. My legs wrapped around his lower body as he continued moving in and out.

Muli niyang natagpuan ang mga labi ko. Sumabay ako sa ritmo.

Ilang sandali pa ay sumiksik siya sa aking leeg. Naramdaman ko ang pagsabog ng init sa loob ko habang hingal na hingal na niyakap siya.

"I love you so much..." Anas niya sa ilalim ng aking tainga.

Nagising ako sa tunog ng alarm ng isang cellphone. Kinapa ko ang aking tabi at agad na nagmulat nang iba ang mahawakan ko.

Bumungad sa akin ang namumungay niyang mga mata at ang hubad na katawang hindi niya alam kung gaano magbigay ng epekto sa akin.

"Good morning beautiful..." He greeted with his voice so husky. Hinawi niya ang ilang hibla ng aking buhok na tumatakip sa aking mata.

Iniwas ko ang mukha dahil kagigising ko lang. Tumalikod ako at inangat ang kumot sa aking dibdib.

Hindi ko pinagsisisihan ang nangyari. Kahit hindi kami, kahit walang kasiguraduhan sa kung anong magiging estado ng aming relasyon.

"W-what time is it?" Tanong ko.

"9 am." Gumapang ang kamay niya sa aking baywang. Hinigit niya ang aking katawan palapit sa kanya.

Inamoy niya ako at awtomatikong nagtaasan ang aking mga balahibo. Nakagat ko rin ang labi.

"Kanina ka pa gising?"

"Yes..." Anas niya.

Inalis ko ang kamay niya sa akin. Umayos ako ng pwesto at marahang umupo.

I wanted to have a warm bath. Iniwas ko ang mga mata sa kanya at tumikhim.

"Bakit hindi ka pa umaalis?"

"It feels good seeing you asleep beside me." Umupo rin siya at hindi man lang nahiyang takpan ang kanyang katawan.

Mas lalo akong nailang kahit hindi ko siya direktang tinitingnan.

"Do you want me to leave now?"

Doon ko na siya binalingan. May ngiti ang mga labi niya pero iba ang isinisingaw ng kanyang mga mata.

Bumuntong-hininga ako at lumapit sa kanya.

Hindi ko na napigilan ang gusto kong gawin at niyakap siya nang mahigpit. "How can you still love me even if I already pushed you a lot of times?" Humilig ako sa kanyang dibdib.

"Kasama sa pagmamahal ang pagtitiis ng sakit. Bakit ako titigil kung 'yung nararamdaman ko para sayo ang bumubuhay sa akin?"

Hindi ako nakapagsalita. Muli niyang ipinulupot ang bisig sa akin at hinalikan ang aking buhok.

Kinuha niya ang cellphone niya sa bedside table at kinalikot ito. Pinanood ko siya sa ginagawa at hindi napigilang titigan ang kanyang mukha.

He's such a handsome man, a man who could make me feel beautiful.

Hindi ko na alam ang gagawin lalo na't alam naming pareho na hindi biro ang nangyari.

Ipinakita niya sa akin ang cellphone niya. Lumunok ako nang makita ang mukha ko sa gallery. Kinuha ko ito at tiningnan ang mga kuha.

Hindi ako makapaniwalang pati ang mga pictures namin noong highschool ay mayroon pa siyang kopya. Tiningala ko siya at ibinalik ang cellphone.

"How could you save-"

"Binura mo man ako sa puso mo, ako hindi ko nagawa kahit anong pilit ko. Kahit ang pinaka-maliit na bagay na nagpapaalala sa akin kung gaano kita kamahal, hindi ko nagawang burahin. Hindi ko nagawang itapon."

I was speechless, again.

"Paano kung binura ko ang pictures natin? E di wala tayong kopya." Hinaplos niya ang pisngi ko. "You deleted the copies of our-"

"I wanted to forget. The same reason as yours." Putol ko sa kanya. "Gusto kitang kalimutan. Yung sakit. Yung hirap. Yung ginawa mo. Kasi... di ba ikaw lang ang kinakapitan ko noon? Yung pagmamahal mo lang ang pinanghahawakan ko. Pero sa huli malalaman ko na niloko mo lang pala ako." Tila piniga ang puso ko dahil sa pag-alala ng nakaraan. "Lahat tinapon ko. Pero anong nangyari? Nasayang lang ang lahat. Nung bumalik ka, nawalan nang saysay ang lahat."

Gumapang ang kamay niya sa kamay ko. Hinalikan niya ito dahilan nang pagpikit ng aking mga mata.

"Oftentimes, I ask myself why it has to be you?" Tanong ko.

"Do you think I didn't ask myself the same question?"

Muli akong nagmulat. Humiwalay ako sa kanya at pilit na ngumiti.

"Bakit nga ba ako?" Tumitig ako sa mga mata niya.

Ngumiti siya. Ngiting namiss ko nang sobra. Katulad noong kami pa. Noong hindi niya pa ako nadudurog.

"Kasi ikaw 'yung babaeng nagparamdam sa akin na kahit ang sakit sakit na, kailangan ko pa ring lumaban. Kahit anong layo mo, aabutin kita. Hihilahin kita pabalik. Kasi tiwala ako sa nararamdaman ko. I like the pain you can give me. Funny but that's the truth. I like it 'coz it reminds me how much my girl loved me akin to how I love her."

Natahimik kami. Walang ibang maririnig kundi ang tibok ng puso ko at ang kanyang paghinga.

Unable to stop myself, I sat astride on his tummy. Gulat ang kanyang reaksyon.

I cupped his face, feeling the familiar feature I always admired despite of everything.

"Sorry..." Humiga ako sa dibdib niya at pinakiramdaman ang kabog niyon. "Sorry... pero handa akong iparanas pa ang sakit na ako lang ang may kakayahang magparamdam sayo. Sorry... pero gusto kong sabihin sayo na nagkakamali ka nang iniisip. Yes, there were times that I thought I've completely forgotten you. But those were just in my mind. Those times were just lies." Humanay ang mga kamay ko sa kanyang dibdib.

"D-dela Vega..."

Napangiti ako dahil sa pagkabasag ng kanyang boses. "I'm going to give you a chance but promise me you won't waste it."

Hindi siya nakapagsalita. Inangat ko ang tingin sa kanya at tila tinusok ang puso ko nang makita ang pagtutubig ng kanyang mga mata.

Hinalikan ko ang talukap ng mga ito tulad nang ginawa niya sa akin kagabi.

"I can break my own rules for you, Altamirano." Bumaba ang halik ko sa kanyang ilong. "Basta ba, susunod ka sa rules ko."

Sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi. Hinaplos ko ito. Ang isa niyang kamay ay tumungo sa aking batok.

"I don't want to see you with other girls. I want you to be mine, alone."

He grazed his lips on mine. "Easy."

"Every piece of you is mine." Bumaba ang katawan ko. "Just like you told me."

Nag-init ang aking pisngi nang maramdaman ko siya sa aking ilalim.

Nang tunghayan ko siya ay nakapaskil na sa kanyang mga labi ang mapaglarong ngiti.

"Why do you have to be so territorial?" Tanong niya.

"Kasi gusto ko, akin ka lang." Kinagat ko ang ibabang labi nang bigla niyang hawakan ang magkabila kong tagiliran.

Bumaba ang tingin niya sa aking dibdib. Pakiramdam ko ay mas lalong uminit ang paligid.

"What if I ask you to be the same, would you do it?"

I felt his package tempting the hell out me. Umungol siya nang gumalaw ako.

"Walang ibang lalaki? Sa ganda kong 'to-"

Hindi na niya ako pinatapos at nagkapalit kami ng pwesto.

"What did you say?" Kunot-noo niyang tanong.

Why did he have to be as handsome like this?

"Nainlove ka na naman sa akin." Marahan niyang pinisil ang kanan kong dibdib.

A moan escaped my mouth. "Yabang mo! Shit!" I cussed as he suddenly sucked my tip.

Natatawa niyang inangat ang tingin sa akin. Agad din namang sumeryoso ang kanyang mukha.

"I love you, Dela Vega."

This time, umaasa ako na magiging maayos ang relasyon namin. Umaasa ako na ako lang ang kanyang mamahalin tulad nang inilabi niya.

"I love you too, Altamirano." Tugon ko.

A smile crept on my lips. Finally, I didn't have to deceive myself again.