JUNGKOOK.

" HYUNGS! " ang aga, hyung. Ang aga. Napabangon na lang ako ng higaan ko. Napatingin ako sa kanan ko, Si Soo-Hyung nauna na sya sa akin.

Mukhang ganto ang routine nila sa umaga. Maaga gigising at mag-aayos. Ano ba 'yan, sinisipon na naman ako.

" Gising kana pala, " aniya nya. Napangiti na lang ako sa kanya kahit may morning star pa ako.

Nang bumaba ako, nakita ko sila na nag-aagawan sila sa pagkain na inihanda ni Soo-Hyung. Pero si Jin-hyung, halatang hindi nya nagugustuhan na wala syang ginagawa sa kusina.

" The best talaga ang luto mo! Kyungsoo! Hahahaha. Mamaya ulit ahh? " puri naman ni Chen-hyung. Lalo lang sumimangot si Jin-hyung.

" kyungie, pakiramdam ko magkakatrangkanso ako. " singit naman ni Kai-hyung kaya lahat kami napatigil ng biglang tumayo si Soo-hyung at kumuha ng gamot pati tubig.

Pagkabigay nya ng gamot at tubig ay kumuha naman sya ng maligamgam na tubig at bimbo para kay Hyung. At, sa nakikita ko, bigla na lang ako nawalan ng gana kumain.

Umakyat ako sa kwarto ko, parang ayaw ko nakikita ko na ganoon ang sitwasyon, pakiramdam ko, ako ang may karapatan para gawin 'yun sa akin.

" Jungkook, " napatingin naman ako sa kanya, may dala syang pagkain kaya tinulungan ko sya.

" sasama rin ba ang pakiramdam mo kaya nawalan ka ng gana? " tanong nya. Napatungo naman ako sa kanya. Umoo na lang ako sa kanya kahit hindi naman talaga.

" kain mo 'to para maagapan ang pagkasama ng pakiramdam mo, " panay masustansyang pagkain 'to at panay gulay rin.

" Saan ka pala lumaki? " nakakatuwa naman, mismong idol ko ang nagtatanong.

" Busan, Hyung. " sagot ko.

" Tara, bumaba na tayo. "

-

" Sa tamang panahon, "

Nandito na kami sa sala nila. Ginagaya ni Chen-hyung boses at tono ni Lola Nidora ba 'yun? Ewan ko ba dyan kay Hyung.

" do-hyung? " bumungad sa amin ang Sehun na gulung-gulo sa neck tie nya. Lumapit naman si Soo-hyung at agad nya inayos 'to.

" Makikipagkita ka na ba kay Miranda-Noona? " Tanong nyang nakakaloko. Ang maknae nila, nakikipagdate na.

" Eh ang buhok ko, hyung? Maayos?" Tumungo naman si Hyung sa kanya.

Kung may kuya lang talaga ako. Hayss, nangangarap na naman ako.

Napangiti si Sehun-hyung na nahihiya sa amin. Sabagay, nasa tamang edad na rin sya.

Naaalala ko tuloy si Mama.

" Mama, nasaan na kasi ang kuya ko? " tanong ko kay mama. Nakakainis kasi! Wala akong kuya! Gusto ko ng kuya!

" nasa ibang bansa ang kuya mo, Jook. " malungkot na pagkakasabi nya sa akin. Siguro, talagang namimiss nya na si Kuya kaya ganun.

" bakit mama? Bakit sya kinuha sa atin? " ngumiti si Mama sa akin na malungkot. Mama, huwag kang ganyan.

" kinuha sya sa akin ng unang asawa ko. Maliit ka palang nun. Kaya hindi mo sya inabutan. "

Sa tingin ko, gusto ko syang hanapin.

" MAMA!!! "

" JUNGKOOK! " napatingin na ako sa kanila.

" Ba't ka tulala? " tanong nila sa akin. Napaiwas na lang ako ng tingin sa kanila.

Nung bata ako, palagi kong tinatanong si Mama tungkol kay kuya kaya minsan inaatake sya ng sakit nya.

Hanggan pangarap na lang 'yung magkita sana kami ng kuya ko.