Chapter 62

Mia's POV

Lumipas ang dalawang araw at naging maayos naman ang buong Isang Linggo bakasyon namin ng barkada when a phrase rung in my head and remember that day .

Flashback

*Two days ago

"Mahal na kita Mia kaya ako nagkakaganto"

Ito ang binitawang salita ni Gabriel sa akin na para bang narinig ko na to mula sa kanya dati?

"Gabriel naririnig mo ba ang sarili mo? Mahal mo ako? Alam mo naman na pareho tayong may iba, paano mo masasabi na mahal mo ako kung pareho tayong may iba? " pilit Kong ipinapaintindi sa kanya na di pwede

"Alam Kong mali Mia, eh anong magagawa ko kung ito ang totoo!?" seryosong sambit ni Gabriel sa akin

"Mali ito Gabriel, alam mo yan!" tumayo na ako sa kinauupuan ko at akmang papasok sa loob ng resthouse when he holds me back

He stands up and pull me somewhere away from everyone else...

"Ano bang gusto mo Gabriel?" tanong ko sa kanya, nandito kami sa kwarto nila ni Toper and he lock the door

"I just want to make things right before the truth unfolds and I know it will be hard kaya sinabi ko to sayo" bakit pareho kami ng gustong mangyari, clear things up and make it right before we get hurt once again?

"Do you think it is the right thing to do Gabriel!? Knowing that we both have our own relationship, is this the right thing you want? To betray someone just to unfold the truth?"  I know it hurts deep inside saying this to him, ayaw Kong masaktan si Kino o ang girlfriend nya dahil sa amin

"Because, I have the strong feeling that this is the truth Mia, this feeling that I never felt for Sally for two years! I felt it for you!" nagulat ako sa rebelasyon ni Gabriel

"Don't be crazy Gabriel, alam mong Mali to at yung nangyari kagabi, alam mo Yun!" pilit Kong idiniin sa kanya na Mali ito but for me deep inside he might be right

"You are just saying that to protect someone's feelings, alam ko Mia that deep inside, you know that I'm right about these feelings of mine for you and I know you feel that too!" he said to me seriously

"Gabriel pwede ba, kalimutan na natin ang nangyari kagabi and move on please?" I asked him this favor, I was about to unlock the door numb when he held my hand again and pulled me closer to him to look at him in the eye

"Alam ko na you also felt the same, I can see that in your eyes Mia, please Mia, can we both make things right before it's too late?"  he asked me seriously with a longing face

"Gabriel--" before I could say something he just pulled me again in a tight hug, pilit Kong kumakawala sa kanya but it's no used for this tight grip of him never wanting me to let go

"I Love you Mia, that's why I'm acting like this"

End of Flashback...

Why is that phrase always ringing in my head?? This is crazy and I'm starting to get crazy about my feelings for him..

Lumipas ang oras at naghapon na nga and I decided to go for a walk...

Ang ganda ng panahon para makalanghap ng sariwang hangin when suddenly I ended up in a beautiful scenery, a treehouse by the lake, umakyat ako dito at umupo to watch the beautiful  sunset

"It feels so refreshing kahit na hapon na, the wind is still dancing and it feels so fresh!" I said to myself

Ilang oras pa muli ang akong nagmuni muni sa Treehouse when I had decided to go back when a strong rain poured down

"Anak ng tokwa naman oo! Inabutan pa ako ng ulan dito, eh layo pa naman nito sa amin?" say ko at nagpasya na lang akong pumasok sa loob ng treehouse at nakita kong kompleto ang gamit sa loob nito at may airbed bed, may maliit na mesa at mga electric appliances, parang bahay na rin to ah

Ilang minuto ko ring pinagmamasdan ang loob ng treehouse when a sudden footstep climbs up this treehouse and when the door opens

"Anong ginagawa mo rito!?" pareho namin Sambit ni Gabriel, tama kayo ng narinig,.si Gabriel nga na basang basa sa ulan

"Dapat ako ang nagtanong nyang, anong ginagawa mo dito sa Treehouse ko?" nanlaki ang mga mata sa sinabi ni Gabriel

"Treehouse mo!? Wala naman akong nakikitang pangalan mo dito, paano mo masasabi ng treehouse mo ito?" matapang Kong tanong sa kanya

"Tignan mo yang picture sa likuran mo, tignan mo" lumingon ako sa likuran ko at nakita ang picture nya kasama ang pamilya nya na nakasabit sa gilid ng bintana

"Maniwala ka Mia, Treehouse ko to, kaya? Anong ginagawa mo dito?" takang tanong ni Gabriel sa akin

Natahimik na lang ako, wala pala akong k na magsalita rito..

"Masama bang sumilong dito ng ganitong kalakas na ulan?" say ko sa kanya

"Wala naman masama, Pero bakit napunta ka rito?" say naman nya sa akin

"Naglalakad lakad lang ako rito then napadaan lang ako sa lugar na ito, ang ganda kasi ng paligid, nang nagpasya na akong umuwi, bigla naman umulan, kaya eto ako ngayon" paliwanag ko Kay Gabriel, tinignan nya ang relos nya

"Mukhang magdamag ang malakas na ulan ayon sa balita, Buti na lang at malapit tong treehouse ko sa tinambayan ko kanina, malayo to sa amin, wala rin nakakaalam ng lugar na ito kahit sa sila Toper, kaya nagtataka ako bakit napuntahan mo ang lugar na to?" sabay tingin sa akin ni Gabriel

"Yun din ang pinagtataka ko, sa lahat ng pwede Kong mapuntahang lugar ay etong treehouse pang ito na Pagmamay-ari mo, sorry ah kung nadiskubre ko ang secret area mo, sorry!" say ko sa kanya sabay crossarms

"Aba! Ka lakas lakas na nga ng ulan nagtataray ka pa" say ni Gabriel sa akin

Akmang lalabas na ako ng treehouse ng pigilan nya ako

"Saan ka naman pupunta?" tanong nya sa akin

"Edi, uuwi na sa amin, ano sa tingin mo?" say ko sa kanya

"Sa tingin mo papayagan kitang magpakabasa sa ulan, hindi pwede!" utos ni Gabriel sa akin

"Bitawan mo nga ako, uuwi na ako!!" tinanggal ko ang pagkakahawak nya sa kamay at nagmamadaling lumabas

Kamalas malasan naman Oo, umiiwas na nga ako bakit ba pinaglalapit pa rin kami!?

Kahit na sobrang lakas ng ulan at basang basa na ako ay wala akong pakialam dahil uuwi na ako when someone held me back..

"Please, pumasok ka na sa loob, magkakasakit ka pa Nyan eh" si Gabriel na basang basa na rin sa ulan

"Pabayaan mo na nga lang ako" say ko sa kanya

"Mia, please! Malayo ang bahay Nyo dito, bago ka pa makarating sa Inyo, kinikimbulsyon ka na sa sakit kaya pwede ba? Pumasok ka na sa loob?" pakiusap sa akin ni Gabriel

"Fine!" sabay balik sa Treehouse nya

Nang makapasok na kami sa loob ng Treehouse nya..

"Basang basa ka na, may spare akong damit nya, medyo may kalakihan ng kaunti Pero sa tingin ko kakasya naman sayo, nandyan sa may kabinet ko, may CR dyan na maliit magpalit ka na lang!" say nya sa akin

"Eh ikaw? Di ka ba magpapalit ng damit?" tanong ko sa kanya

"Mamaya na pagkatapos mo, alangan naman magsabay pa tayo sa CR?" pilosopo nyang sabi sa akin

"Mabuti alam mo, dahil it's a no! Magsabay tayo sa CR!" dumeretso na ako sa CR para magpalit, bakit ba ganito ang tadhana? Dalawang araw na nung huli namin magkita tapos eto na naman Hays!!!

Ilang minuto pa ang lumipas ay natapos na rin ako sa magpapalit ng damit, napatingin sya sa akin..

"Okay naman pala sayo, bagay!" sabay pasok sa loob ng CR ni Gabriel para magpalit

Nambola pa, nakita Kong may nakahandang cup noodles sa may maliit na mesa, may note na dahan dahan sa pagkain baka mapaso ang dila

Lalaking Yun talaga sinusubukan ang pasensya ko! Matapos nyang umamin sa akin ganto ang ibabanat nya sa akin, di effect!!

Kinain ko na lang yung noodles para naman maibsan yung lamig dala ng naulan ako kanina

7:39pm

Malakas pa rin ang ulan at mukhang tama nga si Mokong na hindi titigil to, inihanda na nya ang airbed na tutulugan

"Oh dito ka na matulog, dyan na lang ako sa may mesa" say nya sa akin

"Anong dito ka na lang sa mesa matutulog?" tanong ko sa kanya

"Di ba ayaw mo akong katabi? Iniiwasan mo nga ako eh?" say nya sa akin, sabagay tama sya ng sinabi, para di magkagulo ang mga jowa namin, minabuti Kong iwasan sya

"Buti naman alam mo na iniiwasan kita dahil sa sinabi mo last time sa Tagaytay" deretshan ko sagot sa kanya

"Okay fine, I know it was wrong, Pero anong magagawa ko kung Yun ang nararamdaman ko para sa iyo?" depensa nya sa akin

"Eto na naman po tayo! Ilang beses ko bang ididikdik sa utak mo na pareho tayong may iba, bakit ba ayaw mong tigilan yan?" reklamo ko sa kanya, paulit ulit na lang lalo tuloy akong nahuhulog sa kanya

"Tahimik na ako okay, matulog ka na dyan!" say nya, pumunta na ako sa airbed para humiga, sya naman ay papunta na sa may mesa, nakokonsensya naman ako dahil dun sya matutulog sa mesa nakayuko, samantalang ako dito sa airbed nya

"Dito ka na matulog sa airbed" say ko sa kanya

"Okay lang ako dito, matulog ka na dyan" pagtanggi nya

"Gabriel, dito ka na matulog" Mando ko sa kanya

"Di ayaw mo akong katabi?" tanggi pa Gabriel

"Isa.." nagbilang na ako

"Eto na po, dyan na matutulog!" Dali Dali syang pumuwesto sa kabilang side ng airbed, well may mahabang unan sa pagitan namin

"Wag Kang lalampas dito, sinasabi ko sayo!" banta ko sa kanya

"Opo!" say nya sa akin

Ipinikit ko na ang aking mga mata...

8:30 pm

Naalingpungatan ako dahil may na-ungol, pagdilat ko ng mata ko, nanlaki ang mga mata ko..

"Gabriel, anong nangyayari sayo!?"

==================================

Chapter 63 is up next...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top