Chapter 45
A month later...
Los Angeles International Airport..
Ready na ang pamilya ni Mia na umuwi ng Pinas for a vacation
"Ready to go home?" tanong ni Mila Kay Mia
"Yup, I missed my friends, kaya I'm so excited to bond with them again" Mia said excitedly
"Makakalanghap rin ng sariwang hangin" Sambit naman ni Lola Maria
"Miss na miss na talaga ni Lola ang Pinas!" say ni Mia
"Mula pagkabata kasi, Pinas na ang naging forever home ni Lola mo, kaya kung papipiliin sya mas gugustuhin nyang manatili na lang sa Pilipinas, iba talaga kung saan ka pinanganak at lumaki, kahit saan ka pumunta hanap hanapin mo ito" kwento naman ni Carlos kay Mia
Ilang minuto pa ay boarding na sila, umupo na sila sa kanilang designated sits, magkatabi si Mia at Lola Maria, nasa tabi ng bintana si Mia..
"After two years apo, makakauwi na rin tayo sa ating homeland" say ni Lola Maria kay Mia
"Iba po talaga Lola kapag homeland, pakiramdam ko po ba na excited na akong umuwi ng Pilipinas ng di malaman, Ewan ko po sa nararamdaman ko, alam ko pong excited akong makita sila Lei, Luisa at Clarice, pero parang may kakaiba akong nararamdaman na mas excited pa kapag nasa Pinas na tayo, Ewan ko po!" di mapakali si Mia sa kanyang nararamdaman excitement once na makalapag na sila sa Pilipinas
"Baka namimiss mo lang si Kino, dahil di sya kasama sa Pag uwi natin?" biro ni Lola Maria Kay Mia, ngumiti lang si Mia
"Lola naman, matagal na rin di nauwi ng Pinas si Kino ever since nag migrate ang pamilya nila sa States, tsaka susunod raw sya next week, nag file na daw sya ng leave, excited na rin daw siya umuwi rin sa Pinas to meet his relatives there, kaya hintayin ko na lang sya next week" say ni Mia kay Lola Maria
"Apo, bakit parang mas excited ka pa sa Pag uwi natin sa Pinas kaysa sa Pag uwi ni Kino next week?" pansin ni Lola Maria kay Mia
"Masaya po ako lola na makakasunod si Kino next week, pero excited po talaga akong makita ulit ang mga friends ko--" naputol ang sasabihin ni Mia ng biglang
"Passengers please fasten your seatbelts and we are ready to take off in 5 minutes, we are heading to our flight to our homeland, The Philippines, enjoy your flight" Sambit ng Isang Pilot ng Eroplano
"Teka parang pamilyar sa akin ang boses ng Pilotong Yun?" sambit ni Mia
"Pamilyar ba apo?" tanong ni Lola Maria Kay Mia
"Opo la eh, parang narinig ko na sya somewhere, very familiar kasi ang tone ng boses nya!" palaisipan kay Mia kung sino talaga ang Pilotong nagsalitang iyon
"Mabuti pa apo, magpahinga ka muna, para may lakas ka kapag nakalanding na tayo sa Pilipinas, mamaya mo na isipin kung sino ang Pilotong nag-announce kanina" say ni Lola Maria at ganun na nga ang ginawa ni Mia, natulog nga muna si Mia
Habang pinagmamasdan ni Lola Maria si Mia mahimbing natutulog..
"Hindi ako maaaring magkamali sa boses ng Pilotong iyon, sadyang ang isip man ay nakakalimot, pero ang puso ay kailanman di makakalimot, sadyang mapaglaro ang tadhana, Isa na palang Piloto ang binatang tunay na iniibig ng aking apo" sambit ni Lola Maria sa kanyang isipan habang pinagmamasdan si Mia
Samantala...
Pilots Area...
Kinakantsawan ng mga co-pilots si Gabriel..
"Capt. Gabriel, you are very popular in our group, even the stewardess likes you, your very lucky guy!" kantsaw ng Isang Fil-Am na Pilotong kasama ni Gabriel sa Flight pabalik ng Pilipinas
"Not that much First Officer, I'm just doing my job" nahihiyang sabi ni Gabriel
"Such a humble guy Captain Dela Cruz, your girlfriend is lucky to have you man!" say naman ng Second Officer na Fil-Am rin
Mia's POV
After a long flight from the US to the Philippines..
In her Dreamland...
"Mahal kita Mia, kaya ako nagkakaganto!"
Nagising na lang ako sa announcement ng Piloto..
"Ladies and Gentlemen we are now in our landing position, please fasten your seatbelts"
After ng Ilan minuto makalapag ang eroplano, nagsalita muli ang Piloto...
"Okay passenger, unfasten your seatbelts, we have safety landed and Welcome to the Philippines, Enjoy and have a good time! Salamat!" sambit ng Piloto
Habang sabay sabay kaming nalabas ng eroplano...
Isang chinitong lalaki ang nagtapat sa akin Pag-ibig nya, bakit parang ang labo ng mukha nya sa panaginip ko tanging mga mata lang ang malinaw , bakit parang pamilyar sya at yung boses ng Piloto..
Hanggang sa paglabas namin ng airport Yun pa rin ang nasa utak ko, nauunang maglakad sila Lola, Nay Mila at Tay Carlos tulak tulak ang cart na may maleta namin, habang nasa deep thoughts ako bigla--
*Blags*
"Miss are you okay?" napaupo ako sa lapag ng may nag-offer sa akin na tumayo, tumingin ako kung sino yung nakabanggaan ko
Nanlaki ang mga mata ko dahil nakilala ko ang boses ng lalaking nag-offer ng tulong sa akin, tinulungan nya akong tumayo..
"Sorry, di kasi ako nakatingin sa dinadaanan ko" paghingi ko ng tawad sa kanya, he just smiled at me, wait parang kilala ko ang ngiting yan
"It's okay, di rin kasi ako natingin sa dinadaanan ko kaya nabangga kita, sorry rin, are you from the US?" he asked me
"Migrated in the US but still a Pilipina" I said to him
"Ah, nice to meet you then, I'm Gabriel Dela Cruz!" pakilala ni Gabriel sa sarili nya
"Mia Brielle Santos, nice to meet you Capt. Gabriel Dela Cruz!" say ko at nakipagshake hands ako kay Gabriel
"How do you know that I'm a Pilot?" he asked me
"Well, I just recognized your voice when you voiced over on our flight earlier!" say ko sa kanya
"You're easy to recognize voices immediately" he chuckled, bakit parang pamilyar sa akin ang ngiti at tawa nya?
"Well ganon siguro ako kabilis pumick up ng mga boses at madaling makatanda" I just said to him
"Gabriel!?" nakita kong tawag na sya ng mga kasamahan nya sa flight
"Well nice to meet you Miss Mia, hope to see you in the next flight or hopefully around!" say ni Gabriel at nagpaalam na sya at sya naman tawag ni Tatay Carlos sa akin
"Mia, bakit nandito ka pa kanina pa nandito ang sundo natin, halika na!" yaya sa akin ni Tatay Carlos at sumunod na ako sa kanya
====================================
Chapter 46 is up next...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top