Dylan is een hele leuke spontane jongen. Liv moet onderweg de hele tijd om hem lachen. Ze voelt zelfs af en toe een kriebeltje in haar buik, wanneer hij haar aankijkt. Liv pakt even haar mobiel uit haar Jaszak. Want ze heeft haar jas ook meegenomen voor als het wat kouder werd. Ze gaat hem niet aan doen op de parade kar, want dat mag sowieso niet. 'Ik moet mijn vader nog een berichtje sturen.' Zegt ze tegen Dylan. Dylan stopt meteen met lopen 'Ga je gang, ik wacht wel even. We zijn er trouwens bijna.' Ze lopen weer op een andere plek in het park. Het is een plek waar alleen mensen mogen komen, die in het park werken. Dus het is er lekker rustig. Liv begint met typen:

Hoi pap,
Ik ga mee doen met de parade als prinses Belle. Want ik kon niet echt nee zeggen. Dus ik ga het proberen, ik ben prinses Belle. Misschien vinden Alex en Max het wel leuk om te kijken. En jij ook;) ik zwaai wel naar jullie.
Byeeee,
Liv

Liv doet haar mobiel weer weg. 'Laten we weer verder lopen.' Zegt Dylan. 'Goed plan, anders dan komen we te laat.' Antwoord Liv. Dylan knikt 'Ja en ik moet me nog omkleden. Dat kost ook tijd.' Ze lopen weer verder. Na een paar minuten stopt Dylan voor een grote schuur. Een apparaatje hangt naast de deur, Dylan haalt een pasje tevoorschijn. Hij houd het pasje tegen het apparaatje aan. Liv kijkt nieuwsgierig mee. Het apparaatje maakt een geluid. Dylan draait zich om naar Liv 'Het is beveiligd, zodat mensen niet de parade karren kunnen stelen.' Legt hij uit. De deur schuift langzaam open. Dylan loopt naar binnen toe en Liv volgt hem. Haar mond valt zowat open als ze al die karren ziet. Het is een erg grote schuur want overal lopen ook mensen. Liv ziet allemaal Disney figuren lopen. Maar ook mensen van de beveiliging en techniek. 'Mooi hé?' Vraagt Dylan aan haar. 'Ja het is hier zo groot.' Zegt Liv diep onder de indruk. 'Dat is het zeker. Maar het moet ook wel met al die grote karren.' Zegt Dylan. 'Anders passen ze er natuurlijk niet in.' Zegt Liv. Dylan grijnst 'Dan werd het proppen.' Liv moet lachen, omdat ze het voor zich ziet. 'Kom, dan gaan we naar onze kar.' Voordat Liv antwoord geeft, loopt Dylan al weg. Liv loopt snel achter hem aan. Dylan begroet vrolijk alle mensen die hij tegen komt. Liv glimlacht ongemakkelijk naar ze. 'Weet je wat trouwens gaaf is. Wij hoeven niet in een koets te zitten. Wij staan gewoon op onze kar.' Vertelt Dylan trots. 'Krijg je dan geen last van je benen?' Vraagt Liv. Dylan schud zijn hoofd 'Nee hoor.' Liv ziet dat Dylan richting een hele grote kar loopt. Een paar mannen staan er bij. 'Hey!' Begroet Dylan hun vrolijk. De mannen kijken op 'Hoi.' Zeggen ze in koor. 'Dit is onze nieuwe Belle.' Zegt Dylan terwijl hij naar Liv wijst. Liv kijkt
Verlegen naar de mannen. 'Leuk.' Zegt de oudste. Hij loopt naar Liv toe en steekt zijn hand uit 'Ik ben Joey. Ik zorg dat de kar mooi blijft en goed werkt.' Vertelt hij. Liv schud zijn hand 'Ik ben Liv.' Joey laat haar hand weer los 'Prettig kennis met je te maken.' Liv glimlacht naar hem als antwoord. Joey kijkt naar Dylan 'Je moet je maar eens omkleden. Het gaat over een half uurtje beginnen.' Dylan werpt ook even een blik op de klok 'Ja, dat word wel eens tijd.' Hij kijkt nog even naar Liv 'Ik ben zo terug!' Zegt hij. Liv zwaait naar hem 'Tot zo.' Dylan glimlacht en loopt daarna weg.

Liv blijft alleen achter samen met Joey en met de andere mannen. Ze staat ongemakkelijk naar haar schoenen te kijken. Net op dat moment komt Lenny er weer aangelopen. 'Hallooooo prinses Belle.' Roept hij overdreven terwijl hij zwaait. Liv kijkt op 'Hoi Lenny!' Zegt ze vrolijk terug. Joey kijkt even naar het tafereel en gaat daarna zijn werk weer doen. 'Ben je er klaar voor Belle?' Vraagt Lenny. Liv twijfelt even voordat ze antwoord geeft. 'Ja....' zegt ze dan langzaam. Lenny steekt zijn duim op 'Mooi zo. Ga dan maar alvast op de kar staan. Het begint zo, ik ga ergens in het publiek staan. Na de parade ben jij weer de eerst.' Zegt hij met een knipoog. Daarna loopt Lenny weer weg. Liv werpt een blik op de kar, hij is best wel hoog. Joey ziet het 'Moet ik je helpen?' Liv glimlacht verlegen 'Ja.' Zegt ze dan beschaamd. Joey lacht 'Maakt niks uit hoor als je het eng vind. De meeste hebben dat in het begin. Nou kom op.' Hij loopt een trap op. Liv loopt achter hem aan. Wanneer ze boven staat, laat Joey haar de plek zien waar ze moet staan. Liv gaat voorzichtig staan 'Het is echt hoog.' Zegt ze met een blik naar beneden toe. 'Dat moet, zodat iedereen je goed kan zien.' Zegt Joey. Joey kijkt ook naar beneden toe 'Hey! Daar is Dylan.' Roept hij blij. Liv kijkt naar de plek waar Joey naartoe wijst. Ze ziet alleen het beest lopen. Maar Dylan zou zich natuurlijk omkleden. Joey loopt snel de trap af om Dylan te helpen. Want in zo groot beesten pak kan je niet zo goed lopen. Wanneer ze weer boven zijn, zorgt Joey er voor dat Dylan naast Liv staat. Liv haar hart gaat tekeer. Ze heeft nog nooit zo dichtbij een jongen gestaan. Ook al ziet ze hem natuurlijk niet goed. Er klinkt opeens heel hard Disney geluid. Joey gooit zijn armen in de lucht 'Dat is het teken dat we over 5 minuten gaan vertrekken. Veel succes jullie twee.' Hij rent snel naar beneden toe. 'Nou eh... hier gaan we dan.' Zegt Liv tegen Dylan. Dylan steekt zijn duim naar haar op 'Zet hem op.' Zegt hij tegen Liv. Maar ze hoort heel zacht door zijn beesten hoofd. 'Jij ook.' Antwoord Liv. Net op dat moment begint de kar te rijden. Liv valt bijna voorover en grijpt Dylan zijn arm vast. 'Oow, ik moet er even aan wennen.' Zegt ze. Ze hoort Dylan zacht lachen.