Hoofdstuk 9

Ze was wel een beetje bang om te verdwalen, maar ze strooide om de 2 meter een steentje. Het viel erg op in het groene mos. Ze keek goed om zich heen of ze nog rode lichten zag, maar met de minuten werd het lichter en dus ook moeilijker om het te vinden. Een dikke spin wiebelde aan zijn web. Lieve schrok ontzettend en liep met wel 5 meter om het web. In haar huis zaten nooit spinnen, nooit stond er een raam open. Alleen waaide soms de voordeur open, maar die werd altijd al gauw weer dicht gedrukt. Eigenlijk was de natuur wel de fijnste plek om te zijn, dacht ze. Behalve de spinnen dan.
"Hè?"
Een groot stuk vlakte, waar geen boom meer stond. Nou ja, ze waren voor de helft om gehakt. Ooit......
Een paar meter liep ze verder, tot dat het laatste steentje op de grond viel. Met een zucht liep Lieve weer terug. Volgde elk steentje tot aan de plaats.
"Lieve! Waar was je?" Zei Jack angstig. "Ik dacht dat je niet meer terug zou komen." "Tuurlijk wel, ik keek alleen even rond." Zei ze. Ze ging even zitten in de hangmat, ze keek naar zichzelf en zag dat ze maar een klein randje vlees aan  haar armen had.
"Jack?"
"Ja?"
"Kan je me leren jagen?"
"Leren jagen? Ik kan het wel proberen zolang ik maar in de hangmat mag blijven."
"Natuurlijk!"  Ze sprong op en zocht een dikke flexibele tak. Toen ze er een in haar handen had bekeek ze hem goed. Mooi hout, groen, jong, dacht ze. Ze liep een klein stukje verder. Daar aan de bomen hing een liaan. Ze had het al voor veel dingen gebruikt, het was zo stevig materiaal. Ze trok het uit de boom. Net iets te dik. Ze haalde hem in stroken uit elkaar. Tot dat ze de goede dikte had. Ze spande het tussen de uiteinden van de tak. En het was al een boog. Nu vond ze nog dunne stevige takken, en een groot stuk vuur steen, waar ze meteen een andere steen bij zocht om hem daarmee kapot te slaan. Daarmee kwam ze terug.
"Ga je een pijl en boog maken?" Zei Jack. "Ja, doe ik het zo goed denk je?" Ze liet het hem zien. Jack knikte.
Na dat ze punten aan de vuur steen had geslepen,  bond ze het vast aan de sterke takken. 5 sterke pijlen had ze nu. Trots keek ze naar haar pijl en boog. Haar gezicht was smerig, en haar knokkels waren kapot. Ze twijfelde wel even of ze dit wel wilde, dieren dood maken. Maar alleen stukken vruchten, kreeg ze bijna niet meer binnen. Ze had nooit gedacht dat dit zou gebeuren. Ze had gedacht dat ze in een huis zou komen. Een huis waar ze zich ook niet beter zou voelen. Maar nu? Nu is ze aan het overleven, in het dichte bos. Waar niemand is..... Waar ze alleen is met de dieren en Jack. Waar ze nooit meer uit zou komen. Tot ze ......
Snel schudde ze zich van haar gedachte af. En legde de pijl en boog onder de hang mat. Die dag was best fijn, bezig zijn met andere dingen. Ze hoefde nauwelijks te piekeren. Onder het eten hadden Jack en Lieve een leuk gesprek. Het ging niet over hoe het verder moest, maar het ging meer over leuke verhalen wat Jack vroeger deed. Lieve wou graag ook wat vertellen, een leuke gebeurtenis. Maar die had ze niet. Ééntje, één leuk moment. Dat was op de kermis. Lieve had thuis gezeten s'avonds, met haar ouders. En ze kreeg een verassing, ze mocht naar de kermis. Ze had een reuze lolly. En samen met haar vader ging ze in het reuzenrat. Haar vader zat de hele tijd op zijn mobiel, druk voor zijn werk.... Misschien?
In het topje stond het karretje stil. Lieve was zo blij en keek naar de lampjes in de verte. Ze vond het een zo'n mooi uitzicht.
"Pap, pap! Moet je zien die lampjes daar!"
"Lieve hou je mond! Ik ben druk bezig!"
"Maar pap dit is echt heel..."
"Lieve wat zei ik nou! Jij irritant kind!"

Op dat moment had haar vader haar lolly uit haar hand gerukt en die naar beneden gesmeten. Eigenlijk was het dus helemaal niet zo'n leuke gebeurtenis. Nadat ze dat vertelt had was het even stil.
"Ik ga slapen." Zei Jack. "Ik ben ontzettend moe."
"Welterusten Jack, als er iets is dat roep je maar."
Ze legde het aapje op haar buik, en viel in slaap.
Die nacht sliep ze nauwelijks ze moest telkens denken aan de lolly en het reuzenrat. Ze zag het weer voor zich, de klap die hij maakte naar haar lolly terwijl ze het zo goed bedoelde. Ze schrok wakker.
"Jack?"
"Ze zag de de hangmat schokken hebben."
"Jack?"
Snel stond ze op. Jack lag helemaal van de wereld af. Ze gaf hem een paar klapjes op z'n wang. Maar hij werd niet wakker. Hij maakte rare bewegingen, die haar bang maakten. Ze had zich nog nooit zo bang gevoeld. Als een gek begon ze te rennen, ze wist niet waarom ze het deed. Snel keek ze
om zich heen, ze wist niet wat ze moest doen. Als ze maar niet Jack ook nog verloor. Lichten, rode lichten overal om haar heen. Zou ze dromen? Nee dat kon niet. Ze rende nog harder en harder. Op een gegeef moment viel ze om. Haar hooft werd vol met alle nare dingen. Ineens schrok ze van haar gedachte af. Iets drukte op haar schouder.
Een hand.....

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top