Die avond ging het weer slecht met Jack. Lieve had een eigen hut gekregen, waar ze kon overnachten. Het was best klein maar groot genoeg voor haar bed en vuur. Het was oké. Veel beter dan de hangmat. Het aapje had die middag de hele tijd zich vermaakt met de kinderen. Misschien kwam Toto hier wel vandaan.
Ze zou het graag willen vragen, maar helaas wist ze niet hoe. Ze probeerde te slapen, maar Jack bleef telkens door haar hoofd spoken. Op een gegeef moment besloot ze maar naar hem toe te gaan. Snel klom ze uit haar bed, en paar hutten verder was de hut van Jack. Er brandde nog licht. Ze gluurde om de hoek. Mara was nog bij hem. Ze had een ketel boven het vuur gezet waar ze kruiden in had gegooid. Het rook ontzettend pittig. Lieve liep haar kant op. De vrouw keek niet op. Ze was alleen bezig met haar geneeskrachtige drank. Jack was wakker maar wilde niet praten. Mara pakte een stenen beker en bracht die naar Jack. Lieve hielp Jack overeind. Hij nam grote slokken. "Lieve, ik wil uit bed." Zei hij. Met een paar zwaaien probeerde Lieve Mara het duidelijk te maken. Lieve onder steunde hem. Met z'n tweeën liepen ze naar buiten. Je kon de dieren horen. Jack snoof de lucht op. Mara kwam eraan.
"Jack , deixe-me ajudá-lo." Zei ze. Ze had een groot doek bij zich en plakkerig spul. Ze deed de broekspijp van Jack omhoog.
Lieve schrok. Het was ontzettend dik en rood. Mara smeerde een dikke laag vet er overheen. Daarna wikkelde ze nog het doek om zijn been. Jack verkleurde bleek. Hij had ontzettend veel pijn. Lieve keek weg. Voor hem was dit ook niet makkelijk. Wanneer hij terug zou komen zou zijn leven ook totaal veranderd zijn. Geen vrouw meer. Een afschuwelijke ramp mee gemaakt. En ook nog een been dat ontstoken is. Lieve keek weer op, en keek Jack in zijn ogen. Sterk drukte hij zijn tranen weg. En keek volkomen normaal naar voor. Die zelfde nacht kon ze niet slapen. Ze had drie keer een verschrikkelijke droom. Ze droomde over alles waar ze bang voor was. Haar vader en moeder als eerst. Ze hadden haar 10 klappen gegeven en toen ze in de spiegel keek zag ze haar hoofd vervormen tot een jong geslagen kind, zij zelf. Daarna kreeg ze een droom dat ze echt mee had gemaakt. Jack, in paniek, omdat hij Julliet niet kon vinden. En daarna dat ze haar gevonden hadden, volslagen dood. De derde droom was wel het ergst. Het ging om wat ze nog gingen mee maken. Niemand kon haar begrijpen. Ze wilde zo graag naar huis. En ze bleef daar tot haar dood.

Ze schrok wakker. Het zweet droop van haar voorhoofd. Ze ademde snel. Het was lastig om weer normaal te ademen. Haar droom had gelijk ze kwam hier nooit, maar dan echt nooit meer uit.