Το τηλέφωνο που βρίσκεται πάνω στο γραφείο μου χτυπάει και το σηκώνω <<Παρακαλώ>> λέω σιγανά <<Ρόζα σε πέντε λεπτά ο Κρίστιαν σε θέλει στο γραφείο του>> ακούω την Μελίσσα να λέει και αναστενάζω <<Θα είμαι εκεί>> απαντάω και το κλείνω. Είχα να βρεθώ τετ τα τετ με το Κρίστιαν από την προηγούμενη εβδομάδα στον γάμο της Μια και η ατμόσφαιρα μεταξύ μας δεν είναι και η καλύτερη. Σηκώνομαι από το γραφείο μου και στρώνω την φούστα μου ώστε να καλύψω τις ψιλές κάλτσες που φοράω. Ανοίγω την πόρτα και κατευθύνομαι προς το γραφείο του  <<Περάστε ο κύριος διευθυντής σας περιμένει>> λέει η Έλσα και ανοίγω την πόρτα για να μπω μέσα. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα το γραφείο του Κρίστιαν είναι το πιο μεγάλο, με θέα τον Λευκό Οίκο. Τον βλέπω να κάθετε πίσω από το τεράστιο ξύλινο γραφείο του και δεν κάνει τον κόπο να σηκώνει ούτε το βλέμμα του καθώς μπαίνω μέσα <<Κάτσε>> λέει κοφτά και προχωράω προς τις δυο δερμάτινες καρέκλες δίπλα από το γραφείο του προσπερνώντας το μικρό σαλόνι που υπάρχει μέσα στον χώρο. 

Κάθομαι αναπαυτικά στην καρέκλα με αποτέλεσμα το ύφασμα της φούστας μου να σηκωθεί και να αποκαλύψει το δαντελένιο τελείωμα της στο πάνω μέρος των μηρών μου. Τον βλέπω να κοιτάζει τα πόδια μου με την άκρη των ματιών του και μια υποψία χαμόγελου εμφανίζεται στην άκρη των χειλιών του. <<Λοιπόν για πιο λόγο με κάλεσες στο γραφείο σου;>> τον ρωτάω ενώ σταυρώνω τα πόδια μου και τον βλέπω να καταπίνει <<Σίγουρα όχι για να θαυμάσω τα καλλίγραμμα πόδια σου>> λέει ψυχρά προσπαθώντας να κρύψει την αναστάτωση του αλλά, το βλέμμα του μαρτυράει την φωτιά που αρχίζει να καίει μέσα του. Σηκώνω το φρύδι μου και τον κοιτάζω ειρωνικά ενώ μου πετάει μπροστά μου κάποια χαρτιά <<Δες τα και πες μου εάν αξίζει τον κόπο να συνεργαστούμε μαζί τους>> ο τόνος του παραμένει κοφτός ενώ συνεχίζει να κοιτάζει οπουδήποτε αλλού εκτός από εμένα. <<Και για αυτό με φώναξες δεν μπορούσες να τα δώσεις στην Έλσα να μου τα φέρει;>> ρωτάω και αφού ρίχνω μια γρήγορη ματιά τα αφήνω με δύναμη ξανά πάνω στο γραφείο του. <<Έκανες κάτι σημαντικό και σε διέκοψα>> λέει ειρωνικά. Σφίγγω τις γροθιές μου και σηκώνομαι απότομα όρθια αρκετά <<Άντε γαμήσου Κρίστιαν>> φωνάζω και γυρίζω την πλάτη μου για να φύγω. Φτάνω στην πόρτα και την ανοίγω αλλά, ένα δυνατό χέρι πίσω μου την κλείνει με δύναμη, οι παλμοί μου ξαφνικά χτυπάνε τους διακόσους και καταπίνω. <<Ξανά πες το>> λέει με βραχνή φωνή δίπλα από το αυτί μου και ανατριχιάζω.

Γυρίζω προς το μέρος του με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά ενώ το χέρι του παραμένει πάνω στην πόρτα, το βλέμμα του είναι σκοτεινό και <<Άντε γαμήσ...>> το στόμα του σκεπάζει με ορμή το δικό μου προτού προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου και με κολλάει πάνω στην κλειστή πόρτα <<Πες το ξανά>> λέει πάνω στο στόμα μου <<Άντε γαμή...>> αυτή την φορά τυλίγει και το χέρι του γύρω από το λαιμό μου ενώ με το άλλο ανασηκώνει την φούστα μου και το νιώθω να ακουμπάει το εσώρουχο μου <<Ξανά πες το>> λέει κοφτά ενώ σφίγγει το χέρι του γύρω από το λαιμό μου και προσπαθώ να πάρω ανάσα ενώ ένα ρίγος με διαπερνάει καθώς παραμερίζει το εσώρουχό μου και ακουμπάει την υγρή περιοχή μου. <<Ά - άντε.. γα.. ΑΧ Κρίστιαν>> φωνάζω καθώς τα δάχτυλα του μπαίνουν με δύναμη μέσα στο στενό μου κόλπο και προσπαθώ να πάρω ανάσα. Το στόμα του σκεπάζει τα βογκητά μου ενώ τα δάχτυλά του με πηδάνε αχόρταγα. Χριστέ μου πόσο μου έχει λείψει. Αναστενάζω και πιάνομαι από τα στιβαρά του μπράτσα για να κρατηθώ ενώ νιώθω τον οργασμό μου να πλησιάζει. Κλείνω τα μάτια μου και χώνω το πρόσωπό μου στην βάση του λαιμού του <<Αυτό είναι μωρό μου τελείωσε για εμένα>> λέει και τρίβει με τον αντίχειρα του την κλειτορίδα μου ενώ τα δάχτυλά του μπαινοβγαίνουν βαθιά μέσα μου <<ΚΡΙΣΤΙΑΝ>>φωνάζω καθώς τελειώνω. <<Καλό κορίτσι>> λέει και απομακρύνει τα δάχτυλά του από μέσα μου <<Μη τολμήσεις να φορέσεις ξανά αυτές τις κάλτσες στην δουλειά>> λέει κοφτά και χαμηλώνει την φούστα μου ενώ εγώ ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από τον οργασμό μου. Πόσο μου είχε λείψει το άγριο σεξ μαζί του. 

Ένα χτύπημα στην πόρτα μας κάνει να πεταχτούμε και τον κοιτάζω έντρομη, ισιώνει το πουκάμισο του και εγώ τα μαλλιά μου και την μπλούζα μου. <<Περάστε>> λέει κοφτά και η πόρτα ανοίγει και βλέπω τον Άντονι να μπαίνει μέσα. ΣΚΑΤΑ. Παρά τρίχα μπορούσε να μας έπιανε να κάναμε σεξ εδώ μέσα στο γραφείο του. Καλά δεν ήταν ακριβώς σεξ περισσότερο δικιά μου απόλαυση αλλά, τέλος πάντων <<Ρόζα>> λέει και με κοιτάζει εξεταστικά <<Όλα καλά;>> συμπληρώνει <<Ναι μια χαρά>> προσπαθώ να δείχνω όσο πιο φυσιολογική γίνεται <<Με θες κάτι;>> τον ρωτάει ο Κρίστιαν ο οποίος κάθετε πλέον στην θέση του, <<Φυσικά Κρις λες να είχα διάθεση να δω τα μούτρα σου πρωινίατικα>> ο Άντονι πηγαίνει προς το μέρος του ενώ κρατάει κάποια έγραφα στα χέρια του <<Από το ταξιδάκι στο Μόντρεαλ>> λέει ειρωνικά και του τα δίνει <<Νομίζω πως δεν θα υπάρχει πρόβλημα με το να συνεργαστούμε μαζί τους>> συμπληρώνει και με κοιτάζει. Νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν και καταπίνω <<Εμένα αν δεν με χρειάζεσαι κάτι άλλο να πηγαίνω>> μετά το σεξ. Σηκώνει το βλέμμα του και πιάνει τα χαρτιά που μου είχε δήξει προηγουμένως στα χέρια του και τα απλώνει προς το μέρος μου <<Θα περιμένω μέχρι τέλος της εβδομάδα την αναφορά σου>>  κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και αφού τα παίρνω στο χέρι μου βγαίνω από το γραφείο του κλείνοντας την πόρτα πίσω μου και αφήνω τα δυο αδέλφια να μιλήσουν. 

Προχωράω στον διάδρομο και μπαίνω στο δικό μου γραφείο, επιτέλους μπορώ να αναπνεύσω ξανά ελεύθερα. Κάθομαι στην καρέκλα και κοιτάζω τα χαρτιά που κρατάω στα χέρι μου, πρόκειται για μια εταιρία εδώ στην Ουάσιγκτον, τα αφήνω στην άκρη και τελειώνω την αναφορά που είχα αφήσει στην μέση πριν πάω στο γραφείο του. Όταν κοιτάζω έξω από τις τζαμαρίες έχει νυχτώσει για τα καλά, κλείνω τον υπολογιστή μου, φοράω το παλτό μου και βγαίνω από το γραφείο μου. <<Καλό βράδυ Μελίσσα τα λέμε αύριο>> λέω στην βοηθό και προχωράω προς το ασανσέρ για να κατέβω στο πάρκινγκ. Προχωράω προς το αυτοκίνητό μου ξεκλειδώνω, μπαίνω μέσα και ξεκινάω για το σπίτι μου.