Η Τζέσικα με την Μία προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ των όσων έμαθαν μόλις τώρα. Έχουμε έρθει σε ένα εστιατόριο το οποίο απέχει μόλις πέντε λεπτά από την δουλειά μου. Η Τζέσικα είχε βραδινή βάρδια στο νοσοκομείο ενώ η Μία είχε ένα κενό μιας ώρας στο γραφείο της οπότε βρεθήκαμε όλες μαζί για μεσημεριανό και μόλις τους είχα αποκαλύψει τα γεγονότα που έγιναν μέσα στο σαββατοκύριακο. <<Ρόζα πες μου ότι μας κάνεις πλάκα>> λέει η Τζέσικα ταραγμένη <<Λες να κάνει πλάκα με ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο εσύ τα κάνεις αυτά>> βλέπω την Μια να λέει στην φίλη μας με άγριο τόνο. <<Όχι κορίτσια τίποτα απ' όσα σας είπα δεν είναι ψέματα>> απαντάω και πίνω λίγο από το κρασί μου με το οποίο συνοδεύω το φιλέτο κοτόπουλο το οποίο διάλεξα να φάω για μεσημεριανό. <<Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πω Ρόζα αν και εδώ που τα λέμε δεν μου φαίνεται περίεργο που ο Άντονι σου έκανε πρόταση γάμου>> μου λέει η Μια <<Δεν ξέρω πίστευα πως τα είχαμε ξεκαθαρίσει πως καταλάβαινε ότι αυτό το διάστημα θέλω να συγκεντρωθώ στην δουλειά μου>> της απαντάω και αναστενάζει <<Ναι αλλά, ο Άντονι απ' ότι φαίνεται θέλει κάτι παραπάνω>> λέει η Μια και τρώει μια μπουκιά από την μακαρονάδα της. <<Και τι προτείνεις να παντρευτεί τον Άντονι και να έχει εραστή τον Κρίστιαν εδώ δεν κρατιούνται μέσα στο ίδιο σπίτι με όλους τους άλλους>> απαντάει η Τζέσικα και βλέπω την Μια να πνίγεται.

<<Πας καλά φυσικά και όχι, ο γάμος είναι κάτι πολύ σημαντικό Τζέσικα απλά, η Ρόζα θα πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Να παντρευτεί τον Άντονι και να είναι μαζί του ή όχι και να έχει παράνομη σχέση με τον Κρίστιαν και φυσικά και δεν νομίζω να σκέφτεστε να πείτε πως είστε μαζί>> αναστενάζω καθώς ξέρω πως όσα λέει η Μια είναι αλήθεια <<Δεν ξέρω και αυτό που έχουμε με τον Κρίστιαν δεν είναι καν σχέση>> της απαντάω <<Απλά όπου βρισκόσαστε κάνετε σεξ>> λέει η Τζέσικα. <<Κάπως έτσι...>> αφήνω μετέωρη την πρόταση καθώς δεν ξέρω τι άλλο να πω <<Τέλος πάντων όπως σου έχουμε πει ότι και να αποφασίσεις εμείς θα ήμαστε δίπλα σου φιλενάδα είτε παντρευτείς τον Άντονι είτε ζεις παράνομα έναν δεύτερο έρωτα με τον Κρίστιαν γιατί μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας είσαι ερωτευμένη μαζί του ή πότε δεν έπαψες να είσαι>> η Μία μου πιάνει το χέρι απαλά καθώς μιλάει και παίρνω βαθιά ανάσα <<Το ξέρετε πως τον Κρίστιαν δεν θα μπορέσω να τον βγάλω ποτέ από το μυαλό μου αλλά, μέχρι τώρα δεν μου έχει δώσει ούτε μια εξήγηση για τον λόγο που έφυγε σαν κυνηγημένος και δεν θέλω να πληγωθώ ξανά >> της απαντάω και νιώθω ένα σφίξιμο στο στήθος μου. <<Λοιπόν πες μας εσύ πως πάνε οι ετοιμασίες του γάμου;>> ρωτάω την Μία καθώς θέλω να αλλάξω θέμα συζήτησης αλλά, και γιατί θέλω να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες μιας και θα είμαι η κουμπάρα της και η Τζέσικα θα είναι μια από τις Κυρίες επί των τιμών μαζί με την αδελφή του Άλεξ.

Η Μία ξεκινάει να μας λέει πως βρήκαν το μέρος στο οποίο θα γίνει ο γάμος στην Φιλαδέλφεια μίας και οι γονείς της είναι από εκεί και μαζί με τον Άλεξ αποφάσισαν να κάνουν την τελετή εκεί στα τέλη Ιανουάριου και την Παρασκευή θα πάνε για δυο μέρες ώστε να κανονίσουν τις λεπτομέρειες καθώς και το ξενοδοχείο στο οποίο θα διαμείνουν όσοι προσκεκλημένοι παραβρεθούν για το γάμο τους. Άκουγα την Μια να μιλάει με ενθουσιασμό και γεμάτη χαρά για τις ετοιμασίες του γάμου της και σκεφτόμουν εάν θα αισθάνομαι το ίδιο και εγώ αν αποφασίσω να παντρευτώ τον Άντονι αλλά, πολύ αμφιβάλω εδώ καλά - καλά δεν έχω αποφασίσει εάν τελικά θα δεχτώ ή όχι. Ευτυχώς δεν έχει αναφερθεί ξανά στο θέμα αυτό όχι ότι βρισκόμαστε κιόλας αφού, ο Κρίστιαν έχει δεχτεί μια νέα πρόταση συνεργασίας και μας έχει βάλει όλους να τρέχουμε σαν τρελοί εδώ και τρις μέρες.

Κατά τις δυο και κάτι επιστρέφω πίσω στο γραφείο μου για να συνεχίσω την δουλειά μου η Μελίσσα έλειπε από το γραφείο της προφανώς θα είχε πάει και αυτή για το διάλλειμα της. Μπαίνω μέσα στο γραφείο μου και κάθομαι στην καρέκλα μου ενώ κοιτάζω τα χαρτιά που είχα αφήσει προηγουμένως και συνεχίζω να γράφω την δεύτερη αναφορά της εβδομάδας. Μετά από λίγα λεπτά ακούω ένα χτύπημα στην πόρτα μου <<Παρακαλώ>> λέω ενώ δεν παίρνω τα μάτια μου από τον υπολογιστή μου και συνεχίζω να πληκτρολογώ με μανία . <<Το έχεις ρίξει στην δουλειά>> μια βραχνή φωνή γεμίζει την μέχρι πρότινος ησυχία του χώρου μου. <<Απ' ότι βλέπεις>> δεν σηκώνω το βλέμμα μου επίτηδες αλλά, ήδη η καρδία μου αρχίζει να χτυπάει τρελά. Σχεδόν ποτέ ο Κρίστιαν δεν ερχόταν στο γραφείο μου και έβριζα την ώρα και την στιγμή που δεν ήταν έξω η Μελίσσα για να με ενημερώσει. Ένας γδούπος με κάνει να γυρίσω τα μάτια μου πάνω στο γραφείο μου καθώς η αναφορά που είχα δώσει την βοηθό μου να του πάει χθες ήταν τώρα ξανά μπροστά μου. Σηκώνω το βλέμμα μου και συναντώ το δικό του, φοράει ένα λευκό πουκάμισο με μαύρο παντελόνι και τα μάτια του κοιτάζουν σταθερά τα δικά μου <<Ξανά δες την>> λέει κοφτά και σηκώνω το φρύδι μου <<Ορίστε;>> ο τόνος μου εναρμονίζεται με τον δικό του <<Θέλει διόρθωση>> απαντάει και δείχνει τα χαρτιά που μόλις είχε πετάξει μπροστά μου. <<Δεν νομίζω>> λέω ειρωνικά <<Εγώ πάλι το νομίζω και μίας και είμαι το αφεντικό σου μάλλον κάτι ξέρω καλύτερα από εσάς δεσποινίς Άντερσον>> άντε πάλι αυτό το δεσποινίς.

Αναστενάζω και σηκώνομαι όρθια <<Αν θέλετε να ξέρετε μου πήρε δυο μέρες να την ολοκληρώσω>> τα μάτια μου αστράφτουν από οργή <<Δεν με νοιάζει ακόμα και αν σας πήρε και ένα μήνα, είναι λάθος>> λέει άγρια και πλησιάζει το γραφείο ακουμπώντας τις παλάμες του πάνω. <<Δεν υπάρχει περίπτωση να την δεχτώ πίσω, ήδη δεν ξέρω εάν θα προλάβω να τελειώσω μέχρι την Παρασκευή την δεύτερη αναφορά και νιώθω εξαντλημένη>> σηκώνομαι και ακουμπάω και εγώ τα χέρια μου με αποτέλεσμα να απέχουμε μόλις λίγα εκατοστά <<Κακό δικό σας εάν δεν την έχετε έτοιμη μέχρι την ημέρα που σας έχω πει, θα σας θεωρήσω ανίκανη>> ο τόνος του είναι ψυχρός αλλά, τα μάτια του τόσο φλογερά. <<Πως τολμάς>> του λέω άγρια κανένας μέχρι τώρα δεν με έχει αποκαλέσει έτσι αλλά, ο Κρίστιαν δεν είναι σαν όλους τους άλλους ξέρει πολύ καλά τι θέλει να πετύχει με αυτόν του τον τρόπο και εγώ είμαι μόλις ένα βήμα πριν πέσω στην παγίδα του. Καταπίνω και τον αρπάζω από το γιακά του πουκαμίσου ενώνοντας με πάθος τα χείλη μας, του παίρνει μόλις λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να ανταποκριθεί στο φιλί μου ενώ η γλώσσα του υποτάσσει την δικιά μου ή τουλάχιστον προσπαθεί.

Τον βλέπω να πληκτρολογεί το σταθερό τηλέφωνο το οποίο έχω πάνω στο γραφείο μου τον αριθμό της Μελίσσα η οποία απαντάει σχεδόν αμέσως και μου κάνει νόημα να μιλήσω <<Μελίσσα σε παρακαλώ να μην με ενοχλήσει κανείς>> της λέω ξέπνοα. Ο Κρίστιαν κάνει το κύκλο του γραφείου μου και με πλησιάζει <<Ίσως μπορώ να σε βοηθήσω να χαλαρώσεις από το βαρύ πρόγραμμα που σου βάζει το αφεντικό σου>> ο μελιστάλαχτος τόνος του βάζει φωτιά στα σωθικά μου. Χριστέ μου τι κάνω; είμαι έτοιμη να κάνω σεξ μέσα στο γραφείο μου με το αφεντικό μου και όλους τους εργαζόμενους της εταιρίας απ' έξω. Είμαι σίγουρη τρελή και αν δεν είμαι μετά από αυτό θα γινόμουν. Ο Κρίστιαν ανασηκώνει το λεπτό ύφασμα του μπλε σκούρου μίνι φορέματος με μακριά ημιδιάφανα μανίκια που φορούσα μέχρι που εμφανίστηκε το μαύρο δαντελωτό εσώρουχο, το κατεβάζει προς τα κάτω χωρίς τα μάτια του να αφήσουν τα δικά μου. Σηκώνω τις μαύρες Jimmy Choo γόβες μου για να μπορέσει να το βγάλει, τουλάχιστον αυτό παρέμεινε σώο σε αντίθεση με τα άλλα δυο τα οποία μου είχε κάνει κομμάτια το προηγούμενο σαββατοκύριακο.

Ο Κρίστιαν με σηκώνει και με ακουμπάει πάνω στο γραφείο μου ενώ παραμερίζει τα πράγματα από πάνω του και ξαφνικά μου κόβετε η ανάσα καθώς τον βλέπω να γονατίζει μπροστά μου και καταπίνω. <<Προσπάθησε να μην σε ακούσει όλο το γραφείο>> μου λέει με ένα πονηρό χαμόγελο και παίρνω απότομα ανάσα καθώς ανοίγει τα πόδια μου με μια κίνηση και ένιωσα την γλώσσα του πάνω στην υγρή μου κλειτορίδα. Με γλύφει με δύναμη ενώ χώνει δυο δάχτυλα μέσα στον κόλπο μου και κλείνω με το χέρι μου το στόμα μου για να μην ακουστούν οι φωνές και τα βογκητά μου καθώς το στόμα του πήδαγε το αιδοίο μου. Βγάζω έναν αναστεναγμό και τραβάω απλά τα μαλλιά του καθώς τα δάχτυλά του μπαίνουν και βγαίνουν αργά μέσα μου ενώ η γλώσσα του πιπιλάει την κλειτορίδα μου. Νιώθω τα υγρά μου να τρέχουν γύρω από τα χέρια του και τους μηρούς μου και μια μικρή κραυγή βγαίνει από τα χείλη μου καθώς δαγκώνει απαλά την διογκωμένη πλέον κλειτορίδα μου. Αισθάνομαι τα χείλη του να κατηφορίζουν προς τους μηρούς μου και να γλύφουν όσα υγρά έχουν κυλήσει πάνω τους, το κορμί μου τρέμει καθώς η γλώσσα του μπαίνει με δύναμη μέσα στο υγρό μου κόλπο και χώνεται βαθιά μέσα του.

Προσπαθώ να κουνηθώ ελάχιστα καθώς οι αισθήσεις μου κατακλύζονταν από χιλιάδες συναισθήματα αλλά, με αρπάζει δυνατά από τους μηρούς και με αναγκάζει να μείνω ακίνητη <<Δεν τελείωσα ακόμα το μεσημεριανό μου>> η βραχνή φωνή του με κάνει να ανατριχιάσω και το κορμί μου τρέμει ακόμα περισσότερο καθώς ο οργασμός μου πλησιάζει. Συνέχισε να ρουφάει και να γλύφει δυνατά με την γλώσσα του να μπαίνει μέσα μου <<ΚΡΙΣΤΙΑΝ>> φωνάζω σιγανά και κλείνω τα μάτια και το στόμα μου για να μην ακουστούν τα βογκητά μου καθώς τελείωνα δυνατά πάνω στο στόμα του. Ακουμπάω το σώμα μου πάνω στο κρύο ξύλο καθώς αυτό έτρεμε από τα κύματα της ηδονής, βλέπω τον Κρίστιαν να σηκώνεται όρθιος ενώ γλύφει ένα - ένα τα δάχτυλα του τα οποία είναι γεμάτα από τα υγρά μου. <<Πρώτη φορά απολαμβάνω το μεσημεριανό μου τόσο πολύ, αυτή η γεύση θα μου μείνει αξέχαστη>> λέει και νιώθω τα μάγουλά μου να βάφονται κόκκινα, τα μάτια μου πέφτουν πάνω στο πέος του το οποίο κόντευε να σκίσει το παντελόνι του. <<Μην ανησυχείς μωρό μου είμαι εντάξει>> η ξέπνοη απάντηση του όμως μου δείχνει το ακριβώς αντίθετο αλλά, πριν προλάβω να αντιδράσω ο Κρίστιαν έχει ήδη απομακρυνθεί από κοντά μου. Σηκώνομαι όρθια προσπαθώντας να στηριχτώ στα πόδια μου, πιάνω το εσώρουχό μου και το φοράω ενώ ισιώνω το φόρεμά μου <<Έλεγξε ξανά την αναφορά και την σελίδα πέντε>> μου λέει καθώς προχωράει προς την πόρτα του γραφείου μου και βγαίνει έξω αφήνοντας με ξέπνοη και χορτασμένη από το υπέροχο στοματικό σεξ που μόλις μου έκανε.

Πιάνω στα χέρια την αναφορά μου και ξεκινάω να την κοιτάζω υπάρχει ένα σημείο στην δεύτερη σελίδα στο οποίο είχα κάνει λάθος το συνολικό ποσό των εξόδων της προηγούμενης εβδομάδας αλλά, αυτό δεν ήταν και τόσο τραγικό για να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο κοιτάζω την επόμενη κανένα λάθος ούτε η τέταρτη. Μόλις φτάνω στην σελίδα που μου είχε πει τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα καθώς υπήρχε μια υποσημείωση στο κάτω μέρος της σελίδας με τα δικά του γράμματα το οποίο έλεγε πως με καλούσε σε δείπνο απόψε το βράδυ στο σπίτι του. Είχε γράψει και την διεύθυνση αλλά, αυτήν την γνώριζα ήδη από την στιγμή που είχε αναφερθεί σε αυτήν ο Άντονι όταν μάλωναν μεταξύ τους στο Άσπεν και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην την θυμόμουν. Ώστε δεν υπήρχε κάτι κακό στην αναφορά μου ίσως, το έκανε επίτηδες για να μου φέρει την αναφορά με την υποσημείωση πίσω στο γραφείο μου μόνος του. Η καρδία μου άρχισε να χτυπάει τρελά και μόνο στην σκέψη του να πάω στο σπίτι του δεν είχα ιδέα εάν όντως έπρεπε να το κάνω η όχι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, εάν δεν πήγαινα θα το μετάνιωνα αλλά, εάν πάω θα προδώσω για ακόμη μια φορά τον Άντονι και θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο μετά να δεχτώ την πρόταση γάμου του. Αχ Χριστέ μου τι μπλέξιμο. Τι θα κάνω;